Advertentie | |
|
29-06-2004, 14:03 | |
Oei, ik heb al een heleboel gewijzigd, ik hoop dat het zo wat beter is.. En is gewoon mijn stopwoordje, ik ga het nu wat minder gebruiken..Dank je voor het commentaar Ik hoop dat het ondanks dat toch nog een beetje een goed verhaal is?
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
29-06-2004, 16:08 | ||
Citaat:
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
29-06-2004, 16:09 | ||
Citaat:
__________________
Niet zoals het toen was, maar zoals het nu is, is het altijd anders dan hiervoor....
|
30-06-2004, 12:02 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Grim- Bedankt dat je het verhaal aan mij hebt opgedragen *knuf* |
30-06-2004, 13:37 | ||||||||||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Oke ik verander het wel Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
30-06-2004, 13:40 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Ze nam adem, klaar om haar zusje een preek te geven. Ze ademde diep in Ze ademde in Ze zoog haar longen vol met lucht etc. Grim |
30-06-2004, 13:47 | ||
Citaat:
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
30-06-2004, 13:50 | |
Verwijderd
|
Misschien even een FB contacteren of wat dergelijks? Hoeft eigenlijk ook niet, het is dat je nu weet hoe het moet zijn, dus echt erg is het niet. Ik zal zeker mijn plezier op kunnen in het volgende stukje, dan zal ik me er weer uiotgebreid op loslaten. Je bent een schat dat je het zo vol foutjes laat staan
Als ik over de 25 heen kom is de volgende meeting in Veldhoven Grim |
30-06-2004, 15:33 | |
De volgende ochtend was Susan al vroeg wakker en hees zich uit bed. Samen met haar moeder en zusje maakte ze ontbijt klaar. Tot haar verbazing was het best gezellig. Ze had eigenlijk verwacht dat haar moeder haar zou negeren om wat gisteravond was gebeurt. Maar blijkbaar had ze haar medicijnen ingenomen, zodat ze nu de rust zelve was. Ze maakten flensjes en verse jus d’orange. Susan liep naar de woonkamer en drukte op de ‘play’ knop van de videorecorder.
‘Janice, mam, kom eens hierheen!’ riep ze. Haar moeder en haar zusje kwamen de kamer binnen en sprongen zowat op de bank toen ze zagen dat de video weer aan stond. Susan liep naar de keuken, daar pakte ze een dienblad. Ze zette de ontbijtborden en glazen jus erop. Ze liep voorzichtig weer naar de woonkamer en gaf ieder zijn bord. ‘Gezellig meiden!’ zei haar moeder. Toen ze hun ontbijt ophadden was de film ook afgelopen. Janice stelde voor om te gaan winkelen met zijn drieën. ‘Hè ja, gezellig!’ riep haar moeder meteen. Susan twijfelde echter nog wat, ze moest nog een berg huiswerk maken voor maandag en had beloofd dat ze ’s avonds nog naar Steffi zou gaan. ‘Ik weet het niet…’ zei ze twijfelend. ‘Suus, wees nou niet zo’n spelbreker, ga gewoon mee!’ zei haar moeder. ‘Vooruit dan maar weer.’ zei Susan lachend. Dat huiswerk maakte ze wel als ze terug waren en ze hadden maandag toch het eerste uur vrij, dus dan had ze ook nog tijd. Klaargestoomd en opgetut kwamen ze alledrie naar beneden. ‘Oh, mam ik ben mijn portemonnee vergeten, ik kom er zo aan’ riep Susan, en ze rende naar boven. ‘Ik start de auto vast oké?’ haar moeder en haar zusje liepen naar buiten, en gingen vast in de auto zitten. Susan greep haar portemonnee van haar bureau en haastte zich naar beneden. Toen ze naar beneden liep, kwam ze langs de kamer van haar moeder. Ze zag het doosje pillen op haar nachtkastje liggen. Eigenlijk moest haar moeder over een halfuurtje alweer haar pillen innemen. Ze wilde ze meenemen, maar toen ze de kamer inliep, hoorde ze ongeduldig getoeter van beneden komen. ‘Ach, dat kan ook wel als we terug komen’ dacht ze. En daarbij had ze ook helemaal geen zin om haar moeder te pushen. Ze haastte zich naar beneden en sloot de deur achter zich. Ze stapte de auto in, klaar voor een dagje shoppen. Met zijn drieën liepen ze langs de etalages met prachtige kleren en accessoires. Susan met een tas met een nieuwe broek erin en nog een tas met een truitje en een ketting. Haar moeder met een tas waar een prachtige jurk in zat, en een paar oorbellen. En Janice met twee tasjes, eentje met een broek en Janice had nieuwe schoenen gekregen van haar moeder. Prachtige zwarte laarsjes. En vanzelfsprekend was het nu Susans beurt om iets uit te kiezen op haar moeders kosten. Ze kwamen langs Place, hét warenhuis van de stad, dus natuurlijk