25-01-2011, 14:03
|
|
|
Gefeliciteerd Fleurop!
|
| Advertentie | |
|
|
|
|
25-01-2011, 20:23
|
|
Verwijderd
|
Ohh wauw Fleurop wat fijn! Zo snel. Ook wel raar inderdaad misschien.
Geniet ervan! |
|
25-01-2011, 20:38
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
25-01-2011, 21:09
|
|
|
Gefeliciteerd Fleurop! Details?
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
25-01-2011, 23:25
|
|
Verwijderd
|
 @ drukknoopje: het klinkt alsof je nu de details van de verwekking wilt horen, waarop ik meteen zo'n klinisch pornoverhaal voorstel "ja na zevenenzestig keer pompen kwam hij dan toch klaar", *proest*
|
|
26-01-2011, 12:57
|
|
|
|
Hahaha
. Zo klinkt het inderdaad ja als ik het teruglees. Ik bedoelde natuurlijk details als 'hoe voel je je' en 'wat is de uitgerekende datum' en 'heb je al een echo gehad' enzo.
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
26-01-2011, 13:41
|
|
Verwijderd
|
Hoe is het met jou drukknoopje? hoeveel weken ben je nu?
|
|
26-01-2011, 14:10
|
|
|
Leuk, gefeliciteerd!
__________________
I like my new bunny suit
|
|
26-01-2011, 14:45
|
||
|
Citaat:
 volgens mij heeft fleurop echt nog maar net pos. getest en is ze dus nu nog maar net vier of vijf weken ver fijn dat we het nu al mogen weten trouwens  
|
|
|
27-01-2011, 09:41
|
|
|
Ok, details!
Ik ben 23 december gestopt met de pil. 21 januari positief getest Ik ben nu dus nog maar heel kort zwanger, zeg maar 4 en een halve week. Maar moest het even kwijt, haha. Het voelt heel onwerkelijk allemaal maar zoooo welkom. En wat een geluk hebben we dat het meteen raak is. Het is natuurlijk nog heel vroeg, en we zijn dus bewust dat het echt nog wel mis kan gaan. Maar het voelt wel goed. Gisteren hebben we het aan mijn schoonouders verteld. In eerste instantie wilden we het gewoon thuis bij hen vertellen, maar ze wilden uit eten.. ook prima. Wij hebben een boekje gekocht waar op staat 'voor opa'. Omdat mijn schoonvader afgelopen vrijdag jarig is geweest, konden we dit als excuus gebruiken voor het geven van het cadeautje, zo van.. we waren nog iets vergeten te geven . Mijn vriend had steeds moeite zijn lach in te houden en te doen alsof er niks aan de hand was. We konden elkaar echt niet aankijken, haha. Toen we besteld hadden heeft hij het cadeautje gegeven. Het drong dus echt totaaaal niet door!! Bij beiden niet.. zo van 'oh, nou, leuk zeg', even doorbladeren. Dus ik zeg tegen hem; 'dringt het nog niet door?' Hij; 'ik denk het niet... wat is er dan'. 'ik ben zwanger'. Nou, toen gooiden ze woordne over tafel als 'fantastisch en geweldig'. Mijn schoonmoeder gaf me een lange knuffel en mijn schoonvader was er gewoon helemaal stil van. Terwijl het normaal gesproken een uitbundige open man is. Hij vond het echt zooo super. Ondertussen zat ik te trillen en op het randje van huilen Mijn schoonvader dacht dat het meer een grapje was, omdat hij al zo oud was geworden dat we hem gingen plagen en opa zouden noemen. Zoiets... haha. Echt grappig. Ik moet zeggen dat door het te vertellen het iets meer werkelijkheid wordt. En ik zei al tegen mijn vriend; het lijkt wel of zij blijer zijn dan toen wij de uitslag van de test lazen. Terwijl we echt super blij waren.. het is gewoon zo iets raars en tegelijkertijd zo natuurlijk en bijzonder mooi Vanavond mijn eigen ouders vertellen. Lekker rustig thuis. We geven ze ook een boekje, met 'en dan heb je kleinkinderen' of iets in die richting. Ik vind het vertellen