Mooie gedichten

Om de heersende trend er wat in te houden en de boel verder op te schonen, krijgen we ook een nieuw topic voor de gedichten die we bewonderen. Maar om het niet te saai te laten worden, gooien we er een poll bij. Uit het vorige topic zijn met overleg 15 prachtige gedichten gekozen en nu is het de bedoeling dat we een beetje kijken wat de smaak van de Doppers is. Stem dus op wat jij het mooiste gedicht van de 15 vindt.

En verder kun je hier de meest roerende gedichten weer kwijt en je hart luchten over de grote poëten.

De 15 gedichten:


1 Eb - Frank Eerhart

ik zie de zee
de zee ziet mij
dag zee
hoe gaat het?
ik eb, zegt de zee
wat heb je? zeg ik
ik heb eb
doet dat zeer?
nee, zegt de zee
een zee heeft geen zeer



2 Sotto Voce - M. Vasalis

Zoveel soorten van verdriet,
ik noem ze niet.
Maar één, het afstand doen en schijden,
en niet het snijden doet zo'n pijn
maar het afgesneden zijn.

Nog is het mooi, 't geraamte van een blad,
vlinderlicht rustend op de aarde,
alleen nog maar zijn wezen waard.
Maar tussen de aderen van het lijden
niets meer om u mee te verblijden;
bijeengehouden door wat pijn
en groter wordend met de tijd.

Arm en beschaamd zo arm te zijn.



3 Herfstwandeling – Jean Pierre Rawie

Reeds vroeg ontstegen aan het bed
waarin ook zij wel heeft gelegen
wier doen en laten mij toen tegen-
woordig vaak nog aan het denken zet,

ging ik de herfst in. Allerwegen
stond boomskelet na boomskelet
van alle allerliefsten het
verkoolde geraamte in de regen.

Wat is dat toch ontzettend met
relaties die hun einde kregen;
al was je ze ook zeer genegen

je hebt er jaren van gezwegen
en dan opeens kom je ze tegen
terwijl je op iets anders let.



4 Sleepnet - Bart Chabot

zij neemt zijn hand in
een centraal park

ogen zoeken neutraal terrein

verspil geen emoties nu
volg stap voor stap de code

benen maken het V-teken

wij zijn op weg naar ons
donkerste uur

bondgenoten

haar tong likt het woord van z'n lippen
& hij vergeet de nagels
elk detail voldoet

- wie knielde in het donker
- wie hield de camera vast
- wie verborg de blauwdruk
van het origineel

veel verpulverd in je handen
bedel je de zandloper om tijd

het achterland is al veroverd
de eerste voorsteden ontruimd
je wordt rijp voor het sleepnet

in de vroege avond verlaten we de stad
ontkomen via binnenwegen
plooien in verduisterd land

& dan schudt de bodem -
wij kijken nog één keer om

de stad is voorgoed vergrendeld
overal vecht vuur met vuur
een dronken rookcordon
kroont het skelet

hij heeft gehouden van deze grond

als wij de rivier bereiken
aarzelt de nacht niet langer

ijs glijdt uit alle golven
wij trekken verder weg
lossen op in halflicht
stroomopwaarts


veel is verpulverd in je handen
& en je smeekt om meer tijd

je bent rijp voor het sleepnet
& wordt vervangen



5 De kunst van het dichten - Job Degenaar

Ik geloof in het paardebloempluisje
waaraan je je vertilt als je het vangen wil

en dat je in een zucht wegblaast
zodra het je verveelt

Dat zoveel ruimte aan je laat
dat het er bijna niet is als het er is

maar dat met fijne weerhaakjes
toch de aarde aan zich bindt



6 Mijn moeder is mijn naam vergeten - Neeltje Maria Min

Mijn moeder is mijn naam vergeten,
Mijn kind weet nog niet hoe ik heet.
Hoe moet ik mij geborgen weten?

Noem mij, bevestig mijn bestaan,
Laat mijn naam zijn als een keten,
Noem mij, noem mij, spreek mij aan,
O, noem mij bij mijn diepste naam.

