Mijn moeder is depressief

[Droppiex]

Ik heb er heel veel moeite mee als ze al huilend in haar bed ligt, maar vandaag kwam ik thuis en er lag een brief op de tafel... Ik zag de eerste zin al en ik rende naar haad bed toe en belde naar 112. De ambulance kwam en ze hebben haar maag leeggepomt, ze ligt nu nog in het ziekenhuis en ik mocht daar niet blijven !?!?!?!? Maar nu ben ik zo bang dat ze weer zelfmoord wil proberen te plegen, ze denkt ook de hele tijd dat ze een rot moeder is. Maar dat is ze helemaal niet en als ik dat dan zeg dan gaat ze huilen? Ze wilt trouwens niet naar een psycholoog omdat dat te veel geld kost!?!?!? Mijn zus zegt dat ik gewoon rekening moet houden met het feit dat ze binnenkort wel weer zelfmoord zou plegen en dat het dit keer weer anders wordt geprobeerd.
Heeft iemand tips om hiermee om te gaan? Ik kan amper eten en ik kan me niet concentreren. Dat heb ik altijd al gehad als ze weer erg depressief is...
Ik ben 14 , en ik ga al naar een psycholoog (dat betaalt mijn vader, ouders zijn gescheiden) maar de psycholoog helpt eigenlijk niks...

Wat rot voor je.

Wel echt compleet irrationeel dat ze niet naar een psycholoog wilt, omdat het teveel geld zou kosten. Alsof dat beetje geld nog relevant is als ze dood is. Misschien zit er wel een andere reden achter.
Heb je enig idee wat de oorzaak is van haar psychologische problemen? Is ze bang dat ze nooit meer een nieuwe man zal krijgen, en heeft ze het financieel moeilijk, geen vriendinnen, etc.? Erg asociaal overigens dat ze niet eens een psycholoog wilt proberen, ze heeft een fucking dochter... Maar goed. Ik ken iemand die in ongeveer dezelfde situatie zat als je moeder (voor zover ik dat kan inschatten natuurlijk), en die persoon is nu weer gelukkig sinds ze antidepressiva slikt. Ze moet echt naar een psycholoog, voor zichzelf en voor de mensen die ze anders zal nalaten. Is er niet iemand op leeftijd die tot haar door kan dringen?

[Droppiex]

TythorZeth schreef:

Wat rot voor je.

Wel echt compleet irrationeel dat ze niet naar een psycholoog wilt, omdat het teveel geld zou kosten. Alsof dat beetje geld nog relevant is als ze dood is. Misschien zit er wel een andere reden achter.
Heb je enig idee wat de oorzaak is van haar psychologische problemen? Is ze bang dat ze nooit meer een nieuwe man zal krijgen, en heeft ze het financieel moeilijk, geen vriendinnen, etc.? Erg asociaal overigens dat ze niet eens een psycholoog wilt proberen, ze heeft een fucking dochter... Maar goed. Ik ken iemand die in ongeveer dezelfde situatie zat als je moeder (voor zover ik dat kan inschatten natuurlijk), en die persoon is nu weer gelukkig sinds ze antidepressiva slikt. Ze moet echt naar een psycholoog, voor zichzelf en voor de mensen die ze anders zal nalaten. Is er niet iemand op leeftijd die tot haar door kan dringen?

ze slikt al anti-depressiva, maar ze wilt niet naar een psycholoog omdat ze zich schaamt. Ze heeft een bipolaire stoornis... Dus het heeft niet echt een reden.. Ze wordt bij de kleinste dingen alweer depressief, bv verhuizen, baan verliezen. Dankje wel <3

Droppiex schreef:

ze slikt al anti-depressiva, maar ze wilt niet naar een psycholoog omdat ze zich schaamt. Ze heeft een bipolaire stoornis... Dus het heeft niet echt een reden.. Ze wordt bij de kleinste dingen alweer depressief, bv verhuizen, baan verliezen. Dankje wel <3

Oke, is het misschien een idee om allerlei medicatie uit te proberen? Of is dat allang gebeurd? Want er bestaan vele middelen als behandeling. Als ik in haar situatie zat, zou ik echt elk middel uitproberen om te kijken of het een positieve invloed heeft. Ik kan namelijk begrijpen dat sommige psychologen nogal terughoudend zijn met medicatie, maar als zij met zelfmoord bezig is, is het toch een ander verhaal.

[Daantje_0705]

Als ze nu in het ziekenhuis ligt dan zal ze daar vermoedelijk wel een gesprek krijgen met een arts/psycholoog/psychiater en ik neem aan dat ze haar dan niet zomaar naar huis laten gaan zonder dat er vervolg hulp geregeld is.

Daantje_0705 schreef:

Als ze nu in het ziekenhuis ligt dan zal ze daar vermoedelijk wel een gesprek krijgen met een arts/psycholoog/psychiater en ik neem aan dat ze haar dan niet zomaar naar huis laten gaan zonder dat er vervolg hulp geregeld is.

