7 maanden iets hebben en dan al verloofd

[honey]

Een vriendin van mij is 19 en ze heeft maar een paar relaties gehad die niet langer waren dan 2 maanden. Nu heeft ze al 9 maanden een vriend en ze vond dit al geweldig toen ze 4 maanden wat met elkaar hadden, toen was ze al zo zeker. Ze zijn met 7 maanden verloofd. Haar vriend komt uit een erg gelovig gezin en die ouders hebben er ook moeite mee dat ze zondags werkt. Voor haar vriend wil zij dus ook alleen maar zondags ochtend werken. Zo als het er nu uitziet gaan ze met iets van 14 maanden trouwen. Ook lijkt het haar wel leuk om een jonge moeder te zijn.

Wat moet ik hier nu mee? Ik ben bang dat het toch niet zo fantastisch uitloopt en dat ze straks behoorlijk gekwetst wordt. Misschien nog voordat ze gaan trouwen of wanneer ze iets meer als een jaar getrouwd is en dan zwanger is?
Ik maak me hier zorgen om omdat ze aan de ene kant sterk in de schoenen staat, maar aan de andere kant is ze zo blind als maar kan. Ze wil waarschijnlijk ook kappen met haar studie omdat ze er geen zin en geen genoeg geld heeft en toch een baan kan krijgen. Maar als ze daar wordt ontslagen of daar toch niet 40 jaar wil werken wat dan? Dan zit ze zonder diploma. Haar vriend wil de opleiding wel betalen net als zeker weten ooki een aantal van haar vriendinnen wel.

Soms denkt ze te makkelijk. Ze denkt wel goed naar, maar belicht het meestal maar van 1 kant.

Wat is jullie mening hierover?

Rebby schreef:
Wat moet ik hier nu mee? Ik ben bang dat het toch niet zo fantastisch uitloopt en dat ze straks behoorlijk gekwetst wordt. Misschien nog voordat ze gaan trouwen of wanneer ze iets meer als een jaar getrouwd is en dan zwanger is?

Wat JIJ er mee moet? Het is haar leven, haar relatie, zij maakt keuzes. Praat er met haar over, meer kun je niet doen, lijkt me.

Soms denkt ze te makkelijk. Ze denkt wel goed naar, maar belicht het meestal maar van 1 kant.

Waarom denk je dat?

Wat is jullie mening hierover?

Zie hier boven.

Een vriendin van mij was ook 19 oid toen ze trouwde en ook zo iets toen ze een kind kreeg. Ze heeft alleen haar mavo diploma. Maar ze is gelukkig. Ik zou het niet doen, maar dit is haar keuze, dus dat moet ze zelf weten, vind ik. Ze is er oud en wijs genoeg voor en ik ga me niet met haar leven bemoeien.

Mijn vriend en ik hadden ook maar iets van 8 maanden toen we ons verloofden en we hebben ook trouwplannen (met kinderen willen we wachten tot we beiden onze opleiding afgerond hebben). Nu zijn wij wel iets ouder (maar we zijn geen 38 ), maar ook dan. Sommige mensen vinden het ook vroeg. Dus? 't is toch ons leven en onze keuze? Daar heeft een ander verder weinig mee te maken.

gewoon accepteren, t kan goed gaan en t kan ondertussen al verkeerd lopen, je weet t niet, sommige vinden hun "ware"heel vroeg andere laat, ik zou der gewoon lekker doen, je kunt ze toch neit tegen houden.

Mijn ouders zijn nu 27 jaar getrouwd en kenden elkaar pas 8 maanden voordat ze gingen trouwen

[spinningduck]

Mijn ouders waren ook na een half jaar al verloofd en zijn nu alweer 25 jaar gelukkig getrouwd!

