Diefstal door eigen familielid

[SoMeBoDy]

Ik ben op vakantie gegaan in Turkije en de laatste twee weken was ik heel close met mijn nicht. We waren 24 uur per dag bij elkaar en deden echt alles samen. Naar het strand, naar de stad, tot diep in de nacht praten.. Zij weet nu ook heel veel van mij wat mijn familie beter niet kan weten.

Ik ben nu twee weken terug in Nederland en een week geleden opende ik mijn bankafschrift. Er stond dat ik op de woensdagavond geld had gepind, terwijl ik zeker weet dat ik het zelf niet heb gedaan. Het drong eigenlijk meteen tot me door wie het wel had gedaan. Niemand anders kon het gedaan hebben dan mijn nicht, want alles viel op zijn plaats toen ik besefte dat zij het heeft gedaan. Het leek alsof er een mes in mijn hart gestoken werd, want ik vertrouwde haar en kon het niet begrijpen dat zij dat bij mij heeft kunnen doen.

Die avond heb ik heel veel nagedacht, hopend dat zij het toch niet is, maar helaas.. Elke keer kwam mijn conclusie weer bij haar uit en ik heb die avond meteen tegen haar gezegd dat ze geld van mij heeft gejat. Ze ontkende het en wilde de volgende dag met mijn ma praten. Ik wilde het eigenljk niet, want ik wilde mijn ouders er niet bij betrekken, maar voor haar zei ik tegen mij ma dat ze haar moest bellen. Dat heeft mij ma gedaan en toen was het alleen maar duidelijker dat mijn nicht het heeft gedaan, doordat ze om de woorden draaide.

Mijn moeder en mijn vader weten er dus van af. Mijn vader gaat over twee weken naar Turkije, die zal mijn nicht zien. Mijn vader zal doen of er niets aan de hand is want die kan begrijpen dat het leven daar hard is als je geen geld hebt, die weet hoe haar situatie is. Mijn nicht heeft geen werk, nooit een school kunnen afmaken vanwege geen geld. Ze kan ervoor kiezen om naar het dorp te gaan, maar daar is haar moeder die niet helemaal pscychisch in orde is. Haar moeder kan iemand helemaal gestoord maken door haar woorden. Haar ouders hebben nooit klaar voor haar gestaan, dus ze is ook veel liefde tekort gekomen. Hoe dan ook, het is voor mijn nicht in plaats van leven overleven. En ik begrijp het allemaal wel, maar nog steeds weet ik gewoon niet wat ik ermee aanmoet. Ze zegt nog steeds dat ze het niet heeft gedaan en ik heb dagelijks via sms contact met haar. ze wilt me een keer bellen als ze weer beltegoed heeft.

De twee weken dat ik zo intens met haar omging, zag ik, voelde ik aan haar houding dat ze van me houdt, doordat ze bijvoorbeeld mij verzorgde toen ik een dag niet lekker was, en hoe ze naar me keek, hoe ze me knuffelde. Daarom kan ik het voor mezelf ook niet goed plaatsen hoe ik het beste met deze situatie zou kunnen omgaan. Wat zouden jullie doen? Contact blijven opnemen..afstand nemen.. haar de waarheid eerst laten vertellen...? En ik wil trouwens ook geloven dat het haar spijt, want de laatste dag met haar wilde ze alles voor mij betalen, de mosselen.. de boottocht.. de sleutelhanger.. het ritje met de koets..

Ik zou eerst zorgen dat ze het toegeeft.. Dat zou voor mij iig een opluchting zijn, ook al weet je het eigenlijk al.

Ik zou iig niet verdergaan alsof er niks gebeurd is en er zeker over praten, maar om het contact nou te verbreken gaat misschien een beetje ver.. Ze heeft het namelijk niet makkelijk aan jouw verhaal te lezen, dus het is aan de ene kant te begrijpen dat ze dit nodig had...

Al maakt dat het natuurlijk niet goed...