Voor wie ik liefheb, wil ik heten.



7 Van hier naar hier - Erik van Os

Waar het stil is
ga daar rustig zitten

sluit je ogen
neem een atlas
tussen je oren

laat je gedachten
kalmpjes door spannende
landen bladeren

tot ze ergens komen
waar het stil is

daar waar je
rustig ging zitten
om wat van
de wereld te zien



8 Passage uit Two gentlemen of Verona: Act III Scene I - William Shakespeare

And why not death rather than living
torment?
To die is to be banish'd from myself;
And Silvia is myself: banish'd from her
Is self from self,—a deadly banishment!
What light is light, if Silvia be not seen?
What joy is joy, if Silvia be not by?
Unless it be to think that she is by
And feed upon the shadow of perfection.
Except I be by Silvia in the night,
There is no music in the nightingale;
Unless I look on Silvia in the day,
There is no day for me to look upon.
She is my essence; and I leave to be,
If I be not by her fair influence
Foster'd, illumin'd, cherish'd, kept alive.
I fly not death, to fly his deadly doom:
Tarry I here, I but attend on death;
But, fly I hence, I fly away from life.



9 Het portret - JC Bloem

Wanneer ik dood ben en de donkren komen,
Geef me 't portret niet mee, dat altijd mij
Ten hoofdeneinde stond en in mijn dromen.
Ik merk er toch niets van. Het is voorbij.

Neen, ik wil niet, dat na de laatste morgen
De beeltenis van dit bemind gelaat,
In een tot molm geworden kist geborgen,
Diep in de muffe grond met mij vergaat.

Doch als ik stervend ben, maar nog niet henen,
Dan wil ik 't houden in mijn vege hand.
Mijn laatste denken moet nog zijn doorschenen
Door 't liefste waar het zich aan had verpand.

Want ik berust erin. 'k Heb in mijn streven
Naar iedere andre liefde om niet gehaakt -
Door deze alleen is dit rampzalig leven
Tot onuitsprekelijk geluk gemaakt.



10 En wat dan ? – Jotie t’Hooft

Op een dag zal ik weg zijn en
wat dan? Verdwenen zonder een
teken te geven of te nemen en
het puin dat ik achterlaat is
niet langer lachwekkend.

Want wie zoals ik nooit heeft
gebouwen laat niets achter dan
verwachting en verwarring en
wat dan?

Wellicht in uw herinnering zal ik
stollen verstijven, niet lang meer
blijven maar verbleken tot verleden
en wat toen? Te doen?
'Het was waar' zult gij zeggen 'hij speelde
met woorden als geen ander maar wat
heeft dat te betekenen.' Zo bleek zal
ik zijn.

In u ...

En wat dan...?



11 Heerser - Hendrik Marsman

Hij schreed
en ruimte was hem soepel kleed
aan 't koele lijf

de gladde luchten spatten uit elkander
en rode sterren walmden ál hun wonder
in wankelenden nacht

hij schreed
en ruimte brak aan zijn metalen tred
en lucht verkromp voor zijn doorzengden zucht

leven was enkle vlokken violette geur

hij at
en aarde trok haar gillende spiralen
hij had geproefd

hij stond,
atoom en kosmos beide,
en heersend was in ertsen greep
over den werveldans der elementen
d'ivoren glimlach van den stillen knaap



12 Opening van het visseizoen – K. Schippers

Eindelijk buiten.
Water is water.
Riet is riet.
Een eend lijkt op een eend.

Maar nu begint mijn vader (62) weer.

Hij noemt waterhoentjes strijkbouten
en vindt dat de maan
ondergaat
als de
zon.



13 Angst - Ida Gerhardt

Het was een zwaluw, aan het venster doodgevlogen;
ik heb hem in de ronde lampkring neergevlijd,
de wieken nauwelijks van de oplucht terug gebogen,
de kleuren nog bewaasd van nacht en vochtigheid.

