Advertentie | |
|
27-08-2002, 23:05 | ||
Citaat:
Zelf ben ik tegen ruzie, omdat het vaak gevloek en geweld met zich meebrengt. En dat vind ik tekens van gebrek aan zelfbeheersing. |
27-08-2002, 23:07 | ||
Citaat:
|
27-08-2002, 23:09 | ||
Citaat:
|
27-08-2002, 23:12 | ||
Citaat:
Ik begrijp allemaal wel dat het heel moeilijk is, maar dat is zo ongeveer het foutste wat je kunt doen en dat geldt ook voor je kind echt betrekken in een ruzie en partij laten kiezen. |
27-08-2002, 23:15 | ||
Citaat:
2) Ik vind dat niet "heel fout", maar misdadig. Schandalig. 3) Het is wederom een kwestie van zelfbeheersing. En zelfbeheersing vergt oefening. |
27-08-2002, 23:20 | ||
Citaat:
2) Dat is het ook ja, maar helaas zijn er veel ouders die in dat soort situaties buiten hun boekje gaan. 3) Dat is ook waar, maar zie 2). Het gebeurt toch, gelukkig zijn mijn ouders niet zo, maar ik weet zeker dat het in een heleboel andere gezinnen wel gebeurt. Je kind is gewoon niet je gelijke, jij bent verantwoordelijk voor je kind en nooit andersom. Maar ja, vertel dat maar eens aan ouders die de fout ingaan, je kunt ouders niet helpen als ze niet geholpen willen worden. |
27-08-2002, 23:23 | ||
Citaat:
2) Ja. Het wordt tijd dat daar iets tegen wordt gedaan. Ik denk nu aan een soort slachtofferhulp. Want al lijkt het minder erg dan vele andere dingen, het ís wel degelijk erg ingrijpend. 3) Ze moeten op een of andere manier worden gedwongen om geholpen te willen worden. |
27-08-2002, 23:28 | ||
Citaat:
2) Eigenlijk zou er in het geval van een echtscheiding therapie moeten worden aangeboden aan de partners en ook aan de kinderen, dan zou er een heleboel narigheid voorkomen kunnen worden. Nu is de drempel om het zelf te zoeken misschien hoog, maar als het standaard aangeboden wordt wellicht niet meer. 3) Dat is nogal een moeilijke opgave, ook omdat je van buitenaf vaak niet weet in welke gezinnen dit aan de orde is, naar buiten toe is het niet altijd even goed te merken. |
28-08-2002, 09:37 | ||
Citaat:
Hoe ik er mee omga? geen idee, maar merk wel dat het elke dag moeilijker wordt, hoewel de buitenwereld het meestal niet ziet omdat ik zoveel mogelijk doe alsof er niks aan de hand is Veel sterkte ermee in ieder geval Laatst gewijzigd op 28-08-2002 om 09:42. |
Ads door Google |
28-08-2002, 20:29 | ||
Citaat:
het goede is dat de kinderen kunnen zien dat je het negatieve (de ruzie) kunt omzetten in iets positiefs (als het weer bijgelegd is)
__________________
[spAm]
|
28-08-2002, 21:33 | |
Neej, precies.. Daaruit kan ook agressie komen.. en daar komen de kinderen dan achter... TOLL!
Of ze gaan gooien met spullen en dan gaat het mis en dan springt het glas in de bril van je vader kapot en dan heb je bloed op de grond. Goedmaken.. tsja.. dat kan dan nog wel ja.. maar dan nog... |
28-08-2002, 21:54 | ||
Citaat:
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
28-08-2002, 22:09 | ||
Citaat:
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
28-08-2002, 22:17 | |
Mij lijkt het heel moeilijk voor een kind, omdat het zich vaak zo hulpeloos voelt. Ik bedoel, wat kun je doen als kind? Ja, je kan met iemand praten erover, maar dat moet je ook maar durven. Velen van hen durven dat niet en kroppen het op.
Zélf denk ik dat de school sneller moet ingrijpen als et bijvoorbeeld altijd al een goede leerling is geweest, maar dát jaar, of die maand ineens kl*te cijfers haalt. Dat moet haast wel merkbaar zijn lijkt me. Nou ja, in de praktijk is het anders, blijkbaar.
__________________
Ik ben die uitzondering. "Rubbish, you're the one who's doomed to sink!"
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Liefde & Relatie |
Met je ouders delen? (geaardheid) Ellesje | 20 | 05-10-2004 18:48 | |
Levensbeschouwing & Filosofie |
De hemel als 'eindstation'? wondersbestaan | 151 | 23-03-2004 09:35 |