gehandicapte kinderen

[Lorelei]

T_ID schreef op 23-05-2005 @ 22:31 :
Als de mensen hun eigen leven niet eens beseffen, hoe kunnen ze ooit geluk kennen?

Iemand met werkelijk het IQ van kropsla is veroordeeld tot leven bij het moment, elke kleine tegenslag lijkt veel groter aangezien ze niet beseffen dat je erdoor op lange termijn gelukkig kunt zijn.

Ach, hoeveel gezonde mensen kennen er nou geluk?


Nah, sorry. Dipje. Anyway.. als ze niet gelukkig kunnen zijn, lijkt het me dat ze ook niet ongelukkig kunnen zijn. Wat maakt het dan in principe uit?

[T_ID]

Puur materialistisch bekeken heel veel.
Voor hun omgeving vaak nog veel meer dan dat.

Als het voor de gehandicapten zelf in sommige gevallen niet uitmaakt, moeten we dan niet voor hun omgeving kiezen?

Vaak betekent dat dus idd abortus.

[Love & Peace]

Ik weet niet hoor, maar ik vind het maar eng dat wij, als zogenaamde normale personen, even gaan beslissen, of zij, de "niet-normalen", een kind mogen.

[T_ID]

Love & Peace schreef op 23-05-2005 @ 22:50 :
Ik weet niet hoor, maar ik vind het maar eng dat wij, als zogenaamde normale personen, even gaan beslissen, of zij, de "niet-normalen", een kind mogen.

Je moet ergens een lijn trekken, en er zijn werkelijk situaties ontstaan die mensonterend zijn, omdat zwaar gehandicapten kinderen kregen waar ze nooit voor kunnen zorgen.

[Love & Peace]

T_ID schreef op 23-05-2005 @ 22:51 :
Je moet ergens een lijn trekken, en er zijn werkelijk situaties ontstaan die mensonterend zijn, omdat zwaar gehandicapten kinderen kregen waar ze nooit voor kunnen zorgen.

Ja dat is ook weer waar.

Uitvoerlijk gezien levert het misschien problemen op. Het lijkt me niet makkelijk om een vrouw zonder dwang een abortus te laten plegen..

Misschien moeten wij superieuren die zwakkelingen castreren.

Het ging toch over de geboorte van gehandicapte kinderen, niet over het krijgen van kinderen door geestelijk gehandicapten?

In het geval van dat laatste ben ik overigens voor een verbod, d.w.z. verplichte abortus en indien het daarvoor te laat is ontzegging uit de ouderlijke macht en plaatsing in een pleeggezin.

Love & Peace schreef op 23-05-2005 @ 23:11 :
Misschien moeten wij superieuren die zwakkelingen castreren.

Ben ik ook voor.

[T_ID]

Love & Peace schreef op 23-05-2005 @ 23:11 :
Misschien moeten wij superieuren die zwakkelingen castreren.

Stop met die insinuatie tenzij je van plan bent er een zinnige onderbouwing voor te geven.

[Love & Peace]

T_ID schreef op 23-05-2005 @ 23:15 :
Stop met die insinuatie tenzij je van plan bent er een zinnige onderbouwing voor te geven.

Nee, dit meen ik. Ik zeg het dan wel grof, maar dat is wel wat velen hier willen.

Of wou jij de vrouwen van de inferieuren met dwang een abortus laten ondergaan ?

PS, ik bedoel met castreren niet dat hun geslachtsdeel verwijderd moet worden, maar dat ze er geen kinderen meer mee kunnen maken.

[da leentjuh]

Mephostophilis schreef op 23-05-2005 @ 17:49 :
Verbieden? Nee, dat lijkt me onwenselijk.

Maar het aanmoedigen van de abortus van gehandicapte ongeboren baby's door de overheid lijkt mij wenselijk.

Weet je dat je nu voorstelt om kinderen die kunnen worden zoals ik te laten aborteren?
Vaak gaat het bij prenataal onderzoek naar handicaps om het syndroom van Down en Spina Bifida. Dat laatste heb ik. 90 % van de ongeboren kinderen waarbij dat ook ontdekt wordt, wordt geaborteerd. Zogenaamd omdat ze zwaar gehandicapt zouden zijn, lichamelijk sowieso en meestal ook geestelijk. Dit is dus echt niet altijd het geval. Ik had 98% kans op een waterhoofd na mn geboorte, maar ik héb het niet. Ook ben ik niet zwaar gehandicapt, ik kan normaal lopen en mijn verstand werkt prima. Ik doe zelfs VWO.
Wat ik hiermee wil zeggen: je kunt niet voor de geboorte precies zien hoe een kind zich gaat ontwikkelen en hoe zwaar de handicap zal zijn. Als je een kans hebt op een 'goed' kind, dan aborteer je dat toch niet zomaar?
Sowieso vind ik het nergens op slaan, een perfect kind krijg je nooit. Je wilt wel een kind of je wil er geen een, tis niet zo dat je bij een gehandicapte denkt: 'oh, haal maar weg, dit kind is niet goed genoeg, we proberen het nog wel een keer' Wat als je kind later kanker krijgt? Vermoord je het dan ook maar, omdat het anders te lastig wordt?

