ik zit precies tussen me vader en moeder in, ik ben hun 'schakel'

[Black Reina]

(beetje lang verhaal maar plsss ff leze want ik weetet niet meer )


mijn ouders zijn 1,5 jaar uitmekaar, vanaf afgelopen november officieel gescheiden. maar ze hebben elke dag wel ruzie over de telefoon, ze kunnen elkaar niet uitstaan... en ik ben ondertussen hun schakel geworden...

k woon bij m'n moeder, al vanaf de scheiding, ga naar me vader toe als ik er zin in heb. maar als me moeder weer eens ruzie heeft gehad met me vader, dan begint ze tegen mij: "ja en je vader dit en je vader dat, hij neemt niks van mij aan en hijs zo'n lul en luisterd maar niet naar me en hij ziet dit niet in en dat niet in!!!" dan heb ik zoiets van 'wat moet ik hiermee? ik vinnet al zo kut voor jullie 2 '
en dan ben ik bij me vader, hebbe ze weer ruzie gehad. "ja en je moeder zus en zo, ze ziet niet in dat ze zo bezig is en ze is zo gesloten en ze snoert me altijd m'n mond als ik iets wil zeggen" en dat hoor ik dan ook de godganze dag aan. en dan heb ik zo'n idee dat ik moet kiezen. ze hebben allebei gelijk, maar ook weer niet, en ik reageer dan altijd wel van "hmhm" of "ja" of iets in die richting. weetniet wak anders moet zeggen.
en laatst, me moeder had de telefoon van de hoorn gehaald want me vader belde dr en ze had er geen zin meer in, dus me vader belt naar me mobiel "heeft mama de hoorn van de haak?" "ja k geloof van wel" "zeg maar dat ze die dr op moet leggen want ik moet even een hartig woordje met dr spreken want zus en zo en dit en dat" >zucht< ik tegen me moeder zeggen. "nee ik leg de hoorn dr niet op zeg maar tegen papa dat ik m niet wil spreken!!" "ok"
savonds belt mn vader weer, op mn mobiel"je ma heeft de hoorn dr nog niet opgelegd *hoop gescheld* zeg maar tegen dr dat ze NU die hoorn dr op moet leggen ander doe k dr wat! kan dr eg afschieten nu hoor!" nou leuk om te horen. ik was op dat moment van huis weggelopen want ik was er zo gruwelijk zat van om al 7 jaar lang een schakel en een tussen persoon, een bemiddelaar te zijn, en al 7 jaar t gevoel dak 1 van de 2 moet kiezen maar kvin dat ze allebei gelijk en ongelijk hebben
dus k kon nix tegen me moeder zeggen. "ben nu niet thuis, bel later maar" bah wat was ik dat zat zeg!
me vader stalkt me moeder, hij wil haar kapot maken en hij zegt t zelf ook in bijna zulke woorden. ik vin dit ziek want me moeder is dr al zo slecht aan toe, en me vader wil haar duidelijk maken dat ze niet zo moet doen enzow, nou moetie vooral op die manier doen, hij zegt dat hij nui al ze agressie en woede kwijt kan want hij heeft al die jaren alles opgekropt door al die ruzies (= ongeveer 10 jaar ofzo) dit vinnik niet normaal en dat heb ik m ook gezegd.
maar ok, me moeder is ook weer niet de allerliefste...

ik zit al met genoeg problemen en dit deed afgelopen week wel de emmer overlopen en nu weet ik niet meer wat ik hier nu mee aanmoet

[Somebody Special]

Hey meisje,

Ik begrijp precies wat je bedoeld.
Mijn ouders hebben al meer dan 15 jaar (zolang ik me kan herinneren dus) oorlog!
Ook zij zijn vorig jaar gescheiden.
Ik ben bij mn moeder blijven wonen maar het lukte bij haar niet.
Toen ben ik naar mn vader gegaan en binnen een mand ga ik weer naar mn moeder, terug naar mn oude huissie!

15 jar lang heb ik de meeste vreselijke dingen aan moeten horen en zien.
Als kind zat ik er altijd al middenin.
Ze hielden het een beetje in als ik erbij was maar zodra ze samen waren was het oorlog.
Ik sloot me dan, huilend, op in mn kamer of ging stiekem op de trap zitten luisteren.
Ik wilde het niet horen maar wilde toch weten wat er gezegd werd.

Ik heb 17 jaar lang op mn kamer gezeten en zit er nu nog steeds.
Nooit geleerd om contact met andere te maken, een afgezonderd leven geleid.

Ook ik heb al die tijd alles opgekropt en er nooit iemand iets van verteld wat er bij ons thuis gebeurd.
Het heeft er voor gezorgd dat ik nu depressief ben en bij en psych loop!

Ik neem het ze erg kwalijk, wat ze me aan hebben gedaan.
Ze hebben me namelijk niet opgevoed maar opgevoederd!
Alleen maar eten gegeven dus!
Ik heb nooit liefde gehad wat me heeft gemaakt tot wat ik nu ben
Ik kan geen liefde accepteren, dat doet vreselijke pijn!

Ik begrijp je dus volkomen!
Als je er over wil praten kan je me altijd mailen!

Liefs,
Michaela.

[QuietNoise]

mijn ouders gebruiken me ook als schakel, of willen me iig zo gebruiken. maar ik heb op een gegeven moment gewoon gezecht dat ik t nie wou horen en dat ze t maar met elkaar moeten uitzoeken. ik ben heel consequent niks meer door gaan geven, echt helemaal niks
toen hield t vanzelf op. maar ik weet niet of dat bij jou ouders ook werkt, maar ik zou me iig niet als doorgeefluik laten misbruiken
het is hun probleem, niet t jouwe!!!!!
sterkte iig