Ga terug   Scholieren.com forum / Kunst & Cultuur / Verhalen & Gedichten
Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 17-01-2004, 13:23
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Hier dan even wat inleidend gelul:
Dit zijn tekstjes geschreven uit onzekerheid, autobiografisch zou je dus kunnen zeggen.
Je kunt het lezen als een dagboek of als een brief aan hem, dat is geheel aan jouzelf.
Deze verhaaltjes, om ze zo maar te noemen, heb ik in eerste instantie gepost in een topic op L&R, maar kreeg leuke reacties over mijn schrijven en zelfs een forumbaas had het in eerste instantie op DoP willen zetten.
Ik heb getwijfeld, omdat ik ze eigenlijk niet goed genoeg vond, maar aangezien het hier nogal leeg is zeg maar, heb ik toch de gok maar gewaagd.

Hier staan ze dan. Ik zou graag wat reacties van jullie willen horen (zelfs nog te slecht voor in de slechtste schoolkrant/bouquetreeks ook verschenen tot ach, is te lezen of alles wat je zelf maar kwijt wilt)
Ik had er eerst nog wat aan willen veranderen voor ik het hier zou plaatsen, maar daar moet ik dan echt wat meer tijd voor nemen...

voor de mensen die het graag zouden willen weten: Ja, dit ga ik hem ook geven, behalve die laatste alinea (tenzij ik die er nog bij schrijf)


Lief
De muziek staat keihard aan zodat ik mijn eigen gedachtes niet zou hoeven horen, maar het werkt niet.
Mijn kamer is een puinzooi, want jij houdt me van mijn werk, ik denk en schrijf alleen maar over je. Doe hooguit wat voor school.
Ik zou je elke dag wel een mailtje willen sturen, het liefst zelfs meerdere per dag. Eigenlijk zou ik je nu wel willen zien en dan over een paar dagen weer en dan weer en.....
Wat jij wil weet ik eigenlijk niet zo goed. Je hebt het wel een keertje gezegd, maar dat waren woorden. Je hebt wel eens een andere taal gesproken...
Nu weet ik niet wat ik moet doen, denken of verwachten.
Ik heb een verassing voor je, die je krijgt over 2 weken, want dan zien we elkaar weer.
Tenminste, dat dacht ik, maar nu ga je misschien naar Texel.
Natuurlijk, lief, dat is je goed recht, maar blij werd ik er niet van toen ik dat las. Wat moet ik nu? Wat moet ik denken, wanneer zal ik je weer zien?
Een relatie hebben we niet. Ik hoop nog niet.
Maar wat is dit een moeilijke periode zeg. Een periode van helemaal niets weten en niets kunnen, maar dan weer wel vol gevoelens.

Lief, ik mis je...




Over 1,5 maand lief, dan ben ik jarig...
Had ik je dat nog niet verteld, o, sorry, maar waarom wil je het eigenlijk weten als wij toch niets hebben? Kom je soms op mijn verjaardag als verassing, ja echt? Of mag ik dan bij jou komen logeren, omdat mijn andere logeeradres dan zelf weg is.

Lief dat ik je altijd mag bellen als ik bij je in de buurt ben, maar 2,5 uur in de trein doe je niet zomaar. Ik moet toch een goede reden hebben om 2,5 uur te reizen. Eigenlijk zou ik willen dat jij die reden was, maar je hebt nog steeds niet gezegd dat je dat wil zijn.

Ik zou je zo veel willen vragen. Want ik weet niet hoe jij mij eigenlijk ziet, hoe je over mij denkt of wat je voor me voelt, lief. Ik wil dat zo graag weten, maar durf het je niet te vragen, bang je te verliezen. Eigenlijk zou ik van te voren al willen weten of je positief of negatief op mijn vragen zou reageren, misschien dat ik het dan toch nog durf te vragen...

Loop je altijd weg, lief, voor dat wat eventueel wat minder makkelijk zou kunnen gaan worden, maar zo mooi zal zijn?
Trek jij je altijd zoveel van die grote boze buitenwereld aan waarin iedereen altijd klein zal blijven?
Waarom doe je niet gewoon wat je eigenlijk misschien wel zou moeten doen; je hart volgen?

Zou je alsjeblief voor een keer naar dit kleine meisje willen luisteren en je hart willen volgen? Alsjeblieft? Wil je mij alsjeblieft die mooie relatie met jou gunnen, ookal duurt ie misschien niet eeuwig? Laat me je alsjeblieft liefhebben en koesteren. Laat me trots op je zijn en alles voor je over hebben. Laat me je verassen en voor je zorgen, lief!

Waarom maak je het me zo moeilijk of heet dat liefde en ken ik de liefde nog niet goed genoeg? Maar waarom zei die ene jongen laatst dan tegen me: wacht maar tot je verliefd bent, dat is zooo mooi. Maar hoe mooi is verliefdheid als het je onzeker maakt. Hoe mooi is het als je op eens niet meer weet hoe de toekomst zal gaan worden, maar dat je alleen nog maar kunt hopen.

Zelfs op school lief, ben ik uren over je aan het schrijven en dat zou niet erg zijn als ik wist waar wij waren?!
Lief, laat me bij je zijn, voor nu, voor later, voor altijd...





en met valentijnsdag dan lief...
weet je wel dat dat op een zaterdag is, dat ik dan misschien wel bij jou in de buurt ben, dat ik je dan eigenlijk wel op zou willen bellen?
Je gaat vast naar Texel over twee weken, zo'n verschrikkelijk voorgevoel heb ik. Die verassing heb ik dan nog steeds lief, wat zul je er allemaal niet van denken als ik op valentijnsdag met je af zou willen spreken en dan ook nog met een verassing aan kom zetten?
Alsjeblieft, zul je dat niet vreemd vinden, niet fout opvatten.
Het is allemaal maar lief bedoeld hoor!

weet je wat ik wens?
Dat wij toch al wat hebben voor valentijnsdag, of dat je me komt verassen op valentijnsdag met het goede nieuws, of dat ik in ieder geval een lief kaartje van je krijg.
Het hoeft niet overdreven, ook niet duur, als het maar echt is!

Lief, ik weet niet wat ik moet doen, wees jij me alsjeblieft voor!