Dat met de overheid en het verplicht laten aborteren slaat natuurlijk nergens op. Hitler deed aan zulke praktijken, een normale, beschaafde regering laat geen (toekomstige) levens beeindigen omdat ze te veel kosten of omdat ze het leven niet waard zijn.

[Summerlover]

Ben niet heel erg op de hoogte van de beperkingen die kinderen met bv het syndroom van Down hebben in de zin van dat het ze beperkt in het gelukkig zijn en lol hebben in hun leven.. Maar niemand zou zich boven de wil van de ouders mogen verheffen en zeggen van: 'haal het kind weg, anders hebben wij er last van'

Hoe ziekelijk. Een gehandicapt kind kan ook gelukkig zijn!

En over gehandicapten die een kind krijgen: Vind dat een gevoelig onderwerp, omdat ik eigenlijk niet vind dat je over de kinderwens van anderen hoort te beslissen. Maar zat van de week Netwerk ofzo te kijken en daar was een docu over dit onderwerp en uit onderzoek blijkt dat meer dan de helft van de kinderen (RUIM meer dan de helft zelfs) wordt mishandeld en verwaarloosd. Ook dar hoort de overheid z'n ogen niet voor te sluiten, dus om nou gelijk te roepen dat je tegen bent is ook weer zo wat. Aan de andere kant: Ik heb makkelijk praten, maar als je je als gehandicapte heel erg bewust ben van je beperkingen vind ik het pijnlijk als zoiets heftigs als een kinderwens die je heb zomaar wordt genegeerd..

[T_ID]

Hmm, iemand al eens iets gelezen over kinderen die met een open rug geboren worden, eventueel in combinatie met een waterhoofd, iets dat vaak samen gaat?

43 operaties, dan kan zo'n kind met veel pijn twee jaar in leven gehouden worden.


Opeens steken dan mensen die tegen prenataal onderzoek en abortus zijn er wel als harteloos en wreed bij af zeg.

[Levitating Nun]

Hear! hear!

[noewkie]

jeetje

ik ben nog nooit zo geschrokken van bepaalde uitspraken over het krijgen van gehandicapte kinderen of het wel of niet mogen krijgen van kinderen als je zelf verstandelijk (astjeblieft zeg verstandelijk want met de geest is vaak niks mis hoor) gehandicapt bent.

Je weet tijdens de geboorte niet wat voor nivo (iq ) het kind zal krijgen dus lijkt het mij niet logisch om tijdens de zwangerschap te kunnen zeggen of het kind zwaar gehandicapt is, vaak komen ouders na de eerste paar maanden er pas achter dat hun kind een achterstand heeft. Alleen bij aantoonbare handicaps zoals open ruggetje, Syndroom van down kun je er in 9 van de 10 gevalleen vanuit gaan de het kind een laag iq heeft. Toevallig heb ik een oudere zus met het syndroom van down. vindt ik dat zij kinderen kan krijgen? nee ik vindt dat ze dit niet aan kan. vindt ik dat ze niet geboren had moeten worden. Nee ik vindt dat ik veel van mijn zus geleerd heb en ben erg blij met haar. Ik kan me niet voorstellen dat ik een (normale) zus had gehad en zou haar voor geen goud willen ruilen. Of mijn zus gelukkig is? ik denk het wel. ze werkt op een kinderdag verblijf voor meervoudig zwaar gehandicapte kinderen. ze danst bij een vereniging en heeft een hoop vrieden. over een paar jaar hoopt ze op zichzelf te gaan wonen en mischien zelfs te trouwen.

De kans dat ik ook een kindje krijg met het syndroom van down is groter dan bij de meeste mensen. Dit zal mij er echter nooit van weerhouden om een kind te kijgen. En als ik er tijdens de geboorte achterkom dat het een downie word zal ik het zeker niet laten aborteren.

Wat betreft het leven van mensen met een zware handicap (krop sla nivo zoals eerder beschreven) mijn moeder werkt met mensen met zo`n laag nivo.
En ja deze mensen zien er van buiten zeer gelukkig uit. Iedere dag is een nieuwe ontdekking voor deze mensen en tuurlijk zijn er uitzonderingen maar is dat bij (normale) mensen ook niet zo.

Ik vindt dus niet dat er door buitenstaanders beslist kan worden wat goed is.
ik denk dat alleen de moeder kan bepalen of zijn het ana kan een zwaar gehandicapt kind op te voeden.

Uhm, daar ben ik het dus totaaaaaaaaaal niet mee eens! Het is evengoed een levend persoon. Als die ouders de keuze maken om het kind te houden, vin ik het niet kunnen dat de wet dan zegt: dat mag niet, want het kind is gehandicapt! Dat slaat toch op puin? Das net zowiets als zeggen alle kinderen met rood haar mogen niet meer geboren worde...

