Jonge dichters

[loveart]

Hai.
Hier een topic over jonge dichters. En dan echt extreem jonge dichters. Zelf ben ik ook een extreem jonge dichter.
Geef hier je mening over jonge dichters. Vind je bijvoorbeeld dat het niet kan omdat ze nog niet alles geleerd hebben (dit hoor ik best vaak)? Of waardeer je ze net zoals de 'normale' dichters?

Brand los.

[Vogelvrij]

Alles kan Het is natuurlijk wel zo dat 'jonge dichters' nog veel kunnen leren, maar dat gaat toch juist door veel te doen?

Hoe extreem jong ben je dan?

[Halogeen]

wat vind je extreem jong? Hoe oud ben je zelf? Ik bedoel: hoe oud moet je zijn om aan het predikaat extreem jonge dichter moet voldoen?

[Porcelain]

Ja, de leeftijd is hier wel belangrijk. Heb je het over achtjarigen of over veertienjarigen?

[Alwien]

De meeste mensen die jong beginnen met dichten weten eerst nog niet zo goed hoe ze dat moeten doen. Ze schrijven met veel clichés, puberonderwerpen, kinderachtig enzovoort. In mijn ogen wordt het bij de meeste mensen die doorgaan met dichten beter als ze een jaar of 15,16 zijn. Maar er zijn ook mensen die het al veel eerder in de vingers hebben en er zijn ook een heleboel mensen die het nooit leren

Dus ja, ik ben net als de anderen zeer benieuwd naar je leeftijd en blijkbaar vind jij wel dat je kunt dichten, 'extreem jong' als je bent?

[Halogeen]

loveart schreef op 13-07-2007 @ 09:44 :
Nouja, extreem was misschien een tikkeltje overdreven
Zelf ben ik 15 jaar en heb mijn eerste boek uitgegeven. Daar heb ik het eigenlijk over. Niet alleen het dichten zelf, want dat is natuurlijk altijd goed en leuk als jonge kinderen dat doen. Maar ik heb het over bundels uitgeven.
Ik hoor dus van de 'oudere' dichters, dat ik extreem jong ben, vandaar dat extreem.

oh wat leuk, een eerste boek al op je 15e.

maar om ontopic te blijven, ik denk niet dat je persoon van de dichter kunt loskoppelen van de gedichten die hij schrijft. Dus ja, dan maakt leeftijd ook uit. Niet direct, maar als je 15 bent vind je andere dingen belangrijk, houd je je met andere dingen bezig, dan als je 40 bent. En ja, als je 15 bent, heb je minder meegemaakt. Qua techniek zou het niet veel uit hoeven te maken denk ik, dat is misschien wel het mooie van dichten. Uiteindelijk gaat het er toch om dat woorden raken. En of je dat nu heel gekunsteld weet te doen, of dat je dat van nature kan, dat zou voor mij niet zo veel uitmaken.

[loveart]

Halogeen schreef op 13-07-2007 @ 10:32 :
oh wat leuk, een eerste boek al op je 15e.

maar om ontopic te blijven, ik denk niet dat je persoon van de dichter kunt loskoppelen van de gedichten die hij schrijft. Dus ja, dan maakt leeftijd ook uit. Niet direct, maar als je 15 bent vind je andere dingen belangrijk, houd je je met andere dingen bezig, dan als je 40 bent. En ja, als je 15 bent, heb je minder meegemaakt. Qua techniek zou het niet veel uit hoeven te maken denk ik, dat is misschien wel het mooie van dichten. Uiteindelijk gaat het er toch om dat woorden raken. En of je dat nu heel gekunsteld weet te doen, of dat je dat van nature kan, dat zou voor mij niet zo veel uitmaken.

Ik ben het wel met je eens, maar je kan je natuurlijk wel inleven in de dingen die dan bijvoorbeeld mensen van 40 meemaken en dan daar over schrijven. Zelf heb ik geschreven over depressiviteit, depressiviteit van pubers maar ook van volwassenen. Zelf ben ik totaal niet depressief.
Maar ik vind/vond dat heel interessant.

