Geschiedenis van supportersvakken.

[RHCP_NAC]

Ik ben benieuwd naar de geschiedenis van de vakken waarin de harde kern/fanatieke van voetbalclubs zitten, ieder met een verhaal is meer dan welkom.

Ik trap af met een stuk over de b-side, de fanatieke/deel harde kern van Nac. (met dank aan b-side rats)


De B-side is bij alle thuiswedstrijden ons vak en daar zijn we godverdomdes trots op. Elke wedstrijd is het vak uitverkocht, en dat betekent dat er zo'n 3.000 man op zitten. Toch heeft de B-side behoorlijk wat problemen gekend.

Al in het oude stadion was er de B-side. De B-side was elke week (uit en thuis) feesten en beesten. De B-side was sfeer en stond daar bekend om in heel Nederland en ver daarbuiten. De B-side was harde kern en was om die (grote) groep berucht in heel Nederland. Fanatisme en chauvinisme stonden voorop en als je B-sider was, dan was je daar trots op. Jarenlang is dat goed gegaan, er was een stichting B-side die alles voor de supporters regelde, tot het vervoer per extra trein toe. De B-side was een georganiseerd geheel. Tot het mis ging...
Op zeker moment raakte de B-side te overbevolkt met klein grut met grote bekken. Daar bleef het ook bij. Meer als grote bekken hadden ze niet en er gebeurde verder nog maar weinig. Een groep hooligans splitste zich af en ging op de Ei-tribune staan. Andere reden daarvoor was, dat het uitvak ook op de Ei-tribune stond. Bij een 'bepaalde' wedstrijd liep de zaak daar echter volledig uit de hand. De Ei-tribune groep werd weggeslagen van hun eigen vak en kreeg nauwelijks hulp van de B-side. Dat werd de B-side bevolking (terecht) erg kwalijk genomen. Een volledige splitsing was ontstaan. De B-side verviel langzaam naar een vak, dat alleen maar liedjes zong en een grote bek had. Zeker, er stond nog wel wat harde kern, maar wat het ooit was, was het beslist niet meer.

Met de overgang naar het nieuwe stadion hoopte men de zaak weer op poten te krijgen. Maar ook dat liep anders. De ei-tribune werd vak G, de B-side een goedkoop familievak, waarop verschillende tribunes uit het oude stadion werden geplaatst. Vak G werd een grote hechte groep, de B-side werd een verdeling van verschillende groepen en groepjes.
Nog steeds stond er een behoorlijk aantal die-hards op de B-side, maar de verdeeldheid was groot. Bovendien zaten die jongens allemaal verspreid over de veel te grote tribune, wat de eenheid ook niet ten goede kwam. Sterker, er wilde over en weer nogal eens klappen vallen. Daarnaast was het contact tussen vak G en de B-side tot ver onder het nulpunt gedaald en geruchten over onderlinge confrontaties waren schering en inslag. Tot een paar groepen de koppen bij elkaar staken en besloten meer samen te gaan werken. de gEd Breda was geboren. In eerste instantie hielp dat nog niet veel, maar er werd wel meer onderling contact met andere supporters gelegd. Langzaam werd er een grotere, hechtere groep op het midden van de B-side neergezet. De sfeer begon weer terug te komen. Er kwam weer wat contact met vak G en de B-siders begonnen weer lef te tonen. Uiteindelijk werd het idee geboren, om de stichting B-side te heroprichten.

Met het heroprichten van de Stichting B-side wilde men bereiken, dat de eenheid en de sfeer weer op de ouderwetse manier terug zouden komen op de B-side. De contacten met vak G waren inmiddels verbeterd en een gedeelte van vak G werkte met raad en daad mee aan het heroprichten van de B-side. Voor de thuiswedstrijd in de totodivisie tegen Groningen werd een oproep gedaan om allemaal te gaan staan en naar het midden van vak E te komen. Mensen die wilden zitten, hadden op die manier geen last van staanders voor hun neus en de staanders geen last van de klagende zitters. De opzet slaagde behoorlijk. Er was een zeer goede sfeer en het was druk. Tevens was er geld opgehaald om 25 fakkels de tribune op te krijgen. Deze werden echter pas in de wedstrijd tegen MVV naar binnen gesmokkeld, in verband met evt. sancties voor NAC naar aanleiding van het bom-incident tegen Dordrecht. Ook organiseerde een groep zich, om voortaan op eigen vervoer naar uitwedstrijden te gaan. Kortom: het ging de goede kant weer op, er gebeurde weer wat!

