Zwanger worden #4

Arenda schreef:

Is dat niet gedekt door verzekering of weetikhet en moet je dat gewoon sowieso zelf betalen? En hoeveel kost zoiets dan? (Ik vraag me af hoe dat zit)

Het kan zijn dat 't per verzekering verschilt, maar de 20-weken-echo van mijn zus werd gewoon vergoed. Dan is er nog een mogelijkheid voor een 'pretecho' en die is op eigen kosten. Mocht de verloskundige bij onderzoek denken dat er iets mis is, dan kun je nog een echo voorgeschreven kijken voor controle, die wordt ook vergoed
(Een vriendin van me is nu ook zwanger en doet mee aan een soort onderzoek, daarvoor krijgt ze iedere 2 weken een echo... )

Andijvie schreef:

Een vriendin van me is nu ook zwanger en doet mee aan een soort onderzoek, daarvoor krijgt ze iedere 2 weken een echo...

ik dacht dat dat niet goed was voor de baby??
dat was toch de reden waarom Tom Cruise en zijn vrouwke zoveel kritiek kregen, omdat ze blijkbaar zelf zo'n echo-ding in huis hadden gehaald?? - ik schaam me dat ik dit weet

[snoopy]

Arenda schreef:

Is dat niet gedekt door verzekering of weetikhet en moet je dat gewoon sowieso zelf betalen? En hoeveel kost zoiets dan? (Ik vraag me af hoe dat zit)

Het verschilt sowieso per verzekering. Ik geloof dat er eentje in ieder geval vergoed wordt (die van 12 weken) en bij de meeste verzekeringen die van 20 weken ook, maar ik moet het nog nagaan

Ik kreeg gewoon de rekening thuis voor de eerste echo en toen dacht ik: 'jeetje, wat een bedrag!', maar de kans is idd groot dat we t terugkrijgen.

[wup]

snoopy schreef:

Wij gaan trouwens al die nekplooimetingen etc niet laten doen.

Dat zou ik denk ik ook niet doen.. Mijn schoonzusje had vrienden die dat wel hadden laten doen en het zag er niet goed uit. Kind zou of erg ziek zijn, of misschien de bevalling niet overleven. Uiteindelijk werd het een prima gezond kind waar helemaal niets aan mankeerde.
Ze hebben het ongetwijfeld vaker goed dan mis, maar wat dan? Stel ze zeggen dat je kind ziek is, of de boel niet overleefd, dan loop je je hele zwangerschap te stressen. Ik zou dat soort dingen alleen doen als er een reden voor is..

[Qimm]

*blue angel* schreef:

ik dacht dat dat niet goed was voor de baby??
dat was toch de reden waarom Tom Cruise en zijn vrouwke zoveel kritiek kregen, omdat ze blijkbaar zelf zo'n echo-ding in huis hadden gehaald?? - ik schaam me dat ik dit weet

dat is onzin, het enige wat een hypothetisch bezwaar kan zijn is dat de trillingen veroorzaakt door de echo(geluid)golven misschien enige warmte kan veroorzaken wat heel misschien ergens een beetjeschadelijk kan zijn. Maar wil je dat veroorzaken moet je de transducer (echokop) heel lang op 1 en de zelfde plek houden zodat het zelfde stukje weefsel een langere tijd 'getrild' wordt.

nou ja, het is dus onzin dat het slecht is. Echo is hartstikke veilig voor ongeboren babies.

