poeh...
ik zou wat meer aan de verbeelding over laten. Laat uit het gedicht de pijn blijken zonder het te noemen. als je het mij vraagt: weg met de 'oh wat een pijn!' dus. je kan gebruik maken van een metafoor bijvoorbeeld. Ik zou er ook uit halen: 'maar aan de andere kant' een gedicht kan heel mooi eindigen door het op het laatst van de andere kant te bekijken, maar dan moet je het wat mij betreft juist niet bij zetten. 'kon ik mijn verlangen maar beschrijven' mag van mij ook weg. Zelfde geldt voor krullen en natuurlijk hunkerend lichaam. Het gedicht mist elke vorm van creativiteit en originaliteit
Dus.. en wat vind ik dan wel goed
De opzet van het gedicht. De gedachte erachter is heel lief en een omdraai aan het einde ook. Het gedicht ik ook niet te lang en loopt wel aardig. Eigenlijk is dit gedicht de moraal die je zou kunnen trekken uit een heel mooi gedicht. En dat mooie gedicht moet dan dus nog even geschreven worden.
Succes!