Later werd besloten tot het oprichten van de B-side Rats. De groep was op dat moment redelijk groot. Het idee de Stg. B-side terug op te richten werd gestaakt om diverse organisatorische en juridische redenen. Degenen die bezig waren geweest met de Stg. B-side voegden zich bij de B-side Rats. Ook de eerder genoemde gEd Breda werd B-side Rats. Op het hoogtepunt bestond de B-side Rats uit zo'n 100 mensen, die allemaal vonden dat ze een B-side Rat waren en dat dus ook daadwerkelijk waren.

B-side Rats is inmiddels weer een heel stuk kleiner. De groep viel een beetje uit elkaar. Niet door onderlinge conflicten, maar gewoon, omdat dat gebeurde. Sommige mensen bleven bovenaan de middelste trap op de B-side staan, anderen gingen onderaan de trap staan en weer anderen verdwenen naar de zijkant van de B-side of zelfs helemaal van de B-side af. Door de Aukesss-groep worden nog steeds combiloze trips gemaakt naar uitwedstrijden. Verder bemoeien de 'harde kern piepeltjes' van de B-side Rats zich nog steeds tegen van alles en nog wat aan. Maar sfeeracties en dergelijken laten we tegenwoordig lekker over aan de Breda Loco's, waar Mafkees zich dan weer tegenaan bemoeit. Ach ja, we zijn de B-side Rats en we weten alles graag beter...

De B-side zelf is nog niet wat het ooit geweest is. Dat wordt de B-side ook niet meer. De harde kern staat tegenwoordig aan de overkant op vak G en houdt de naam van NAC, Breda en vak G hoog. Dat zal ook zo blijven. Ook op de F-tribune zit tegenwoordig een groep casuals en op de B-side zijn er ook nog blijven zitten.
Er zijn veel jonge mensen bij gekomen op de B-side die iets anders onder sfeer verstaan dan wat er op de eigenlijke B-side onder sfeer werd verstaan. Rammen op de achterwand en schoppen tegen stoeltjes om geluid te produceren is wat anders dan een orkaan van stemgeluid het stadion inschreeuwen. Maar toch leeft de B-side nog steeds harder dan menig andere side of vak in Nederland. En er zijn thuiswedstrijden dat ineens de vlam weer in de pan slaat. De B-side staat dan middenin compleet vol, de sfeer is grandioos, de stemmem schor van het doorschreeuwen en de tappen in de gracht leeg. En ineens staat er dan weer een machtige side. Een side waar de tegenstanders jaloers en met respect naar kijken. Soms, heel soms, blijkt dus dat het echt nog wel kan op de B-side.

[USPalermo]

Volgend stuk gaat voornamelijk over de Supportersvereniging Vak-P, de info komt van www.vakp.nl

Onder de naam Supportersvereniging Vak-P Enschede werd de tweede officiële supportersvereniging van FC Twente op 18 februari 1991 opgericht. Bij de eerste officiële supportersvereniging van FC Twente "De Vriendenkring" voelden veel jongere supporters zich niet thuis of wensten zich er niet thuis te voelen.

De nieuwe generatie supporters stelden zich tot hoofddoel het organiseren en ondernemen van gezamenlijke activiteiten voor supporters van FC Twente. Ook zochten zij een onderkomen waar zij onder het genot van een biertje het wel en wee van hun club konden bespreken.
Dit alles resulteerde in de oprichting van Supportersvereniging VAK-P. De naam van het fanatieke staanvak, van waaruit de meeste van hen hun club aanmoedigden, werd gekozen als verenigingsnaam. Het logo "Obelix" werd gekozen omdat deze stripfiguur in hun ogen stond voor: kracht, betrouwbaarheid en loyaliteit.

De vereniging was geboren en nu nog een onderkomen. Na maanden van overleg met FC Twente en Politie en met hulp van de stichting Balans was het op maandag 13 mei 1991 eindelijk zover. Het supportershome achter het staanvak VAK-P werd die dag met een spetterend feest geopend.