Qimm schreef:

dat is onzin, het enige wat een hypothetisch bezwaar kan zijn is dat de trillingen veroorzaakt door de echo(geluid)golven misschien enige warmte kan veroorzaken wat heel misschien ergens een beetjeschadelijk kan zijn. Maar wil je dat veroorzaken moet je de transducer (echokop) heel lang op 1 en de zelfde plek houden zodat het zelfde stukje weefsel een langere tijd 'getrild' wordt.

nou ja, het is dus onzin dat het slecht is. Echo is hartstikke veilig voor ongeboren babies.

oef, bedankt voor de verduidelijking, weten we dat ook weer

[duivelaartje]

snoopy schreef:

Het verschilt sowieso per verzekering. Ik geloof dat er eentje in ieder geval vergoed wordt (die van 12 weken) en bij de meeste verzekeringen die van 20 weken ook, maar ik moet het nog nagaan

Ik kreeg gewoon de rekening thuis voor de eerste echo en toen dacht ik: 'jeetje, wat een bedrag!', maar de kans is idd groot dat we t terugkrijgen.

Ben jij ook zwanger?

[snoopy]

duivelaartje schreef:

Ben jij ook zwanger?

jup Had je dat gemist?
(edit: nog maar heel kort hoor, 7 weken... Maar heel blij ermee!)

[Lorelei]

wup schreef:

Ze hebben het ongetwijfeld vaker goed dan mis, maar wat dan? Stel ze zeggen dat je kind ziek is, of de boel niet overleefd, dan loop je je hele zwangerschap te stressen. Ik zou dat soort dingen alleen doen als er een reden voor is..

Mijn moeder had het inderdaad andersom. Ze kreeg rode hond toen ze net een paar weken zwanger was en heeft juist aan de arts gevraagd om te kijken of er iets mis was met het kind omdat ze juist als ze het niet wist zou gaan stressen. De arts, die blijkbaar niet zo'n fan van abortus was, had een beetje twijfelend gekeken.. maar m'n moeder wilde geen abortus plegen als er iets mis was.. ze wilde alleen niet nog 8 maanden in spanning zitten. Als er wel een reden is kan ik me dat van haar kant dan ook wel weer voorstellen.

[duivelaartje]

snoopy schreef:

jup Had je dat gemist?
(edit: nog maar heel kort hoor, 7 weken... Maar heel blij ermee!)

Haha ja, dat is me even ontgaan ja. We krijgen echt veel s.com-baby's.

[snoopy]

2 toch maar? (of mis ik nu iets...)

[Lorelei]

2 is best wel veel voor een "scholieren" forum

[snoopy]

Mja, oke...

(omg... realiseer me net dat ik niet eens meer student ben... )

[Mariekje*]

snoopy schreef:

Het verschilt sowieso per verzekering. Ik geloof dat er eentje in ieder geval vergoed wordt (die van 12 weken) en bij de meeste verzekeringen die van 20 weken ook, maar ik moet het nog nagaan

Ik kreeg gewoon de rekening thuis voor de eerste echo en toen dacht ik: 'jeetje, wat een bedrag!', maar de kans is idd groot dat we t terugkrijgen.

Die van 12 weken en 20 weken worden beiden vergoed. Die van 12 weken is een termijnecho, en van belang om de duur van de zwangerschap te bevestigen. De 20 weken echo is een medische check-up van het kindje, en dus in belang van zijn/haar gezondheid en in sommige gevallen in die van jou.

Wist trouwens niet dat je ook zwanger was; Gefeliciteerd hoe dan ook!

[snoopy]

Ah, oke. das mooi dan Ben wel benieuwd. Ik krijg een echo met 9 weken Die wordt niet vergoed dan? (is niet erg hoor, we kunnen m zelf wel betalen)

En verder: dankje. Zoals gezegd: nog maar erg kort maar toch.

[Mariekje*]

snoopy schreef:

Ah, oke. das mooi dan Ben wel benieuwd. Ik krijg een echo met 9 weken Die wordt niet vergoed dan? (is niet erg hoor, we kunnen m zelf wel betalen)

En verder: dankje. Zoals gezegd: nog maar erg kort maar toch.