[Codaz]

Hoe komt ze aan je pincode dan, dat is me ff onduidelijk ?

[Maurice]

Codaz schreef op 02-09-2005 @ 14:18 :
Hoe komt ze aan je pincode dan, dat is me ff onduidelijk ?

Ik zou haar niet in de steek laten. Ze heeft het al niet makkelijk en dat geld heeft ze waarschijnlijk genomen omdat ze het goed kan gebruiken, neem ik aan. Maar leg haar uit dat je het niet fijn vindt dat ze er over liegt. Misschien kan je iets met je ouders regelen? Dat jij jou geld terug krijgt, maar jouw nicht ook iets heeft? Ik denk niet dat ze het heeft gedaan omdat ze je wil bestelen, ze heeft het geld alleen nodig, maak er dus niet een al te groot probleem van.

Codaz schreef op 02-09-2005 @ 14:18 :
Hoe komt ze aan je pincode dan, dat is me ff onduidelijk ?

en hoe komt ze dan aan je pasje? hoeveel ik ook van mn beste vriendin hou, en om dr geef etc etc, ik hou dat soort dingen altijd zelf bij

Daydream-ster schreef op 02-09-2005 @ 14:33 :
en hoe komt ze dan aan je pasje? hoeveel ik ook van mn beste vriendin hou, en om dr geef etc etc, ik hou dat soort dingen altijd zelf bij

Ja, idd. Maar toch, als een vriendin mijn pasje zou hebben en mijn pincode zou kunnen weten (misschien afgekeken ofzo?) dan zou ik niet verwachten dat ze geld van mijn rekening af zou gaan halen.

[BrunetJuh]

Ik zou eerst afwachten wat je vader daar in Turkije zal zeggen. Misschien zal zij tegen hem wel bekennen. Anders moet je contact met haar opnemen en vragen waarom ze het deed en dat je haar situatie wel begrijpt, maar dat je liever hebt dat ze het bekent.

[SoMeBoDy]

Ze komt aan mijn pincode doordat ik drie keer naast haar heb staan pinnen. Ik dacht dat ze zoiets niets zou doen, dus heb ik het zeg maar niet verborgen de cijfers. En hoe ze aan mijn pas komt, waarschijnlijk door het uit mijn portemonnee te pakken toen ik er even niet was. Die dag deed ik even mijn broek uit, waar mijn portemonnee in zat, omdat het warm was. Ik wilde even in mijn korte broekje lopen door het huis. Ik had mijn vader die avond gebeld om bijna mijn pasje te laten blokkeren, doordat ik het niet in mijn portemonnee vond. Ik belde mijn vader om te zeggen dat hij me terug moest bellen en in die tussentijd dat hij me terugbelde, had mijn nicht het in mijn rugzak gevonden..

[SoMeBoDy]

BrunetJuh schreef op 02-09-2005 @ 14:47 :
Ik zou eerst afwachten wat je vader daar in Turkije zal zeggen. Misschien zal zij tegen hem wel bekennen. Anders moet je contact met haar opnemen en vragen waarom ze het deed en dat je haar situatie wel begrijpt, maar dat je liever hebt dat ze het bekent.

En ik vraag me af of ze het nou echt zou gaan bekennen. Wie gaat ook zeggen 'ja, ik heb van mijn jongere nicht gestolen'

[Nienna*]

Misschien helpt het als je een beetje "dreigt". Zeg gewoon dat je écht wil dat zij het eerlijk toegeeft, omdat het anders altijd tussen jullie in zal blijven staan en jij nooit meer normaal met haar omgaat. Je kunt zeggen dat, als ze het heeft gedaan, je haar echt wel begrijpt in die situatie maar dat het vertrouwen nu moeilijker is geworden.
Probeer er echt voor te zorgen dat ze toegeeft, maar maak er niet een te groot drama van en zorg dat ze zich niet te slecht voelt, want ik denk dat ze dát niet kan gebruiken...