Denk je? Het lijkt me dat je in Nederland niet iemand kunt verplichten om hulp aan te nemen

[Daantje_0705]

Als je een risico bent voor jezelf of voor je omgeving dan kunnen ze je zelfs gedwongen opnemen. Als ze nu een zelfmoordpoging gedaan heeft, lijkt me dat wel van toepassing.

[Martiño]

Ik verplaats dit topic even naar Psychologie veel sterkte!

TythorZeth schreef:

Oke, is het misschien een idee om allerlei medicatie uit te proberen? Of is dat allang gebeurd? Want er bestaan vele middelen als behandeling. Als ik in haar situatie zat, zou ik echt elk middel uitproberen om te kijken of het een positieve invloed heeft. Ik kan namelijk begrijpen dat sommige psychologen nogal terughoudend zijn met medicatie, maar als zij met zelfmoord bezig is, is het toch een ander verhaal.

Dat is geen idee nee. Medicatie heeft een maand nodig om aan te slaan en moet bij voorkeur minimaal drie maanden getest worden. Wisselen van middel en dosis kan heel heftig zijn en al genoeg problemen met zich meebrengen (inclusief extra dips). Allerlei medicatie uitproberen is dus geen optie, middelen moeten heel zorgvuldig gekozen worden. Overigens schrijft een psycholoog geen medicatie voor, dat doet een psychiater.

Zorg dat je niet meer bij je moeder hoeft te wonen, TS, je bent 14 en het is geen doen voor jou om daar te zitten. Je kunt je moeder proberen te helpen vanaf een afstandje, maar zult ook echt moeten accepteren dat je niet de leeftijd en rol als kind hebt om je moeder op te laten knappen. Dat kan een buitenstaander niet eens. Heel erg veel sterkte ermee en kies genoeg voor jezelf.

Lusi schreef:

Dat is geen idee nee. Medicatie heeft een maand nodig om aan te slaan en moet bij voorkeur minimaal drie maanden getest worden. Wisselen van middel en dosis kan heel heftig zijn en al genoeg problemen met zich meebrengen (inclusief extra dips). Allerlei medicatie uitproberen is dus geen optie, middelen moeten heel zorgvuldig gekozen worden. Overigens schrijft een psycholoog geen medicatie voor, dat doet een psychiater.

Zorg dat je niet meer bij je moeder hoeft te wonen, TS, je bent 14 en het is geen doen voor jou om daar te zitten. Je kunt je moeder proberen te helpen vanaf een afstandje, maar zult ook echt moeten accepteren dat je niet de leeftijd en rol als kind hebt om je moeder op te laten knappen. Dat kan een buitenstaander niet eens. Heel erg veel sterkte ermee en kies genoeg voor jezelf.

Psychiater ja, haha. Ik verwachtte al dat iemand me zou gaan verbeteren , bedacht me laatst ineens dat ik per ongeluk psycholoog had ingetypt.

Oke, ik wist niet dat het zo lang nodig heeft om aan te slaan. Dan lijkt dat me geen goed idee, aangezien er iets op de korte termijn moet veranderen.

Daantje_0705 schreef:

Als je een risico bent voor jezelf of voor je omgeving dan kunnen ze je zelfs gedwongen opnemen. Als ze nu een zelfmoordpoging gedaan heeft, lijkt me dat wel van toepassing.

Niet elke zelfmoordpoging is een reden tot opname, veel pogingen gebeuren in een opwelling bij mensen met problematiek die ook zonder opname behandeld kan worden. Stel dat zijn moeder in het ziekenhuis aangeeft dat ze het leven nog steeds niet ziet zitten en het zo weer zou doen, en ze wil geen opname, dan zou het inderdaad wel een gedwongen opname kunnen worden. En als iemand na een zelfmoordpoging in het ziekenhuis wordt opgenomen, komt inderdaad wel altijd een psychiater ook kijken hoe het gaat.

TS, wat moet dit moeilijk voor je zijn. Het klinkt alsof je moeder diep in een depressie zit. Behalve bij haar op bezoek komen in het ziekenhuis en haar vertellen dat je van haar houdt en dat je blij bent dat ze er nog is, kun je nu niet zo veel doen. Probeer daarnaast gewoon met vrienden af te spreken ofzo, zodat je er zelf niet aan onderdoor gaat

TythorZeth schreef:

Wel echt compleet irrationeel dat ze niet naar een psycholoog wilt, omdat het teveel geld zou kosten. Alsof dat beetje geld nog relevant is als ze dood is. Misschien zit er wel een andere reden achter.

Die reden is de depressie zelf. Een kenmerk van een diepe depressie is juist dat mensen bij elke mogelijke hulp of steun een enorme berg problemen en bezwaren zien opdoemen.

[Zertab]

Veel sterkte ermee...maar kan dat niet vergoedt worden die psycholoog van je moeder? Volgens mij bij zelfmoord pogingen wel...