De echo kan tot 12 weken gemaakt worden, en dient als termijnbepaling van je zwangerschap. Als je een nekplooimeting wilt laten doen bij 12 weken (waarvoor ook weer een echo noodzakelijk is) dien je deze zelf te vergoeden, a 120 euro. Zelf heb ik een echo met 7 weken, 12 weken, 17 weken en 20 weken gehad... En bij die van 12 weken hebben ze alsnog een nekplooimeting gedaan, alleen kregen wij dan geen percentages/kansindicatie te horen maar enkel 'Goed' of 'Twijfelachtig' in het laatste geval kan je altijd nog overwegen om een officiele nekplooimeting te laten doen.

Kort? Ja och, wel super leuk! Hopen dat alles goed blijft gaan! Ik ben inmiddels 22 weken... Gaat hard

[Lilything]

Op dit moment echt totaal geen behoefte om in dit topic te posten

beetje jaloers op al die mensen van mijn leeftijd die gaan samenwonen, ik ben midden 20 nu en ik ben de hele situatie een beetje zat. Mijn vriend neemt ook onvoldoende tijd om erover te praten met me

ergens wel zin om een beetje te doen wat Snoopy heeft gedaan, gewoon een andere vriend zoeken waarmee het allemaal veel sneller en makkelijker loopt en dan lekker zwanger worden

dus ik post ff tijdje niet denk

[Qimm]

oei dat klinkt best heftig Lilything

[Vogelvrij]

Hm, snap wel dat dit topic jaloezie kan opwekken ja, als je zelf ook graag zwanger wilt worden en het ziet er niet naar uit dat dat binnenkort gebeuren gaat... Maar wie weet hoe het loopt, hè

En hehe, ik heb laatst mijn babyfoto's weer gezien en dat was leuk. Al had ik wel echt een gigantische wipneus, gelukkig is dat een beetje bij getrokken En op mijn werk hebben twee mensen nu een baby en hm, ik wil dat toch ook wel, over een paar jaar. En dan ook duizend foto's maken

[Lyne]

Ik ben zelf de oudste van 6 kinderen (en daarbij heb ik nog twee halfbroertjes) en ik zou het echt niet anders willen. Okee, af en toe lijkt het net de derde wereldoorlog hier in huis, maar ik kan me niet voorstellen hoe het is om alleen te zijn. Dus dat is waarschijnlijk ook waarom ik meerdere kinderen wil (als het kan). Ik denk dat het puur afhangt van hoe je het zelf beleeft.

Lilything schreef:

beetje jaloers op al die mensen van mijn leeftijd die gaan samenwonen, ik ben midden 20 nu en ik ben de hele situatie een beetje zat. Mijn vriend neemt ook onvoldoende tijd om erover te praten met me

Ik weet natuurlijk niet hoe het precies zit tussen jou en je vriend, maar je bent wel op een leeftijd dat er een verschil kan zijn tussen jongens en meiden qua toekomst plannen. Mijn ex (ik haal altijd mijn ex aan met dit soort gedoe omdat dat gewoon een pracht-wanhoops-verhaal was van een relatie ) en ik hadden dat heel erg op die leeftijd. Ik keek meer vooruit en hij zei altijd 'ja ik zie later wel'. Ik ben nu in een volwassen relatie (ala snoopy; nieuwe vriend, samenwonen etc. )en mijn ex sputtert nog wat 'an, zeg maar. Het kan ook anders, dat het bijtrekt en dat jullie samen plannen kunnen maken voor de toekomst, praten met je vriend zou wel een goed idee zijn denk ik... want als jij aan dit soort dingen begint te denken (ik zie je posts al een tijdje) dan gaat dat niet zo direct weer weg dat je het ineens niet meer wil. En daar voel je je dan uiteindelijk gewoon rottig door en dat is gewoon kut.

Wat betreft het verhaal van Lilything sluit ik me enigszins aan bij Arenda, al denk ik wel dat wanneer dit soort dingen niet bespreekbaar zijn en voor jou een soort van breekpunt gaat worden.. er meer aan de hand is in de relatie. Waarschijnlijk ben je iets verschillends gaan willen met elkaar en daarbij denk ik dat het verstandig is de gehele relatie eens onder de loep te nemen en te kijken waar dat verschil door is ontstaan. Hm, zoiets.

