1e Relatie

[Hayden]

He mensen!
Ik zit nu in mijn eerste relatie, die eigenlijk gelijk erg serieus verloopt!
Ik heb geen eerdere scharrels gehad, ik heb met deze persoon voor het eerst gezoend, alles geleerd, als jongen mee om leren gaan.

We hebben nu bijna een jaar, maar ik voel ben me sinds een korte breuk anders over ons gaan voelen. Ik kan niet ontkennen dat ik niet benieuwd ben naar hoe het is om met iemand anders te zoenen, te vrijen, etc.
Ik vraag me ook hoe het is om een ex te hebben, iemand met wie je alles hebt gedeeld maar die je daarna kwijt hebt geraakt, dat is onbekend voor me.
Ook voel ik de laatste steeds meer voor het samen lachen, kletsen, maar voor intiemere dingen voel ik wat minder als in het begin.

Wat moet ik nu doen? Ik vind het erg oneerlijk als ik het hierom uit zou maken, omdat we het verder wel erg fijn hebben, ik zou niet zonder kunnen, maar toch is er constant die prikkel.
Moet ik het hem vertellen, hoe zou hij erop reageren?

Waarom is het oneerlijk om het daarom uit te maken...?

Het gaat er niet om wat je moet doen, het gaat er om wat je wilt. Als jij andere vriendjes wilt hebben ed voordat je je echt aan iemand bindt, dan moet je dat doen.

Waarom kan je niet zonder hem? En kan je niet zonder hem als vriend of als Vriend? (Dit ook omdat je de laatste tijd meer voor de vriendschappelijke dingen voelt dan voor de dingen die ook bij een liefdes relatie komen kijken.)

Ik zou eerst voor jezelf duidelijk(er) hebben wat je nu eigenlijk wilt voordat je hem er over verteld.

[Tsu]

Ik vind het wel logisch dat je die ideeën hebt, het is tenslotte je eerste vriend. Op een gegeven moment ga je dan nadenken of dit het wel is wat je wil, of je je misschien liever nog niet wil binden om nog meer dingen te ontdekken bijvoorbeeld.

Ik zou dit zeker aan je vriend vertellen, je moet wel eerlijk blijven over wat je voelt.
Het kan natuurlijk zijn dat als je het uitmaakt, je misschien wel heel erg spijt krijgt omdat hij misschien wel de "ware" voor je was. Maar aan de andere kant, je hebt daarentegen wel weer "meer" gezien. Het heeft dus allebei z'n voor en nadelen.

Je moet er gewoon goed over nadenken en dit aan je vriend vertellen. Je komt vast wel met een oplossing

[Roos]

Zolang het leuk is, zou ik het niet uitmaken.


Het gaat toch vanzelf wel eens uit.

[Orpheo]

Roos schreef op 18-03-2006 @ 16:29 :



Het gaat toch vanzelf wel eens uit.

couldn't agree more. dus kap er maar gelijk mee, want binnen no time gaat t toch uit. why postpone the inevitable?

[Qimm]

Orpheo schreef op 18-03-2006 @ 15:34 :
couldn't agree more. dus kap er maar gelijk mee, want binnen no time gaat t toch uit. why postpone the inevitable?

Ja, of spring voor de trein, want dood ga je toch!

[luchtballon]

Na een jaar ben je minder verliefd, dus op zich is het logisch dat je minder kriebels voor hem hebt (ook qua intieme dingen) en nieuwsgierig bent.
Maar als je helemaal geen zin meer hebt in intimiteit is hij misschien wel meer een gewone goede vriend geworden.

Tijdens mijn eerste relatie wilde ik ook weten hoe het was om een ex te hebben, en ik moet zeggen dat het best handig is om te weten. Tenminste, ik was altijd een beetje onzeker over de ex van wat mijn vriend was. Maar dat moet geen reden zijn om het uit te maken.

Verder is het nooit oneerlijk om het uit te maken als je dat wilt, of als dat uiteindelijk beter is.
En ik denk net als leonoor dat je eerst voor jezelf duidelijk moet hebben wat je wilt voordat je het je vriend verteld.