Eh, weet je zeker dat zij het gedaan heeft, heb je bewijs, of is het alleen maar een vermoeden? Ik bedoel, wist zij je pincode en heeft zij die woensdag je bankpas mee gehad?

[SoMeBoDy]

Krummeltje schreef op 02-09-2005 @ 15:30 :
Eh, weet je zeker dat zij het gedaan heeft, heb je bewijs, of is het alleen maar een vermoeden? Ik bedoel, wist zij je pincode en heeft zij die woensdag je bankpas mee gehad?

Het is echt duidelijk dat zij het heeft gedaan. Teneerste, niemand anders dan zij kan mijn pincode weten en die avond rond zeven uur zei ze dat ze ergens naartoe moest om haar pasje te vullen. We zouden namelijk met het openbaar vervoer gaan en daarvoor had ze die gevulde kaart nodig. Ik kan me nog goed herinneren dat ik op dat moment op mijn horloge keek toen ze weg was. En op mijn bankafschrift staat dat er om 19.00 uur is gepind.

Ik dacht nog misschien dat een vriendin van haar het heeft gestolen met wie ze samenwoont, maar dat kan ook niet, want zij kan mijn pincode niet weten, tenzij mijn nicht het tegen haar heeft gezegd en rond zevenen was ze de hele tijd bij me.. alleen mijn nicht was even weg..

Oké, dan lijkt het me duidelijk. Dat had je alleen de eerste keer niet gezegd, dus ik dacht dat het een vermoeden was.

Waarom confronteer je haar er niet mee?

En was het veel geld?

[AVA]

je kunt toch gewoon opvragen/zien waar het geld gepint is dus dan weet je ook gelijk of je nicht het gedaan heeft of niet...

[SoMeBoDy]

Krummeltje schreef op 02-09-2005 @ 16:24 :
Oké, dan lijkt het me duidelijk. Dat had je alleen de eerste keer niet gezegd, dus ik dacht dat het een vermoeden was.

Waarom confronteer je haar er niet mee?

En was het veel geld?

Ik heb haar ermee geconfronteerd alleen ze wilt de waarheid niet zien. Ze blijft het ontkennen ondanks dat alles naar haar toe leidt. Het was neit zo veel geld, 100 lira (62 euro) Maar het gaat mij nu niet om het geld. Het gaat om het vertrouwen die ze heeft geschonden waardoor ik dus nu niet goed weet hoe ik het beste met deze situatie kan omgaan..

SoMeBoDy schreef op 02-09-2005 @ 18:44 :
Ik heb haar ermee geconfronteerd alleen ze wilt de waarheid niet zien. Ze blijft het ontkennen ondanks dat alles naar haar toe leidt. Het was neit zo veel geld, 100 lira (62 euro) Maar het gaat mij nu niet om het geld. Het gaat om het vertrouwen die ze heeft geschonden waardoor ik dus nu niet goed weet hoe ik het beste met deze situatie kan omgaan..

Ik snap dat het niet om het geld gaat. Ik was alleen benieuwd

In ieder geval, het lijkt me goed dat je vanaf nu haar in ieder geval met jouw spulletjes niet meer vertrouwt.
Verder, heb je tegen haar gezegd dat het niemand anders kón zijn geweest?

Wat ik nog steeds niet snap is hoe ze jouw pasje mee heeft gekregen en waarom ze jouw pincode weet, die weten mijn beste vriendinnen echt niet van me, en als dat al wel zo was, dan zou ik het echt wel merken als ze mijn pinpas zouden meenemen.

[WolterB]

Vooral door de afstand is het lastig om haar goed te kunnen contronteren met wat ze gedaan heeft.
Uit jouw verhaal opgemaakt kan het zoals jij het vertelt idd nietmand anders geweest zijn dan zij. Waarschijnlijk heb je dat ook al aan haar duidelijk kunnen maken.

Ik denk dat je idd moet afwachten tot je vader daar geweest is of haar zo ver krijgen dat ze bekent het geld gestolen te hebben.