Wat een onrust houdt de late uren mij bewogen,
die niet bedaren wil, zelfs nu gij bij mij zijt?-
Ik zie het kleine dier, de streep der toeë ogen,
en in het hart slaat hamerend mij de eenzaamheid.



14 - Jan Arend
Pijn schrijf je
Met weinig woorden



15 Het laatste gedicht - Hans Andreus

Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf,
nu het met mijn leven bijna is gedaan,
de scheppingsdrift me ook wat is vergaan
met letterlijk de kanker in mijn lijf,

en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan,
ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel,
maar ik praat liever tegen iemand aan
dan in de ruimte en zo is dit wel

de makkelijkste manier om wat te zeggen),-
hoe moet het nu, waar blijf ik met dat licht
van mij, van jou, wanneer het vallen, weg in

het onverhoeds onnoemelijke begint ?
Of is het dat jij me er een onverdicht
woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt ?

Visser van Ma Yuan - Lucebert

onder wolken vogels varen
onder golven vliegen vissen
maar daartussen rust de visser

golven worden hoge wolken
wolken worden hoge golven
maar intussen rust de visser



Prachtige alliteratie en de vorm geeft het beeld weer. Hemel spiegelt zich in zee waardoor je de zee ziet en dan de hemel. Zoveel in zo'n kort gedicht...

[xineof]

Jean Pierre Rawie - Herfstwandeling

Omdat Jean Pierre Rawie veruit mijn favoriete dichter is. Hoe hij dingen omschrijft, prachtig.

[Halogeen]

Hans Andreus, meer zeg ik niet

Oh ja toch wel, het is dankzij mijn volharding (hihi as if), en Mutants kennis dat deze toch is opgenomen

edit: alhoewel ik die van Jan Arend, nummer14 toch ook wel geniaal vind.

[wilookmeepraten]

"niet het snijden doet zo'n pijn
maar het afgesneden zijn"

dit vind ik de mooiste zin uit alle gedichten, maar als ik naar het hele gedicht kijk kies ik: het portret van JC Bloem

Halogeen schreef op 30-12-2004 @ 21:57 :
Hans Andreus, meer zeg ik niet

Oh ja toch wel, het is dankzij mijn volharding (hihi as if), en Mutants kennis dat deze toch is opgenomen

edit: alhoewel ik die van Jan Arend, nummer14 toch ook wel geniaal vind.

Andreus moest he

Jotie natuurlijk voor mij.

[CSN]

Wat moeilijk. Ik twijfel tussen K. Schippers en M. Vasalis. Al ben ik ook een groot fan Neeltje Maria Min.

[CSN]

Hier iets van Nicole Blackman, die Amerikaans en vrij onbekend is, maar wiens stijl mij toch wel erg aanspreekt. Omdat het eens wat anders is.

Nicole Blackman - Lost.

I've lost my notebook.
I've lost my poem.

It was a great one.
It was eleven pages long.

It was about my father saying he couldn't hear me.
It was about the X I cut into the back of my hand.

It was about seeing yet another friend on heroin.
It was about that little boy kicking a bird to death.

It was about the four leaf clover someone sent me.
It was about the time I could not stop sleeping.

It was about mailing anonymous hate letters.
It was about finding bruises all over my legs.

It was about the bartender who wouldn't let me pay.
It was about trying to find the cool spot on the pillow.

It was about the lipstick I stole from a girl's medicine cabinet.
It was about seeing my favorite poet shake when she gave a reading.

It was about the tape I ripped out of someone's answering machine.
It was about the friend who banged on my door and I did not let her in.

It was about watching MTV after school and wondering if I'd look like that when I grew up.
It was about my mother lying on the kitchen floor and the dog licking her face.

It was about what happened when I forgot how much milk my boyfriend liked in his coffee.
It was about the time I read someone's diary and ripped out the pages about me.

It was about going to the bus station and not knowing where I was going.
It was about coming in late for a movie and kissing through the credits.

It was about the car I could not drive.
It was about my party when no one came.

It was about the last time you touched me.
It was about the way you walked away.