Vandaag nog weer even goed gepraat met mijn vriend, want ik merk dat hij het kinderen krijgen steeds dichterbij gaat halen qua tijdsbestek, terwijl ik echt aan de tijd na mijn studie denk. Hij beaamde dat hij 2,5 jaar eigenlijk nog veel te lang vindt, maar ook weer niet wil dat ik mijn studie onderbreek. Iets wat ik zelf, nu ik eindelijk weet wat ik wil, ook echt niet zie zitten. Alles met elkaar combineren zie ik ook echt niet gebeuren, want als dat me al zou lukken ben ik bang dat ik helemaal niet kan genieten van het moederschap (en mijn gehele sociale leven wel vaarwel kan zeggen) en dat zou ik zonde vinden. De rust nemen mijn studie af te maken, in het laatste jaar de voorbehoedsmiddelen uit het raam te gooien en dan na mijn studie met een simpel baantje beginnen en de energie te hebben moeder te zijn en ook nog een soort van leven te kunnen hebben lijkt me een stuk idealer. Toch vind ik het wel heel erg lief om de zekerheid bij hem te zien en te voelen met mij die toekomst te willen opbouwen

(En natuurlijk denk ik ergens fuck it, we doen het gewoon.. gelukkig is er voldoende verstand om te weten dat kinderen niet iets is om impulsief aan te beginnen, tenzij het echt per ongeluk is. Ergens hoop ik iedere maand ook weer op het uitblijven van de ongesteldheid, maar echte teleurstelling wanneer ie toch komt is er ook weer niet.. Gewoon, alles op zijn tijd )

[snoopy]

Lilything schreef:

Op dit moment echt totaal geen behoefte om in dit topic te posten

beetje jaloers op al die mensen van mijn leeftijd die gaan samenwonen, ik ben midden 20 nu en ik ben de hele situatie een beetje zat. Mijn vriend neemt ook onvoldoende tijd om erover te praten met me

ergens wel zin om een beetje te doen wat Snoopy heeft gedaan, gewoon een andere vriend zoeken waarmee het allemaal veel sneller en makkelijker loopt en dan lekker zwanger worden

dus ik post ff tijdje niet denk

Mja, het enige wat ik kan zeggen is dat ik het een paar maanden geleden ook helemaal niet meer zag zitten. En nu zeg ik niet dat naar een ander gaan de oplossing is, mijn ex was er op het einde ook klaar voor. Ik heb de ervaring dat 'mannen' (ja, het is een generalisatie) veel minder goed in de toekomst kunnen kijken. Verder dan dat ze het NU niet willen komt het niet, maar dat kan dus best zo ineens omslaan. Terwijl bij vrouwen die beslissing veel meer in stapjes gaat.

Sterkte.

Ik wil de komende jaren sowieso geen kinderen want ik had van de week mijn buurmeisje van twee maanden op schoot en ze keek me heel meewarig aan, haar blik zei echt: 'Och kind, begin er toch niet aan'.

[Velma]

Brrr, ik walg nog steeds van zwangere buiken, wat dus ook mijn grootste probleem is, de antipathie van het fysieke deel

[wup]

Velma schreef:

Brrr, ik walg nog steeds van zwangere buiken, wat dus ook mijn grootste probleem is, de antipathie van het fysieke deel

haha, herkenbaar. Ik hoop dat ik net als mijn zus zwanger word. Gewoon maat 40 dragen als zwangerschapskleding en dan een kind van net 5 pond baren. Daarna weer maat 34 aan ( helaas heb ik nu ook geen maat 34 en zal dat na een zwangerschap wel helemaal niet gaan lukken)

Ik heb echt de neiging allemaal kleertjes en mutsjes te kopen voor mijn neefje/nichtje in spe, maar ik hou em maar even in.

