Lichaam na seksueel misbruik?

[Steleto]

Ik ben heel benieuwd hoe andere mensen hun lichaam ervaren na seksueel misbruik. Voelen jullie je hele lichaam (nog), of zijn delen ervan onbereikbaar? Zijn je heupen soepel, voel je waar je onderlichaam precies zit? Weet je wat je lichamelijke grenzen zijn, zit je goed in je lijf?

Raak je jezelf aan, besteed je aandacht aan je lichaam, ben je er lief voor? Of walg je ervan en wend je je ervan af? En ben je vaak ziek, of juist helemaal niet?

Ik hoop dat er mensen zijn die willen reageren, want ik ben benieuwd naar hoe anderen hun lichaam ervaren.

Mensen die niet misbruikt zijn mogen natuurlijk ook reageren, Graag zelf! Dat is fijn als "vergelijkingsmateriaal"
Want misschien voelt wel niemand zijn heupen bewegen als hij/zij loopt, of is het normaal dat je niet goed kunt dansen doordat alles vast zit....

Ik hoop dat jullie willen reageren!

[snoopy]

ehm... nou. ik ben vaak heel bewust bezig met m'n lichaam.
Ik ben wel 's aangerand, maar niet "echt" seksueel misbruikt (bedoel ik niet mee dat aanranding geen seksueel misbruik is, maar deze aanranding voelde voor mij niet zo...). Dus als ik loop dat ik m'n spieren voel, etc... maar dat heeft volgens mij helemaal niets te maken met wel of niet aangerand zijn. ik ben gewoon geinteresseerd in het menselijk lichaam, al m'n hele leven. En als ik beweeg, let ik goed op. moet ook gewoon voor m'n opleiding.

Wel durfde ik vroeger niet te dansen (nog steeds een beetje eng). Denk niet dat het iets met een aanranding te maken heeft. Ben gewoon een beetje onzeker. Ik kon ook helemaal niet dansen. Ik had helemaal geen soepele heupen. Door te oefenen zijn m'n heupen redelijk soepel geworden. Ook krijg ik nu dansen op school, dus ik kan ook gewoon beter dansen, en daarom durf ik het beter.

Ik denk dat mensen die voor zichzelf het gevoel hebben dat ze seksueel misbruikt zijn, vooral de eerste tijd van zichzelf walgen. In eerste instantie zullen ze zich waarschijnlijk gaan douchen etc. (lees ik altijd in verhalen) Misschien dat ze daarna hun lichaam gaan verwaarlozen. Ik heb een paar weken na de aanranding geen mooie kleren aangedaan. Wilde er niet te goed uitzien, om te voorkomen dat het nog 's zou gebeuren. Dat slaat eigenlijk nergens op, want de keer dat ik aangerand werd had ik sportkleren aan... Wat ook gebeurde was dat ik die kleren helemaal niet meer aanwilde. Blijkbaar hadden ze aantrekkingskracht... (onzin, natuurlijk!)

[mathfreak]

Een Belgische mailvriendin van mij is toen ze 12 was sexueel misbruikt door haar broer en vrienden van haar broer. Ze vertelde me in een mailtje dat ze nog nooit gemasturbeerd had en ook niet wist hoe dat moet. Ik stelde haar toen voor om zichzelf van onderen met een spiegeltje te bekijken om zo met de bouw van haar geslachtsdelen vertrouwd te raken, en zichzelf daar aan te raken en te strelen om te weten hoe het voelde en daarbij eventueel ook haar hele lichaam te strelen. Ze liet me weten dat ze het toch wel moeilijk vond om te doen, maar dat ze het toch van tijd tot tijd wou blijven proberen. Een bijkomende factor is dat ze als kind nooit echt met sexualiteit vertrouwd is geraakt, wat ook kan verklaren dat ze er moeite mee heeft.