tegen mijn eigen ouders nog specialer.. ik merk dat ik nu al een brok in mijn keel krijg. Ik ben er zelfs wat zenuwachtig voor. Ze zullen het geweldig vinden. En ik besef dat ik blij mag zijn dat ze dit allemaal mee zullen maken en dat ik super lieve ouders heb. Ik zou niet anders willen dan dat zij opa en oma worden van onze baby. Het voelt als een geschenk, voor ons natuurlijk, maar ook voor hen. Oke.. daar ga ik al., de tranen komen al Lang verhaal geworden Hoop niet dat jullie dit vervelend vinden. Verder voel ik me dus eigenlijk wel goed. Voel me al wat opgezet (vocht), en soms heeeel licht misselijk, maar als ik eet gaat het goed. Lichte steekjes in borsten en af en toe onderbuik. Gisteren rook ik banaan, die in een dichte vuilnisbak zat ... mijn vriend rook niks en dat irriteerde mij Daar blijft het wel bij! |
|
27-01-2011, 10:40
|
|
|
|
wat een leuke reactie zeg! en idd, het tegen je eigen ouders vertellen is net iets anders dan het tegen je schoonouders vertellen, bij mijn eigen moeder moest ik ook huilen, bij mijn schoonouders niet
ik hoop wel dat je geen spijt krijgt dat je het zo snel al tegen de familie vertelt - niet omdat het nog mis kan gaan ofzo, daarvoor zou ik het ook niet gelaten hebben hoor --> wij hebben het zelf op zeven of acht weken al tegen de hele familie verteld, en eigenlijk hadden we achteraf een beetje spijt dat we het niet langer "ons geheimpje" hebben gehouden en het begon al snel echt schijtirritant te worden dat ze (tantes enzo, en collega's) op acht weken al zeiden van "oooh en je begint het al te zien" en aan je buik willen komen enzo -- aaargh!  *kotssmiley* -- terwijl ik nog NIKS was bijgekomen, mijn broeken nog maar even los of vast zaten als anders, ik dus éééééééécht nog geen buikje had ofzo  ja, was toch echt niet leuk hoor... bij een volgende wachten we met het te vertellen tot twaalf weken, of tot ik het niet meer kan verstoppen, heb ik al besloten. ik vond het eigenlijk achteraf bekeken echt niet leuk (meer) dat iedereen het zo snel al wist. |
|
27-01-2011, 11:06
|
|
|
Ik kan me wel voorstellen dat je het zo snel vertelt aan je ouders, omdat het iets is wat je gewoon niet voor je kan houden en wat je toch ook wel graag wilt delen (en mocht het dan misgaan, dan kunnen zij je ook steunen), maar dat je het aan je ouders vertelt, wil toch niet direct zeggen dat je het ook aan je tantes en collega's meteen vertelt? Want ik kan me inderdaad voorstellen dat dat nogal irritante taferelen op kan leveren
 Nou Fleurop, veel succes en plezier met het vertellen aan je ouders
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
|
27-01-2011, 11:35
|
||
|
|
Citaat:
|
|
|
27-01-2011, 12:02
|
|
Verwijderd
|
Wat leuk om te lezen, Fleurop <3 Ik zit hier bijna met tranen in m'n ogen
Lijkt me heel bijzonder om zulk nieuws aan dierbaren te kunnen vertellen!Ik zou het zelf denk ik wel aan directe familie (= ouders, zussen + aanhang) vertellen en de andere familie vanaf 12 weken. Het lijkt me niet fijn om - als het mis gaat - dat 10x te moeten vertellen. Mijn ouders en zus zouden dat sowieso te horen krijgen, maar ooms en tantes hoeven dat van mij niet te weten. Maar het lijkt me echt leuk om het een beetje op een speciale manier te vertellen, dus idd met een boekje ofzo <3 En uiteten met mijn ouders lijkt me dan ook wel leuk, ook speciaal. Whii, lijkt me echt leuk Eerst nog zwanger worden
|
|
27-01-2011, 12:06
|
||
|
|
Citaat:
(neem ik aan...)