[Volk]

Velma schreef:

Brrr, ik walg nog steeds van zwangere buiken, wat dus ook mijn grootste probleem is, de antipathie van het fysieke deel

Ach, er zijn zat mensen die voor de 8ste maand helemaal geen buik hebben. En dan 1 of 2 maandjes een klein buikje en er daarna alsnog een flinke baby uit poepen. Het gaat bij iedereen anders.

Mij lijkt het juist geweldig alle lichamelijke veranderingen mee te maken.

[Mariekje*]

Velma schreef:

Brrr, ik walg nog steeds van zwangere buiken, wat dus ook mijn grootste probleem is, de antipathie van het fysieke deel

Herkenbaar, en dan vooral bij vrouwen die echt lelijk dragen: Helemaal uitrekken, last hebben van straie, hangende borsten en nog meer ongein. En ondanks dat mijn babe verhoudingsgewijs dus behoorlijk groot (en zwaar) is, en hiermee een 9-ponder in spe, valt het bij mij alles mee.
Zoiets als aan de achterkant niet kunnen zien dat ik zwanger ben, fijn een zandloper figuurtje behouden, maatje 36 nog steeds prima aan kunnen (al zijn het inmiddels allemaal positiekleren), borsten die ook na mijn zwangerschap best mogen blijven, geen straie en een huid die er weinig moeite mee lijkt te hebben. Ideaal!

Al vrouwen dragen weer anders, maar ik moet toegeven bij de meeste vind ik het HELEMAAL niets. Het wonderlijke idee achter zo'n buik blijft dan wel bestaan, maar verder..

[snoopy]

HvJ schreef:

Herkenbaar, en dan vooral bij vrouwen die echt lelijk dragen: Helemaal uitrekken, last hebben van straie, hangende borsten en nog meer ongein. En ondanks dat mijn babe verhoudingsgewijs dus behoorlijk groot (en zwaar) is, en hiermee een 9-ponder in spe, valt het bij mij alles mee.
Zoiets als aan de achterkant niet kunnen zien dat ik zwanger ben, fijn een zandloper figuurtje behouden, maatje 36 nog steeds prima aan kunnen (al zijn het inmiddels allemaal positiekleren), borsten die ook na mijn zwangerschap best mogen blijven, geen straie en een huid die er weinig moeite mee lijkt te hebben. Ideaal!

Al vrouwen dragen weer anders, maar ik moet toegeven bij de meeste vind ik het HELEMAAL niets. Het wonderlijke idee achter zo'n buik blijft dan wel bestaan, maar verder..

Oeh, dat hoop ik ooooook! Op dit moment voel ik me vreselijk opgeblazen

Ik heb weer een énorme drang om zwanger te worden nu

[snoopy]

sorry

snoopy schreef:

sorry

Kan jij toch niets aan doen?
Nah, 'k heb soms gewoon vlagen wanneer ik van binnen echt schreeuw dat ik zwanger wil worden, nú. Helaas moet ik nog even een jaar of 3 doorzetten...

*sympathetic hug*

Ik en vriendlief gingen toch even high5-en omdat ik wel ongesteld was geworden en we geen babies verwekt hebben. Het zou ook echt een heel dom moment zijn om nu zwanger te worden, aangezien ik met nou... een jaar doorpoten of anderhalf jaar op normaal pasje klaar ben met school.

En ik vind het toch een raar idee dat ik al geboren was toen mijn moeder 23 was... omdat ik me aan de ene kant wel volwassen voel en alles, en aan de andere kant nog zo jong. En ze weet zelf ook niet wat ze wil zeg, het ene moment zeurt ze om kleinkinderen en het volgende moment laat ze me weten dat ze het niet zo heeft op samenwonen en alles.... pffffft, moeders.