Ik ben op mijn 12de langdurig misbruikt en verkracht, maar was rond mijn 10de al begonnen met masturberen.. Ik moet zeggen dat ik het tijdens de periode dat ik werd misbruikt niet gedaan heb.. Daarna ook minder, maar toch wel af en toe.
Verder voel ik mijn heupen niet echt als ik loop, denk dat dat wel klopt, toch? In het begin voelde ik me echt erg smerig, was dwangmatig aan het douchen elke dag zeker twee keer, als mijn ouders niet thuis waren nog vaker. Maar daar ben ik overheen gekomen door gesprekken...
Ik merk wel dat ik mijn lichaam steeds mooier begin te vinden en er ook wat voor wil doen, sporten bijvoorbeeld. Dat heb ik lang niet gehad.. Maar ja, dat zou ook goed te maken kunnen hebben met de pubertijd...

Zelf heb ik er nooit zo over nagedacht, behalve dan dat dwangmatige douchen telkens, dat duurde ongeveer een jaar en toen was het ook wel over.. Voor zover ik me kan bedenken heb ik dus geen problemen meer met mijn lichaam, de problemen zitten meer geestelijk...

[edit] Overigens ben ik me wel meer gaan schamen voor mijn lichaam op seksueel gebied (ben best preuts). En ook ben ik vrij angstig rond het 'naar de wc gaan wanneer er andere mensen in de buurt zijn' dat is allemaal een beetje daarna ontstaan, begon me voor dingen te schamen en dat 'naar de wc gaan wanneer er andere mensen in de buurt zijn' is blijven hangen. [/edit]

*gaat sporten & douchen *

[Gatara]

Waarvoor wil je dat weten?

[Evito]

Steleto schreef:
Voelen jullie je hele lichaam (nog), of zijn delen ervan onbereikbaar? Zijn je heupen soepel, voel je waar je onderlichaam precies zit?

Dit klinkt heel interessant. Kun je me daar wat meer over vertellen?
Vooral 'voel je waar je onderlichaam precies zit'

[ekki]

Evito schreef:
Dit klinkt heel interessant. Kun je me daar wat meer over vertellen?
Vooral 'voel je waar je onderlichaam precies zit'

Ik vat het verband niet echt tussen seksueel misbruik en het voelen waar je onderlichaam zit.

[Evito]

ekki schreef:
Ik vat het verband niet echt tussen seksueel misbruik en het voelen waar je onderlichaam zit.

Ja, precies. Wat ik dus dacht is: Misschien hebben enkele meisjes (en ook jongens) na seksueel misbruik het bestaan van hun onderlichaam ontkend en hebben ze dit daarmee ahw afgestoten? Daarom wilde ik er meer over weten.

[DarkCat]

Ik heb niet alleen ervaring met seksueel misbruik, maar ook met mishandeling. Dat verandert wel een aantal dingen.

Voelen jullie je hele lichaam (nog), of zijn delen ervan onbereikbaar?

Nee, dat niet. Wel heb ik een hele andere beleving gehad van seks, vooral toen ik 15 en 16 was. Ik zag seks niet zoals ik het nu zie, ik zag mezelf min of meer als een gebruiksvoorwerp. Een manier om iemand anders plezier te doen, waardoor ik zelf plezier had. Zelf genieten was er niet echt bij. Nu inmiddels wel. Deed na mijn 14e (toen er dingen gebeurd waren) ook niet meer aan masturbatie, tot een hele tijd later.
Ook kan ik nog steeds seks en liefde niet los zien van pijn. Ik kan niet leven zonder die pijn, het is een deel van me. Ik kan soms zelfs genieten van pijn.

Zijn je heupen soepel, voel je waar je onderlichaam precies zit?

Ja

Weet je wat je lichamelijke grenzen zijn, zit je goed in je lijf?

Soms wel, soms niet. Ik zie mn lijf vaak als een onding, dat me in de weg zit. Anderen hebben in mijn ogen allemaal een mooi lijf, dat van mij is waardeloos, slecht, lelijk. Dit zijn gedachten die ik soms heb.
Mijn grenzen ken ik redelijk, maar in sommige situaties kan ik echt veel te ver gaan, of juist heel erg bang zijn dat ik ergens kapot aan ga. Het wisselt elkaar af.

Raak je jezelf aan, besteed je aandacht aan je lichaam, ben je er lief voor?

Steeds vaker. Ik heb periodes gehad van zelfbeschadiging, maar dat was puur geestelijk en niet tegen mijn lichaam gericht. Vooral als ik ziek ben zorg ik goed voor mezelf. Hou ook van hygiene en bodylotions enzo.