Vooral de Politie was een voorstander van een dergelijk onderkomen omdat men dacht dat, door de concentratie van de harde kern FC Twente-supporters, rellen rond het stadioncomplex aan de J.J. van Deinselaan beter beheersbaar zouden zijn.
De groep VAK-P supporters vond de steun uit onverwachte hoek prima. Natuurlijk zijn zij trots op hun club en een gedeelte van de groep had wat andere opvattingen over het verdedigen van de "club-eer" dan de doorsnee stadionbezoeker. Maar ondanks de sceptische houding van buitenstaanders heeft de supportersvereniging VAK-P alleen het positieve steunen van FC Twente uitgedragen. Iets wat in de loop der jaren ook wel gebleken is.

De Supportersvereniging VAK-P is inmiddels uitgegroeid tot een niet meer weg te denken onderdeel van FC Twente.

Activiteiten:

Goodwill heeft VAK-P gekweekt met haar eerst concrete actie Tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen 1990-1991, tegen MVV thuis, haalde Vak-P 6000 scholieren van de basisscholen naar het Diekman-stadion. Zij konden, samen. Met een begeleider, de wedstrijd voor niets bekijken. Terwijl ze daarnaast ook voorzien werden van allerlei souvenirs die beschikbaar gesteld waren door diverse sponsoren. Later is deze actie nog eens herhaald voor bejaarden. De senioren werden met een bus opgehaald bij de bejaardencentra en kregen in het stadion een borreltje geschonken.

In 1991 organiseerde Vak-P de eerst sfeeraktie in Nederland door 4500 supporters rood en witte vellen papier te laten hooghouden voorafgaand aan de wedstrijd tegen PSV. Nederland keek met open mond toe.

Een hoogtepunt was het internationale supporters voetbaltoernooi van 1994. Op de bijvelden van het Diekman-stadion werkten de harde kernen van FC Utrecht-Feyenoord-G.A.Eagles-FC Den Haag-Schalke 04- Juventus - Club Brugge en uiteraard FC Twente zo'n 30 risico wedstrijden op 1 dag af. Zonder dat er ook maar één wanklank is gevallen. Daarna werden er voornamelijk onderlinge toernooien georganiseerd, zowel in de zaal als op het veld.

De sfeerverhogende acties vormen een belangrijk onderdeel van VAK-P. Zo zijn er talloze wedstrijden van FC Twente opgeluisterd met fakkels en vuurwerk en zijn er een aantal malen zgn. choreografie-acties geweest waarbij grote gedeelten van het stadion in rood en wit werden gehuld. Ook heeft VAK-P ervoor gezorgd dat FC Twente vooral hun thuiswedstrijden in een voor Nederlandse begrippen ongekende ambiance speelt. 90 minuten lang zingt en trommelt de zeer fanatieke aanhang hun club naar de overwinning. Bij het bestuur van FC Twente is bekend dat deze unieke sfeer voor een groot aantal mensen mede reden is om een kaartje voor het stadion te kopen.

Ook sfeerverhogend zijn de "Tropische verrassingen" op sommige vrijdagavonden of na een voetbaltoernooitje in het supportershome van Vak-P. Deze stripshows zijn zo onderhand wereldberoemd onder de voetbalsupporters in Enschede.

Ook werden de sponsoren en de vrouwen van de bobo's verrast met 500 rode rozen waar een kaartje bij zat met de tekst: "Goa ook es stoan aj veur Twente bint". Dit was ludiek bedoeld omdat er destijds weinig animo op de sponsortribune was om mee te doen met de supportersgezangen.

Een absoluut hoogtepunt waren de sfeeracties bij de bekerfinale in 2001. Daar werd alles voor uit de kast gehaald. 1600 kilo confetti en 2 kilometer plastic rode folie uit Italië 25.000 hesjes via een sponsor geregeld met daarop het FC Twente-logo en de tekst "de Twaalfde man". Een mega FC Twente-shirt over het vak en 32.000 dol dwaze FC Twente-supporters op het vak, onder leiding van Vak-P, zorgden voor een ongekende sfeer waar heel Nederland nog dagen over na sprak. FC Twente was eindelijk verlost van het predikaat saai.