moesten ze daar even naar binnen. Ze gingen naar de 4e etage, de damesmode. Aan haar moeders gedrag merkte ze, dat de medicijnen al weer een beetje begonnen uit te werken. Maar even opschieten dan. Gelukkig zag ze al snel een leuk jurkje hangen. Ze glipte een pashokje in en deed het jurkje aan. Ondertussen was haar zusje de prachtige dameshoeden aan het bewonderen en opzetten. Niemand hield haar moeder in de gaten. Het jurkje stond Susan werkelijk prachtig. Ze stond zichzelf nog even te bewonderen in het pashokje en juist toen ze naar buiten wou stappen, om het te laten zien aan haar moeder en Janice, hoorde ze een harde schrille schreeuw. Geschrokken deed ze met een ruk het gordijntje van haar pashokje open. In paniek keek ze om zich heen, gelukkig haar zusje was er nog, die stond net als Susan verschrikt om zich heen te kijken. Haar moeder! Waar was haar moeder? Susan keek geschrokken om zich heen, maar kon nergens haar moeder vinden. Mensen verzamelden zich om de reling van de verdieping. Daar stond een vrouw aan de andere kant van de reling. Ze hield zich met één hand vast. Het was haar moeder! ------------------------------ En? En?
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
Laatst gewijzigd op 30-06-2004 om 16:04. |
30-06-2004, 15:44 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Grim |
30-06-2004, 16:08 | |||||||
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
Citaat:
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
01-07-2004, 09:11 | |
Nou, nou kinders, beetje geduld hè! Hier is dan het vervolg, het is maar een klein stukje, om jullie nog even in spanning te houden..(wat ben ik toch gemeen ) Enjoy.
‘Dat toch niet...’ dacht ze verschrikt. Haar wereld stond volledig stil, ze kon zich niet bewegen, het enige wat ze zag was haar moeder, klaar om te springen. Plots ‘ontwaakte’ ze uit haar trance. Ze moest wat doen en snel! Ze rende naar de menigte toe en drong zich erdoorheen. ‘Nee mam! Niet doen!’ schreeuwde ze. Onder haar klonk geschreeuw van mensen. Ze rende naar de reling toe, en greep haar moeder bij haar pols. Haar moeder schrok en verloor bijna haar evenwicht. ‘Als je nu de reling loslaat mam, dan trek je mij mee.’ zei ze half huilend. ‘Laat me los Susan!’ beet haar moeder haar toe. ‘Nooit mam, al neem je me mee de dood in’ schreeuwde Susan huilend terug. Even stonden ze daar zo, niemand deed iets, niemand zei iets. Haar moeder hield op met huilen en werd gelukkig iets rustiger. ‘Gelukkig’ dacht Susan ‘Het is voorbij.’ Ze verslapte haar greep een beetje. Op dat moment had haar moeder gewacht. Ze liet haar hand los van de reling en liet zich vallen. Susan had haar hand nog steeds vast. Maar omdat ze ineens twee lichamen moest houden, schrok ze en kantelde ook zij over de reling. Ze greep de rand vast. Zo bungelden ze daar, Susan zo stil mogelijk, haar moeder wild spartelend. Onder haar kwamen meer en meer mensen staan. Ze begreep niet waarom zij niets deden, ze stonden gewoon te kijken, te wachten op hun dood. De politie arriveerde en was bezig een vangnet uit te spreiden. Vanaf dat moment ging alles heel snel. Haar hand verkrampte, en haar vingers schoten van de rand. Ze schreeuwde en begon aan een eindeloze val. Het was net een film, haar leven schoot aan haar voorbij. Hoe ze Steffi ontmoette, het ongeluk van haar vader, haar moeder die doordraaide, haar zusje dat ze in het rond zwierde, haar moeder die over de reling stond gebogen, de ijselijke gil van haar moeder deed haar tot ontwaken. Een doffe klap beëindigde haar val.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
Laatst gewijzigd op 01-07-2004 om 13:56. |
01-07-2004, 18:15 | |
Verwijderd
|
Nou, ik weet niet, misschien zou je het in de eerste instantie ook zo kunnen houden, vooral als je niets meer weet ed. Het einde is goed, het zou het hele verhaal kunnen afsluiten. Vooral toen Susan haar leven aan zich voorbij zag schieten werd haar dood door val gesuggereerd. Het is dan ook vrij makkelijk om het zo te laten en niets meer te posten. Maar ik denk niet dat de meeste forummers dat grappig vinden, ookal zullen ze wel met me eens zijn dat dit een goed einde is. Dit als geheel is goed, het einde is goed gegeven en het totaal is goed gelukt. Dit zou best voor apart verhaal door kunnen gaan, zeker als je het risico niet wil lopen om je verhaal te 'verpesten' door iets 'fouts' te schrijven.