[Halogeen]

loveart schreef op 13-07-2007 @ 11:50 :
Ik ben het wel met je eens, maar je kan je natuurlijk wel inleven in de dingen die dan bijvoorbeeld mensen van 40 meemaken en dan daar over schrijven. Zelf heb ik geschreven over depressiviteit, depressiviteit van pubers maar ook van volwassenen. Zelf ben ik totaal niet depressief.
Maar ik vind/vond dat heel interessant.

Je begrijpt wel dat ik (en waarschijnlijk ook andere lezers van dit topic) wel geinteresseerd zijn in wat je schrijft. Zou je wat gedichten hier willen posten, of hoe heet jouw boek dat is uitgegeven?

Ik denk dat dat inleven toch nep zal overkomen. Je hebt geen idee wat een depressie is totdat je er een meemaakt denk ik. Neem nou je voorbeeld Joost Zwagerman. Hoe denk je dat hij is gekomen tot het schrijven van Roeshoofd? Ik geloof niet dat dat alleen maar interesse voor psychiatrie is. Een bepaalde mate van die gekte moet hij wel echt zelf ervaard hebben. Denk je niet?

[Porcelain]

Nu ben ik ook wel benieuwd.

Ik denk dat als ik een boek zou hebben uitgegeven op mijn vijftiende, dat ik me nu rot zou schamen voor wat erin zou hebben gestaan (het was dan uiteraard ook afgewezen, maar dat terzijde). Op die leeftijd was ik nog zo in ontwikkeling en over sommige dingen dacht ik totaal anders dan nu. Veel mensen mogen zichzelf van mij dan ook geen 'jonge dichter' noemen, want ze staan pas aan het begin van hun kunnen, ze moeten nog een hele weg afleggen.

Er zijn uitzonderingen natuurlijk, en dan denk ik bijvoorbeeld aan CSN toen ze veertien was . Toch weet ik niet of een dichtbundel van zulke jonge dichters zou kunnen verschijnen zonder de vermelding dat hij door een kind van 14 is geschreven. Ik probeer dus te zeggen dat zulke jonge dichters waarschijnlijk toch duidelijk anders schrijven dan 'volwassen' dichters en dat ik me moeilijk kan voorstellen dat ze jaren later nog op dezelfde manier schrijven.

Maar even terugkomend op je beginvragen: ik geloof niet dat jonge dichters met veel talent persé eerst moeten leren voor ze goede gedichten kunnen schrijven, ze zijn misschien juist puurder. Ik heb respect voor zulke jonge schrijfwondertjes, maar ik ben wel minder kritisch op ze. Ik vraag me af of ik even stijl achterover zou slaan van CSN's jonge gedichten als ze ze nu ze ouder is weer zou posten.

Ik denk dat het niet per se met leeftijd te maken hoeft hebben, wil je een dichter beoordelen op de kwaliteit van zijn bundel. Natuurlijk is het heel bijzonder als een 14/15-jarige een prachtwerk afgeleverd heeft als debuut, alleen al omdat de meeste 14/15-jarigen zich tegenwoordig meer voor breezers dan voor poëzie interesseren.

Wat jij zegt Porcelain, over dat je je rot zou schamen als je op je vijftiende een boek zou hebben uitgegeven, is best een interessant iets. Ik weet nog wel dat ik van mijn eigen vijftienjarige-gedichten een zelfgeknutseld bundeltje heb gemaakt (2 exemplaren, de ene ging als cadeau naar een goede vriend, collectors item haha), en als ik dat bundeltje nu terug zie gruwel ik ook echt van wat ik daar geschreven heb. Veel is terug te lezen op DoP overigens, alas. Maar toch zitten er ook gedichten tussen die erg waardevol zijn. Als je 15 bent, bevind je je toch in een belangrijke fase in je leven, en wat je dan schrijft is, indirect of direct, toch een manier om je te uiten. Het gedicht hoeft dan niet te barsten van emodramahuilhuil, maar je hebt op dat moment tóch gekozen om te schrijven omdat je daar zin in had en er inspiratie voor had. Het is eigenlijk juist mooi als je die gedichten nu terugleest, want hopelijk is er in de tussentijd een duidelijke ontwikkeling waar te nemen qua stijl, interesse, noem maar op.

