Hoi allemaal,
Mijn vriend heeft het uitgemaakt. Niet om iets van mij maar hij vind zichzelf te onzeker voor een relatie op dit moment, Hij zegt dat hij heel veel van me houd en me eigenlijk helemaal niet kwijt wil. Hij voelt zich ontzettend gelukkig en blij als ik bij hem ben maar zodra ik weg bent maakt hij zich zo'n zorgen en piekert hij zich helemaal suf.. hij zegt er op ze minst wel 20 uur per dag mee bezig te zijn en kan slecht slapen. Waar hij piekert hij dan zo over he vragen jullie je af.. Hij kan gewoon niet geloven dat hij me helemaal voor zichzelf alleen heeft. Ik woon 80 kilometer bij hem vandaan, en hoe hij het zelf zegt : ik ken je vrienden niet, ik weet niet wat je doet als ik er niet ben, ik kan gewoon nergens zekerheid uit halen. En daar maakt hij zich zo druk over dat hij nu uiteindelijk maar heeft beslote dat hij zich waarschijnlijk beter voelt zonder mij... Maarja dit heeft hij mij dus verteld, en hij heeft werkelijk non-stop zitten huilen... Ik zie dat hij zoveel verdriet heeft.. hij wil me niet kwijt maar hij wil zich ook niet zo'n zorgen meer maken... En even voor de duidelijkheid, hij heeft me helemaal voor zichzelf alleen... ik heb hem ook nooit aanleiding gegeven om anders te denken door vreemd te gaan bijvoorbeeld... Maar hoevaak ik dit ook zeg, hij kan het op een of andere manier gewoon niet aannnemen...Maarja mijn vraag dus... moet ik dit gewoon accepteren, me er bij neerleggen en verder gaan.. of moet ik er alles aan gaan doen om zijn vertrouwen te winnen, en zo ja.. hoe doe ik dat ?!
En dan nog iets wat ik wel lastig vind, door de afstand zagen we elkaar altijd maar 1 keer per week.,.. maarja nu is het dus uit en ben ik gistere vij hem geweest... en dan vraagt hij wel of ik volgend weekend weer kom
En het gaat ook niet anders als normaal... we zoenen gewoon met elkaar blablabla... En nog iets
( das het laatste hoor ) het is niet zo dat hij zich nu opeens geen zorgen meer maakt om wat ik met andere jongens doe nu het uit is,, hij blijft gewoon net zoals altijd vragen ,, hebbie gedaan vandaag,, heb je P nog gesproken,,, wat hebben jullie gedaan blablabla,,, dus nog steeds is hij zo jaloers en beziterig en onzeker als voorheen....
Graag jullie mening over deze hele situatie... want ik vind het echt kut dat het uit is, maar eigenlijk heb ik nie eens zo het idee dat het uit is....
Kuss Missis