[xxDomingoxx]

Een vriendin van me is nu 17, heeft al 3 jaar met een gast, en sinds de zomer zijn ze verloofd. Eigenlijk vind ik haar nog te jong om zich te binden, maar als zij gelukkig is dan vind ik gewoon dat ze het moet doen. Natuurlijk kan er altijd van alles misgaan, maar als je van elkaar houdt dan moet je dat risico toch gewoon nemen..?

[cheela]

ik wist na een week al dat ik de juiste vent aan de haak had geslagen! en als je gevoel goed is kan niets of niemand je weerhouden. Ik woon nu samen met hem en ben verloofd en voel me super!!
Laat haar dus lekker joh....

[Dark Angel]

't is allemaal haar keuze, maar waar ik in jou plaats wel iets over zou zeggen is stoppen met de studie.

Ze kan best nu willen en kunnen werken, en misschien als er kinderen komen wil ze helemaal stoppen, maar wat als de situatie veranderd? Wat als manlief werkeloos raakt of ziek of wat dan ook? Wat als ze weer wil gaan werken als de kids naar school gaan?

Zonder studie kom je na een paar jaar niet-werken bijna nergens meer in. ongeschoold administratiewerk misschien. Die werkervaring die ze opdeed voordat ze stopte met werken betekend dan niets meer. Als ze een afgeronde studie heeft kan het nog lastig zijn om weer werk te vinden, maar dan heb je in ieder geval vaardigheden, een specialisme en een veel hoger opstap-punt.

"Op m'n 19de gaan werken, op m'n 21ste gestopt met werken om kinderen te hebben" geeft niet echt het "DIE gaan we aannemen" gevoel bij werkgevers.

[Chloe Siere]

mijn nicht is net getrouwd, ze waren ook al verloofd toen ze dacht ik 9 maanden wat hadden. en nu hebben ze 1,5 jaar wat.

mijn nicht is erg zeker van haar zaak, ze is nu 21 jaar. en haar vriend is 22.

wat denk ik ook wel meespeelt, is dat mijn nicht vrij jong al volwassen was doordat ze erg veel heeft meegemaakt (niet opgevoed door haar eigen ouders, haar moeder die opgenomen was, vriend die haar sloeg, e.d.).

maar goed, ik vind dat je je vriendins keuze moet accepteren en haar duidelijk moet maken dat je er voor altijd voor haar zal zijn, ook als het dus misloopt. dan weet ze in ieder geval dat ze iemand heeft om mee te praten over problemen die misschien zullen ontstaan.

en je weet maar nooit, misschien blijven ze wel heel gelukkig.

[Unexplained]

Als je erg om haar geeft, dan scheld je haar verrot en laat je merken dat ze zeer dom bezig is.

Als ze maar een gewone vriendin is: laat haar gaarkoken in d'r eigen sop.

[igfy]

hmm het is imo ook wel erg vroeg om zeker te kunnen zijn van zoiets... ikzelf zou dit nooit doen... je moet toch wel behoorlijk lange tijd bij elkaar zijn wil je zeker weten dat je de rest van je leven (of niet) met diegene door kan brengen... je moet weten wat je aan elkaar hebt...

en wat betreft opgeven van werk/studie zou ik dus NOOIT doen.. ikheb een plan van hoe mijn leven ongeveer zou moeten gaan... en daar zit wel bij dat ik een studie wil volgens en die succesvol af wil ronden.. en dat zou niemand kunnen/mogen veranderen. ik zou misschien als iemand echt heel belangrijk is van plaats veranderen.. maar dat vind ik al heel erg veel...

[Severus]

Unexplained schreef:
Als je erg om haar geeft, dan scheld je haar verrot en laat je merken dat ze zeer dom bezig is.

Als ze maar een gewone vriendin is: laat haar gaarkoken in d'r eigen sop.

Helemaal mee eens!

En Unexplained, happy birthday! Zo te zien zijn we allebei op dezelfde dag jarig!

Groetjes,

Ripper

Stoppen met studeren of naar school gaan om een vriend is het domste wat je kunt doen.