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
|
|
27-01-2011, 13:28
|
||
|
|
Citaat:
en natuurlijk heb je het helemaal zelf in de hand aan wie je het wel of niet vertelt, en op het moment zelf vond ik het zo gaaf dat ik zwanger was dat ik het van de daken wou schreeuwen en ik het ook echt gewoon tegen iedereen wilde vertellen, en dat hebben we dus ook redelijk snel gedaan - maar ik gaf dus alleen maar aan dat ik er achteràf wel een beetje spijt van had, that's all.
|
|
|
27-01-2011, 13:38
|
|
|
|
We hebben besloten het aan onze ouders te vertellen en dit weekend aan de 2 broertjes (+aanhang) van mijn vriend. Daar hebben we een ontzettend goede band mee en ik weet zeker dat ze het niet door gaan vertellen.
Het delen maakt het wel echter. En inderdaad, er is steun als er een miskraam zou komen. Mijn schoonmoeder vroeg wel of ze het aan een collega mocht vertellen omdat ze het kwijt moest.. nou, dat vind ik prima, ken die collega niet. Aan de rest van familie vertellen we het waarschijnlijk als alles na de eerste echo goed is in week 9 van de zwangerschap.. misschien zelfs pas na 12 weken... hangt er dan vanaf, hoe het voelt enzo. Dank voor de leuke reacties trouwens Kreeg net een enorme bos rozen thuis bezorgd, van mijn schoonouders. haha. |
|
27-01-2011, 13:44
|
|
Verwijderd
|
Aw, wat lief van je schoonouders!
|
|
27-01-2011, 13:48
|
|
|
|
en oja, 3 oktober is de datum waarop ik dan uitgerekend zou zijn
dat detail was ik nog vergeten
|
|
27-01-2011, 13:48
|
||
|
|
Citaat:
Fleurop, wat leuk van die rozen
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
|
|
27-01-2011, 14:02
|
|
Verwijderd
|
Mijn schoonzus heeft het ook heel vroeg verteld, maar dat was omdat ze een hernia heeft gehad en aan het begin van de zwangerschap direct last kreeg van haar rug en geen pijnstillers wilde slikken, en iedereen vond haar maar gek en eigenwijs. Dus ze wilde ook niet dat mensen erover gingen praten en gewoon duidelijk zijn waarom ze geen pijnstillers slikte.
Gefeliciteerd Fleurop! |
|
27-01-2011, 14:36
|
|
|
@Fleurop: Leuk zeg! En snel
 Gefeliciteerd
__________________
PROUD MEMBER OF CHAOGOTHIC ELITIST SUICIDE BUNNIES UNITED
|
|
27-01-2011, 19:15
|
||
|
|
Citaat:
Meike's verjaardag!Jouw verhaal over jou schoonouders die het boekje niet snappen klinkt heel herkenbaar, dat heb ik echt net zo gehad . Mijn schoonmoeder werd 50 en we gaven haar toen een boekje dat heette zoiets als '100 tips voor de leukste oma' ofzo, maar dat drong ook niet door. Dat was echt zo ontzettend grappig, mijn schoonvader die het uiteindelijk snapte en ons al feliciteerde, en mijn schoonmoeder die nog zat te mopperen en zei: 'dat ik nu 50 ben wil echt niet zeggen dat ik me nu opeens ga gedragen als een oma , je bent zo oud als je je voelt' etc. Ik heb me echt bescheurd van het lachen toen.
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
|
27-01-2011, 21:13
|
|
|
Gefeliciteerd Fleurop
!
__________________
you may say i'm a dreamer, but i'm not the only one (john lennon, imagine)
|
|
28-01-2011, 08:11
|
|
|
|
En dan de reactie gisteren van mijn eigen ouders!