Scarlett schreef:

Ik wil de komende jaren sowieso geen kinderen want ik had van de week mijn buurmeisje van twee maanden op schoot en ze keek me heel meewarig aan, haar blik zei echt: 'Och kind, begin er toch niet aan'.

[Velma]

En ik dacht dat ik compleet vernield zou worden door mijn afkeer van puntige zwangere buiken <3

Wat Arenda zegt herken ik ook wel, ergens wilde ik altijd jong moeder worden, maar om daar nu al aan te beginnen Mocht ik ook compleet om zijn zorg ik wel voor dat het voor mijn dertigste gebeurt

[x-spekkie-x]

Wat leuk, zwangere forumers

Maar ik moet echt nog niet aan kinderen denken. Nu ben ik vrijgezel, en misschien speelt dat ook mee, maar zelfs in mijn vorige relatie met een oudere vent moest ik er ook niets van weten. Ik wil zelf nog veel te veel leuke dingen doen en met een kind heb je altijd maar rekening te houden.

Vannacht droomde ik dat ik een zwangerschapstest ging doen ('t was heel realistisch; ik pakte de test uit mijn la, waar er in het echt ook eentje ligt) en toen zag ik het plusje staan. Ik was heel blij en toen ik wakker werd voelde ik die blijdschap ook nog, 't duurde even voor 't tot me doordrong dat het een droom was geweest

Maar ja, 't is niet anders. Nog even wachten

[Nienna*]

Ik heb niet echt die fysieke afkeer van zwangere buiken (behalve de gewoonlijke dingen zoals striae enzo, maar goed), al zijn sommige mensen echt lélijk als ze zwanger zijn... terwijl anderen juist veel meer stralen en veel mooier eruit zien .
Banger zou ik zijn voor de bevalling, denk ik. Omdat ik niet weet wat ik me bij die pijn moet voorstellen, bij het baren op zich enzo. En vooral ben ik bang voor inscheuren .

Overigens praat ik erover alsof ik erg met zwanger zijn bezig ben, maar dat is niet zo hoor ik moet nog beginnen aan mijn studie namelijk (en heb geen vaste vriend).

Ik heb niet echt een afkeer van zwangere buiken, soms vind ik vrouwen met zo'n buik heel mooi, soms niet. Ligt een beetje aan de buik en de vrouw Mijn zus had echt een mooie buik en was zelf ook heel mooi; ze straalde echt, haar haar was heel mooi glanzend en vol, haar ogen leken ook blauwer (misschien doordat haar huid wat rozig was). En ik vond 't ook erg tof om te zien hoe mijn nichtje in haar buik trapte en deed, beetje raar om zo'n buik te zien bewegen, maar wel gaaf

Striae vind ik ook lelijk, maar goed, dat zien we dan wel weer. Bevallen lijkt me naar en eng, maar zóveel vrouwen hebben 't al gedaan, dus kan ik het vast ook wel Weeën lijken me wel irritant, vooral als je ze nog moet uitzitten en niet mag persen, dan voel je je echt hopeloos denk ik... en je wéét dat 't pas voorbij gaat zijn wanneer dat kind eruit is

[snoopy]

He jongens... zullen we het geklets over bevallen en weeen even niet doen? Word daar wel bang van

snoopy schreef:

He jongens... zullen we het geklets over bevallen en weeen even niet doen? Word daar wel bang van

Sorry

edit: ---
overigens: interessant artikel dat ik tegenkwam onlangs:
why men should NEVER be present at the birth of their child

[Mariekje*]

Nienna* schreef:

Banger zou ik zijn voor de bevalling, denk ik. Omdat ik niet weet wat ik me bij die pijn moet voorstellen, bij het baren op zich enzo. En vooral ben ik bang voor inscheuren .