En dat wil dus ook zeggen dat mesnen willen streven naar een perfecte wereld (zo komt het op mij over), en dat zulle we toch nooit bereiken!

da leentjuh schreef op 24-05-2005 @ 09:57 :
Weet je dat je nu voorstelt om kinderen die kunnen worden zoals ik te laten aborteren?
Vaak gaat het bij prenataal onderzoek naar handicaps om het syndroom van Down en Spina Bifida. Dat laatste heb ik. 90 % van de ongeboren kinderen waarbij dat ook ontdekt wordt, wordt geaborteerd. Zogenaamd omdat ze zwaar gehandicapt zouden zijn, lichamelijk sowieso en meestal ook geestelijk. Dit is dus echt niet altijd het geval. Ik had 98% kans op een waterhoofd na mn geboorte, maar ik héb het niet. Ook ben ik niet zwaar gehandicapt, ik kan normaal lopen en mijn verstand werkt prima. Ik doe zelfs VWO.
Wat ik hiermee wil zeggen: je kunt niet voor de geboorte precies zien hoe een kind zich gaat ontwikkelen en hoe zwaar de handicap zal zijn. Als je een kans hebt op een 'goed' kind, dan aborteer je dat toch niet zomaar?
Sowieso vind ik het nergens op slaan, een perfect kind krijg je nooit. Je wilt wel een kind of je wil er geen een, tis niet zo dat je bij een gehandicapte denkt: 'oh, haal maar weg, dit kind is niet goed genoeg, we proberen het nog wel een keer' Wat als je kind later kanker krijgt? Vermoord je het dan ook maar, omdat het anders te lastig wordt?

Maar liefst 2% is wel gezond. Wow, dat is zeker die verneukte levens van de overige 98% wel waard. Bovendien kost het verzorgen van gehandicapten geld - wat op zijn beurt weer mensenlevens kost. Dus, wat is belangrijker: een mensenleven (dat nota bene nog niet eens geboren is) of een mensenleven (dat al wel geboren is) plus een bom duiten? Ik weet het wel.

Dat met de overheid en het verplicht laten aborteren slaat natuurlijk nergens op. Hitler deed aan zulke praktijken, een normale, beschaafde regering laat geen (toekomstige) levens beeindigen omdat ze te veel kosten of omdat ze het leven niet waard zijn.

Leuke drogreden.

[MB]

da leentjuh schreef op 24-05-2005 @ 09:57 :

*knip*

Sowieso vind ik het nergens op slaan, een perfect kind krijg je nooit. Je wilt wel een kind of je wil er geen een, tis niet zo dat je bij een gehandicapte denkt: 'oh, haal maar weg, dit kind is niet goed genoeg, we proberen het nog wel een keer' Wat als je kind later kanker krijgt? Vermoord je het dan ook maar, omdat het anders te lastig wordt?

Het slaat wel ergens op, want met een gehandicapt kind heb je bijna geen mogelijkheden meer in je leven. Het is niet zo simpel dat je zegt: 'O het is een gehandicapt kind, lekker boeiend laat maar komen. Dan is mijn leuke leventje ook voorbij' en het is ook niet makkelijk om te zeggen: 'het kind is gehandicapt --> aborteren'

Jij doet net alsof het vraagstuk heel simpel is, maar dat is het echt niet

[T_ID]

Het is idd niet simpel aan te pakken, per definitie aborteren is.. een beetje kort door de bocht.

Echter, gewoon lekker laten aanmodderen betekent lijden en problemen die anders voorkomen hadden kunnen worden.


Verder is er nog de hieraan verwante issue van gehandicapte ouders die kinderen krijgen. In 2/3 van die gevallen grijpt de kinderbescherming in, dat betekent dat er iets radicaal verkeerd zit, en behoorlijk wat mensen nodeloos ongelukkig eindigen.

[Pierreke]

Mephostophilis schreef op 24-05-2005 @ 12:08 :
Maar liefst 2% is wel gezond. Wow, dat is zeker die verneukte levens van de overige 98% wel waard. Bovendien kost het verzorgen van gehandicapten geld - wat op zijn beurt weer mensenlevens kost. Dus, wat is belangrijker: een mensenleven (dat nota bene nog niet eens geboren is) of een mensenleven (dat al wel geboren is) plus een bom duiten? Ik weet het wel.

Ieder mensenleven telt, en niet alleen van diegenen die al geboren zijn! Zodra iemand verwekt is gaat zoiets tellen vind ik. Er is niet iets wat belangrijker is. En geld mag bij zoiets vind ik geen rol spelen; we hebben het over mensenlevens! Verder vind ik je Ironie hier geheel niet op zijn plaats!

[noewkie]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 12:18 :
Het slaat wel ergens op, want met een gehandicapt kind heb je bijna geen mogelijkheden meer in je leven. Het is niet zo simpel dat je zegt: 'O het is een gehandicapt kind, lekker boeiend laat maar komen. Dan is mijn leuke leventje ook voorbij' en het is ook niet makkelijk om te zeggen: 'het kind is gehandicapt --> aborteren'

Jij doet net alsof het vraagstuk heel simpel is, maar dat is het echt niet

dus jouw leuke leventje zou voorbij zijn als je een kindje krijgt met bijvoorbeeld het syndroom van down?

sorry

[Pierreke]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 12:18 :
Het slaat wel ergens op, want met een gehandicapt kind heb je bijna geen mogelijkheden meer in je leven. Het is niet zo simpel dat je zegt: 'O het is een gehandicapt kind, lekker boeiend laat maar komen. Dan is mijn leuke leventje ook voorbij' en het is ook niet makkelijk om te zeggen: 'het kind is gehandicapt --> aborteren'

Jij doet net alsof het vraagstuk heel simpel is, maar dat is het echt niet

Dus jij durft te beweren dat mijn ouders na de geboorte van mijn broertje géén mogelijkheden meer hadden in hun leven...