Ik weet niet welke muziek je luistert, ik weet niet welke boeken je leest.
Ik weet niet waar jij veel waarde aan hecht, waar jij blij van wordt, waar ik je leuk mee kan verassen.
Lief, misschien kennen we elkaar nog niet optimaal, denk je daardoor dat het nu makkelijker zou zijn om niets te beginnen, maar dat is niet zo.
We hebben zulke mooie uren al gedeeld samen. Al zo veel niets tegen elkaar gezegd, allen verliefd geweest.
We hebben al zo veel gesproken, misschien over niets, misschien over heel veel, maar we waren wel samen en dat wou jij toch ook?
Niemand heeft ooit beweerd dat het makkelijk zou zijn, dat weet ik lief, maar heeft ooit iemand je verteld dat het onmogelijk was?
Als we elkaar toch maar liefhebben, lief...mag ik je dan met valentijnsdag een smsje sturen, lieve briefjes in je jas of tas stoppen als we elkaar weer zien?

Mag ik jou liefhebben, wil jij mij liefhebben en zullen we dat van de daken willen schreeuwen?

Lief, als jij zo van het strand houdt, dan ga ik toch met je mee!
Alles is mooi, al is het alleen maar omdat jij daar dan ook bent!




Lief, ik weet dat ik van jou eigenlijk ook niet meer zou mogen hopen. Misschien is het beter als ik dat niet zou doen, maar dan nog wil ik jou niet kwijt als mijn allerbeste vriend.
Zo goed als jij kunt luisteren, zo bemoedigend als jij kunt spreken...
Het liefst blijf ik hopen,alleen maar omdat jij zo goed bent, al zal het me misschien ooit opbreken.

Waarom schrijf je nooit, bel je nooit eens op. Soms antwoordt je wel op mijn mailtjes, maar is dat niet gewoon uit beleefdheid?
Waarom schrijf je nooit vanuit jezelf? Ben jij dat niet, ben je bang me daar valse hoop mee te geven, lief, ik begrijp dat niet.

Maar lief, wat zou je doen, als je in mijn schoenen stond?
Wat zou je zeggen wanneer je deze brief gelzen hebt?
Kom je naar me toe, geef je uitleg ("nee, meisje, het kan echt niet, ik zou wel willen, maar nee. Je begrijpt het toch wel?"), zeg je vervolgens dat we best vrienden kunnen blijven, maar elkaar beter even niet kunnen zien, het misschien wel beter is elkaar weinig te zien of zeg je dat het je spijt dat ik je altijd verkeerd begrepen heb. Dat je dacht dat ik het wel wist....maar dat je dacht.....ach, laat maar.
Eigenlijk hoop ik, dat je de brief leest, vlak voor je gaat slapen, dat je dan even wakker ligt en denkt: "Wat ben ik stom geweest. Ze heeft gelijk, misschien moet ik voor een keer mijn hart volgen en me niet te veel aantrekken van anderen." En dat je me dat dan de volgende dag komt vertellen, dat jij mijn reden wil zijn om misschien wel 5 uur op 1 dag in de trein te zitten.

Lief, wat zou dat geweldig zijn, alsof een droom waarheid wordt...




Bij alles wat ik hoor en zie, denk ik aan jou.
Het meest onbenullige voorwerp kan me aan jou doen denken, de meest stomme zoenscene in een soap die ik uit verveling kijk doet me verlangen naar jou.

Hoe komt dat toch? Dat ik zoveel muziek en zoveel films associeer met jou?
Ik zat in de bioscoop, met m'n moeder notabene, love actually.
Misschien wel de grootste clichefilm allertijden, misschien wel precies hetzelfde als al die andere 'hugh grant films', maar hij deed me alleen maar dneken aan jou, aan die mooie uren die ik met jou gedeeld heb.
Was ik voorheen nog verliefd op hugh grant als ik die films keek, valt me nu opeens op hoeveel rimpels hij al heeft, hoe lelijk hij ook kan zijn en tegelijkertijd hoe mooi jij bent, hoe lief jij uit je ogen kunt kijken, lief.

Ik denk aan jou, lief, altijd..



Laten we samen meewaaien met de wind, verdwalen in het bos of 's nachts verliefd dansen in de sneeuw.
Laten we zwerven door de stad, een willekeurige tram instappen en maar kijken waar die ons brengt.
Laten we samen naar de bioscoop gaan, de eerstkomende film kijken en er zo weinig van zien dat we niet eens kunnen vertellen waar ie over ging.
Laten we samen wandelen over het strand of zwemmen in de zee.
Laten we in het park gaan zitten en samen 1 boek lezen.
Laten we uren zwijgen en alleen maar verliefd zijn....
Lief, wat zou je er van vinden, als wij het gewoon heel leuk hebben samen!
__________________
ja, maar...

Laatst gewijzigd op 18-01-2004 om 11:58.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 17-01-2004, 23:38
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
toch jammer dat er niemand reageerd. Is het te lang?
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 00:12
Flshman
Avatar van Flshman
Flshman is offline
Citaat:
Waarom maak je het me zo moeilijk of heet dat liefde en ken ik de liefde nog niet goed genoeg?
Ik zou een comma achter 'of' zetten: Waarom maak je het me zo moeilijk, of heet dat liefde en ken ik de liefde nog niet goed genoeg? Lijkt mij mooier

Citaat:
Ik weet niet welke muziek je luisterd
je luistert

Verder gebruik je het woord 'lief' wel érg vaak. Natuurlijk is dat je bedoeling geweest. Er zitten een aantal zinnen tussen waarin je 'lief' erg leuk gebruikt en de betekenis van het woord op verschillende manieren gebruikt. (lief...mag ik je dan met valentijnsdag een smsje sturen, lieve briefjes in je jas of tas stoppen als we elkaar weer zien?) Leuk gedaan
Maar goed, terug naar de kwantiteit van het woord 'lief', ik heb het woord toch nét iets te vaak gelezen.
Zeker de zinnen zoals 'Die verassing heb ik dan nog steeds lief, wat zul je er..' Hoewel het natuurlijk met een reden is gedaan vind ik het toch een beetje storend. (Misschien de lezer ook en kom je dan een beetje opdringerig over.. maar goed, we zitten hier niet op L&R )..

