Ik zit behoorlijk met het volgende:
vanaf half oktober heb ik wat met mijn vriendin. De maand januari is het uitgeweest maar het is nu weer aan tussen ons.
Al in een van de eerste maanden dat ze mn vriendin was kwam eruit dat ze nog wel eens belde met haar ex. Met hem was het inmiddels een half jaar uit, maar vlak voordat het met mij aanging had ze nog wel sex met hem gehad. Daar voelde ik me ontzettend klote over. En daar hebben we over gepraat, en ze zei dat ze zou zeggen dat ze ('voorlopig') geen contact meer met hem zou hebben. Een tijdje later, wanneer weet ik niet, begon hij haar toch weer te bellen enzo, ongeveer om de 2 weken volgens haar, en gewoon om te kletsen. -Ohja ze hebben wel 2 jaar met elkaar gehad, dus dat speelt wel mee- In ieder geval, dat kreeg ik later pas te horen, en vandaag hoorde ik dat ze met hem had afgesproken toen het uit was(alleen praten, maar dat geloof ik wel), maar het meest vervelende is dus dat ze nog steeds met hem belt(ok, hij belt haar maar goed), en dat ze dus wel met hem wil AFSPREKEN. ze zegt wel dat ze absoluut niet vreemd zou gaan, en ik geloof ook wel dat ze dat niet gauw doet, maar toch, ik voel me er zwaar klote onder. en ik heb het daar met dr over gehad vandaag, en dat ik haar niet vertrouw als ik alles pas later hoor, en ze zal me voortaan alles vertellen. Dat afspreken, daar zit ik gewoon heel erg mee. Ik geloof wel dat ze niet snel wat zal doen, en dat ze mij niet kwijt wil, maar ik voel me er zwaar kut onder. Ze weet niet precies waarom ze wil afspreken, heb ik al meerdere keren gevraagd, vooral om te weten hoe het met hem gaat.
Als ze met hem gaat afspreken voel ik me echt zwaar zwaar klote. Maak ik me druk om niks? Dat gevoel krijg ik steeds, alsof ik me teveel druk maak, en er geen punt van moet maken. En wat de **** moet ik hiermee..?