Of walg je ervan en wend je je ervan af?

Ik walg regelmatig van mezelf, maar wend me niet van mijn lichaam af. Ik doe mijn best.

En ben je vaak ziek, of juist helemaal niet?

Ik ben continu ziek, ik heb altijd wel wat. Soms iets lulligs, maar vaak ook serieuze dingen. Ik ben een redelijk wrak, maar dat is me niet aan te zien. Daarom snappen mensen het ook niet. Ik loop er ook altijd mee door als ik ziek ben, ik laat me niet door mn eigen lichaam belazeren. Maar ik zorg wel extra goed voor mezelf. Maarja mensen nemen je natuurlijk niet serieus als je een hele nacht vrolijk uitgaat en vertelt dat je een keelontsteking hebt. "Dan zou je wel op bed liggen", zeggen ze dan. Nou, ik niet.

Cat

[Steleto]

Gatara schreef:
Waarvoor wil je dat weten?

ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen op dit gebied, omdat dit een onderwerp is waar ik zelf de laatste tijd heel vaak tegenaanloop. Ikzelf zit helemaal niet goed in mijn lijf, alsof het niet van mij is. Ik wilde weten in hoeverre anderen dit hebben.

Evito schreef:
Dit klinkt heel interessant. Kun je me daar wat meer over vertellen?
Vooral 'voel je waar je onderlichaam precies zit'

Nou, ik heb heel weinig contact met mijn lichaam, doordat ik vroeger (waarschijnlijk) misbruikt ben. Mijn heupen zitten heel erg vast, ik ben me vaak niet bewust van dat deel van mijn lichaam. Als ik loop, en ik let op welke lichaamsdelen er nou eigenlijk bewegen en wat ik voel, heb ik het gevoel dat mijn onderlichaam stil staat, en mijn benen pas onder mijn knie beginnen te bewegen.

Ik ken mijn onderlichaam ook niet echt. Ik kan het niet helemaal voelen, of in elk geval niet makkelijk. Dat bedoel ik ook met "voel je waar je onderlichaam precies zit"
Ik heb soms het gevoel dat er gewoon een lege plek zit in plaats van heupen, een buik, bovenbenen.

Evito schreef:
Ja, precies. Wat ik dus dacht is: Misschien hebben enkele meisjes (en ook jongens) na seksueel misbruik het bestaan van hun onderlichaam ontkend en hebben ze dit daarmee ahw afgestoten? Daarom wilde ik er meer over weten.

Dit is dus inderdaad het geval; je sluit je af van dat deel van je lichaam omdat dat verbonden is aan misbruik, en omdat je het (als kind) niet aankunt alles te voelen wat daar gebeurt.


Ik ben blij dat jullie zo uitgebreid reageren, ik heb er echt iets aan!

[Gatara]

Evito schreef:
Ja, precies. Wat ik dus dacht is: Misschien hebben enkele meisjes (en ook jongens) na seksueel misbruik het bestaan van hun onderlichaam ontkend en hebben ze dit daarmee ahw afgestoten? Daarom wilde ik er meer over weten.

Het is even niet meer van jezelf, maar van een ander en je probeert er op alle mogelijke manier het weer van jezelf te maken door bv. continue te douchen; alsof je je schoon kan maken van die rot-ervaring.

[Gatara]

Steleto schreef:
ik ben benieuwd naar de ervaringen van anderen op dit gebied, omdat dit een onderwerp is waar ik zelf de laatste tijd heel vaak tegenaanloop. Ikzelf zit helemaal niet goed in mijn lijf, alsof het niet van mij is. Ik wilde weten in hoeverre anderen dit hebben.

Ik praat er niet graag over want dan krijg ik die beelden weer voor me. En aangezien ik er min of meer mee heb kunnen leven.....
Sorry.

[Rah Digga]

Steleto schreef:
Ik ben heel benieuwd hoe andere mensen hun lichaam ervaren na seksueel misbruik. Voelen jullie je hele lichaam (nog), of zijn delen ervan onbereikbaar? Zijn je heupen soepel, voel je waar je onderlichaam precies zit? Weet je wat je lichamelijke grenzen zijn, zit je goed in je lijf?