It was the best thing I'd ever written.
It was everything I wanted to say.

I've lost my notebook.
I've lost my poem.

CSN schreef op 02-01-2005 @ 21:08 :
Wat moeilijk. Ik twijfel tussen K. Schippers en M. Vasalis. Al ben ik ook een groot fan Neeltje Maria Min.

Schippers! Geniaal is die man! . Hij heeft bij mij de 2e plaats, helaas is niemand opgewassen tegen Jotie .

[=zwart wit=]

Angst, Ida Gerhardt. persoonlijk vind ik deze het sterkst.
daarna volgt Het Portret van JC Bloem.
die van Jan Arend is ook zeker de moeite waard, heel bijzonder!

[Sjoerd]

Jean Pierre Rawie - Herfstwandeling

Niet zoveel over te zeggen gewoon goed.

[Lalala1111]

Sotto Voce - M. Vasalis

[Reem]

Moeilijk hoor. Maar ik kies voor Jean Pierre Rawie.

[Reynaert]

Herfstwandeling van Jean Pierre Rawie vind ik het beste.

[white witch]

Shakespeare! Als goede Engelsstudente en groot fan van W.S. moet ik daar toch wel voor gaan .

[vidaaa]

Dit vind ik toch wel een schitterend gedicht:

J.C. Bloem- De Gelatene

Ik open het raam en laat het najaar binnen,
Het onuitsprekelijke, het van weleer
En van altijd. Als ik één ding begeer
Is het: dit tot het laatste te beminnen.
Er was in dit leven niet heel veel te winnen.
Het deert mij niet meer. Heen is elk verweer,
Als men zich op het wereldoude zeer
Van de miljarden voor ons gaat bezinnen.

Jeugd is onrustig zijn en een verdwaasd
Hunkren naar onvergankelijke beminden,
En eenzaamheid is dan gemis en pijn.

Dat is voorbij, zoals het leven haast.
Maar in alleen zijn is nu rust te vinden.
En dan: 't had zoveel erger kunnen zijn.

[CSN]

Judith Herzberg - Stadsgeluiden (uit: Beemdgras)

Stadsgeluiden in de warme nacht
hebben, als op een schilderij, een achtergrond.
Een vliegtuig ronkt tegen een fond van auto's
een bromfiets schiet luidruchtig links omlaag.
Ik hoor het graag, het doet mij denken aan
22 juni 1964, dat is vanavond.

[Live]

Rawie is mijn favoriete dichter, dus had al bijna op hem gestemd, maar ja, als dan 'het portret' van Bloem er ook tussen staat.... Als er één gedicht geweldig is,...

[Sanctus]

Wat vinden jullie van dit gedicht van Hans Teeuwen:

Liefde
Verleid me, verstik me,
pak m'n vrijheid af.
Bemin me, beperk me,
ga je gang, ik ben laf.

Je wil samensmelten,
- een onnozel idee -
Maar ik ben romantisch,
ik ga d'r in mee...

Kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen.
Gun me de plek
van het blok aan je been.

Als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man.
Dan vechten we samen,
voor dat wat niet kan.

We doen nóg meer water bij onze wijn,
totdat er alléén nog maar water zal zijn.
Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed,
zo leven we samen, de dood tegemoet.

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur,
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur.
De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.

Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn.
Bijna net zo gruwelijk,
als helemaal alleen te zijn.

Misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar.
Is alle wijsheid van de wereld maar een fout,
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar.

Het spel is weer begonnen,
ik zit er midden in.
Verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin.

Ik kan alleen verliezen,
mijn hart en mijn verstand.
De liefde laat pas los,
als ze is opgebrand.

Dan ben je weer jezelf,
alleen en onbemind.
Maar volwassen en verstandig,
totdat het weer begint.

[pourlesyeux_]

je moet t m horen voorlezen eigenlijk.
ik vind het geweldig namelijk hoe ie t brengt.

