Als ik het eens wist...lees asjb

MissVistikje · **14-05-2002, 18:15**

Hoi beste mensjes...

Ik weet niet precies hoe ik mijn probleem nou op moet schrijven , maar ik probeer het toch even , want ik móet het gewoon ff kwijt.

Sinds dat mijn ouders niet meer goed met elkaar op kunnen schieten gaat het steeds slechter met mij , het begon allemaal ongeveer 2,5 jaar geleden , mijn vader en moeder maakten nogal wat ruzie , hierdoor ben ik heel erg slecht gaan slapen.. altijd luisteren, dus ik sliep (slaap) heel licht zodat ik vaak wakker werd (word) van alles. Ik heb vaak alleen thuis gezeten met een huilende ouder en ik heb toen ook altijd voor ze klaar gestaan , maar er was er altijd wel een van hen die weg was gelopen , tot een half jaar later , toen kwam uiteindelijk de scheiding , alles leek wat beter , maar een dag erna deed mijn beste vriendin een zelfmoordpoging en mijn vriend dumpte mij , hierdoor wist ik me geen raad die tijd, nou ik heb mij toen redelijk gered , maar omdat mijn klasgenoten mijn beste vriendin niet mochten en ik haar vrijwel kwijt was aan haar depressies had ik niks meer, zij willen mij nog steeds niet als vriendin en ik heb dus eigenlijk nog steeds weinig vrienden , nu ga ik verhuizen naar Wijk bij Duurstede en ik hoop dat ik daar meer vrienden krijg , maar nu mijn probleem ; Ik heb dus wel weer een nieuwe vriend , al bijna 4 maanden en dat gaat allemaal heel goed , maar we hebben best vaak ruzie , vaak om niks , dat komt door mij , want ik wordt boos als hij gesellig met zijn vrienden samen is (omdat ik geen vrienden heb?) misschien kom ik wel aandacht tekort, maar we hebben er vaak ruzie over en ik wil hem niet kwijt , hij mij ook niet, hij blijft het allemaal volhouden met vertrouwen in de toekomst , maar hij vind het niet leuk en ik ook niet , ik weet niet wat er met me is dat ik geen vrienden kan maken ofso.. ik wil net als iedereen vrienden , ik word steeds boos en dan meteen heeel verdrietig , met veel spijt , en ik denk steeds ik kan veranderen , maar het lukt me almaar niet.

Ik kan niet altijd vrolijk zijn, mar ik wil ook niet depri worden , ik wil ook happy zijn , maar help , ik zak gewoon steeds verder weg , ik weet dat dit allemaal vaag is , ik weet het niet meer, soms voel ik me zo machteloos , leef ik teveel voor mijn vriend? Al mijn aandacht gaat naar hem omdat ik niemand anders heb , ik heb hem ook nodig anders word ik verdrietig , het is gewoon zo moeilijk , ik weet niet wat ik ermee moet , kunnen het de problemen van vroeger zijn die mij iets tekort geven?

Ik snap er niks meer van , nouja , ik hoop jullie? Ik zie het zelf niet , ik ben iig blij dat ik het hier ff op kan schrijven...

XXXX Natascha

Droomvlucht · **14-05-2002, 19:54**

Heej Meis

Wat een rotdingen allemaal seg.. Hoe snel achter elkaar zijn die gebeurd??

Ik denk dat je idd wat tijd nodig hebt om het allemaal te verwerken, en neem die tijd ook! Anders blijft je in een neerwaartse spiraal leven..

Wat het hebben van vrienden betreft.. mjah, ik ken ut, hat vorig jaar ook zo'n ***klas.. Maar buiten school ben ik toen steeds meer vrienden gaan krijgen.. De mensen op school zelf boeiden me niet meer zo.. Wat doe je eigenlijk als hobby? Iets waar je ook mensen bij tegenkomt (Andere mensen)? Want k denk dat niet al je vrienden perse op school hoeven te zitten, maar das mijn mening.

Ik denk dat doordat je alleen je vriend hebt en doordat je ouders zoveel problemen hebben je misschien inderdaad niet echt veel aandacht hebt gehad de laatste tijd, en je vriend zal die ook niet allemaal kunnen geven. Ik weet dat het moeilijk is, maar probeer dat te accepteren. Ik kan me namelijk goed voorstellen dat je vriend het ook erg moeilijk vind hiermee om te gaan.. Hierdoor ontstaan spanningen, die in ruzies uit kunnen lopen.

Ik moet nu ff kappen want k moe nog wa huiswerk maken, misschien dat k strax nog ff reageer

x.x.x

*knuffel*

Lau.

MissVistikje · **15-05-2002, 08:27**

heej thanx voor reactie , die dingen gebeurden in 4 dagen , of 5 , zoies , maar het is al 2 jaar geleden en de vrienden van mijn vriend da sijn o.a mijn ex en daar kan ik niet al te goed mee opschieten ook al ben ik er wel vrienden mee , maar mijn vriend woont 136 km van me af, gelukkig ga ik binnenkort verhuizen en dan is het minder... +/- de helft

xxxx

reageer nog ff please...

MissVistikje · **15-05-2002, 19:53**

hmmz..

Ik heb jullie nodug mensuhhh pleaseee...

shy girl · **15-05-2002, 20:35**

Als je er echt zo erg mee zit is het misschien verstandig om er met iemand over te praten; een vertrouwenspersoon/ een vriendin/ je ouders. Misschien is het ook welverstandig om met je vriend erover te praten. Als je rustig met em probeert te praten komen jullie ermisschien samen een beetje uit. Praten lucht op.
succes

MissVistikje · **16-05-2002, 08:56**

Citaat:

shy girl schreef:
Als je er echt zo erg mee zit is het misschien verstandig om er met iemand over te praten; een vertrouwenspersoon/ een vriendin/ je ouders. Misschien is het ook welverstandig om met je vriend erover te praten. Als je rustig met em probeert te praten komen jullie ermisschien samen een beetje uit. Praten lucht op.
succes

I wish I could , met mijn vriend praten we er zo vaak over dat we er ruzie van krijgen , een vriendin heb ik niet , mijn moeder is altijd werken en een vertrouwingspersoon? Dan voel ik me meteen weer zoon 'gek ' zegmaar ,

15-05-2002, 19:53
MissVistikje	hmmz.. Ik heb jullie nodug mensuhhh pleaseee... __________________ Love is like heaven but it can hurt like hell

15-05-2002, 20:35
shy girl	Als je er echt zo erg mee zit is het misschien verstandig om er met iemand over te praten; een vertrouwenspersoon/ een vriendin/ je ouders. Misschien is het ook welverstandig om met je vriend erover te praten. Als je rustig met em probeert te praten komen jullie ermisschien samen een beetje uit. Praten lucht op. succes

Advertentie