[MB]

noewkie schreef op 24-05-2005 @ 12:32 :
dus jouw leuke leventje zou voorbij zijn als je een kindje krijgt met bijvoorbeeld het syndroom van down?

sorry

Dat denk ik wel ja, hoewel het syndroom van down nog schijnt mee te vallen (dat weet ik nietm ik weet er niet zoveel vanaf)

Maar als ik kijk naar een vriend van mij van uit de brugklas, die heeft 2 zusjes, eentje is nooit verder gekomen dan 4 en de ander nooit verder dan 7 of 8. Dan ben je gewoon harstikke de lul als ouder.

[Pierreke]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 12:38 :
Dat denk ik wel ja, hoewel het syndroom van down nog schijnt mee te vallen (dat weet ik nietm ik weet er niet zoveel vanaf)

Maar als ik kijk naar een vriend van mij van uit de brugklas, die heeft 2 zusjes, eentje is nooit verder gekomen dan 4 en de ander nooit verder dan 7 of 8. Dan ben je gewoon harstikke de lul als ouder.

Sorry, maar ik vind het behoorlijk onbeschoft wat je nu roept! En het blijkt inderdaad dat je er weinig van af weet..Ga eerst maar eens inlezen of zo voordat je iets roept...

[Sasbeest]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 12:38 :
Dat denk ik wel ja, hoewel het syndroom van down nog schijnt mee te vallen (dat weet ik nietm ik weet er niet zoveel vanaf)

Maar als ik kijk naar een vriend van mij van uit de brugklas, die heeft 2 zusjes, eentje is nooit verder gekomen dan 4 en de ander nooit verder dan 7 of 8. Dan ben je gewoon harstikke de lul als ouder.

Waarom ben je dan de lul als ouder? Omdat je in plaats van 50 jaar met je kind maar 4 of 8 jaar hebt? Liever 4 mooie jaren, dan geen. Maar da's dan mijn mening...

[noewkie]

jeetje wel kortzichtig allemaal hoor. dus jij wil alleen maar kinderen die volmaakt er perfect zijn nou sucses en voor jouw toekomstige kinderen hoop ik datz e allemaal perfect en volmaakt zin want anders is hun ouder ongelukkig. en hebben zij dat op hun geweten

Pierreke schreef op 24-05-2005 @ 12:26 :
we hebben het over mensenlevens!

Jaaa, want mensenlevens zijn het meest belangrijk op deze aarde

[Pierreke]

eddie schreef op 24-05-2005 @ 13:54 :
Jaaa, want mensenlevens zijn het meest belangrijk op deze aarde

Belangrijker als geld in ieder geval...

[da leentjuh]

Mephostophilis schreef op 24-05-2005 @ 12:08 :
[B]Maar liefst 2% is wel gezond. Wow, dat is zeker die verneukte levens van de overige 98% wel waard. Bovendien kost het verzorgen van gehandicapten geld - wat op zijn beurt weer mensenlevens kost. Dus, wat is belangrijker: een mensenleven (dat nota bene nog niet eens geboren is) of een mensenleven (dat al wel geboren is) plus een bom duiten? Ik weet het wel.Leuke drogreden.

Verneukte levens? Als je gehandicapt ben heb je automatisch een verneukt leven? Zát gehandicapten die het absoluut niet met je eens zijn. Bovendien is veel meer dan 2% 'gezond', ík had 2% kans op een waterhoofd, hoe groot die kans is weet je pas na de geboorte. Ook worden er vorderingen gemaakt in de geneeskunde, 50 jaar geleden stierf driekwart van de kinderen met spina bifida, nu nog maar iets van 2%. Bij mijn geboorte waren ze nog niet in staat tot het verrichten van operaties, die ze toen ik 12 was wel konden doen, waardoor ik niet verlamd ben, dus is het het wel waard om zo'n kind een kans te geven.

En dat die gehandicapten geld kosten, dat is waar, maar dat hoeft echt geen mensenlevens te kosten. Dan maar wat meer geld in de zorg stoppen, kwestie van prioriteiten stellen.

[da leentjuh]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 12:18 :
Het slaat wel ergens op, want met een gehandicapt kind heb je bijna geen mogelijkheden meer in je leven. Het is niet zo simpel dat je zegt: 'O het is een gehandicapt kind, lekker boeiend laat maar komen. Dan is mijn leuke leventje ook voorbij' en het is ook niet makkelijk om te zeggen: 'het kind is gehandicapt --> aborteren'

Oh? Vraag mijn ouders maar, ik heb een handicap. Hun leven is echt niet ineens meer voorbij. Ja, ze moeten vaak met me naar het ziekenhuis en ik kost meer dan een gemiddeld kind, maar ze hebben nog zát mogelijkheden in het leven.
Perfecte kinderen bestaan niet. Elk kind kan een ernstige ziekte krijgen, ADHD hebben, dyslectisch zijn of whatever. Geen enkel kind gaat probleemloos door het leven, als ouder moet je daar doorheen en er het beste van maken. Een kind heb je niet alleen voor de leuk. Ouders die geen gehandicapt kind willen, zijn zich daar naar mijn mening niet genoeg van bewust.
Bovendien wordt er veel te vaak geaborteerd terwijl er nog een reeele kans is op een kind dat niet zo heel ernstig gehandicapt is. Er wordt dan fout voorgelicht, men gaat zeggen dat het kind geen waardevol leven kan krijgen of snel zal sterven terwijl dat niet zo is. En dat is gewoon ontzettend fout.