[Halogeen]

Hans Teeuwen wordt overgewaardeerd en onderschat

[pourlesyeux_]

heh, daar zit wat in.

[dromenvanger]

Sprookje

Er was eens een man
die altijd rechtvaardig was.

-Herman De Coninck-

Nog zo'n kortje, schitterend hea

Liefdesgedicht

Jij hebt de dingen niet nodig
om te kunnen zien

de dingen hebben jou nodig
om gezien te kunnen worden

-K.Schippers-

[Sjoerd]

Ik vind Mutants gedicht 'Ziekte en besef' zo mooi.
Maar die hoef ik niet te posten.

dromenvanger schreef op 01-02-2005 @ 16:24 :
-K.Schippers-

Heldin

En @ Sjoerd, dank je

[dark*dizzie*]

Ik twijfel tussen Neeltje Maria Min en Ida Gerhardt. Toch kies ik voor Neeltje Maria Min

[Orsino*]

In de poll heb ik gekozen voor het gedicht van M. Vasalis, heel mooi.
Maar ik vind dat hele korte gedicht van Jan Arend inderdaad ook slim en ontroerend (hoe weinig woorden kan hoeveel gevoel scheppen..).

[Daaaan]

Op de 1 of andere manier spreken gedichten over liefde (of geen liefde) me snel aan. Kan ook liggen aan een fase waarin ik zit Dus deze van Acda en de Munnik raakt me tot op m'n blote ziel:

Voor jou besta ik
Na al die jaren ga ik
Nog steeds blind voor jou

Naar jou verlang ik
Je geeft een vinger en dan hang ik
Als een kind naar jou

Voor jou de hemel en de aarde
Voor jou die sterren en de maan
Je krijgt het hoe je het wil hebben
Voor jou zal het bestaan

Bij jou vertrek ik
Je zal me roepen en dan zie ik
Me weer terug
In jou

Voor jou de dagen en de nachten
Voor jou alleen voor jou voortaan
Je krijgt me hoe je me wilt hebben
Als je niet wilt zal ik gaan

En zal ik zingen van de tijd dat alles goed was

Voor jou een huis om in te wonen
Voor jou een tegel om te staan
Voor jou een woord om te geloven
Een half woord om te verstaan

Door jou geloof ik
Ik wil zo graag en dus beloof ik
Weer te veel
Door jou
Voor jou verzin ik
Bij jou begin ik
Jou bemin ik
In jou verzink ik
Op jou drink ik
En draai ik maar
En doe ik maar
En win ik je
Nooit echt
Voor mij

Voor jou zin ik een lied
En als je 't niet wil
Zing ik niet

Laudate Dominum schreef op 03-03-2005 @ 19:31 :
Yidn, tanst dem heymishn bulgar,
Fargest in ayere tsores un ayer tsar.
Tanst dem tants fun freyd un nakhes,
ale sonim oyf tsu leakhes,
Yidn, tanst dem heymischn bulgar.

Genug getroyert, tantsn viln mir !
Klezmer shvayg nit, gib zikh shoyn a rir,
blozt dos fleytl, klapt di tatsn,
rayst di strunes biz tsum platsn,
a heymishn bulgar dos tantsn mir.

Shoyns hunderter mol dokh geyogt Yiroel.
Gelitn fun sonim, dos hostu shoyn on a tsol.
Nor tomid iz undzer shtrebn nor tsu lebn
un Got zingen a shir.
To shrayt-zhe hoykh mit mut un koykh
Vayl eybik lebn mir.

Nu tantst un hulyet, yidn,
der tantst vet zayn a guter simen,
tanst dan vi es flegn di oves fun amol.
Nu tantst un freyt zikh, yidn.
Dan vet moshiakh gikher kumen,
L'shono habo veln mir tantsn in Erets Yisroel.

Yidn, tanst dem heymishn bulgar,
Fargest in ayere tsores un ayer tsar.
Tanst dem tants fun freyd un nakhes,
ale sonim oyf tsu leakhes,
Yidn, tanst dem heymischn bulgar.

Mazeltov !