Verder.. ik vind het een aardige tekst, niet geweldig, niet verschrikkelijk. Ik zou overigens wel vereerd zijn als ik deze 'lieve brief' zou krijgen!

p.s: Succes
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 12:00
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Hmm, oke, misschien moet ik aan dat 'lief' dan toch maar wat doen.... zal er eens over denken...

maar voor of na of, mag je toch helemaal geen komma gebruiken? Tsja, er staan wel veel meer fouten in mijn tekst, dus misschien moet ik me er ook niet druk om maken. Anders had ik het ook wel gedaan hoor!
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 13:21
snarl
Avatar van snarl
snarl is offline
tjah, van mij weet je het (volgens mij) al; ik vind ze erg.. lief

hm.. ik zou inderdaad erg vereerd zijn als ik zoiets zou krijgen.. en verder.. ik zie eigenlijk geen grote fouten, alleen op de plaatsen waar 'lief' niet zo mooi staat kun je t misschien weghalen, een paar keer minder 'lief' is misschien wel beter.
__________________
■■ fuzzy logic
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 18:50
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
herziene versie

Lief

De muziek staat keihard aan zodat ik mijn eigen gedachtes niet zou hoeven horen, maar het werkt niet.
Mijn kamer is een puinzooi, want mijn gedachten aan jou maken dat ik niets doe. Ik denk en schrijf alleen maar over je. Doe hooguit wat voor school.
Ik zou je elke dag wel een mailen, bellen en een sms'je sturen. Het liefst zelfs meerdere per dag. Eigenlijk zou ik je nu wel willen zien en dan over een paar dagen weer en dan weer en.....

Wat jij wil weet ik eigenlijk niet zo goed. Je hebt het wel een keertje gezegd en geschreven, maar dat waren woorden. Ik heb je wel eens een andere taal zien spreken...
Nu weet ik niet wat ik moet doen, denken of verwachten.
Ik heb een verassing voor je gekocht.Over een paar weken zal ik 'm geven, want dan zien we elkaar weer! Tenminste, dat dacht ik, maar nu ga je misschien naar Texel.
Natuurlijk, lief, dat is je goed recht, maar blij werd ik er niet van toen ik dat las. Wat nu? Wat moet ik denken, wanneer zal ik je weer zien?

Een relatie hebben we niet. Ik hoop nog niet.
Maar dat maakt het nu niet makkelijker.

Lief, ik mis je...




Over 1,5 maand lief, dan ben ik jarig...
Had ik je dat nog niet verteld, o, sorry, maar waarom wil je het eigenlijk weten?Kom je soms op mijn verjaardag als verassing, ja echt? Of mag ik dan bij jou komen logeren, omdat mijn andere logeeradres dan zelf weg is.

Lief dat ik je altijd mag bellen als ik bij je in de buurt ben, maar 2,5 uur in de trein doe je niet zomaar. Ik moet toch een goede reden hebben om 2,5 of misschien wel 5 uur te reizen. Eigenlijk zou ik willen dat jij die reden was, maar je hebt nog steeds niet gezegd dat je dat wil zijn. Als je blijft waar je bent zul je dat misschien ook nooit gaan zeggen.

Ik zou je zo veel willen vragen. Want ik weet niet hoe jij mij eigenlijk ziet, wat je in me ziet, hoe je over mij denkt of wat je voor me voelt. Ik wil dat zo graag weten, maar durf het je niet te vragen, bang je te verliezen.

Loop je altijd weg, lief, voor dat wat eventueel wat minder makkelijk zou kunnen gaan worden, maar zo mooi zal zijn?
Trek jij je altijd zoveel van die grote boze buitenwereld aan waarin iedereen altijd klein zal blijven?
Waarom doe je niet gewoon wat je eigenlijk misschien wel zou moeten doen; je hart volgen?

Zou je alsjeblief voor een keer naar dit kleine meisje willen luisteren en je hart willen volgen? Alsjeblieft? Wil je mij alsjeblieft die mooie tijd met jou gunnen?
Laat me je alsjeblieft liefhebben en koesteren. Laat me trots op je zijn en alles voor je over hebben. Laat me je verassen en voor je zorgen, lief!

Waarom is dit zo moeilijk, of heet dat liefde en ken ik de liefde nog niet goed genoeg? Er zei eens iemand tegen mij: "Wacht maar tot je verliefd bent, dan zul je wat bleven."
Twee dagen later, eind oktober, werd ik verliefd.
En nog steeds beleef ik die verliefdheid, die ook onzekerheid met zich meebrengt.
Ik weet niet hoe de toekomst zal gaan worden, ik kan slechts nog hopen.

Laat me bij je zijn, voor nu, voor later, voor altijd...




en met valentijnsdag dan lief...
weet je wel dat dat op een zaterdag is, dat ik dan misschien wel bij jou in de buurt ben?
Wat zul je denken als ik je dan opbel?

Lief, ik weet niet wat ik moet doen, wees jij me alsjeblieft voor!





Ik weet niet welke muziek je graag hoort, of welke boeken je wil lezen.
Ik weet niet waar jij veel waarde aan hecht, waar jij blij van wordt, waar ik je leuk mee kan verassen.
Misschien kennen we elkaar nog niet optimaal, denk je daarom dat het nu makkelijker zou zijn om niets te beginnen, dan later iets af te moeten breken, maar dat is niet zo.
We hebben zulke mooie uren al gedeeld samen. Al zo veel niets gezegd, allen 'verliefd' geweest.
We hebben al zo veel gesproken, misschien over niets, misschien over heel veel, maar we waren wel samen en dat was wat telde, voor beide hoop ik.

Niemand heeft ooit beweerd dat het makkelijk zou zijn, dat weet ik lief, maar heeft ooit iemand je verteld dat het onmogelijk was?
Als we elkaar toch maar liefhebben, lief...mag ik je dan kaartjes sturen, lieve briefjes in je jas of tas stoppen als we elkaar weer zien?

Mag ik jou liefhebben, wil jij mij liefhebben? Als jij zo van het strand houdt, dan ga ik toch met je mee!
Ja, ook in de zomer, want jij maakt de wereld mooi.

Lief, ik weet dat ik van jou eigenlijk niet meer zou mogen hopen. Misschien is het beter als ik dat niet zou doen, maar dan nog wil ik jou niet kwijt.
Zo goed als jij kunt luisteren, zo bemoedigend als jij kunt spreken en zo lief als jij kunt kijken...
Het liefst blijf ik hopen, al is het maar omdat jij zo bijna perfect bent.

Laten we samen meewaaien met de wind, verdwalen in het bos of 's nachts verliefd dansen in de sneeuw.
Laten we zwerven door de stad, de meest verschrikkelijke film mooi vinden, samen wandelen over het strand of in het park op een bankje sammen 1 boek lezen.
Laten we uren zwijgen, elkaar alleen maar liefhebben en aankijken...

Maar lief, wat zou je doen, als je in mijn schoenen stond?
En wat zou je zeggen als je dit allees ooit te lezen zou krijgen?

Eigenlijk hooop ik, dat wanneer je dit leest, dat zal zijn vlak voor je gaat slapen en dat je dan nog even wakker ligt en denkt: "Wat ben ik stom geweest. Ze heeft gelijk, misschien moet ik voor 1 keer gewoon mijn hart volgen en de boze buitenwereld laten voor wat 'ie is!"
En dat je dan de volgende dag aan mij komt vertellen dat je mijn reden wil zijn om misschien wel 5 uur op 1 dag in de trein te zitten...