Nee, ik wil niet zeggen dat het niks is, een kind met een handicap, het is heus weleens moeilijk, maar is naar mijn mening evenveel waard als een 'normaal' kind. Ikzelf ben blij dat ik leef.

[Stijn1234]

Wat een reacties

sommigen lijken hier wel fan te zijn van die enge Duitse man met z'n snorretje van 50 jaar geleden: die wou ook iedereen die niet perfect was elimineren (joden, homo's, gehandicapten,...)

ik hoop dat m'n kinderen later gezond en wel zijn maar als het niet zo is zal ik er net zoveel van houden, zeker weten.

[ikkeleerlinge]

grl schreef op 23-05-2005 @ 21:14 :
Je gaat er automatisch vanuit dat het zielig is, kei zielig zelfs. Waarom? Omdat jij niet zo zou willen zijn? Omdat jij ze zielig vindt?

Waarom zou je zulke problemen opzoeken? Waarom zou je kinderen met een hoge kans op ernstige ziekten willen scheppen? Ik zou dat dus echt nooit doen.

[MB]

Pierreke schreef op 24-05-2005 @ 12:39 :
Sorry, maar ik vind het behoorlijk onbeschoft wat je nu roept! En het blijkt inderdaad dat je er weinig van af weet..Ga eerst maar eens inlezen of zo voordat je iets roept...

Ehm, waarom is het onbeschoft? Het is toch gewoon zo dat die ouders de lul zijn, di ekinderen zijn GEESTELIJK nooit verder gekomen dan 4 en 7/8 jaar, lichamelijk is er eentje al bijna volwassen... (ook @sasbeest)

noewkie schreef op 24-05-2005 @ 13:23 :
jeetje wel kortzichtig allemaal hoor. dus jij wil alleen maar kinderen die volmaakt er perfect zijn nou sucses en voor jouw toekomstige kinderen hoop ik datz e allemaal perfect en volmaakt zin want anders is hun ouder ongelukkig. en hebben zij dat op hun geweten

Ehm, ik weet niet of het aan mij is gericht, maar dan zou je het topic even beter door moeten lezen. Ik zeg alleen dat de afweging helemaal niet zo makkelijk is, of je het wel of niet wilt houden. Omdat als je het wel houdt je leven op een heel erg indringende manier (vanuit mijn perspectief gezien negatieve manier) veranderd...

da leentjuh schreef op 24-05-2005 @ 15:26 :
Oh? Vraag mijn ouders maar, ik heb een handicap. Hun leven is echt niet ineens meer voorbij. Ja, ze moeten vaak met me naar het ziekenhuis en ik kost meer dan een gemiddeld kind, maar ze hebben nog zát mogelijkheden in het leven.

Ik zeg niet dat het leven ophoud, ik zeg alleen dat er een groot aantal beperkingen zijn, als je ene gehandicapt kind houdt. Bovendien heb ik het over echt zwaar geestelijk gehandicapte kinderen, jouw ouders hebben blijkbaar nog een geluk bij een ongeluk gehad dat jij verstandelijk iig in orde bent (tenminste ik maak uit je posts uit dat je tamelijk intelligent bent)

Perfecte kinderen bestaan niet. Elk kind kan een ernstige ziekte krijgen, ADHD hebben, dyslectisch zijn of whatever. Geen enkel kind gaat probleemloos door het leven, als ouder moet je daar doorheen en er het beste van maken. Een kind heb je niet alleen voor de leuk. Ouders die geen gehandicapt kind willen, zijn zich daar naar mijn mening niet genoeg van bewust.

Er is nog wel een verschil tussen iemand die moeite heeft met lezen en iemand die de rest van haar leven het verstand heeft van een 4 jaar oude...

Nee, ik wil niet zeggen dat het niks is, een kind met een handicap, het is heus weleens moeilijk, maar is naar mijn mening evenveel waard als een 'normaal' kind. Ikzelf ben blij dat ik leef.

Het is net zoveel waard, maar de ouders hebben het goedrecht om een ongewenst kind weg te laten halen, waarom het ongewenst is maakt niet uit. Is het ongewenst omdat het kind gehandicapt is, dan is het best ethisch verantwoord als de ouders het weg laten halen. En als ze het willen houden is dat ook hun goedrecht.

[noewkie]

DA_Mark
ik ben het met je eens dat het ethisch verandwoordt is dat je er als ouders zelf voor kunt keizen een kind emt een duidelijk aantoonbare zware handicap te houden of niet.

Ik vindt het alleen ver gaan dat het gebeurt bij kinderen met een handicap zoals het down syndroom of een open ruggetje.

En ik zeg ook niet dat het makkelijk si om een gehandicapt kind te verzorgen,
Ik zal echt geen gat in de luht springen als blijkt dat ik zodra ik zwanger ben een kindje in mn buik draag met het downsyndroom of zoiets dergelijks.
Naar mijn mening ben je het alleen niet waard een ouder te zijn als je een kindje weg laat halen wat waarschijnlijk (mischien wel niet) verstandelijk ofwel lichamelijk gehandicapt is.