Laudate Dominum schreef op 04-03-2005 @ 11:43 :
Dans, ja dans de Heymishe bulgaar,
vergeet al je problemen en je narigheid.
Dans een dans van vreugde en plezier,
de hel met al je vijanden,
wanneer je de Heymische bulgaar danst.

Genoeg treurnis, nu is het tijd om te dansen !
Klezmers, geef alles wat jullie in huis hebben.
Speel de fluit en sla op het cimbaal.
Speel die viool tot de snaren breken,
wanneer we de Heymische bulgaar dansen.

Altijd vervolgd, altijd lijdend,
door onze vijanden.
Maar altijd houden we stand
en zingen tot G'd,
dus schreeuw het uit met moed en kracht,
onze natie zal voor eeuwig leven.

Ga door, mijn volk !
Deze dans zal een goed voorteken zijn.
We zullen dansen zoals onze voorouders van gisteren.
Dans en roep vreugde aan,
de verlosser zal snel komen
en dan zal ons volken dansen in het land Israël.

Geschreven tijdens de holocaust - periode. Showa.

[Sketch]

Sonnet

Geswinde grijsaert die op wackre wiecken staech,
De dunne lucht doorsnijt, en sonder seil te strijcken,
Altijdt vaert voor de windt, en ijder nae laet kijcken,
Doodtvyandt van de rust, die woelt bij nacht bij daech;
Onachterhaelbre Tijdt, wiens heten honger graech
Verslockt, verslint, verteert al watter sterck mach lijcken
En keert, en wendt, en stort Staeten en Coninckrijcken;
Voor ijder een te snel, hoe valtdij mij soo traech?
Mijn lief sint ick u mis, verdrijve' jck met mishaeghen
De schoorvoetighe Tijdt, en tob de lange daeghen
Met arbeidt avontwaerts; uw afzijn valt te bang.
Rn mijn verlangen can den Tijdtgod niet beweghen.
Maer 't schijnt verlangen daer sijn naem af heeft gecreghen,
Dat jck den Tijdt, die jck vercorten wil, verlang.

P C Hooft

[skull-head]

Wat vinden jullie van dit gedicht van Hans Teeuwen:

Liefde
Verleid me, verstik me,
pak m'n vrijheid af.
Bemin me, beperk me,
ga je gang, ik ben laf.

Je wil samensmelten,
- een onnozel idee -
Maar ik ben romantisch,
ik ga d'r in mee...

Kneed me en knecht me,
wees lief en gemeen.
Gun me de plek
van het blok aan je been.

Als jij mijn vrouw bent,
ben ik je man.
Dan vechten we samen,
voor dat wat niet kan.

We doen nóg meer water bij onze wijn,
totdat er alléén nog maar water zal zijn.
Helder maar smaakloos, geen kleur meer, geen gloed,
zo leven we samen, de dood tegemoet.

Weg met de eenzaamheid, leve de sleur,
jaloezie, irritatie, gesprekken, gezeur.
De liefde geeft hoop, de liefde heeft zin,
de liefde is een valstrik, maar ik trap er zo graag in.

Steeds dezelfde fouten,
steeds dezelfde pijn.
Bijna net zo gruwelijk,
als helemaal alleen te zijn.

Misschien is het deze keer anders,
misschien is het deze keer waar.
Is alle wijsheid van de wereld maar een fout,
ik wil het graag geloven, want ik houd zoveel van haar.

Het spel is weer begonnen,
ik zit er midden in.
Verslaafd als een verslaafde,
verzetten heeft geen zin.

Ik kan alleen verliezen,
mijn hart en mijn verstand.
De liefde laat pas los,
als ze is opgebrand.