De reactie van mijn ouders was eigenlijk weer heel anders. Aan het begin van de avond vroeg ik wat we gingen eten. Toen ze mijn moeder 'vooraf garnalen met gerookte zalm, hoofgerecht biefstuk'.... jaajaa.. super handig nu ik zwanger ben dacht ik nog hoe toevallig is dat! En de wijn was ook al ingeschonken, dus we moesten het maar heel snel vertellen. Het boekje heb ik toen aan mijn vader gegeven. Ondertussen zat mijn moeder steeds te kletsen dus ik zei 'mam, ga nu eens rustig zitten'. Dus mijn vader leest 'en dan heb je....huh.. kleinkinderen???' En mijn moeder kwam huilend op mij af.. dus ik natuurlijk ook huilen. haha Mijn vader is erg nuchter en niet zo open in gevoelens enzo (heel anders dan mijn moeder). Dus die gaf me een schouderklopje 'gefeliciteerd meid'. Haha, echt zo mijn vader. Maar zijn ogen stonden op de pretstand.Toen ik vertelde dat ik nog maar kort zwanger was had ik het idee dat ze iets minder enthousiast waren (nog steeds wel blij hoor). Mijn moeder heeft meerdere miskramen gehad, dus is bang dat dit mij ook overkomt. Dus eventjes over gehad en vervolgens zijn we uit eten gegaan (want ja.. ik mag tenslotte niet het eten wat ze klaar wilde maken). Vervolgens echt de hele weg naar de stad (we gingen lopend) hoorde ik mijn ouders achter mij dingen zeggen als 'oh, dan kan ik leuke kleertjes maken', 'kun jij mooi luiers verschonen schat', 'oh, daar is toch een leuk speeltuintje, kan ik hem of haar mooi meenemen', 'luiers verschonen? HAHAHA (hard lachen), dat is het enige wat ik niet doe'..... nouja, en zo ging het de hele avond. Echt hilarisch en mijn vader kon helemaal niet meer stoppen + grapjes maken.. dus dat zal zijn manier zijn Dus helemaal goed. Nu hopen dat dit wezentje blijft plakken! Heb er wel een goed gevoel bij ondertussen.. maar je weet nooit. Zeker na gesprek met mijn moeder of haar miskramen kwam even het besef 'dit kan mij ook overkomen'. maar goed, heb het van me af kunnen zetten en ga lekker door met genieten! |
|
28-01-2011, 09:17
|
||
|
|
Citaat:
fantastisch gewoon, je vader ik zie het zo voor me - *patpat* en wat leuk van die grapjes die ze de hele avond gemaakt hebben! <3 hopelijk blijft alles gewoon goed gaan hé meid en idd, geniet er gewoon van! het gaat zo al snel genoeg
|
|
|
28-01-2011, 09:30
|
|
Verwijderd
|
Haa, jouw vader klinkt een beetje zoals mijn vader <3 Leuk om te lezen!!
En je ouders straks zien met hun kleinkind, dat is echt zooo leuk <3 Mijn zus heeft twee kindjes, echt heerlijk om te zien dat mijn ouders echt hun opa en oma zijn <3 (Mijn vader is ook zo'n opa die opschept over z'n kleinkinderen, ook zo leuk, als iemand hem vraagt of hij kleinkinderen heeft, pakt hij meteen z'n portemonnee erbij vol met foto'tjes. Haha, echt heel schattig! )
|
|
28-01-2011, 11:03
|
||
|
|
Citaat:
ben ook benieuwd hoe dat hier gaat zijn met mijn ouders en die van mijn man
|
|
|
28-01-2011, 11:07
|
|
|
Gefeliciteerd Fleurop!
|
|
28-01-2011, 12:46
|
|
|
|
Gefeliciteerd Fleurop!
|
|
05-02-2011, 10:21
|
|
|
|
Fleurop, hoe is het?
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
05-02-2011, 16:19
|
|
|
|
Ik heb de hele week last van behoorlijke krampen in darmen. Echt dat ik het weg moet puffen. Verder begint de misselijkheid wat te komen. Borsten doen zeer en snel emotioneel. Maar ondanks dat gaat het wel goed. Moet gewoon rustig aan doen
Doe ook mee met Moeders Voor Moeders. Dan moet je elke week wat urine afgeven waaruit ze een stofje halen (HCG) die alleen zwangere vrouwen aanmaken. Hiermee worden vrouwen geholpen die zelf problemen hebben met zwanger worden. Vind het erg fijn dat ik hiervoor wat kan betekenen. Ik ben namelijk bloeddonor, alleen dat mag nu niet. Dan maar urine doneren Zijn er meer meiden hier die dit gedaan hebben?
|
|
05-02-2011, 17:38
|
|
|
Waar ik wel even benieuwd naar ben: wat was de 'reden' voor de meeste mensen hier om zwanger te worden? Voor veel mensen is het een heel logische stap in een relatie, of willen ze zelf gewoon heel graag kinderen, maar ik hoor ook mensen die niet zozeer bewust kiezen om kinderen te krijgen maar een lichaam hebben dat schreeuwt om kindjes met hun lief, omdat ze 'hormonaal zeker weten' dat er zulke mooie kindjes uit komen. Hoe zit dat bij jullie?