[Pierreke]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 16:49 :
Ehm, waarom is het onbeschoft? Het is toch gewoon zo dat die ouders de lul zijn, di ekinderen zijn GEESTELIJK nooit verder gekomen dan 4 en 7/8 jaar, lichamelijk is er eentje al bijna volwassen... (ook @sasbeest)

Leg dan eens precies uit waarom die ouders 'de lul' zijn (dat vind ik een beetje neerbuigend verwoord ook). Oké zo iemand kost meer tijd en geld aan verzorging en met sommige dingen zoals vakantiebestemming en uitstapjes en aanpassingen en huis moet je rekening houden. Maar zo iemand kan je zeker laten genieten. je leert de kleine dingen zoals een glimlach of een aanraking waarderen. En dat je extra inspanning en rekening houden nu 'de lul' kunt noemen vind ik zeer twijfelachtig..

[da leentjuh]

ikkeleerlinge schreef op 24-05-2005 @ 16:48 :
Waarom zou je zulke problemen opzoeken? Waarom zou je kinderen met een hoge kans op ernstige ziekten willen scheppen? Ik zou dat dus echt nooit doen.

Omdat het misschien ook niet ernstig is? Omdat met een ernstige ziekte ook te leven valt? Omdat een leven nooit probleemloos verloopt?

[T_ID]

Stijn1234 schreef op 24-05-2005 @ 15:27 :
sommigen lijken hier wel fan te zijn van die enge Duitse man met z'n snorretje van 50 jaar geleden: die wou ook iedereen die niet perfect was elimineren (joden, homo's, gehandicapten,...)

Als je niets hebt bij te dragen, zwijg dan.

[da leentjuh]

Da_mark schreef op 24-05-2005 @ 16:49 :

Ik zeg niet dat het leven ophoud, ik zeg alleen dat er een groot aantal beperkingen zijn, als je ene gehandicapt kind houdt. Bovendien heb ik het over echt zwaar geestelijk gehandicapte kinderen, jouw ouders hebben blijkbaar nog een geluk bij een ongeluk gehad dat jij verstandelijk iig in orde bent (tenminste ik maak uit je posts uit dat je tamelijk intelligent bent)

Maar 90% van de ongeboren kinderen waarbij de handicap ontdekt wordt die ik ook heb, wordt wél geaborteerd. Dat hadden allemaal mensen zoals ik kunnen worden. Bovendien heb ik genoeg verhalen gehoord over mensen met zwaar gehandicapte kinderen die ze voor geen goud zouden willen missen en genoeg plezier met ze beleven, die de voordelen veel belangrijker vinden dan de nadelen.

Het is net zoveel waard, maar de ouders hebben het goedrecht om een ongewenst kind weg te laten halen, waarom het ongewenst is maakt niet uit. Is het ongewenst omdat het kind gehandicapt is, dan is het best ethisch verantwoord als de ouders het weg laten halen. En als ze het willen houden is dat ook hun goedrecht.

Als je bewust kiest voor een kind, dan is het ook gewenst naar mijn mening. Gehandicapt of niet. Maar goed, ouders mogen dat recht dan wel hebben, een regering die het verplicht dat gaat veel te ver.

[MB]

noewkie schreef op 24-05-2005 @ 16:56 :


Ik vindt het alleen ver gaan dat het gebeurt bij kinderen met een handicap zoals het down syndroom of een open ruggetje.

Dat vind ik ook, maar dat mogen de ouders zelfbeslissen. Ik zou er zelf heeeeel goed over nadenken...

Pierreke schreef op 24-05-2005 @ 17:11 :
Leg dan eens precies uit waarom die ouders 'de lul' zijn (dat vind ik een beetje neerbuigend verwoord ook). Oké zo iemand kost meer tijd en geld aan verzorging en met sommige dingen zoals vakantiebestemming en uitstapjes en aanpassingen en huis moet je rekening houden. Maar zo iemand kan je zeker laten genieten. je leert de kleine dingen zoals een glimlach of een aanraking waarderen. En dat je extra inspanning en rekening houden nu 'de lul' kunt noemen vind ik zeer twijfelachtig..

Okee, het is inderdaad niet genuanceerd, ik had het anders kunenn zeggen, maar het komt toch op hetzelfde neer...

Natuurlijk pas je je erop aan en natuurlijk zul je ook heus wel gelukkige momenten met je kinderen hebben, ook al zijn ze zwaar gehandicapt, maar ik dnek persoonlijk dat deze zeldzamer zijn dan bij gezonde kinderen. Denk aan dingen als diplomauireiking, eerste vriendje/vriendinnetje, trouwerij etc etc dat mis je allemaal... En er zijn zoveel dingen in het leven die gewoon niet meer kunnen. Jij noemt inderdaad uitstapjes enzo, maar dat is, lijkt me, maar een heeeeeel klein onderdeeltje van de dingen die je mist. Wat dacht je van hobby's, carrieres, persoonlijke relaties etc die ook onder druk komen te staan?

da leentjuh schreef op 24-05-2005 @ 17:22 :
Maar 90% van de ongeboren kinderen waarbij de handicap ontdekt wordt die ik ook heb, wordt wél geaborteerd. Dat hadden allemaal mensen zoals ik kunnen worden. Bovendien heb ik genoeg verhalen gehoord over mensen met zwaar gehandicapte kinderen die ze voor geen goud zouden willen missen en genoeg plezier met ze beleven, die de voordelen veel belangrijker vinden dan de nadelen.

