Ijzige kou komt uit het gedicht 'Laatste Zang' , die ik twee jaar geleden geschreven heb-vandaar ook Laatste Zang(2)
Overigens vind ik 'ijzige kou' iets anders dan 'kermis met fonkelende lichtjes'(zoals Fayelinde al opmerkte). Kou kan ook gewoon koud zijn, ijzige kou zegt meer dat het door je heen snijdt, bijna onweerstaanbaar is.
Ijzige kou bedoel ik mee, zowel in het eerste 'Laatste Zang gedicht' als in het tweede, de dood.
En heb je verder nog opmerkingen, afgezien van de ijzige kou?
Ik zal hier nog even mijn eerste gedicht plaatsen: (wat overigens niet echt goed was, maar hé, ik was 14)
Laatste Zang
De kibbelende zee
bij zonsondergang
neemt haar laatste woorden mee
haar laatste zang
woorden vol verdriet
weerklinken in het duister
luid is het niet
een zwoel gefluister
het water neemt haar tranen mee
haar geheimen, haar verdriet
haar psychologe is de zee
met anderen praat ze niet
in haar hart voelt ze de pijn
hij vergezeld haar al een tijd
wanneer zou het voorbij zijn
wanneer wordt zij bevrijd?
gevangen in haar eigen lichaam
schreeuwt zij zonder woord
meisje, voel je niet eenzaam
je hebt jezelf vermoord!
ze wordt zich bewust van het gevaar
dat haar opwacht in de duisternis
de ijzige kou van de dood verlamt haar
en ze weet dat ze stervende is
(ik wist niet hoe ik een link kon maken naar het topic)
Laatst gewijzigd op 27-10-2006 om 20:54.
|