[Orpheo]

Qimm schreef op 18-03-2006 @ 16:36 :
Ja, of spring voor de trein, want dood ga je toch!

geprobeerd, maar die zakkenwasser van een machinist zag t op tijd en remde

[Qimm]

jammer

[Orpheo]

Qimm schreef op 18-03-2006 @ 17:26 :
jammer

je bent niet de enige die dat denkt! wat denk je van mij?!?!

[Roos]

Orpheo schreef op 18-03-2006 @ 16:34 :
couldn't agree more. dus kap er maar gelijk mee, want binnen no time gaat t toch uit. why postpone the inevitable?

Dat is natuurlijk niet wat ik bedoelde.

[Orpheo]

Roos schreef op 18-03-2006 @ 19:52 :
Dat is natuurlijk niet wat ik bedoelde.

nee natuurlijk niet. maar je post was gewoon TE mooi om te negeren, sorry.

[Mr.Hypert€xt]

Kan me wel voorstellen dat je eens iemand anders wilt proberen,

Als je perce denkt dat het niet is wat je wilt, zoek lekker iemand anders. Hem aan het lijntje houden is niet leuk. Zeg hem maar dat je twijfelt, als het een echte vent is gaat ie niet wachten totdat jij zegt dat je bij hem zal blijven, dan is ie sneller weg dan jij denkt... en dan zal je toch wel spijt krijgen.

Zal t niet vaak zeggen, maar... gooi geen oude schoenen weg voor je nieuwe hebt

[koekiemonstertje]

Ik had dat soort gedachten ook... ik was jong, hij was mijn eerste liefde en we hadden al 3 jaar wat (vanaf mijn 15e)... Toch hadden we wat moois...

Ik heb er geen spijt van dat ik het uitgemaakt, het was een goeie keuze en er zaten veel meer dingen niet goed tussen ons maar soms weet je niet wat je hebt tot dat je het kwijt raakt...

Roos schreef op 18-03-2006 @ 16:29 :

Het gaat toch vanzelf wel eens uit.

1e fase van Kohlberg de gekste

maar goed. Mijn ex heeft het om deze reden uitgemaakt. Eerste echte relatie, benieuwd hoe het met een ander is, het gevoel van vriendschap boven dat van liefde. Het was niet leuk om te horen, maar het is wel te begrijpen. Je bent nog jong en er is ook meer dan die ene persoon.
Aan de andere kant moet je ook goed nadenken over wat je weggooit. Het kan zomaar zijn dat jullie wel heel goed bijelkaar passen en dat je nooit meer iemand vindt met wie je het zo leuk/fijn hebt.

Doe iig niets overhaast.

[ST*R]

Ik heb ook zoiets (gehad). Ik heb nu ongeveer 3 jaar met mn eerste vriend. Op een gegeven moment werd het gevoel van willen kijken hoe het met iemand anders zou zijn, de nieuwsgierigheid (zou ik zoiets ook voor iemand anders kunnen voelen, of is het speciaal wat ik nu voel?), zo groot bij mij dat we besloten hadden te stoppen (er speelde ook mee dat we elkaar minder leuk vonden). Tijdens die periode zagen we elkaar nog heel vaak en was er eigenlijk niks verandert. Nu hebben we dus weer wat, maar de nieuwsgierigheid is er nog steeds, maar het is nu niet zo dat ik daarom zou stoppen. Nu kies ik dus voor hem, ik ben alleen bang dat op een gegeven moment die nieuwsgierigheid weer sterk wordt, maar dat zie ik dan wel. Bovendien ben ik hier ook bang voor:

Cytherea schreef op 19-03-2006 @ 17:03 :

Aan de andere kant moet je ook goed nadenken over wat je weggooit. Het kan zomaar zijn dat jullie wel heel goed bijelkaar passen en dat je nooit meer iemand vindt met wie je het zo leuk/fijn hebt.

Voor de TS: ik zou het in ieder geval wel aan hem vertellen. Verder moet je goed nadenken wat je wil: hem of andere jongens. Als de nieuwsgierigheid te groot wordt is het het beste om te stoppen (ook voor hem). Succes met alles! Ik ken je gevoelens/twijfels en weet hoe lastig het is om de keuze te maken!