Aan de andere kant zou je ook het verhaal door kunnen laten lopen, wat ervoor zorgt dat het zeker dubbel zo lang wordt. Je kan bijvoorbeeld de relatie tussen Susan en Alec verder uitbouwen, het verzorgen van haar moeder en zusje en alles wat daarbij komt kijken. Verder zou je ook nog kunnen denken aan een verrassend element in het verhaal, iets totaal anders. Ik denk dat dit ook mijn voorkeur heeft, en met mij vele andere forummers. Ik hoop iig dat je verderschrijft en dat het verhaal nog lang niet uit is. Veel succes Grim |
01-07-2004, 22:33 | ||
Ik dacht er zelf ook idd aan om het zo ten einde te laten brengen, maar aan de andere kant voel ik ook grote behoefte om nog verder te schrijven, en ik denk dat mensen het mij niet in dank zullen afnemen als ik nu zeg dat dit het einde is..
Citaat:
nijn.
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
02-07-2004, 05:05 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
excuses iig Grim edit: Ik ben al meerdere dagen gaar als iets, sta om 5 uur 's ochtends op en ga om 10 uur weer naar bed, ben oververmoeid ed. kan het ook aan liggen Offtopic: Stomme ***PWW Laatst gewijzigd op 02-07-2004 om 05:11. |
02-07-2004, 15:23 | ||
Citaat:
Gewoon doorschrijven Nijn!!!
__________________
Niet zoals het toen was, maar zoals het nu is, is het altijd anders dan hiervoor....
|
02-07-2004, 16:35 | ||
Citaat:
(tot en met 31 augustus! )
__________________
Niets is helemaal waar en zelfs dat niet.
|
02-07-2004, 16:48 | |
Kinders?
Ik een kind? HA! Ik wens enkel aangesproken te worden als: Millroy, evil ruler of all and if you don't like it you can just go and kill yourself. Als titel kan dat tellen. En als volkslied de klassieker van 2manydj's : Smells like teen booty: Tekst van bootylicious op muziek van Smells like teen spirit Hoewel teenspirit ook al afgezaagd is, is teenbooty niet te versmaden.
__________________
I can say what I want to, even if I'm not serious. Just kidding!
|
02-07-2004, 19:15 | |
Hier is het dan..tadaa! Eén van de laatste delen van het verhaal...
Enjoy. ‘Goedemorgen prinses.’ Susan opende haar ogen. Dat kon maar één iemand zeggen, haar tante Isa. Haar beeld was nog wazig, maar toch zag ze een vrouwelijk persoon bij haar bed staan. Ze probeerde te glimlachen maar alles deed pijn. Susan hoorde gestommel naast zich, een man in een witte jas kwam de kamer binnen. Hij pakte haar status van de standaard aan haar bed en bekeek deze zorgvuldig. Hij glimlachte naar haar. Susan wist dat het niet goed was. ‘Je bent weer bij je positieven zie ik?’ ‘Wat een stomme vraag’ dacht ze. Toch knikte ze ja. ‘Waar is …’ Susan stopte midden in haar zin, het praten deed haar pijn. ‘Je moeder?’ Susan knikte. ‘Ze zijn nog even met haar bezig Susan.’ Susan wilde nog zoveel vragen, maar ze had geen energie meer en haar ogen vielen dicht. Ver weg hoorde ze twee mensen over haar praten, waarschijnlijk de dokter en tante Isa. Veel begreep ze er niet van. ‘Lopen…mevrouw…coma…tot dan…’ Ze kreeg flarden mee uit de zinnen van de dokter. Het enige wat ze daarna hoorde was het gesnik van haar tante. In de kamer naast de hare, wordt een vrouw gereanimeerd. De volgende keer dat ze wakker werd, voelde Susan zich al een stuk beter. Ze zag geen waas meer voor haar ogen en kon nu tenminste haar stem weer gebruiken. De dokter in de witte jas kwam weer binnen lopen, hij glimlachte als een boer met kiespijn. ‘Zo Susan, je status ziet er goed uit meid! Maar toch wil ik even met je praten.’ Zei de dokter ‘Je moet even goed luisteren Susan, wat ik je ga vertellen is niet niets.’ ging hij verder. Susan wist het nu zeker, haar moeder was dood. Ze voelde tranen opkomen, maar wilde niet huilen in zijn bijzijn, dus wendde ze haar hoofd af. ‘Ik snap dat je wilt weten waar je moeder is, maar toch wil ik het eerst over jou hebben. Weet je nog wat er is gebeurd?’ vroeg hij zachtjes. ‘We waren aan het winkelen, en toen ineens…’ De tranen zorgden ervoor dat ze haar zin niet verder kon afmaken. ‘Susan, het is geen makkelijke situatie waarin we verkeren:’ Begon hij. ‘Wat nou wè?’ dacht Susan. ‘Gelukkig was er al een ambulance aanwezig toen jullie vielen. Ze hebben jullie zo snel mogelijk naar het ziekenhuis vervoerd. Ik ga nu iets vertellen wat je verschrikkelijk zult vinden Susan.’ Zei hij, terwijl zijn stem steeds zachter werd. ‘Nee! Nee, laat hem dat niet zeggen, nu heb ik nog een moeder.’ Susan werd gek van binnen, toch zei ze het niet tegen de dokter. Ze bleef rustig liggen, en luisterde naar zijn kalme stem. ‘Omdat je moeder eerder op de grond kwam dan jij, heeft ze je val gebroken. Daardoor konden we jou gemakkelijker oplappen dan je moeder. Je hebt drie ribben gekneusd en wat schrammen opgelopen. Maar dat is niet alles Susan. Door de harde klap, waarmee je op je moeder terecht kwam, heb je een dwarslaesie opgelopen. Weet je wat dat is?’ Susan schudde van nee en keek hem vragend aan. De dokter sloeg zijn ogen neer. ‘Het betekend dat door de harde klap je ruggenmerg is beschadigd, hierdoor zijn je benen verlamd geraakt. We hebben je al een aantal keren onderzocht, maar we kunnen er helaas niets meer aan doen. Het spijt me Susan, je zal nooit meer kunnen lopen.’ Dit kon niet waar zijn, doordat ze zoveel aan haar moeder had gedacht, dacht ze niet meer aan zichzelf. Nooit meer lopen, nooit meer. ‘Ga weg’ siste ze tegen de dokter. Hij stond op en liep naar de deur. ‘Het spijt me Susan.’ hij sloot de deur achter zich. ‘Wat denkt die klotedokter wel niet!’ zei Susan hardop tegen zichzelf. ‘Ik zal hem laten zien dat ik kan lopen!’ Ze sloeg de deken van zich af en ging rechtop zitten. Ze probeerde haar benen overboord te slaan, maar het lukte niet. Ze voelde ze niet eens. Huilend pakte ze met haar handen haar ene been en sloeg deze over de rand van haar bed. Ze pakte haar andere been en sloeg ook deze over de rand heen. Huilend probeerde ze tot zichzelf te komen. Ze zou die dokter achterna rennen en hem bewijzen dat hij het mis had. Met al haar kracht zette ze zich af van haar bed met haar armen. Maar er zat geen kracht in haar benen en ze viel met een smak op de grond neer. ‘Nee!’ schreeuwde ze. ‘Nee!’ Huilend bleef ze op de grond liggen…
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
03-07-2004, 12:10 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
03-07-2004, 13:30 | ||
Citaat:
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
03-07-2004, 14:52 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
en roep nog een keer als je weer een goede bui hebt, kan ik die ook even om zeep helpen Grim |
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Verhalen & Gedichten |
Help ik weet geen titel voor boek Mort'n | 10 | 22-11-2015 07:11 | |
Verhalen & Gedichten |
[Column] Geen titel maarte | 11 | 10-08-2006 10:31 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaaltje] geen titel duivelaartje | 19 | 16-06-2004 16:13 | |
Verhalen & Gedichten |
Nog geen titel... CoveredEyes | 13 | 04-10-2003 08:48 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] Zonder titel ananas15 | 5 | 30-07-2003 09:25 | |
Verhalen & Gedichten |
[verhaal] geen titel nog Footprint | 5 | 04-02-2003 16:21 |