Oud 27-02-2002, 14:34
substantial
Avatar van substantial
substantial is offline
mijn eerste verhaal
zeg maar wat je ervan vind en geef de nodige kritiek.


het maisveldincident

het is stil, vera doet haar veiligheidsgordel af omdat ze ziet dat het te rustig is op de weg. Je kan duidelijk aan haar blik zien dat ze zich verveelt, ze kijkt een beetje over de weg.
Een rustige snelweg, het valt haar op dat de snelweg slechtbelicht is, en het licht van haar koplampen is eigenlijk het enige licht dat te bespotten is. als ze links van zichzelf kijkt ziet ze een rij donkere bomen die griezelig afsteken in het licht van haar koplampen. Rechts komt een grote truck aanrijden. Hij ziet er nogal vies en smerig uit. langzaam komt de truck dichterbij. Ik ben benieuwd wat voor type we zullen aantreffen aan het stuur van deze nogal agressief ogende truck. Het duurt nu echt niet lang meer voordat de truck mijn auto passeert. De donkere ruit veranderd in een donkere ruimte, de schim van de autochauffeur zegt nog niks over het type dat ik aan zal treffen, langzaam zie ik steeds duidelijker de details van het gezicht en het persoon, Het is een nogal grote kalende man, hij heeft een wat smerige baard en een net zo smerig tuinbroek aan. Ik zie zijn blik langzaam mijn kant opkomen, een onaangenaam gevoel schiet men lijf in. Opeens hoop ik erop dat de auto zo snel mogelijk voorbij schiet, en precies als je dat soort momenten hebt, lijken de minuten uren te duren. Ik kijk langzaam en geconcentreerd naar mijn eigen stuur, maar toch voel ik die drang om naar de truck te kijken. Mijn blik schiet even naar rechts en het lijkt alsof de truck geen centimeter vooruit is gekomen. En weer zie ik de angstige blik van deze man richting mij toe komen. De blik van deze man geeft mij een gevoel wat ik niet kan plaatsen, een gevoel alsof de man wil vertellen wat er allemaal gaat gebeuren in de komende uren, en vooral het gevoel dat hij precies weet wat er gaat komen en dat het geen leuke momenten gaan worden maakt het beangstigend, opeens schrik ik weer wakker en schiet de auto rechts van me verder, ik besef dat ik de man nooit meer tegen zal komen. Ik kijk links en er komt een afslag aan. amersfoort oost ? ik begrijp totaal niet waar we zitten. ik neem de afslag, en nog geen paarhonderd meter gereden en ik merk dat ik door het platteland rijd, als ik links van me kijk zie ik mais als ik rechts van me kijk zie ik mais. En het begint me na verloop van tijd erg te vervelen. Ik besluit de radio aan te zetten. zappend ga ik langs alle stations. en merk tot mijn spijt dat er geen hol op de radio is. ik laat de radio tot mijn ergernis op kylie minogue - in your eyes staan. Ik rij langs alle weilanden afgewisseld met maisvelden en ik space weg in de muziek in combinatie met het landschap. de koplampen geven ook hier weer een duistere wending aan mijn omgeving. langzaam schieten de maiskolven en rietstengels langs mijn koplampen voorbij, en tussen het muziek door hoor ik het langzaam en tergend gekrijs van de wind. ik schiet langs een klein winkelcentrum met vooral nutteloze winkels, een woonwinkel met alleen maar banken zie ik links van me, een nogal uit en verlaten wegrestaurant, die dicht is. Het valt me op dat alles dicht is en nergens ook maar een kip te bekennen is. rechts zie ik een kerk staan met kapotte ruiten waar vervolgens hout voor getimmerd is, "daar zou ik niet graag op zondagmorgen willen zitten": denk ik bij mezelf. De neonlichten geven me even een gerust gevoel, Maar zo snel als ik gerust was zonken mijn gedachten weer weg in angst, ik merk dat het centrum wel heel klein is en ik besef dat ik weer door de maisvelden heen rij. ik begin me een beetje ongemakkelijk te voelen omdat alles me veels te bekend voorkomt. Ik geef de eentonige landschap de schuld en probeer mijn gedachten te doden met het muziek dat uit de radio klinkt. ik zie in de verte weer een verkeersbord aankomen en ik concentreer me op de plaatsnamen die langzaam tevoorschijn komen. de letters beginnen steeds minder vaag en wazig eruit te zien, en langzaam kan ik er uit opmerken welke letters er precies op de bord staan.
en wat schrikt mijn verbazig, afslag amersfoort oost.
"GODVERDOMME, ik ben weer helemaal terug bij af" schreeuw ik uit: " Waar moet ik in s'hemels naam naartoe." Ik besluit weer verder te rijden en de strijd met het mais opnieuw op te nemen. Na uren radio en verschillende wegen met verschillende typische plattelandsche landschappen gezien te hebben hoor ik voor de 4e keer het nieuws. Ik rij op een hele smalle dorpsweg en zie alleen maar mais. me ogen beginnen langzaam dicht te vallen en het concentreren op de weg word me steeds moeilijker. Ik begin met mezelf het besluit te nemen om in de auto te blijven slapen. Ik zou deze nacht er waarschijnlijk toch niet achter komen waar ik precies heenmoet.. Mischien als ik alles eens met daglicht bekijkt dat ik er een stuk sneller uitkom. Me ogen vallen weer langzaam dicht en de weg verdwijnt langzaam en alles word donker. Ik doe mijn ogen weer open en besluit me motor uit te zetten. Ik neem gas af tot ik stil sta en ik zet mijn motor uit. langzaam val ik in mijn stoel in slaap. Ik droom over het thuis zijn, lekker achter je computer zitten, dollen met de hond of gewoon een goeie film kijken. alles is altijd zo gezellig en zoals het hoort thuis. En het voelt als een frustrerende droom omdat ik daar thuis niet schijn te kunnen komen op 1 of andere manier.