In 2001 presenteerde de Supportersvereniging Vak-P als eerste een glossy boek over de geschiedenis van 20 jaar Vak-P en 10 jaar Supportersvereniging Vak-P.

kwilde net naar bsiderats gaan heb je mafkees om toestemming gevraagd?

[RHCP_NAC]

Vijf nee niet gevraagd stond geen copyright op dus zal ook wel goed zijn....UsPalermo mooi stuk!

[AGH]

De exacte geschiedenis van het fanatieke vak van Go Ahead Eagles is mij niet geheel bekend, al moet ik eerlijk bekennen dat ik er ook nooit echt fanatiek navraag naar heb gedaan.
Wel is mij bekend dat wij sinds jaren ´80 ook de B-Side hebben, vernoemd naar de Brinkgreverwegtribune.
Waarschijnlijk hierdoor ook de fanatieke rivaliteit tussen NAC en GAE.
Het rood/geel schilderen van café Beatrix, de B-Side in Breda een metamorfose geven en het dodelijke ongeval van een NAC supporter die zijn hoofd net iets te ver uit te trein stak hebben voor hectische momenten gezorgd in zowel Breda als Deventer.
Kan me zelf nog wel herinneren hoe in de nacompetitie fotocamera´s, walkmans en andere grote voorwerpen richting het uitvak werden geslingerd.
Toch waren dit de topjaren.
Ajax werd jaarlijks hardhandig Deventer uitgewerkt, FC Twente moest jaarlijks op de loop in Enschede en Go Ahead koos het hazenpad als Twente in Deventer kwam.
Vuurwerk mocht toen nog en werd zelfs nog betaald door de spelers.
Grote incidenten die ik niet bewust heb meegemaakt, maar waar ik vaak wel ooggetuige van ben geweest zorgen er nog steeds voor dat Go Ahead haar naam heeft behouden in de eredivisie. Bestorming van de Cambuurbar, schietincident in Den Bosch, kaartjes voor de oude L-Side van PSV en natuurlijk de uitwedstrijd in Zwolle vlak na de degradatie.
Go Ahead was van Deventer en alles wat van de andere kant aan de Ijssel kwam was in principe heel erg fout en werd niet getolereerd door de CFD (Cowboys from Deventer).
Jongens uit Apeldoorn die zich ook de Rats noemden (naar de toenmalige motorbende uit Apeldoorn) werden regelmatig hardhandig van de B-Side verwijderd.
Toch kwam er in die jaren een eind aan de beruchte B-Side, mede door de dood van Picornie waardoor voetbalgeweld een andere wending kreeg.
Er kwamen fikse straffen, het voetbal was onder de maat en de harde kern verschoof zich van de B-Side naar vak YD, zodat ze dichterbij het uitvak zaten.
Onderlinge ruzies tussen Deventenaren, strenge maatregelen en slecht voetbal zorgde voor een kleine dip. Er ontstond een nieuwe generatie uit Apeldoorn, waar ik ook uit geboren ben.
Een groep die eind jaren ´90 de harde kern was en op zijn top zo´n 80 man betrof.
We waren jong, fanatiek en destijds nog ontstellend hecht, waardoor zich een groep vormde waar de politie maar met moeite grip op kreeg.
Dankzij een aantal spraakmakende acties steeg langzaam de bewondering van de Deventenaren en moesten ze toegeven dat ook deze groep gewoon getolereerd moest worden.
Naar mate jongens ouder werden en andere interesses kregen zakte de groep langzaam in.
Veel jongens kregen stadionverboden, sommigen in combinatie met een vriendin.
De aanpak werd ontzettend strak waardoor de groep YD langzaam aan het doodbloeden was waardoor er nu nog slechts een groep van 30 man uit Apeldoorn bestaat, die aangevuld kan worden tot 50 man op zijn maximum. De groep uit Apeldoorn zit nu op vak H, vlak naast de B-Side. De rest heeft nog steeds of alweer een stadionverbod.
De groep uit Deventer daarentegen is weer flink aan het groeien en heeft bewezen Apeldoorn helemaal niet meer nodig te hebben. Toch is de samenwerking nu wel normaal zoals die zou moeten. Er zijn geen verschillen meer, beide groepen reizen nu gezamenlijk naar uitwedstrijden.
In het thuisstadion is het echter allemaal wel heel anders geworden.