Oke, eindelijk dan echt wat verandering aangebracht. Ook (ik geloof 7) keer het woord lief weggelaten!
Ik hoop dat deze versie wat beter is.
Wat vinden jullie?
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 19:42
Flshman
Avatar van Flshman
Flshman is offline
Had ik je dat nog niet verteld, o, sorry, maar waarom wil je het eigenlijk weten?Kom je soms op mijn verjaardag als verassing

en met valentijnsdag dan lief...
weet je wel dat dat op een zaterdag is, dat ik dan misschien wel bij jou in de buurt ben? - (hoofdletter)

Die zag ik nog even.

Ik vind hem nu makkelijker lezen! Ook de comma die je afentoe voor 'lief' plaatst maakt het er beter op. Een literair hoogstandje is het niet, maar zo is het tenslotte ook niet bedoeld

Nogmaals: succes
Met citaat reageren
Oud 18-01-2004, 19:56
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
ja, die foutjes zitten er inderdaad nog in
*was te lui om ze te veranderen*

Verre van literair, zo is het ook nooit bedoeld, maar zo goed zal ik ook nooit gaan schrijven ben ik bang...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 03-02-2004, 00:26
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
fantastisch!
de brief is echt geweldig! er zitten heel wat taalfoutjes in die verbeterd kunnen worden, maar het ding zelf is echt heel goed!

maarre.. ff vraagje: zwerven.. door welke stad wilde je dat gaan doen? en in welk park wilde je samen één boek gaan lezen? ben benieuwd..

maar dat is echt een mooie brief.. zou zelf zeer vertederd zijn als ik zoiets zou krijgen die laatste alinea over de willekeurige tram vind ik echt prachtig! die was ook mooier bij de eerste versie naar mijn mening, maar goed.

dit is echt gewoon goed, heb je nog meer?

[het vervolg op mijn verhaal]
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 03-02-2004, 18:21
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Ik en taalfouten zijn goede vriendjes van elkaar.
zou eigenlijk niet moeten natuurlijk, maar ja.

De echte brief (om het zo maar te noemen, want deze ga ik ook echt geven) bevat niet dat stukje van die tram...

Zwerven door de stad en liggen in het park, welke stad, tjsa, kan in zoveel steden...
Waarom wil je het weten?
Den Haag, Utrecht en Amsterdam hebben wel mijn voorkeur...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 03-02-2004, 23:10
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
Citaat:
Charlottetje schreef op 03-02-2004 @ 18:21:
Waarom wil je het weten?
Vroeg me af waar je woonde
Amsterdam heeft mijn voorkeur
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 03-02-2004, 23:13
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Ik woon in Enschede, maar dat is nou niet echt een stad om leuk in te zwerven of te liggen in het gras van een park en in de tram stappen gaat nog moeilijker, want die is er niet...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 04-02-2004, 10:00
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Een soort van vervolg... Ik heb het gisteravond geschreven en zet het nu even snel op het forum... Vooral het einde is nog behoorlijk bagger, maar ik ga er nog aan sleutelen denk ik...

"Ja eh, ik heb wat voor je.
Alsjeblieft.
En ook nog dit. Ja, wat riskant om het je te geven. Je moet het maar lezen waar ik niet bij ben denk ik.
Ik heb de neiging om, zoals altijd van te voren al vanalles te verklaren, maar ik dnek dat iki dat nu maar niet doe."
Ik wil nog zeggen dat hij niet alles letterlijk moet nemen en dat ik best denk te weten hoe hij er over denkt, maar hem dit toch wou geven en...
Ik wou mezelf weer van te voren indekken, maar heb mezelf tegen kunne houden.
De meest 'riskante' situatie ooit en de eerste keer dat ik mezelf niet al van te voren wil beschermen.
Ik ben bang voor zijn reactie, maar laat het gewoon gebeuren.

Hij bedankt me voor het cadeau, een boek.
Hij lijkt niet zo goed te weten wat hij met de envelop aan moet, uds ik vertrek even naar de wc in de hoop dat hij de envelop open maakt en de 7 pagina's tellende brief gaat lezen.
Eigenlijk hoef ik helemaal niet naar de wc, maar goed, ik probeer wat tijd te rekken door m'n haar maar weer opnieuw in model proberen te brengen en m'n make-upe bij te werken. Normaal doe ikd at nooit, maar ja, hij moet natuurlijk ook wel de kans krijgen mijn veel te lange verhaal te lezen.

Wanneer ik terug kom is hij nog aan het lezenn en daardoor verafschuw ik weer dat vervelende trekje van mij, altijd veel te lang van stof te zijn.
Als hij mij opmerkt wil hij het al wegstoppen; "Lees maar door, ik haal wel wat te drinken. Wat wil je hebben?"
"Cappucino alsjeblieft."
In het cafe waar wij afgesproken hebben moet je zelf bij de bar je drankje halen. Verschrikkelijk vind ik dat, maar nu komt het wel goed uit.
Ik maak een praatje met de barman (die ik geen fooi geef vanwege de slechte sevice) om tijd te rekken.
Al ik zie dat de laatste bladzijde gelezen wordt loop ik met twee kopjes, alweer bijna lauwe, cappucino terug.
Ik sta doodsangsten uit.
Hoe zal hij reageren?
Zal hij herhalen wat hij eerder gezegd heeft en is het dan definitief voorbij of is er toch nog hoop en reageert hij positief?
Natuurlijk hoop ik op dat laatste.

"Alsjeblieft"
"Dank je. Ik heb het gelezen" Hij stopt de papieren weer terug in de envelop, houdt het even omhoog om het vervolgens op z'n boek te leggen. Hij legt het allemaal nog even recht en lijkt na te denken over zijn antwoord.
Ik denk dat hij vast gaat vertellen dat het toch echt allemaal voorbij si, het nooit wat geweest is en het ook nooit wat worden zal.
"het was heel lief"
een stilte
"Ik denk dat je wel weet hoe ik er over denk. Ik vind jou ook heel lief, maar die leeftijd... mijn omgeving..
Je begrijpt het toch wel?"
"uh-uh" Ik wist het wel
Ik wil met een hoop loze afgumenten en voorbeelden komen om hem toch nog een soort van over te halen, maar ik weet dat het niet zal werken.
"Toch vind ik dat je ergens ook wel gelijk hebt" vervolg hij na een korte silte.
"Misshcien moet ik me inderdaad overgeven aan de liefde en me eens niets aangrekken van 'een omgeving'.
Misschien zit er best wel toekomst in, moeten we het gewoon een kans geven."
Hij speelt met mijn vingers en ik krijg een klein glimlachje. Meent hij dit? Meent hij dit echt?
"Ja....ja, ik denk het wel. Ik denk dat ik wel jouw reden wil zijn om 2, 5 uur te treinen"
"mag ik je dan ook een valentijnskaart sturen?"
"Of je komt 'm gewoon brengen natuurlijk!"
Ik ben blij, helemaal vrolijk, al lijkt hij nog niet echt zeker te zijn van zijn zaak.