Oh en voor de duidelijkheid; ik lees al mee sinds #8 geloof ik, maar heb nooit reden om te posten want ik ben niet zwanger en heb geen kindjes maar ik vroeg me het zo af!
__________________
I think we're doing fine; even diamonds start as coal.
|
|
05-02-2011, 18:36
|
|
Verwijderd
|
Als je kinderen puur rationeel bekijkt, dan kosten ze natuurlijk vooral veel geld, tijd en moeite. Ik kan me niet voorstellen dat iemand puur rationeel kijkt naar hun kinderwens en dan besluit zwanger te willen worden
Voor mij is mijn kinderwens iig iets heel fysieks en emotioneels, ik wil gewoon dolgraag kinderen en mijn lichaam zegt soms zelfs dat ik nú zwanger móet worden, dus echt een fysieke drang naar zwangerschap en moederschap. Maar relatie speelt natuurlijk ook mee; als die niet goed zou zitten, denk ik dat mijn kinderwens ook anders zou zijn.
|
|
05-02-2011, 19:04
|
|
|
@ Fleurop: ja, heb hier allebei de zwangerschappen de volle 10 weken meegedaan met mvm. En omdat ik thuis werk kon ik echt al m'n urine verzamelen, dat waren een hoop flessen
__________________
Tsja
|
|
05-02-2011, 19:14
|
|
|
|
@Fleurop: Ik heb ook beide keren meegedaan met Moeders voor Moeders.
@LaAnnE.: Ik wilde gewoon heel graag kinderen, altijd al gewild. Rationeel gezien is het, zoals Andijvie al zegt, niet echt rendabel natuurlijk maar het is gewoon een gevoel wat ik altijd al heb gehad en wat sterker werd naarmate ik ouder werd en meer babies in mijn omgeving zag.
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
05-02-2011, 19:30
|
|
|
|
Maar was het echt je eigen lichaam dat aangaf dat kinderen een goed idee was, of was het ook echt het gevoel dat het alleen bij deze partner kon zijn? Dat hoor ik namelijk maar bij heel weinig mensen, dus het lijkt me logisch dat het ook gewoon alleen van jezelf is
of wel gedeeld, maar niet zo sterk dat het gewoon 'moet'.
__________________
I think we're doing fine; even diamonds start as coal.
|
|
06-02-2011, 07:44
|
|
|
|
Ik heb geen kinderen en mijn hoofd zegt ook dat ik er geen wil omdat dat niet past in het leven dat ik wil hebben. Maar mijn lichaam schreeuwt al bijna een jaar om voortplanting. Niet eens specifiek om voortplanting met mijn vriend hoewel hij wel de beste vader zal zijn die maar kan. En hij is eigenlijk ook de enige die ik als vader van mijn kinderen wil. Maar daar heeft mijn lichaam blijkbaar geen boodschap aan, voortplanten moet ik! Hoe maakt niet uit.
|
|
06-02-2011, 09:04
|
|
Verwijderd
|
Ik heb geen kinderen en wil ze in de toekomst wel (of eerst maar eens één en dan verder zien), maar voorlopig nog niet. Maar die fysieke drang ken ik echt helemáál niet en ik kan me er ook niets bij voorstellen. Mijn toekomstige kinderwens is juist meer gebaseerd op dat het me zo mooi lijkt om te ervaren hoe de band is met een kind, en ook juist hoe het is om samen met m'n vriend een gezin te zijn. Dus deels omdat het wél past in het leven dat ik wil hebben, en deels omdat ik dat ('ouderschap') graag met mijn vriend wil delen.
|
|
07-02-2011, 13:11
|
||
|
|
Citaat:
__________________
Er zal altijd van jullie gehouden worden, en gek genoeg heb ik daarvoor geen toverstaf nodig, al is het de meest mysterieuze magie die er bestaat.
|
|
|
07-02-2011, 13:19
|
|
|
|
Ik heb die fysieke drang al best een tijdje. Dat was niet verbonden aan een relatie of een specifieke man. Dat is wel veranderd, nu wil ik kindjes met een specifiek iemand. Ik weet niet of dat aan mijn leeftijd ligt, aan de kwaliteit van de relatie of aan de man.. Waarschijnlijk een combinatie van alle 3.