Ik zeg toch ook niet dat het moet gebeuren bij iedereen waarbij een afwijking geconstateerd wordt? En natuurlijk hou je van je kind en raak je eraan gehecht...

Als je bewust kiest voor een kind, dan is het ook gewenst naar mijn mening. Gehandicapt of niet. Maar goed, ouders mogen dat recht dan wel hebben, een regering die het verplicht dat gaat veel te ver.

Ja, maar veel mensen kiezen bewust voor een kind en gaan er daarbij van uit dat het kindje helemaal gezond is en houden er geen rekening mee dat het kindje gehandicapt is, of ze vinden dat risico aanvaardbaar en beslissen (op het moment dat het zo is) of ze het houden of niet. Ik denk dat als je bewust voor een kindje kiest dat je je daarbij inbeeld dat het een gezond kindje is, dus je kiest voor een gezond kindje als je een babietje gaat maken

Ik vind ook niet dat de overheid dat uit mag maken, dat moeten de ouders doen.

[ikkeleerlinge]

da leentjuh schreef op 24-05-2005 @ 17:13 :
Omdat het misschien ook niet ernstig is? Omdat met een ernstige ziekte ook te leven valt? Omdat een leven nooit probleemloos verloopt?

Dus jij zou kinderen nemen als je 50% kans had dat die kinderen gehandicapt zouden zijn? Lekkere moeder ben jij dan.

Pierreke schreef op 24-05-2005 @ 12:26 :
Ieder mensenleven telt, en niet alleen van diegenen die al geboren zijn! Zodra iemand verwekt is gaat zoiets tellen vind ik. Er is niet iets wat belangrijker is. En geld mag bij zoiets vind ik geen rol spelen; we hebben het over mensenlevens! Verder vind ik je Ironie hier geheel niet op zijn plaats!

Ieder mensenleven telt, maar ieder mensenleven is tevens uit te drukken in geld. We kunnen wel 500.000 euro uitgeven om een leven lang een mongooltje te verzorgen, maar voor dat zelfde geld red je tientallen (zo niet meer) Afrikanen.

[JH]

Over het laten leven van gehandicapte kinderen of ze laten aborteren kun je natuurlijk verschillende meningen hebben maar als ik ook even aan de evolutietheorie denk dan is dit toch een discussie die voorkomt uit het feit dat wij een grote welvaart kennen alsmede geavanceerde technologie. In de natuur zouden zij verdrongen worden door het principe van 'survival of the fittest'.
Wij hebben echter de mogelijkheid om ze een leven te geven maar dan blijft de vraag wat een leven waard is en wanneer een leven zinvol is of wanneer er voldoende kwaliteit van leven is. Zwaar gehandicapte kinderen die maximaal 2 jaar zouden kunnen leven met allerlei chirurgische ingrepen kosten een bom duiten terwijl ze geen kwaliteit van leven hebben. Als je de mogelijkheid hebt om te voorkomen dat dit soort kinderen geboren wordt is het dan niet menselijker om dat klompje cellen te laten afsterven.
Ik ben er wel voor dat in beperkte gevallen wordt overgegaan op abortie om zo de ellende van die kinderen te besparen, en met het uitgespaarde geld kun je andere mensen in Afrika waarschijnlijk beter helpen.

[Aiel]

T_ID schreef op 23-05-2005 @ 22:51 :
Je moet ergens een lijn trekken, en er zijn werkelijk situaties ontstaan die mensonterend zijn, omdat zwaar gehandicapten kinderen kregen waar ze nooit voor kunnen zorgen.

Daar kan hulp voor geregeld worden.

[Aiel]

ikkeleerlinge schreef op 24-05-2005 @ 18:39 :
Dus jij zou kinderen nemen als je 50% kans had dat die kinderen gehandicapt zouden zijn? Lekkere moeder ben jij dan.

Lekker figuur ben jij als jij abortus zou plegen alleen omdat de kans bestaat dat er wat met ze mis is. Er valt namelijk goed te leven met een gehandicapt kind (hoe zwaar het soms ook is) en het is nou niet bepaalde het einde van de wereld om er een te hebben.

[T_ID]

Aiel schreef op 24-05-2005 @ 21:01 :
Lekker figuur ben jij als jij abortus zou plegen alleen omdat de kans bestaat dat er wat met ze mis is.

De kans? Er bestaat zoiets als prenataal testen.

Aiel schreef op 24-05-2005 @ 20:58 :
Daar kan hulp voor geregeld worden.

Jeugdhulp? In Nederland? hahaha, da's een goeie.

[Aiel]

T_ID schreef op 24-05-2005 @ 21:11 :
De kans? Er bestaat zoiets als prenataal testen.

Noooo shit.

T_ID schreef op 24-05-2005 @ 21:11 :
Jeugdhulp? In Nederland? hahaha, da's een goeie.

De jeugdhulp is inderdaad niet altijd even goed geregeld maar dat wil niet zeggen dat ze niets doet. Daarnaast zijn er een heleboel dagverblijven waar de kinderen overdag kunnen worden opgevangen en van waaruit ook hulp geboden kan worden.