Dan ben je weer jezelf,
alleen en onbemind.
Maar volwassen en verstandig,
totdat het weer begint.


die is egt ontzettend mooi!!! wist nie dat Teeuwen zoiets kon schrijve

[Mara Isa]

hm ja dat had iemand al een keer gepost,
het is altijd wel handig als je eerst leest wat anderen posten voor dat je zelf iets post, maar dat terzijde

[CSN]

Ik geloof dat hij probeerde te quoten en daarna reageren, omdat boven het gedicht in beide posts hetzelfde staat nl. Wat vinden jullie van dit gedicht van Hans Teeuwen:

[Sketch]

CSN schreef op 08-03-2005 @ 18:33 :
Ik geloof dat hij probeerde te quoten en daarna reageren, omdat boven het gedicht in beide posts hetzelfde staat nl. Wat vinden jullie van dit gedicht van Hans Teeuwen:

Scherp

[CSN]

Kun je nagaan; ik kon mij nog herinneren dat dat boven die andere post ook stond .

[CSN]

Sylvia Plath - Mad Girl's Love Song

"I shut my eyes and all the world drops dead;
I lift my lids and all is born again.
(I think I made you up inside my head.)

The stars go waltzing out in blue and red,
And arbitrary blackness gallops in:
I shut my eyes and all the world drops dead.

I dreamed that you bewitched me into bed
And sung me moon-struck, kissed me quite insane.
(I think I made you up inside my head.)

God topples from the sky, hell's fires fade:
Exit seraphim and Satan's men:
I shut my eyes and all the world drops dead.

I fancied you'd return the way you said,
But I grow old and I forget your name.
(I think I made you up inside my head.)

I should have loved a thunderbird instead;
At least when spring comes they roar back again.
I shut my eyes and all the world drops dead.
(I think I made you up inside my head.)"




Het is door Fisher op muziek gezet, het is zo mooi, zoo! mooi, men zou dat veel vaker moeten doen.

Neeltje Maria Min & Hans Andreus vind ik geweldig.

1 Eb - Frank Eerhart

ik zie de zee
de zee ziet mij
dag zee
hoe gaat het?
ik eb, zegt de zee
wat heb je? zeg ik
ik heb eb
doet dat zeer?
nee, zegt de zee
een zee heeft geen zeer


Begin vind ik niet zo, maar de laatste regel maakt alles goed

[kleine_ikke]

neeltje maria min vind ik afschuwelijk

[dark*dizzie*]

Deze hangt bij ons in het lokaal Nederlands :

Ochtend
Zo kalm als op een vlot van helderheid
en rust, gelegen op mijn rug
dreef ik de ochtend in, het ochtendlicht,
land, lucht en water waren één en zonder dat
er van hun eigenheid maar iets verloren ging.

M. Vasalis

[Lelle_*]

Mutant schreef op 29-12-2004 @ 15:01 :

14 - Jan Arend

Pijn schrijf je
Met weinig woorden

Omdat het precies zegt wat ik voel

[dromenvanger]

De gestorvene (2)

Zeven maal om de aarde te gaan,
als het zou moeten op handen en voeten;
zeven maal, om die éne te groeten
die daar lachend te wachten zou staan.
Zeven maal om de aarde te gaan.

Zeven maal over de zeeën te gaan,
schraal in de kleren, wat zou het mij deren,
kon uit de dood ik die éne doen keren.
Zeven maal over de zeeën te gaan -
zeven maal, om met z'n tweeën te staan.

-Ida Gerhardt-

[Aksirampje]

Droombeeld - Hagar Peeters

Vanmorgen toen ik nog niet wakker was
maar al niet meer sliep sloop onzichtbaar
op gehoefde sokken het onheil binnen
in mijn bed, vlijde zich tegen mij aan
en fluisterde om mij niet te wekken mijn naam.

Terwijl ik mijn ogen niet opende zag ik
dat hij naar mij keek met ook zijn ogen dicht
het kussen streelde dat hij voor mijn lippen aanzag
en dat hem zoende zoals ik zou hebben gekust.
Wij omhelsden in de veronderstelling van elkaar.

[dromenvanger]

Ik zie nu pas dat "de gestorvene" al in het vorige gedichtentopic stond...