Je leven moet compleet kunnen zijn zónder vriend, je bent een zelfstandige eenheid. Als je je kansen op een baan opgeeft omdat je vriend of later man toch wel voor je wil zorgen, dan ben je echt gek.

[C'est moi]

dat zal wel kunnen maar of het slim is....

[Era]

Als ze zeker van haar zaak is waarom niet...een goede vriendin van me is nu 20, net zwanger en 3 maanden verloofd met een jongen waar ze al 2 jaar mee samenwoont en 4 jaar mee gaat...
Het is natuurlijk niet echt een geweldige keuze om nu te stoppen met studie maar als dat haar levenswijze wordt dan moet je dat accepteren...dingen hoeven niet altijd slecht uit te pakken...

[snoeperke]

het is natuurlijk altyd een moeilijke situatie.Jij ziet van buitenaf hoe ze zich voelt,maar misschien voelt ze zich vanbinnen wel heel anders en hebben ze iets heel stabiels in hun relatie.

Ik ben zelf bijna 18,ga nu 6 maanden met mn vriend en sinds valentijn zijn we verloofd.Soms heb ik het er nog best wel moeilijk mee,maar de meeste tijd ben ik heel blij met mn stabiele relatie.Wat we wel besloten hebben is om pas te trouwen over 2- 3 jaar.Ook ivm met mijn studies.Ik ben van zin mijn studies af te ronden en zelfs trouwen of een kindje gaat daar niet voor uit de weg.Zwanger zijn en studeren gaat best wel volgens mij,gewoon een beetje planning verreist.

Wat ze zegt over jong moeder worden,begrijp ik.Ik vind dat er tegenwoordig een schandaal van wordt gemaakt als je voor je 25ste kinderen hebt.En dan zeuren de mensen nog dat er een vergrijzing van de populatie is.Jonge mensen worden tegenwoordig als debielen aangezien als ze 20 zijn en graag een kindje willen .Als een koppel er klaar voor is ...tja dan vind ik dat andere mensen er maar vrede mee moeten hebben.Het is toch veel leuker om nog leuke dingen te doen met je kind,dan in tegendeel als je pas op je 30ste kinderen krijgt als bijna bejaard bent als ze 20 zijn.......... misschien cru ..just my opinion
Jammer is alleen dat ze daarvoor dr studie opgeeft.Want die studie zal dr wel helpen in dr hele verdere leven.

Ik denk dat je haar gewoon even moet laten gaan,en het moet aanzien.Is ze gelukkig,des te beter voor haar.Gewoon vrienden blijven en niks laten merken.
GOOD LUCK

[Dark Angel]

Schattig, die 'startershuwelijken'. Meestal ben je dan rond je 30ste, 35ste toe aan je tweede, serieuze huwelijk.

Dit zal me geen vrienden maken hier, maar is als je jong bent niet iedere partner De Ware? Meestal blijkt dan binnen een maand of 20 dat De Ware toch niet zo Waar was.

Ik vind snel verloven eigenlijk altijd een slecht idee. Als die relatie het gaat houden dan doet 'ie dat heus ook wel als je geen ringen uitwisselt en vurige beloftes maakt, en vroeg verloven/trouwen maakt vaak dat jonge mensen zich gebonden voelen aan een relatie - ook als die op het punt komt dat die ze eigenlijk misschien beter kunnen beeindigen.

[Dark Angel]

snoeperke schreef:
Zwanger zijn en studeren gaat best wel volgens mij,gewoon een beetje planning verreist.

Beetje naief volgens mij. Wel eens opgetrokken met iemand in de laatste maanden van haar zwangerschap? Zwangerschapsverlof is er niet voor niets hoor. Je bent zwaar, hebt overal pijn, snel moe en nogal hormonaal. Bovendien pas je in de meeste gevallen simpelweg niet achter een bureau.

Om het maar niet te hebben over doorstuderen als je net een baby hebt gehad. Lukt je dat? Ik geloof er helemaal niets van. Kinderen eisen zo ontzettend veel tijd op...