[evanescence]

eerlijkheid is belangrijk....ik zou kwaad zijn!!! echt pissig...

ik zou het uit haar eigen mond willen horen..wanneer ze toegeeft en spijt betuigd..zou ik haar enigzins vergeven..als het leven daar zo zwaar is...

[SoMeBoDy]

Krummeltje schreef op 03-09-2005 @ 14:10 :
Ik snap dat het niet om het geld gaat. Ik was alleen benieuwd

In ieder geval, het lijkt me goed dat je vanaf nu haar in ieder geval met jouw spulletjes niet meer vertrouwt.
Verder, heb je tegen haar gezegd dat het niemand anders kón zijn geweest?

Wat ik nog steeds niet snap is hoe ze jouw pasje mee heeft gekregen en waarom ze jouw pincode weet, die weten mijn beste vriendinnen echt niet van me, en als dat al wel zo was, dan zou ik het echt wel merken als ze mijn pinpas zouden meenemen.

Ik heb mijn pasje niet verstopt, dus zij kon makkelijk weten dat mijn pasje in mijn portemonnee zat en dat mijn portemonnee of in mijn broekzak zat of in mijn rugzak.

En wat betreft mijn pincode, ik verberg dat niet zo gauw. Als ik naga hoeveel vrienden mijn pincode kunnen weten en ik hun pincode kan weten, kom ik op best wel een aantal uit. Er was zelfs een dag dat ik het pinpasje van een vriendin van me meekreeg, omdat ze zelf niet in staat was om boodschappen te doen, omdat ze ze ziek was. Kan je dus nagaan hoe groot het vertrouwen is in mijn vriendenkring.. Dit is dus ook voor het eerst dat dit is gebeurd en daardoor zijn mijn ogen nu wel goed opengegaan..

[SoMeBoDy]

evanescence schreef op 04-09-2005 @ 21:45 :
eerlijkheid is belangrijk....ik zou kwaad zijn!!! echt pissig...

ik zou het uit haar eigen mond willen horen..wanneer ze toegeeft en spijt betuigd..zou ik haar enigzins vergeven..als het leven daar zo zwaar is...

Het liefst zou ik het ook uit haar mond willen horen en daarom denk ik nog steeds na over hoe ik dat voor elkaar zou kunnen krijgen.. maar ja.. zij daar.. ik hier..

[Hakuna]

Als ik dit verhaal zo leest krijg ik de indruk alsof jou nicht alleen maar jou vertrouwen wilde hebben om zelf haar voordeel mee te halen (bankpas, pincode afkijken ed) Alleen al het feit dat ze bewust van de gelegenheid gebruikt heeft gemaakt om de code af te kijken, om een tijdje later net zo lang te wachten dat ze kan toeslaan om de pas te stelen, want daar komt het toch op neer.

Ik zelf heb 3 bankpassen en een creditcard, daar zit zowel de pas van de gezamelijke rekening van mijn moeder en mij bij, maar ik zou NOOIT zomaar geld van mijn moeders rekening opnemen, tenzij zij dat vooraf aangeef dat ik een bedrag mag pinnen. Bovendien doe ik dagelijks boodschappen voor mijn oudere buurvrouw, zij geeft mij in goed vertrouwen haar bankpas met pincode, maar heb daar nog nooit misbruik van gemaakt, want ik vind in dit soort zaken vertrouwen wel belangrijk!

[Stefanie]

Andijvie schreef op 02-09-2005 @ 14:36 :
Ja, idd. Maar toch, als een vriendin mijn pasje zou hebben en mijn pincode zou kunnen weten (misschien afgekeken ofzo?) dan zou ik niet verwachten dat ze geld van mijn rekening af zou gaan halen.