Bepaalde delen zijn heel lang taboe geweest voor me, met name
m`n borsten. Ik gruwde ervan om ze aan te raken. Daar heb ik
vrij lang last van gehad, jarenlang kan ik wel zeggen.
Sinds een half jaar zit ik goed in m`n lijf, daarvoor wisselden de
goed/slecht periodes zich af.
Ik denk dat ik tot 6 maanden geleden zelf al een heel eind gekomen was; ik automutileerde al lang niet meer en zorgde
goed voor mezelf, maar echt plezier beleven aan mijn lichaam
vond ik nog moeilijk, vooral (denk ik) omdat ik daarvoor nog niet
echt prettige ervaringen qua sex had opgedaan.
Tot ik iemand ontmoette, waarbij ik me heel veilig voelde en
een heel prettig sexleven had. Dat heeft mij qua zelfbeeld erg
geholpen en aangezien ik nu erg van sex kan genieten is voor
mij mijn lichaam geen taboe meer.

Raak je jezelf aan, besteed je aandacht aan je lichaam, ben je er lief voor? Of walg je ervan en wend je je ervan af? En ben je vaak ziek, of juist helemaal niet?

Toen ik nog therapie kreeg,
kreeg ik de opdracht om wekelijks naakt voor de spiegel te staan
en te kijken en voorzichtig aan bepaalde delen aan te gaan raken.
Ook kreeg ik de opdracht om 1 keer per week heel uitgebreid voor
mezelf te zorgen: lang baden, scheren, scrubben, masker, bodylotion. Toendertijd vond ik het volslagen onzin, maar heb
het wel gedaan en het werkte heel goed. Doordat ik zo vaak
op een positieve manier met mijn lichaam bezig was, begon ik
het ook te waarderen. Als ik me nu wat rotter voel, is 1 van de
1e dingen die ik doe: uitgebreid in bad gaan etc etc etc

Qua ziek zijn..k heb wel vaak klachten, maar er moet heel wat
gebeuren voordat ik daadwerkelijk m`n bed induik. K heb
ook wel een hele hoge pijngrens, k geef gewoon niet toe aan
pijn en dan gaat het vanzelf weg.

Want misschien voelt wel niemand zijn heupen bewegen als hij/zij loopt, of is het normaal dat je niet goed kunt dansen doordat alles vast zit....

Dansen is voor mij juist altijd
een manier geweest om me af te reageren, dus dit herken ik
persoonlijk niet zo.

Overigens kunnen je heupen ook vastzitten door je bouw he, zoiets hoeft niet van seksueel misbruik te komen (het kan, maar het hoeft niet)... Niet gaan generaliseren dus, niet van 'och mijn heupen zitten vast, ik ben seksueel misbruikt, daardoor komt het' dat hoeft helemaal niet...

[moucie]

ja herken het wel,
ben zelf jarenlang misbruikt, vroeger kon ik niet naar me kijken of aanraken, ik had inderdaad mijn onderlichaam helemaal verstoten nu gaat het stukje bij beetje beter.

[MOEBRASWEETY]

HEY MENSEN

iK VIND DIT EEN ZEER INTERSANR ONDERWERP OMDAR ER NORMAAL NIET OVER GEPRAAT WORD.
iK ZELF BEN MISBRUIKT DOOR MIJN EX VRIEND
EN NU VOEL IK ME SMERIG KAN NIET MEER NAAR ME EIGEN LICHAAM KIJKEN
EN BEN HEEL NEGATIEF OVER MEZELF
OOK BEN IK BEN ALS IEMAND AAN MEE ZIT JE MOET JE VERTROUWEN TERUG WINNEN.
EN DAT DUURT WEL EEN TIJD EN IK HOOP OOK VOOR JULLIE DIE DIT OOK MEE HEBBEN GEMAAKT DAT HET LUKT


hET IS ZWAAR JE ZIT IN EEN DAL EN KLIMT ER HEEM LANGZAAM UIT MET TEGNSLAGEM MAAR HET LUKT MET JEZELF VERTROUWENS

[Snufje]

* Reacties verwijderd n.a.v. het hoofdletterbericht hierboven. Wil je de volgende keer aub wel je bericht niet in zijn geheel in hoofdletters tikken en alleen op de plaats waar ze horen? Je bericht wordt dan vaak op een andere manier geinterpreteerd dan deze bedoeld is. (Dit is trouwens ook gewoon een regel op dit forum*

Back to topic!