Ik zoek zo'n gedicht, ik heb geen idee meer wie de schrijver is, maar er komt zo'n zinnetje in van
"zet niet tot liefde aan, laat haar vanzelf ontstaan"

[Nijn*]

Sotto Voce - M. Vasalis

Mijn lievelingsdichter.

Herfst - M. Vasalis

Nooit ben ik meer in mijn gedachten groot,
steeds zeldner denk ik dat mijn werklijk wezen
zich tonen zal en durven te genezen
van de steeds naderende duidelijker dood.
Vandaag zag ik de hemel door het weemlend lover
verbleken tot een doodlijk zuivere helderheid.
Ik heb mezelf nog van geen ding bevrijd
en er is haast geen tijd meer voor mij over.
Er ruist een hoge ruime wind
door de recht opgerezen bomen;
aan het zwarte water is een hert gekomen,
en door het oevergras schijnt laag de zon . . .
Dit is het enig antwoord, dat ik vind,
dat mij bevrijden zou, zo ik 't vertalen kon.

[botulismf]

Van Wim de Vries uit 1975 (titel weet ik niet)

Toen er nog geen auto’s waren
En geen brommers
We geen radio hadden
En geen tv

Toen waren we ook niet gelukkig


Van Godfried Bomans

Ik zit mij voor het vensterraam
Onnoemelijk te vervelen.
Ik wou dat ik twee hondjes was,
Dan kon ik samen spelen.

[dark*dizzie*]

Gedicht die we kregen op de rep Nederlands, is ook


Afsluitdijk

De bus rijdt als een kamer door de nacht
de weg is recht, de dijk is eindeloos,
links ligt de zee, getemd maar rusteloos,
wij kijken uit, een kleine maan schijnt zacht.

Vóór mij de jonge pas-geschoren nekken
van twee matrozen, die bedwongen gapen
en later, na een kort een lenig rekken,
onschuldig op elkanders schouder slapen.

Dan zie ik plots, als waar ’t een droom, in ’t glas
ijl en doorzichtig aan de onze vastgeklonken,
soms duidelijk als wij, dan weer in zee verdronken
de geest van deze bus; het gras

snijdt dwars door de matrozen heen.
Daar zie ik ook mezelf. Alleen
mijn hoofd deint boven het watervlak,
beweegt de mond als sprak
het, een verbaasde zeemeermin.
Er is geen einde en geen begin
aan deze tocht, geen toekomst, geen verleden,
alleen dit wonderlijk gespleten lange heden.

(M. Vasalis)

[CSN]

Vergänglichkeit - Hermann Hesse


Vom Baum des Lebens
fällt mir Blatt um Blatt,
0 taumelbunte Welt,
Wie machst du satt,

Wie machst du satt und müd,
Wie machst du trunken!
Was heut noch glüht,
Ist bald versunken.

Bald klirrt der Wind
Über mein braunes Grab,
Über das kleine Kind,
Beugt sich die Mutter herab.

Ihre Augen will ich wiedersehn,
Ihr Blick ist mein Stern,
Alles andre mag gehn und verwehn,
Alles stirbt, alles stirbt gern.

Nur die ewige Mutter bleibt,
Von der wir kamen,
Ihr spielender Finger schreibt
In die flüchtige Luft unsre Namen.

[CSN]

Willem Wilmink - Heftan tattat

Zundag weer verjöarsviseet
en iej weet wa hoo dat geet:
Herman hef zoo zeek ewes,
Graads mut ok weer oonder t mes,
Trui hebt z' alns a vort-enomn,
Kloas is oet de tied ekomn,
Leida hef zon pien in t lief,
oo, dat aarme, aarme wief.
En hoo is t dan noe met Bernard?
Heftan tattat! Heftan tattat!
Hee har völs te völ patat had
en doo hef e t dus an t hart had.
Dat genöal, oo man oo man,
doodzeek goa'j op hoes op an.

Mutant schreef op 29-12-2004 @ 15:01 :
Maar één, het afstand doen en schijden,

Het wat?




Mocht het "dichterlijke vrijheid" zijn...dan vind ik het niet mooi.