Er volgt een simpel afscheid en we spreken af elkaar de volgende dag weer te zien.
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 04-02-2004, 23:40
mijwn
Avatar van mijwn
mijwn is offline

Hoe moooooooooooooi!
Puik werkje!
__________________
turbotwins turbotwins een zweed die praat geen fins
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 08:38
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
meen je dat?
Ook het einde?
Je hebt er vast wel iets op aan te merken...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 14:58
Rareman2
Rareman2 is offline
Heb het net gelezen en tja, het is gewoon heel lief! In het tweede stukje staan nog wel behoorlijk wat typ-fouten die je eigenlijk voor het mooie zou moeten verbeteren.
En het einde is een beetje raar. Het hele stukje is heel 'lief' geschreven en dan op het eind kom je met de zin "Of je komt 'm gewoon brengen natuurlijk!". Op die een of andere manier vind ik die er niet helemaal bij passen.
Maar voor de rest ben ik echt onder de indruk!!
__________________
Maar dat is heel persoonlijk natuurlijk!
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 15:02
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
dat einde, daar was ik zelf ook nog niet helemaal tevreden over, dat moet anders. Die allerlaatste zin vind ik ook wat simpel ofzo.
Daarvan weet ik nog niet zo goed wat ik er mee moet.

Met dat zinnetje "of je komt hem gewoon brengen natuurlijk", tsja, daar zal ik nog eens naar kijken.

Tikfouten krijg je snel als je heel graag iets wilt posten, maar eigenlijk al naar school moest..
ik zal het even verbeteren...(als ik er niet overheen lees tenminste)hmm, daar ben ik dus al te laat mee...*sh't*
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 15:27
mijwn
Avatar van mijwn
mijwn is offline
Ik heb er niks aan op te merken charlottetje, echt erg mooi!
__________________
turbotwins turbotwins een zweed die praat geen fins
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 05-02-2004, 15:32
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Hij speelt met mijn vingers en ik krijg een klein glimlachje. Meent hij dit? Meent hij dit echt?
"Ja....ja, ik denk het wel. Ik denk dat ik wel jouw reden wil zijn om 2, 5 uur te treinen"
"mag ik je dan ook een valentijnskaart sturen?"
"Natuurlijk, meisje." en hij geeft me een zoen.
Ik ben blij, helemaal vrolijk, al lijkt hij nog niet echt zeker te zijn van zijn zaak.

Er volgt een simpel afscheid en we spreken af elkaar de volgende dag weer te zien.

is dit beter?

Dank je mijwn
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 16:39
duivelaartje
Avatar van duivelaartje
duivelaartje is offline
Oohhh wat mooi
Wat heb jij een geweldige schrijfstijl, dit spreek me echt aan. Echt heerlijk om jouw verhalen te lezen
Prima
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 16:42
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
hmm, voor het eerst in mijn leven zoveel positieve reacties.
Jij ook dank, duivelaartje.

Ik zat te denken aan het schrijven van een vervolg, maar was bang dat het te flauw zou worden.
Ik moet er nog eens over denken, heb wel al een beetje wat in mijn hoofd zitten namelijk.
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 18:38
Rareman2
Rareman2 is offline
Ik vind het nu inderdaad beter eindigen. En een vervolg zou leuk zijn! Ben benieuwd wat voor moois je daarvan weet te maken! Als je een vervolg gaat schrijven natuurlijk (wat ik wel hoop!).
__________________
Maar dat is heel persoonlijk natuurlijk!
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 18:47
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Ik ga wel een poging wagen. Vannacht ofzo.
Ben alleen bang dat het wat flauw gaat worden, maar wie weet...
(boeken lezen kan altijd nog helpen)

Het einde dan nu maar zo laten of dat ook nog maar verbeteren?
Want anders moet dat eerst natuurlijk
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 22:08
mijwn
Avatar van mijwn
mijwn is offline
Einde zo laten.
Ik heb het trouwens uitgeprint en vannacht nog es gelezen.
En weet je?
Het blijft super mooi!
__________________
turbotwins turbotwins een zweed die praat geen fins
Met citaat reageren
Oud 05-02-2004, 22:23
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
zelfs uitgeprint?
jeetje, dan moet je het wel leuk gevonden hebben.
en als je het met een 'slaperig' hoofd ook nog steeds mooi vind...

word hier wel vrolijk van!
*is blij*
gaaf dit, echt!
Ik ga echt proberen een vervolg te schrijven...
hoop dat je dan nog net zo enthousiast bent...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 05-02-2004, 23:27
mijwn
Avatar van mijwn
mijwn is offline
Als dat net zo goed is als dit hoor je mij niet klagen lieverd!
Hihi!
__________________
turbotwins turbotwins een zweed die praat geen fins
Met citaat reageren
Oud 06-02-2004, 00:42
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
wauw! wat een mooi verhaal, zeg! dit is echt heel mooi! je kan echt goed schrijven! als je nog een vervolg gaat schrijven, heel graag..

er was alleen één dingetje.. dat laatste.. waarom een simpel afscheid? waarom niet gewoon de hele tijd samen.. allebei geen afscheid willen nemen.. waarom niet zoiets?

maar ik vind je schrijfstijl wel heel erg koel, meis.. echt gaaf..
heb jij msn ofzow?
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 06-02-2004, 14:51
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
omdat ik nu misschien makkelijker het verhaal langer kan maken.(aantrekken, afstoten weer aantrekken etc. etc.)
Had ik dat afscheid dan helemaal moeten beschrijven?
Maar goed, zoals ik 'maarte' al eerder heb verteld, misschien schrijf ik in de trein vanavond nog wel een vervolg, want vannacht was het maar niets. (trein na 19.00, buiten donker en muziek aan kan heel goed werken...)
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 07-02-2004, 23:42
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
Citaat:
Charlottetje schreef op 06-02-2004 @ 14:51:
omdat ik nu misschien makkelijker het verhaal langer kan maken.(aantrekken, afstoten weer aantrekken etc. etc.)
Had ik dat afscheid dan helemaal moeten beschrijven?
Maar goed, zoals ik 'maarte' al eerder heb verteld, misschien schrijf ik in de trein vanavond nog wel een vervolg, want vannacht was het maar niets. (trein na 19.00, buiten donker en muziek aan kan heel goed werken...)
ik wacht.. zoals ik "Charlottetje" al heb verteld..
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 09-02-2004, 18:45
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
meer een soort 'tussenstuk' dit, maar toch

Er volgt een simpel afscheid en we spreken af elkaar de volgende dag weer te zien.