Dark Angel schreef:
Schattig, die 'startershuwelijken'. Meestal ben je dan rond je 30ste, 35ste toe aan je tweede, serieuze huwelijk.

Dit zal me geen vrienden maken hier, maar is als je jong bent niet iedere partner De Ware? Meestal blijkt dan binnen een maand of 20 dat De Ware toch niet zo Waar was.

Ik vind snel verloven eigenlijk altijd een slecht idee. Als die relatie het gaat houden dan doet 'ie dat heus ook wel als je geen ringen uitwisselt en vurige beloftes maakt, en vroeg verloven/trouwen maakt vaak dat jonge mensen zich gebonden voelen aan een relatie - ook als die op het punt komt dat die ze eigenlijk misschien beter kunnen beeindigen.

Ik denk dat iedereen moet doen waar hij/zij zich goed bij voelt.

(En met wat ik nu ga zeggen maak ik vast ook geen vrienden...maar zie ik hier niet een hoop gefrustreerde mensen reageren die (erg) teleurgesteld zijn in liefde, relaties enz?)

[Dark Angel]

Leonoor schreef:
maar zie ik hier niet een hoop gefrustreerde mensen reageren die (erg) teleurgesteld zijn in liefde, relaties enz?)

Ik ben heel gelukkig met m'n vriend.

Maar ik ben wel realistisch. We zijn allebei nog jong, en nog veranderlijk. Er is geen enkele garantie dat we over 5 jaar nog steeds op de zelfde golflengte zitten en dezelfde plannen hebben. Waarom zouden we ons nu verplichten tot iets - de rest van het leven samenblijven - terwijl we daar realistisch gezien nog geen enkele kijk op hebben?

Als we over vijf jaar nog steeds samen zijn, en nog steeds gelukkig, en nog steeds dezelfde dingen willen doen met ons leven - dan kunnen we aan trouwen gaan denken.

Dark Angel schreef:
Ik ben heel gelukkig met m'n vriend.

Je kunt ook in het verleden teleurgesteld zijn.

Maar ik ben wel realistisch. We zijn allebei nog jong, en nog veranderlijk. Er is geen enkele garantie dat we over 5 jaar nog steeds op de zelfde golflengte zitten en dezelfde plannen hebben. Waarom zouden we ons nu verplichten tot iets - de rest van het leven samenblijven - terwijl we daar realistisch gezien nog geen enkele kijk op hebben?

Als we over vijf jaar nog steeds samen zijn, en nog steeds gelukkig, en nog steeds dezelfde dingen willen doen met ons leven - dan kunnen we aan trouwen gaan denken.

Ik ben ook realistisch. Ik ben ook nog jong, mijn vriend ook, maar ik ben niet veranderlijk. Enz. Dat dingen voor jou op een bepaalde manier gelden, betekend niet dat het voor de rest van de wereld ook op die manier hoeft te gelden. Ik ben gelukkig zo en hij ook en ik denk dat dat toch het belangrijkste is in een relatie.

[cheela]

Dark Angel schreef:
Beetje naief volgens mij. Wel eens opgetrokken met iemand in de laatste maanden van haar zwangerschap? Zwangerschapsverlof is er niet voor niets hoor. Je bent zwaar, hebt overal pijn, snel moe en nogal hormonaal. Bovendien pas je in de meeste gevallen simpelweg niet achter een bureau.

Om het maar niet te hebben over doorstuderen als je net een baby hebt gehad. Lukt je dat? Ik geloof er helemaal niets van. Kinderen eisen zo ontzettend veel tijd op...

het gaat wel degelijk samen hoor, ken zat mensen die en een kind hebben en een studie!! en zwanger zijn is inderdaad zwaar maar je kan echt nog wel dingen doen hoor, en achter een bureau kan je best nog zitten

[The Senna Fan]

Een vriendin van mij is pas 4 maanden met een knakker en nu al verloofd...