Het is inderdaad de uitwerking waar dit verhaal mee valt. Ik denk dat je grootste fout is dat je beschrijft en niet laat zien. Je zegt bijvoorbeeld dat ze allebei gelukkig zijn, maar dat is het. Het had beter geweest als je hem met zijn hand door haar haar had laten kroelen, of haar nog even wat dichter tegen hem aan laten schurken, op zoek naar bescherming en warmte of wat dan ook. Het wordt dan interessanter om te lezen en ook makkelijker om onszelf in het verhaal te plaatsen.
De laatste alinea is ook wat jammer. Kil vertel je ons wat er gebeurt is en dan is het afgelopen. Geen tranen, geen emotie? Jammer, want het is niet erg sappig zo.
Dit verhaal is een skelet zonder vlees of spieren. Probeer er meer van te maken, want er zit ook meer in.
Nog wat kleinigheden:
Schrijf getallen die niet al te groot zijn voluit. In plaats van 2, 11 en 3 kan je beter twee, elf en drie typen. Dat staat mooier.
Kijk dat je niet te veel zinnen begint zoals 'Onopvallend waren ze...', 'Rustig was ze...' en 'Blowend zaten ze...'. Dat gaat snel vervelen.
Het terug laten komen van 'Wat hadden ze anders kunnen doen?' is goed.
LUH-3417
|