[Lorelei]

T_ID schreef op 24-05-2005 @ 21:11 :


Jeugdhulp? In Nederland? hahaha, da's een goeie.

Ze moeten de hulp ook verbeteren. Hoewel er voor geestelijk gehandicapten best het eea is hoor. En ze moeten ervoor zorgen dat de ouders de gehandicapten goed opvoeden en kunnen onderhouden.

Maar om ouders te gaan vertellen dat ze abortus moeten plegen.. nee, daar ben ik tegen.

grl schreef op 24-05-2005 @ 21:42 :
Maar om ouders te gaan vertellen dat ze abortus moeten plegen.. nee, daar ben ik tegen.

Want?

[Lorelei]

Mephostophilis schreef op 24-05-2005 @ 21:48 :
Want?

Want ik vind het onaanvaardbaar dat mensen niet mogen leven omdat ze niet "perfect" zijn volgens iemands standaarden.

Jij hebt ooit gezegd dat je een vorm van autisme had toch? Als nou uit de prenatale test was gebleken dat dat baby-tje in je moeder autistisch was, had ze dan maar een abortus moeten laten plegen? Als je bekijkt hoever jij gekomen bent en wat een normaal leven je kan leven, zou het toch op z'n minst zonde zijn geweest, denk je niet? (ja ja, we hebben het hier over 1 persoon .. dat snap ik ook wel)
Je kan met zo'n test te weinig zeggen. Hier eerder in dit topic ook een meisje met een open rug die daar goed vanaf is gekomen. Een handicap hoeft niet altijd zo vreselijk te zijn.

Het zal economisch vast niet goed zijn en zo, maar dat kan me eerder gezegd te weinig schelen.


Ik ben overigens niet per definitie tegen abortus. En ik vind ook dat als je weet dat je kind hoogstwaarschijnlijk gehandicapt zal zijn, veel pijn zal lijden en voor z'n 7e zal overlijden, dat je dan geen kinderen zou moeten nemen. En dat je sowieso, als je kinderen neemt, er rekening mee moet houden dat ze gehandicapt kunnen zijn en of je dat wel wil. Of je dat wel aankan. Het is een risico wat erbij hoort.

grl schreef op 24-05-2005 @ 21:56 :
Want ik vind het onaanvaardbaar dat mensen niet mogen leven omdat ze niet "perfect" zijn volgens iemands standaarden.

Dat wordt ook helemaal niet gesteld... Straw man.

Jij hebt ooit gezegd dat je een vorm van autisme had toch? Als nou uit de prenatale test was gebleken dat dat baby-tje in je moeder autistisch was, had ze dan maar een abortus moeten laten plegen?

Een zeer lichte (vermoedelijke) vorm van autisme is toch iets heel anders dan een zware lichamelijke of geestelijke handicap.

Als je bekijkt hoever jij gekomen bent en wat een normaal leven je kan leven, zou het toch op z'n minst zonde zijn geweest, denk je niet? (ja ja, we hebben het hier over 1 persoon .. dat snap ik ook wel)

Als ik er niet geweest zou zijn, zou ik het ook niet erg kunnen vinden dat ik er niet ben.

Je kan met zo'n test te weinig zeggen. Hier eerder in dit topic ook een meisje met een open rug die daar goed vanaf is gekomen. Een handicap hoeft niet altijd zo vreselijk te zijn.

Maar is het vaak wel, zijn die paar gevallen dat het goed gaat alle andere gevallen van ellende waard?

Het zal economisch vast niet goed zijn en zo, maar dat kan me eerder gezegd te weinig schelen.

Dat is ook niet het criterium. Het gaat om welvaart en welzijn van mensen.

Ik ben overigens niet per definitie tegen abortus. En ik vind ook dat als je weet dat je kind hoogstwaarschijnlijk gehandicapt zal zijn, veel pijn zal lijden en voor z'n 7e zal overlijden, dat je dan geen kinderen zou moeten nemen. En dat je sowieso, als je kinderen neemt, er rekening mee moet houden dat ze gehandicapt kunnen zijn en of je dat wel wil. Of je dat wel aankan. Het is een risico wat erbij hoort.

O.

[Lorelei]

Mephostophilis schreef op 24-05-2005 @ 22:01 :
[B]Dat wordt ook helemaal niet gesteld... Straw man.

[b]Een zeer lichte (vermoedelijke) vorm van autisme is toch iets heel anders dan een zware lichamelijke of geestelijke handicap.

[b]Als ik er niet geweest zou zijn, zou ik het ook niet erg kunnen vinden dat ik er niet ben.

[b]Maar is het vaak wel, zijn die paar gevallen dat het goed gaat alle andere gevallen van ellende waard?

[b]Dat is ook niet het criterium. Het gaat om welvaart en welzijn van mensen.

O.

Ach, 't komt er wel op neer. "jij bent ziek dus jij mag niet leven".

Ik weet niet of er uit de test ook de eh..heftigheid van de handicap komt?

Wat is het verschil tussen welvaart en economie? Ik bedoelde iig dat gehandicapten natuurlijk meer geld kosten dan een "gezond" iemand en dat dat me dus weinig kon schelen.


"O" ja. 't Mooie van deze discussie is dat het om moreel gedoe gaat en dat je dan dus een vervelende discussie krijgt. De ene vindt het wel goed, de ander niet.. tja.. en dan...