Ik ben in de wolken.
Ik heb het geluk dat ik van die lieve mensen ken die in dezelfde stad wonen en waar ik wel een nachtje in de woonkamer op een matrasje mag viakkeren.
"wat ben jij uitermate vrolijk!" Ik schrik. Ik was een beetje aan het dromen en had eigenlijk niet verwacht iemand 'thuis' aan t e treffen.
"het zal het weer wel zijn" lieg ik.
Ik heb niemand verteld dat ik vandaag een afspraak zou hebben met een man die ik 2,5 maand geleden ontmoette.
"haha, maar het waait heel hard en de zon schijnt niet eens"
Ik ooop naar het raam en kijk naar buiten.
Shit, dat is me niet eens opgevallen.
"maar dat kan heel verfrissend werken, hoor!" probeer ik nog, maar ze lijkt me door te hebben.
"Vertel! Wie is het!" ze legt haar werk op de grond en gaat herzitten, in afwachting van mijn verhaal.
"Hoezo, wie is het?" vraag ik nog, want hoe gezellig en geweldig het net in de kroeg ook was, het is nog pril. Heel pril. Dus nou niet echt bepaald het stadium waarin je iedereen over 'hém' gaat vertellen.
"kom op!" zegt ze enthousiast. "Ik zie het heus wel aan je. Een glimlach kun je misschien nog proberen te onderdrukken, maar je ogen en je blosende wangetjes spreken boekdelen. Je komt er echt niet onderuit hoor! ONtken het nou maar niet!"
Tsja, ze heeft me echt door! ontekennen gaat lastig worden.
Terwijl ik naar de badkamer loop om in de spiegel te kunnen kijken, mijn haren moeten immers verschrikkelijk verwaaid zijn, probeer ik te bedenken hoe ik 't het meest tactisch kan brengen.
"Nou?" vraagt ze ongeduldig.
"Ja, nou, eh, gewoon"stamel ik.
"Er valt niet veel te vertellen. Heb gewoon even gezellig wat met iemand zitten drinken. Heel normaal, niets bijzonders"
Maar ze gelooft er nies van.
Ik besluit het maar zo'n beetje op te biechten.


Heb het even snel getikt. De rest is wel geschreven, maar zal ik later nog op het forum zetten. Dit is in elk geval iets. (ik schrijf namelijk altijd op papier, niet op de pc)
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 09-02-2004, 20:12
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
"Wil je wat drinken?" vraag ik.
Ik moet mezelf wel bezig houden, want als het te gezellig wordt ga ik veel te veel vertellen en dat was nou juist niet de bedoeling.

We trekken een flesje witte wijn open en ik probeer wat leuke hapjes in elkaar te draaien van oud stokbrood "roosteren dan maar?" en kaas die in de aanbieding was, maar niet te verteren blijkt.
Ik vertel haar dat ik hem ontmoette tijdens een congres, dat ik hem diezelfde avond weer in de kroeg tegenkwam, i het erg gezellig was, maar meer ook niet.
Maar ik vertel haar ook, het zal de wij wel geweest zijn, dat ik hem meer dan een maand geleden weer tegen was gekomen. Weer in de kroeg, waar hij met brienden was en waar ik wat aan het napreaten was met mensen over de vergadering die middag.
Ik praat te veel, veel te veel, want ik vertel zelfs dat ik die avond met hem gezoend heb. Mét, alle details...
Zou alcohol een groter effecht hebben wanneer je vrolijk bent en er misschien wel adrenaline in je lichaam zit?
"In elk geval bleek die avond dat hij hier woonde. 2,5 uur treinen van mij vandaan. Toen ik weg ging kreeg ik nog snel zijn nummer. Hij zou het mijne wel hebben als ik belde.
Ik moest maar een seintje geven als ik in de buurt was, had hij gezegd. vandaar dus."
Ze lacht. Ze lijkt het helemaal geweldig te vinden. Ze wil meer details, maar die weiger ik te geven. Ik zeg dat er "niets gebeurd"is, wat ik meen en dat "we er gewoon als vrienden gezeteh hebben, niets meer" wat ik een heel klein beetje lieg.
Ze dringt aan. Als er toch niets gebeurd is kan ik het ook wel vertellen zegt ze.
En daar heeft ze natuurlijk wel een punt.
Net op het moment dat ik besluit wat meer los te laten over vanmiddag, in de hoop een beetje geloofwaardig te blijven, wordt ze gebeld!
Fjew, saved bij the bell. Leve het tijdperk der mobiele telefonie!
"Ja, dat is goed. Dan komen we er zo aan" hoor ik haar zeggen.
Of wij ook naar de kroeg komen. Ik zeg dat ik dat maar beter niet kan doen maar zij natuurlijk gewoom moet gaan; "ik wil morgen graag nuchter zijn en al helemaal geen kater hebben." Ze haalt me over: "Ahh, ''één drankje voor de gezelligheid kan toch wel? Anders gaan wij gewoon samen aan het fris"
Ik weet wel dat het nóót zo loopt, maar ga toch mee.
Het is gezellig. Erg gezellig.
Ik hoop niet dat de volgende dag blijkt dat het té gezellig was.

tsja, toch een soort van andere schrijfstijl. Gewoon heel anders nu, geloof ik. Koooommaar, kommaar, kommaar. Ik wacht op commentaar
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 09-02-2004, 22:11
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
jaaaa.. leuk!
inderdaad heel anders, maar ik vin het wel leuk.. bestwel boeiend verhaal, eigenlijk. het is alleen wel best irritant dat er zoveel fouten in staan.. dat leest niet zo lekker weg.
maar verder érg goed.. vind dit eerlijk gezegd iets leuker dan het andere.. meer verhalende vorm, niet zo poëtisch
weet je trouwens zeker dat je altijd op papier schrijft? lijkt me bestwel veel werk enzo.. maarja, als je vaak in de trein zit en geen laptop hebt
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 10-02-2004, 12:38
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
ik heb het heel snel getikt hier en ben vriendjes met fouten...

minder "poetisch" inderdaad, maar goed, zolang het maar leuk is.
Of het nou wel echt bij elkaar gaat passen als het helemaal af is... (want nu moet ik ook echt verder natuurlijk)
Als het trouwens ooit af komt, dan ga ik het wel een keertje in word zetten en fouten eruithalen om het vervolgens in z'n geheel ergens te pleuren (op internet)

schrijven op papier vind ik gewoon veel fijner. Ik weet niet waarom, maar gewoon. Van papier leest ook veel fijner dan van een beeldscherm en je kunt lekker krassen en kliederen.