Een deel van de oude garde zit op de hoofdtribune, een ander deel van diezelfde oude garde heeft plaats genomen op YC aan de lange zijde.
De jeugd is dankzij de hevige rellen tegen FC Zwolle, deze nacompetitie, verbannen tot buiten het stadion. Met andere woorden, een fanatiek vak is er niet echt meer.
Tegenwoordig zitten verschillende groepen verspreidt over het hele stadion en komen ze eventueel samen bij uitwedstrijden.
Dit is niet bevorderlijk voor de sfeer, maar het zorgt er ook voor dat de tegenstander op alle plaatsen in het stadion de hete adem van de fanatiekelingen in de nek voelt.
Je moet als speler dan ook niet raar staan te kijken als je van drie hoeken aanstekers en andere rommel naar je hoofd geslingerd krijgt.
De prestaties zijn belabberd, de spelers vechten niet meer voor de punten en financieel zit Go Ahead in een hele zware dip. Een aantal jongens hebben een meldplicht gekregen en er geldt een streng omgevingsverbod, waardoor het lijkt dat Go Ahead misschien niet meer hetgeen is wat ze altijd geweest is.
Nadat scheidsrechter Vink Go Ahead vorig jaar regelrechte promotie door de neus boorde ging zelfs de selectie het boekje te buiten door vernielingen aan te richting in de kleedkamer en Zwolse supporters uit te schelden. Ook op de tribunes ging het mis en na de thuiswedstrijd ook buiten het stadion.
Een razzia begon waarbij in totaal zo´n 90 leden van de harde kern thuis zijn opgehaald en een hele zware straf hebben gekregen. In het stadion is het dus niet meer zo druk.
Toch zijn er initiatieven van deze zelfde harde kern geweest die zeker de moeite waard te noemen zijn. Honderden Eagles supporters maakten vorig jaar een protesttocht door Deventer en blokkeerden enkele wegen alvorens ze richting het stadhuis gingen om naar een lening te vragen om ons geliefde clubje te kunnen behouden.
Een klein geldbedrag verscheen waardoor Go Ahead in ieder geval haar lening bleef houden.
Bovendien is er vorig jaar door de harde kern geld ingezameld door middel van een tattooactie, waarbij een select gedeelte van de harde kern zijn tatoeage liet fotograferen en in een boek liet verschijnen. Onder leiding van publiekslieveling Dennis Hulshof, die zelf de Deventer toren en een grote Adelaar op zijn rug heeft staan, zijn er toch nog een flink aantal mensen op de foto gegaan voor het goede doel.
Deze tatoeages zorgden nog voor flink wat ophef rondom Koninginnedag, omdat er ook posters van de tatoeages waren opgehangen in het stadscentrum van Deventer.
Later zijn er nog inkomsten losgemaakt door middel van een concert in de Adelaarshorst waar o.a. Blof, van Dik Hout, Sita, Brainpower (die erg snel weer weg was) en René Froger gratis hun liedjes kwamen doen.
Helaas zit Go Ahead nu in een flink dal en de ongelukkige vrijdagavond maken het voetbal niet aantrekkelijk. Toch blijft de harde kern bestaan en zullen zij toch weer hun invloed blijven uitoefenen.
Zo is ooit een keer Henk ten Cate weg gerangeerd nadat hij thuis was opgewacht en zijn ruiten waren ingegooid. En zo vloog ook afgelopen dinsdag weer eventjes de vlam in de pan na het zoveelste debacle van de eigen spelers die na dit seizoen vertrekken.
´Iedereen gaat weg behalve wij´ zong het hele stadion waarna na de wedstrijd een select groep supporters de eigen spelers bestormde in de spelerstunnel.
Waar het heen gaat met onze club is mij niet bekend, dat er altijd een harde kern zal blijven wel. Voetballend geven we nog wel eens wat puntjes weg, op supportersvlak durven de meeste clubs al jaren niet meer vooruit naar Deventer te komen.
Rust betekend altijd stilte voor de storm en ooit zal de Adelaarshorst ook op voetballend gebied weer een ontneembare vesting zijn.