"Een kaneelkaars in kadopapier"
Wee en wel dweepten we over geurkaarsen en rozenblad
de sprei en dwaling voor het einde, de sluiter was niet snel genoeg
en geen lens die je vangen zou, zoals de zon of ruit het kon
zoals mijn onbeschaamde staren je volgde van muur naar muur
- de bloempjes zijn paars, maar de vruchten nog zuur -
Dus kauwden we op taaie zinnen en beleefdheids-halve-glimlach
de schoonheidsprijs voor uiterlijk vertoon van leugenachtige intenties
wat waren we mooi van binnen, in onze ziel geen blauwe rook
of rauwe stemmen op jazzmuziek, wij waren vrij van bedoeling
en moraal, dansen, dansen op de blues, want huilen konden we
allemaal
__________________
Killing thoughts in sorrow, as I count the stars go by. Shed my tears for all mankind and hope at least we learn to fall, with grace, before we die.
|