In jouw armen

[*K*_no_*W*_mi_]

In jouw armen ben ik groot geworden.


Je streelde mijn hart met het bloed
dat je anderen liet geven, voor mij
was het nooit genoeg.

Het einde maakte mij niet vrij
van schuld, de verlossing
kwam te vroeg.

Het mes snijdt aan twee kanten,
maar het was míjn hart dat niet
meer sloeg

voor jou.


Waarom hield je me zo klein?

[Reynaert]

Waarom staat alles schuin? Ik vind dat het gedicht weinig echt vertelt, het blijven allemaal wat vage zinnetjes met clichés zoals hart, bloed, anderen<->ik&jij, verlossing, het mes dat aan twee kanten snijdt, enz. Oh en ik vind die laatste zin helemaal niet passen bij de rest, komt echt helemaal uit de lucht vallen terwijl je het daarvoor nog best aardig had afgesloten.

[devin3]

woow
goed afgesloten
mooi einde
vond het begin aleen niet vlot genoeg
verder erg goed

[Disintegration]

devin3 , inbeelding of smeer je iedereen stroop op de mond?

Om te reageren op het gedicht: als je het luidop leest klinkt het niet meteen vlot (maar dat kan natuurlijk aan mij liggen), ook lijkt het wel alsof je gedicht nergens naar toe gaat, of misschien moet je gewoon wat regels aanpassen, woorden invoegen , het lijkt gewoon alsof je al te gemakkelijk woorden hebt neergeketst om die vervolgens te verdoezelen met een redelijke slotzin.