Ik ken juist totaal geen angst voor de bevalling, terwijl ik zelfs heel extreme bevallingen van dichtbij heb meegemaakt. Wat me opvalt is dat veel vrouwen de meest bizarre scenario's in hun hoofd halen, terwijl je toch niet weet wat je te wachten staat en de ervaring afhankelijk is van tal van factoren (omgeving, pijnverlichting, pijngrens, ligging van de kleine, grootte, gewicht, enzovoorts).
Van dat inscheuren schijn je niets te voelen; Op dat moment staat er zoveel druk op je huid, en zijn de andere 'pijntjes' een stuk intenser. Meestal hebben ze voor die tijd allang en breed een knip gezet op het hoogst van de wee.

Mij lijkt juist de tijd na de bevalling vreselijk, met al die mensen die langs willen komen, en als je niet op let je kindje dat van hand tot hand gaat, het gezeur rondom het op gang brengen van borstvoeding, medische controles, wildvreemde kraamverzorgster over de vloer, hechtingen, bloedbad enzovoorts. Blegh!

[stout!]

HvJ schreef:

Op dat moment staat er zoveel druk op je huid, en zijn de andere 'pijntjes' een stuk intenser.

Ok dat vind ik dus best eng, dat de 'rest' meer pijn doet dan inscheuren
sorry Snoopy

[snoopy]

En bedankt he?

Op dit moment vind ik het allemaal helemaal niet eng... Wtf, ik verander net zo vaak van mening als een kameleon van kleur. Leuk hoor, die moodswings!

Ik heb trouwens net voor de grap nog een zwangerschapstest gedaan en die knalde bijna van t scherm Leuk zo'n bevestiging...

snoopy schreef:

Ik heb trouwens net voor de grap nog een zwangerschapstest gedaan en die knalde bijna van t scherm Leuk zo'n bevestiging...

hoog tijd dat hij terug thuiskomt hé

[Pluis]

snoopy schreef:

En bedankt he?

Op dit moment vind ik het allemaal helemaal niet eng... Wtf, ik verander net zo vaak van mening als een kameleon van kleur. Leuk hoor, die moodswings!

Ik heb trouwens net voor de grap nog een zwangerschapstest gedaan en die knalde bijna van t scherm Leuk zo'n bevestiging...

heb je al een beetje zo'n zwangerbuikje dan?
Dat lijkt me zo'n gekke gewaarwording, zo'n buik die dan groeit.

Mijn moeder vertelde gister dat zij van mijn zus nooit een positieve zwangerschapstest heeft gehad, maarja dat was ook 24 jaar geleden, en van mij was hij na 8 weken ook nog niet positief. Pas toen ze een nieuw soort test deed, een week later, was ie positief. Ik hoop dat dat bij mij later niet zo gaat

[snoopy]

Mja, ik krijg wel een beetje een buikje wat ik normaal nooit heb. Heel vreemd want de baby is nu iets van 2 cm en weegt 1 gram Maar ja... het hoort erbij, schijnt.

Mijn moeder is ook nog uit de tijd dat ze naar de dokter moest voor een check of ze zwanger was

Enneh... gefeliciteerd!

*blue angel* schreef:

edit: ---
overigens: interessant artikel dat ik tegenkwam onlangs:
why men should NEVER be present at the birth of their child

Tja, ik vond dit wel een beetje een bizarre zin:
'Or another lady describing how the day after her husband had watched her deliver their child, he had fled to his hometown of Rome, and never returned again?'
Dus als hij niet bij de bevalling was geweest was hij de rest van z'n leven bij haar gebleven?
Mijn zus vertelde juist dat zij bij haar bevalling de verloskundige helemaal niet kon horen, ze filterde alle vreemde geluiden uit behálve de stem van haar man. Dat is ook de reden waarom mannen wordt geleerd hoe ze moeten puffen en dat ze moeten herhalen wat de verloskundige zegt, volgens haar verloskundige. Het lijkt me vreselijk om zonder mijn man te moeten bevallen, een bevalling moet je allebei door. Dus tja, ik ga me niets van dat verhaal aantrekken, ook al heeft die man 50 jaar ervaring