En dáárom moet je ook altijd heel voorizichtig zijn met pin- en andere rare codes

[Stefanie]

SoMeBoDy schreef op 05-09-2005 @ 01:23 :
Ik heb mijn pasje niet verstopt, dus zij kon makkelijk weten dat mijn pasje in mijn portemonnee zat en dat mijn portemonnee of in mijn broekzak zat of in mijn rugzak.

En wat betreft mijn pincode, ik verberg dat niet zo gauw. Als ik naga hoeveel vrienden mijn pincode kunnen weten en ik hun pincode kan weten, kom ik op best wel een aantal uit. Er was zelfs een dag dat ik het pinpasje van een vriendin van me meekreeg, omdat ze zelf niet in staat was om boodschappen te doen, omdat ze ze ziek was. Kan je dus nagaan hoe groot het vertrouwen is in mijn vriendenkring.. Dit is dus ook voor het eerst dat dit is gebeurd en daardoor zijn mijn ogen nu wel goed opengegaan..

Een wijze les voor de volgende keer dus.

[SoMeBoDy]

Cornel schreef op 05-09-2005 @ 01:29 :
Als ik dit verhaal zo leest krijg ik de indruk alsof jou nicht alleen maar jou vertrouwen wilde hebben om zelf haar voordeel mee te halen (bankpas, pincode afkijken ed) Alleen al het feit dat ze bewust van de gelegenheid gebruikt heeft gemaakt om de code af te kijken, om een tijdje later net zo lang te wachten dat ze kan toeslaan om de pas te stelen, want daar komt het toch op neer.

Ik zelf heb 3 bankpassen en een creditcard, daar zit zowel de pas van de gezamelijke rekening van mijn moeder en mij bij, maar ik zou NOOIT zomaar geld van mijn moeders rekening opnemen, tenzij zij dat vooraf aangeef dat ik een bedrag mag pinnen. Bovendien doe ik dagelijks boodschappen voor mijn oudere buurvrouw, zij geeft mij in goed vertrouwen haar bankpas met pincode, maar heb daar nog nooit misbruik van gemaakt, want ik vind in dit soort zaken vertrouwen wel belangrijk!

Ik wil dat niet geloven en het voelt ook niet prettig om dit zo te lezen, want eigenlijk kan dit wel het geval zijn en toch wil ik het niet geloven. Waarom..? Omdat er geen ander gelegenheid was dan die woensdagavond dat ze er gebruik van kon maken. De dagen daarvoor waren we gewoon thuis. We praten hier over een tijdsbestek van minder dan een week waarin ik heb gepind en zij ook. Zondag pinde ik voor het eerst en woensdagmiddag. Woensdagavond heeft zij van mijn pinpas gebruik gemaakt, dus je zou het ook zo kunnen zien: ik heb tenminste mijn geld nog kunnen pinnen die ik nodig had, dus die gelegenheid heeft ze mij gegeven in plaats van heel mijn bank meteen leeg te pinnen.

En ik wil gewoon geloven dat ze er spijt van heeft gehad, want zij wilde de dagen daarna zoveel voor me kopen. Die avond nog, kocht ze een fles raki, kocht ze noten erbij enzo. De volgende dag zorgde ze goed voor me toen ik niet lekker was en de dag daarna voor mijn vertrek, wilde ze ook zoveel voor me betalen.. pfff.. ik voelde dat ze van me hield of misschiem was het wel een illusie.. ik weet het niet meer nadat ik dus merkte dat ze van me gestolen heeft..

[Zazoo]

wat lief zeg dat ze allerlei cadeautjes voor je kocht van je eigen geld . en dat ze je de kans gaf te gebruiken wat je nodig had en alleen de rest jatte... sorry ik zie daar weinig liefs aan...

Als ze er werkelijk spijt van had gehad, dan had ze je het wel gezegd en je het geld terug gegeven.

Mensen die van mij stelen kunnen weinig goed meer bij me doen...

[Rohit]

Mijn neef heeft 150 euro van mijn opa gejat, en is vervolgens voor 6 maanden weggelopen. Toen ie terug was, praatte er niemand over ^o).