We hebben overigens (nog) geen kinderen. |
|
07-02-2011, 14:46
|
|
Verwijderd
|
Ik heb zelf geen idee. Gevoelsmatig wil ik graag kinderen, maar verstandelijk kan ik duisent redenen opnoemen waarom het beter is om het niet te doen.
Hebben jullie dat niet? Luisteren jullie in dezen puur naar je gevoel? |
|
07-02-2011, 20:03
|
|
|
|
Nee hoor, ik luister ook naar mijn verstand. Daarom is het ook nog niet zover.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
07-02-2011, 20:27
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
 Nee, ik wil echt zorgen dat alles 'klaar' is, dus dat de basis er is, zodat ik een kind alles kan bieden wat hij/zij nodig heeft. Dus mijn verstand heeft me tegen gehouden  En mijn fysieke drang (ratelende eierstokken ) is echt al heel lang aanwezig. Vanaf mijn 16de is het gaan groeien en ik denk dat het nu zo'n jaar of 6 toch wel érg sterk aanwezig is, vanaf dat moment zijn er ook meer mensen met baby's in mijn omgeving gekomen dus werd ik er ook meer mee geconfronteerd.
|
|
|
07-02-2011, 20:36
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
|
|
|
07-02-2011, 22:04
|
||
Verwijderd
|
Mijn zus deed dat ook met plas bewaren en had die flessen altijd veel te snel vol
Citaat:
Maar in elk geval, bij mijn vriend zag ik na een paar maanden relatie een toekomstige papa in hem, dat hij wel de vader van mijn kinderen kon worden. Eerder wist ik ook al dat hij papa zou worden, alleen niet icm mij Maar in elk geval, bij deze wel dus  Alleen heb ik voorlopig nog een gevoel van 'haha nee, nog lang niet'. Maar wel weer ultieme nieuwsgierigheid naar het lichamelijke idee van zwanger zijn
|
|
|
09-02-2011, 07:56
|
|
|
|
Ik vermoed dat ik over twee jaar gewoon zwanger ben of probeer te raken. Wat een planning, helemaal om dingen in mijn werk heen die ik niet kan laten liggen en die niet goed samengaan met ochtendmisselijkheid.
Ik zie Spook trouwens absoluut als vader. Vanuit hoe hij met mijn neefjes en nichtjes is, en kinderen van vrienden. Vanuit hoe hij is als leiding van een vakantiespelweek. Vanuit hoe kinderen altijd naar hem toe trekken. Ik zie het wel werken, en we hebben ook aardig dezelfde ideeën over opvoeding.
__________________
I like my new bunny suit
|
|
10-02-2011, 15:50
|
|
|
|
37 weken vandaag
spanneeeeeeeeeeeeend
|
|
10-02-2011, 16:45
|
||
Verwijderd
|
Citaat:
Oeh laatste loodjes! Voel je je nog goed? Wil je thuis bevallen of sowieso in het ziekenhuis?
|
|
|
10-02-2011, 18:27
|
|
|
|
op zich voel ik me wel goed! ik slaap wel behoorlijk slecht, m'n bekken doet ('s nachts vooral) veel pijn, een stukje lopen is niet zo evident meer, ik ben doodop van het minste, die buik spant regelmatig serieus op, zit ook echt in de weg - maar éigenlijk voel ik me best goed
<3 in België is het de norm van in het ziekenhuis te bevallen, en daar ga ik niet van afwijken
|
| Advertentie |
|
|
 |
«
Vorige topic
|
Volgende topic
»
|
|
Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 14:42.
Adverteren