[MOEBRASWEETY]

Jahh

sorry was een foutje ik had niet opgelet mun exuses
maarre geeft iemnad nog antwoord op mun reactie!!!!

[Ilsje]

Ben misbruikt en zal ff antwoord geven

-Voelen jullie je hele lichaam (nog), of zijn delen ervan onbereikbaar?
Ik doe net alsof sommige delen er niet zijn, door ze te bekleden zeg maar. Wijde truien (zodat je me borsten niet goed ziet) wijde broeken zodat mijn billen niet precies zichtbaar zijn etc. Je mag wel zien dat er wat zit maar niet precies de vormen, grootte etc.
-Zijn je heupen soepel, voel je waar je onderlichaam precies zit?
Ja geloof van wel.
-Weet je wat je lichamelijke grenzen zijn, zit je goed in je lijf?
Nee totaal niet. Laat van alles toe terwijl ik t niet wil bijvoorbeeld. En weet niet goed wat ik met me vrouwenlichaam moet.
-Raak je jezelf aan?
Weinig.
-besteed je aandacht aan je lichaam,
Alleen scheren en haren wassen. Verder geen cremetjes enzow, kwil mezelf niet insmeren enzow.
-ben je er lief voor?
Nee. Snij in mezelf, maar das meer gericht op me innerlijk.
-Of walg je ervan en wend je je ervan af?
Ja. Wil er zo min mogelijk contact mee.
-En ben je vaak ziek, of juist helemaal niet?
Altijd heb ik wel wat. Dan hoofdpijn dan misselijk etc.
-Ik hoop dat er mensen zijn die willen reageren, want ik ben benieuwd naar hoe anderen hun lichaam ervaren.
Vind t maar een stom ding, me lichaam.
-Want misschien voelt wel niemand zijn heupen bewegen als hij/zij loopt, of is het normaal dat je niet goed kunt dansen doordat alles vast zit....
Heb pijn in mijn benen als ik loop maar weet oorzaak niet.

[Black Bird]

Ilsje schreef:

*knip*

Sorry dat ik dit heb gelezen.. (F)

When you're down and troubled and you need some love and care, to brighten up even your darkest nights...you just call out my name and you know wherever I am, I come running to see you again. (L)

[Yamyam]

Ik ben niet seksueel misbruikt maar weet nog wel dat ik na een slagpartij waarbij ik als boksbal diende, en na flinke ruzie's ik uren als een klein kindje in een hoekje zat te huilen; mezelf niet meer kon/wilde aanraken en de wanhoop tot in mijn strot voelde.
Als ik nu weer ruzie heb komen diezelfde gevoelens weer los, zij het in iets mindere mate.

[Ilsje]

Black Bird schreef:
Sorry dat ik dit heb gelezen.. (F)

When you're down and troubled and you need some love and care, to brighten up even your darkest nights...you just call out my name and you know wherever I am, I come running to see you again. (L)

Je mocht het lezen lieverd Liefs (L)

[poesiefox]

Als ik jullie verhalen lees, wil ik alle kinderverkrachters vierendelen. Ik kan me nauwelijks indenken wat jullie moeten voelen, maar ik begrijp nu wel de vriendin van een vriend van mij. Zij is voor hem, dus door haar ex, regelmatig verkracht. Ze durft dus ook met de nieuwe vriend nauwelijks sex te hebben. En dat is echt zo'n ontzettend lieve, rustige, vriendelijke jongen. Ik snapte er echt niets van. Hij ook niet. Vooral omdat ze in hun verkeringstijd nergens last van leek te hebben. Ze doen het bijna nooit, 1x per maand halen ze niet eens, maar als ze zich laat gaan, dan gaan ook alle remmen los, zegt hij. En daarna sluit ze hem weer buiten.

Dus of hij dat nou als compliment moet opvatten, dat ze haar ware angsten durft te laten zien aan hem, en niet meer doet alsof. Of is het wat anders?

Gelukkig is ze weer in therapie gegaan, want hun relatie dreigde er echt aan kapot te gaan.

Ik wens jullie veel sterkte.