[Iduna]

Verliefdheid verdwijnt op een gegeven moment, maar als je de spanning en de gevoelens erin kunt blijven houden, dan is er geen reden om het uit te maken.

Het is geen uitstapje, waarna je uiteindelijk weer bij je eerste relatie komt. Het is een keuze hem of andere mannen. Ik zou niet iemand terugnemen die met zo'n reden komt aanzetten.

[Orpheo]

*Juliah* schreef op 19-03-2006 @ 20:53 :
Ik zou niet iemand terugnemen die met zo'n reden komt aanzetten.

so true. so true. liever een kerel (in mijn geval: meisje) waar je echt je top bij voelt, en waar je 100% jezelf bij kán zijn, dan x aantal one night stands (ok, 2 night stands, ook goed) en de je voor je kop slaan 'klote, die meid/kerel was wel heel erg super'. ik heb t zelf meegemaakt. ik maakte t uit met n meiske, nog wel goed contact gelukkig, maar het uitmaken was denk ik de domste zet die ik OOIT heb gedaan.

Tsjah. Als je daar benieuwd naar bent... dat ben ik ook wel eens. Maar vraag jezelf nou eens af wat je met deze relatie wilt: vind je het leuk? Ben je gelukkig? Is dit wat je wilt?
Enkel en alleen om de reden 'ik wil eens wat anders' zou ik het persoonlijk niet uitmaken. Maar als je al denkt aan hoe zou het met anderen zijn, dan lijkt me dat je niet geheel gelukkig bent in je relatie.

[botervleug]

Ik zit in de eerste echte serieuze relatie en natuurlijk denk ik wel eens na over hoe het met een ander zou zijn. Ik kies ervoor om die nieuwschierigheid te laten voor wat het is, omdat ik veel voor mijn vriend voel. Ik heb het hier eigenlijk nooit met hem over, ik neem aan dat hij daar ook wel eens over nadenkt en erover praten zou meer schade aanrichten dan eerlijkheid ooit goed kan maken.

Jij weet zelf het beste wat je voelt. Een belangrijke tip die ik kan geven; rigoureuze eerlijkheid in een relatie is soms niet de beste methode om de relatie te bewaren. Vergelijk: "Schat, zou je niet eens een borstvergroting doen?" t.o. "Je borsten zijn prachtig! Ik zou niet willen dat je enorme toeters had"

[Lelle_*]

Ik heb altijd wel tegen mezelf gezegd; als er een moment komt dat ik mezelf met een andere jongen kan voorstellen, dan is er iets niet goed. Dat had ik met mijn ex op een gegeven moment, en zo kwam ik erachter dat hij dus niet echt was wat ik wilde. Ik zit zelf met mijn vriend ook in een dip, meer lachen dan intieme dingen, maar iedere relatie kent zijn dip.

Denk er goed over na, probeer uit te zoeken hoever jouw nieuwsgierigheid gaat. Als je echt iets met een andere jongen wilt proberen, dan is dat niet eerlijk tegenover je vriend en moet je het uitmaken.

[punxnotdead]

Ik heb hetzelfde gehad (alleen de wil naar intieme dingen ging niet weg )
Ik heb het er met mijn vriendin over gehad. Grappig was dat zij het helmaal begreep en het zelf ook zo voelde. We hebben besloten om gewoon door te gaan zolang het leuk was.
En het gaat (nog) goed.

[Lelle_*]

Sal schreef op 22-03-2006 @ 10:16 :
Ik heb hetzelfde gehad (alleen de wil naar intieme dingen ging niet weg )
Ik heb het er met mijn vriendin over gehad. Grappig was dat zij het helmaal begreep en het zelf ook zo voelde. We hebben besloten om gewoon door te gaan zolang het leuk was.
En het gaat (nog) goed.

lijkt me een prima oplossing, als je beide het zelfde voelt. Als er één wel de gevoelens heeft, en de ander minder, zal dat natuurlijk minder werken. Iedereen moet samen een oplossing zoeken en die is voor iedereen anders.