Verder ben ik er misschien ook wel meer mee bezig omdat ik in eigen beheer ook een bundeltje heb uitgegeven. De bloed, zweet en tranen die daarbij gepaard gingen maken het werk alleen voor mij al waardevol. Wat ik vind is dat die gedichten die daarin staan, een afgeronde fase zijn. Van sommige heb ik wel spijt ja, maar meer in de zin van dat ik ze zou hebben willen verbeterd, of de illustraties ofzo. Maar toch zie ik het als een mijlpaal in mijn ontwikkeling. Het is niet zo dat iedereen zich er fijn bij zou voelen, om iets uit te geven op jonge leeftijd. Wat dat betreft is mijn verhaal waarschijnlijk een verhaal apart (het was ook een 'verplicht' eindwerkstuk op mijn school).

Natuurlijk zijn er mensen bij die erg erg slechte gedichten schrijven, jonge mensen dan, en die het dan toch in hun kop halen om het te willen uitgeven. Maar ik denk dat echte uitgevers wel in staat zijn het koren van het kaf te scheiden. Het ligt er ook maar net aan, wat voor publiek je wil bereiken of wat je als droom ziet, als jonge dichter. Wil je wereldberoemd worden, wil je kleine optredens gaan doen, enz. Als je een bundel uitgeeft of uit wil gaan geven, moet je wel openstaan voor kritiek van je omgeving. Dat kan niet anders. En als iedereen zegt dat je beter een andere hobby had kunnen zoeken, moet je je toch eens achter je oren gaan krabben misschien, wat betreft je wereldverover-plannen. Aan de andere kant, andere mensen zijn zó getalenteerd (Liekeeee hmhm!), en die zouden juist een schop onder hun kont moeten hebben om juist iets met hun werk te gaan doen, op wat voor manier dan ook.

Ik ben erg benieuwd naar je werk, loveart. Kan je er wat meer over vertellen? En wat gedichten posten, natuurlijk.

[CSN]

Mag ik vragen of je bundel in eigen beheer is uitgegeven of niet? Overigens raad ik aan voor een gedicht voortaan een apart topic te openen .

[Vogelvrij]

O, ik schreef vreselijk toen ik een jaar of veertien was Dat pure is er denk ik op die leeftijd juist al af, de liedjes die ik schreef toen ik een jaar of negen, tien was, zijn bijvoorbeeld veel beter, zelfs als je het leeftijdsperspectief loslaat. Het zijn wel echte kinderliedjes, maar wel gewoon leuke kinderliedjes, zeg maar

Ik denk dat je op je vijftiende nog wel zo in ontwikkeling bent met schrijven, dat er nog zoveel mogelijkheden zijn om beter te worden, dat het misschien wat handiger is om pas later echt iets uit te geven. Maar er zijn inderdaad altijd uitzonderingen

[Porcelain]

ava/adore schreef op 13-07-2007 @ 14:16 :
Verhaal

Je hebt gelijk, ik vind het ook eeuwig zonde als mensen hun schrijfsels zo vreselijk vinden dat ze ze weggooien. Ik bewaar altijd alles, alleen al om er als een soort tijdmachine mee terug te kunnen gaan. Het is ook ideaal om je weer te kunnen inleven in die leeftijdsfase. In die zin is een bundeltje pubergedichten wel leuk, maar ik ben blij dat ik er anderen niet mee lastig heb gevallen .