Vroeger schreef ik werkstukken zelfs eerst op papier. Nooit helemaal perfect, maar toch. Het is dat ik tegenwoordig minder aandacht besteedt aan het maken van een werkstuk, waardoor ik het wel meteen op de pc doe, maar goed.

Misschien trouwens, dat als ik over een paar uurtjes weer in de trein zit, ik nog wat leuks kan proberen te schrijven.

Hoop dat jullie alles leuk zullen gaan vinden....

Charlotte
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 11-02-2004, 18:06
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Even een vraagje aan jullie:

Ik heb nu een verhaal met mensen zonder naam, maar naar mate er meer mensen in gaan spelen (meer dan 2/3) wordt het steeds lastiger om iedereen naamloos te houden.
Wat zal ik doen? Het moeilijk houden en zonder namen blijven werken (vind ik zelf wel het leukst/mooist denk ik) of maar wel namen gaan gebruiken (maar dan moet ik het voorgaande ook gaan herschrijven, al ga ik dat dan later wel weer doen, want herschrijven doe ik toch wel. Ik wil het uiteindelijk allemaal misschien ook nog wel langer maken ofzo)

Wat vinden jullie? en o, ja, als jullie wel vinden dat ik namen moet gaan gebruiken, wat vinden jullie dan leuke/goede namen?

Alvast dank,
Charlotte
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 12-02-2004, 17:00
skadhd
skadhd is offline
Zonder namen, je kan uiteindelijk aan waar het over gaat en wat er gezegd wel weten over wie het gaat en wie het zegt
__________________
If you love somebody, they will love it. They might not love you...But they'll love it. And if you hate somebody, they will hate it.
Met citaat reageren
Oud 12-02-2004, 17:03
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
ja, dat hoop ik dus maar. Ik weet niet of ik dat wel goed genoeg kan. Ik kan het zelf wel begrijpen, maar zullen 'anderen' (iedereen behalve mezelf dus) het ook begrijpen?
Nou goed, ik probeer het gewoon en dan zullen we wel zien...

Charlotte
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Ads door Google
Oud 12-02-2004, 17:44
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
En wederom een vervolg. Weer een tussenstukje, maar kennelijk lukt het me niet het op een andere leuke manier aan elkaar te breien. Ik heb wel heel erg het idee dat de kwaliteit steeds minder wordt. Erg jammer....maar ja *zucht*

Wanneer hij belt ben ik eigenlij pas net wakker. Gelukkig zat ik wel al rechtop en had ik al gesproken, want je weet, hoe erg, je stem kan klinken de eerste zinnen van je dag.

Er zou een feestje zijn vanavond, Of ik echt niet mee ging, maar wat kon ik zeggen? Hij zou nog bellen. We hadden helemaal niets afgesproken, zelfs niet over een dagdeel, dus alles was nog mogelijk!
"Ik bel je daar later no wel over" had ik gezegd, valk voor ik de telefoon met een stralend gezicht opnam.
"wat ga je vanmiddag doen?" hij bedoelde vanmiddag als in: de hele middag, langer dan 2 uurtjes.
Eigenlijk zou ik iemand nog ergens mee helpen, had ik beloofd, maar ik vond dat dat 's avonds ook wel kon.
"ehhm, niets, helemaal niets"
"Is 13.00 uur dan een goede tijd?"
13.00 uur. Ik keek de andere 2 aan. Het was al 12.00 uur. Nog een krap uurtje dus om te douchen, te eten, m'n haar te doen en wat al niet meer. Dat zou ik helemaal niet redden! Ik moest wel goed voor de dag komen natuurlijk! Maar dat zeg ik niet.
"Ja, is goed, dat moet wel lukken!" is wat ik zeg.
Maar wat moest ik anders? Als ik zou zeggen dat ik net wakker ben (wat wel waar was natuurlijk) dan zou hij me vast lui of slonzig vinden, maar als ik dat niet zou zeggen en toch later af had willen spreken denkt hij vast dat ik een of andere tuthola ben die alleen maar met haar uiterlijk bezig is en dat is ook absoluut de boedoeling niet.
13.00 uur dus...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 13-02-2004, 00:15
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
ik zou zeggen: ga zo door
enne.. namen? nah.. niet doen. het is nu nog heel overzichtelijk [voor mij in ieder geval], zal wel lukken, ook als er meer mensen in voor gaan komen, denk ik.
ik persoonlijk vind de kwaliteit niet achteruit gaan, maar ja, wie ben ik?
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 13-02-2004, 14:45
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
zozo, goed in sigs lezen he?!
Ik blijf wel gewoon door schrijven hoor, maar zou het dus wel graag METEEN willen weten wanneer jullie de 'kwaliteit' (voor zover die er nu is) achteruit vinden gaan, wanneer het onduidelijk wordt, te snel of te langdradig.
Kortom, commentaar zal niet misstaan

dank in elk geval, 'maarte'

Charlotte
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 20:10
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Waqnneer ik de deur uit loop zie ik hem daar al staan.
Daar, 200 mter verdr, op de hoek, aan de overkant van de straat, daar staat hij, knap als hij is en ik weet me geen houding te geven.
Wat lijken deze paar meters opeens lang te duren, veel langer dan normaal.
Ik lach, Ik kijk naar hem, naar de stoep of naar de mensen om me heen. Ik kijk naar hem, hij kijkt terug. We zwaaine niet en met slechts een zebrapad tussen ons in zeggen we ook niets.
Ik sta bij het stoplicht. Een rood stoplicht dat natuurlijk weer veel langer dan anders op rood lijkt te staan, hoe had het ook anders gekund?!
Ik kijk naar hem en probeer tegelijkertijd een mogelijkheid te vinden eerder over te steken, die er natuurlijk niet komt.
Geen zoen. Onze begroeting is zo simpel als ons afscheid de dag ervoor.
We lopen zelfs, nee zelfs niet hand in hand wanneer we door de binnenstad lopen op zoek naar 'kunst'. Of in elk geval iets om die lege muren van hem te vullen. Ik ken zijn smaak niet, heb zijn huis nog nooit gezien, maar dat doet er niet toe.
"modern" zegt hij. "strak en kleurrijk" moet het zijn.
We lopen veel te dure galerietjes af en wanselen goedkope posterwinkels binnen.
Alsof we al echt bij elkaar horen, als een stel, bekijken we posters, bladeren we door boeken, maar ook als stel worden wij aangesproken wanneer hij ergens naar vraagt of advies wil.
Ook de artotheek hebben we bezocht, maar wanneer we daar uitlopen zegt hij vastbesloten: "We houden het voor gezien vandaag, die zogenaamde kunst" en hij sleept me mee een tram in.
Ik heb geen idee welke het was en vraag hem dus waar we naartoe gaan. "dat zul je vanzelf wel merken" zegt hij en pakt mijn hand nog wat steviger vast. Sinds we de tram in zijn gestapt en een plekje hebben kunnen vinden om te zitten heeft hij mijn hand nog niet losgelaten.
Gelukkig!
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 20:49
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
encore! encore!
ik vind het echt een leuk verhaal.. echt zo van: wanneer komt de rest? leuk stuk ook, vooral als je beschrijft hoe "je" naar hem toeloopt, echt goed gewoon..
het wordt wel een beetje een feel-good verhaal zo, maar dat is eigenlijk niet erg, vind ik.
meer?
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 21:16
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline

