Advertentie | |
|
02-03-2004, 21:35 | ||
Citaat:
Ik denk dat je het toch een beetje misbegrepen hebt ofwel begrijp ik je nu niet zo goed. Een verticale leefgroep is een leefgroep in een instelling. Die jongeren/kinderen gaan evengoed naar school, dus komen ze wel in aanraking met 'onbekenden'. Dus nu begrijp ik niet zo goed wat er te beschermend aan is. Het kan natuurlijk zijn dat ik nu een verkeerd beeld gaf van een verticale leefgroep en je daarom dit dacht. Indien niet, zou ik verdere uitleg wel appreciëren. |
02-03-2004, 21:45 | ||
Citaat:
In mijn leefgroep zaten twee kleine jongetjes van 1 en 1.5 jaar. Een jongetje (4 jaar) en een meisje (5 jaar) uit de kleuterklas. Drie kinderen uit het lager onderwijs: een meisje (12 jaar) en twee jongens (10 en 12). Dan nog drie pubermeisjes van 13,14 en (bijna) 15 jaar. Er zaten in de hele groep twee gezinnen. Een pubermeisje (15) en een lagerschoolmeisje (12). Een kleuterjongen (4), een lagerschooljongen (10) en een pubermeisje (14). De kleintjes in mijn leefgroep hadden beiden een heel ander verhaal. Het ene was de halfbroer van een vermoord baby'tje en het was dus te risicovol om hem bij zijn ouders te laten. Het andere (1.5) zat eerst een half jaar in een andere instelling, maar omdat de vader enkele opvoeders in elkaar had geslagen kwam hij (nu reeds 6mnd) bij ons. Hij werd vanaf zijn geboorte getraind om para te worden, dit door koude melk uit de frigo i.p.v. borstvoeding en bijvoorbeeld zware massagetechnieken ter bevordering van zijn spierontwikkeling. |
02-03-2004, 21:46 | ||
Citaat:
Maar het wordt meestal ontdekt door buren of familie en niet door het gedrag van de baby zelf. Het is natuurlijk wel zo dat verwondigen wel zouden opvallen en ook een reden tot maatschappelijk onderzoek zijn. |
02-03-2004, 22:10 | ||
Citaat:
En die babies waar phensicske het nu over heeft, zijn volgens mij ook in die leefgroep geplaatst, omdat het gevaarlijk was om thuis te wonen. Niet omdat ze sociaal waren gekwetst. Toch? Maar goed. Tien kinderen per 1 à 2 opvoeders lijkt me eerlijk gezegd erg veel. Ik weet dan ook niet precies wat een leefgroep is, maar ik geloof dat het in dit geval de bedoeling is dat die leefgroep een gezin vervangt. Dus die tien kinderen + 2 begeleiders zouden dan samen een gezin vormen. Klopt dat een beetje? Dan lijkt me tien kinderen erg veel. Als het gewoon meer is om die kinderen over hun problemen te laten praten, dan lijkt het me wel een goed aantal, maar dan zou ik denk ik minder gemengde leeftijden doen. |
02-03-2004, 23:00 | ||
Citaat:
|
02-03-2004, 23:03 | ||
Citaat:
Als een baby zich niet goed voelt of iets nodig heeft huilt hij om zo die behoefte in vervulling zien te gaan. Als de ouder het kind dan negeert en niet aan die behoefte voldoet, voelt het kind zich in de steek gelaten en mist hij de gehechtheid die er nodig is om later een veiligheidsgevoel te creëren. Als het kind zich niet veilig voelt durft het ook de omgeving niet te verkennen als het later groter is en zo krijgt hij te weinig stimilansen waardoor de ontwikkeling dan weer helemaal scheefloopt enz. |
03-03-2004, 06:23 | ||
Citaat:
Maar wat is nou precies het doel van die leefgroep? (zie ook mijn vorige post) |
03-03-2004, 17:11 | |
Het doel van zo'n leefgroep is het kind vooreerst weer een basis te geven. Dit wil zeggen dat het weer voldoende eten krijgt, kwalitatieve kleren heeft, een kamer die in orde is...
Het verdere doel is dan de begeleiding. Iedere jongere vanaf twaalf jaar krijgt een individuele begeleider. Dit is één van de opvoeders die in die leefgroep werkt en de sterkste band heeft met de jongere. Met die individuele begeleider kunnen er grote en kleine problemen worden besproken en indien nodig krijgt men gespecialiseerde hulp. Dit is dan buiten de leefgroep in de instelling waar de jongere wordt geanalyseerd en geholpen. |
Advertentie |
|
|
|