more to come...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 22:31
Hakkie
Avatar van Hakkie
Hakkie is offline
Het is verrassen. Anders wordt het weer zo'n gemene brief...
__________________
But store up for yourself treasures in heaven...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 22:37
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
Citaat:
Hakkie schreef op 17-02-2004 @ 22:31:
Het is verrassen. Anders wordt het weer zo'n gemene brief...
goh.. is dat de enige spelfout die je kon vinden?
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 22:38
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
hmm, sorry, misschien was het nog niet duidelijk, maar ik let niet zo erg op mijn spelling hier, veel typfouten ook, ja, zou er meer op moeten letten, ik weet het.

Heb je misschien nog een mening over het verhaal opzich?
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 22:39
Hakkie
Avatar van Hakkie
Hakkie is offline
Citaat:
maarte schreef op 17-02-2004 @ 22:37:
goh.. is dat de enige spelfout die je kon vinden?
Nou, die viel me op.

Charlottetje: ik heb er zeker een mening over, maar die moet nog gevormd worden. Ik lees het een andere keer, eerst maar 's naar bed
__________________
But store up for yourself treasures in heaven...
Met citaat reageren
Oud 17-02-2004, 22:41
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
ah, je hebt het nog niet helemaal gelezen! oke!
Welterusten dan maar, ik 'verheug' me op je reactie (of die nou positief of negatief gaat worden)

Charlotte
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 19-02-2004, 14:46
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
Ik kijk naar hem, naar zijn mooie gezicht en zijn prachtig blauwe ogen.
Dan kijk ik even door het raam naar buiten.
“Gaan we naar het strand?”
“Ja!”
“Maar het is nog winter. De zon schijnt wel, maar waait het daar niet ontzettend?”
“Wacht nou maar af!” hij glimlacht.
Ik ben nieuwsgierig, want het mag dan wel een warme winterdag zijn, maar op het strand is het vast ijzig koud.

Als we van de tram richting het strand lopen laat hij opeens mijn hand los;
“Wacht hier even.” Zegt hij en loopt weg.
Hij komt terug met iets in zijn handen, maar ik kan zo snel niet zien wat het is.
“Ik heb een vlieger gekocht.” Zegt hij , blij als een kind.
“Een simpele hoor! Met die heel professionele kan ik niet overweg.”
We gaan vliegeren. Wat geweldig! Dat heb ik echt al jaren niet meer gedaan! Hoe hij er toch op komt?!
We lopen naar het strand, hij pakt de vlieger uit en zet hem in elkaar. Dan rent hij van me weg om de vlieger in de lucht te krijgen. Ik blijf staan en kijk naar hem.
Ik kijk hoe hij helemaal opgaat in de vlieger, totdat hij roept en een gebaar maakt dat ik naar hem toe moet komen.
Hij vraagt of ik het ook wil proberen. Hij gaat achter me staan, geeft me de twee handvaten, pakt mijn armen vast en laat me zien hoe ik ze moet bewegen.
De lach op mijn gezicht is nog steeds niet verdwenen; wat is dit geweldig!
Samen rennen we achteruit om de vlieger in de lucht te houden. Ik struikel en val bovenop hem in het zand.
De vlieger dwarrelt achter ons neer terwijl hij me zoent.
Ik zoen terug. Onze hoofden tegen elkaar aan, zodat ik eigenlijk alleen zijn ogen nog kan zien. Dan krijg ik een kus op mijn neus en in mijn nek. Ik lach, want het kietelt.
Ik wil opstaan, maar hij grijpt me vast, duwt me in het zand, gaat bovenop me zitten en zoent me weer. Ik probeer om te rollen, zodat ik boven op hem terecht zou komen, maar het lukt niet.
Door al het gestoei zitten we helemaal onder het zand en onze kleren helemaal vies en zout. We gaan weer terug…


dat allerlaatste (stukje) zin is er eigenlijk meer omdat het stukje verhaal nog niet af is, maar ik het al zo graag wou posten...
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Oud 19-02-2004, 22:50
maarte
Avatar van maarte
maarte is offline
wat een lief vervolg, de titel voor dit verhaal is echt goed gekozen! het is heel leuk om te lezen, vind ik tenminste
alleen wel een beetje gek dat er maar zo weinig mensen reageren, lijkt me juist zo'n verhaal waar veel mensen iets over te zeggen hebben.. nou mensen, laat van jullie horen!
enne.. ik wacht op het volgende deel
__________________
Assepoester, houd je muil!
Met citaat reageren
Oud 20-02-2004, 22:56
Charlottetje
Avatar van Charlottetje
Charlottetje is offline
dank je!

volgende deel is in de maak....!
__________________
ja, maar...
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten [Verhalenwedstrijd] De tweede grote liefde
flyaway
0 13-11-2008 12:11
Verhalen & Gedichten Verhalenwedstrijd: Als de liefde voor de maan gaat.
Ieke
0 05-04-2005 17:44
Liefde & Relatie Hoe sterk is liefde?
bracelance
19 21-11-2002 16:46
Verhalen & Gedichten [verhaal] Liefde
Vlooienband
8 21-10-2002 12:26
Verhalen & Gedichten liefde is......................
Mi$$L@dy
1 20-11-2001 20:37
Verhalen & Gedichten Pijn in mijn leven, liefde in mijn leven, waarom
louis84
1 07-11-2001 17:16


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 09:02.