mijn ogen gaan langzaam open en ik zie mijn stuur en de lichtjes van mijn dashbord mijn gedachten zijn nog helemaal bij wat ik zojuist allemaal heb gedroomd. En langzaam begin ik me te beseffen dat ik nog steeds verdwaalt ben. Wat zou ik er veel voor over hebben om weer terug te kunnen naar mijn huis. "Daar moet je nu niet aan gaan denken Vera!, je bent verdwaalt en je zult jezelf moeten redden." Ik rek me uit en automatisch gaat me mond wijd open en komt er een flinke gaap uit. De radio staat aan, en ik ben hem zat. Ik doe hem uit en ik geniet van de stilte die buiten heerst. bladeren hoor je ritselen, vogels zacht fluiten en de wind giert piepend door de kleinste gaatjes van mijn auto heen. Opeens hoor ik een zachte gebonk, alsof er langzaam op ijzer getikt word. Ik schrik en ben in 1 klap klaarwakker. ik kijk naar achteren maar er is geen spoor van leven te bekennen. "Ok Vera rustig aan nu, waarschijnlijk is het alleen het geluid van de wind ofsow". En inderdaad de stilte valt weer. Ik probeer weer een beetje tot rust te komen en zucht en puff flink door. Vervolgens klinkt er een oorverdovend geknal en gebonk. "Nee, dit kan nooit wind zijn, DIT KAN NOOIT WIND ZIJN!" wat moet ik doen. Ik kijk naar achter maar er is niks te bespeuren. Ik probeer links en rechts van me in het donker te staren maar er is niks te zien. Opnieuw begint het weer zo oorverdovend hard te bonken dat ik het door voel dreunen in mijn stoel. Ik hou me aan met beiden handen aan de stoel vast en het liefst zou ik op het moment een mes door me keel jagen om van de angst af te komen.
Er begint een zacht gebel en die word steeds harder. In een ritmische maat klinkt het geluid van de bel in combinatie met het gedreun voel ik me nog banger als ik was. Ik denk opeens terug aan die man in die truck die voorbij reed. "zou hij het geweten hebben. Zou hij geweten hebben wat er nu gaat komen." denk ik bij mezelf: "waarom waarschuwde hij me dan niet, waarom schreeuwde hij niet dat ik zou gaan verdwalen en dat ik dit zou meemaken en net als hij de rechterrijbaan zou moeten kiezen." De hele auto begint te trillen en de het geluid van dat gebel begint tergend op mijn oren in te werken. Ik kijk rechts en doe mijn hoofd zo dicht mogelijk bij het raam om te kijken of ik wat zie. Het enige wat ik zie zijn duistere schimmen van maiskolven en schaduwen van heen en weer waaiende takken aan bomen. Ik kijk links en opeens staat hij daar.
Oogcontact.
Het is een grote negroide man die toevallig ook in een smerige tuinbroek gekleed is. Ik kijk bang naar zijn gezicht, en er lijkt een rode gloed op hem te vallen die net zo snel weer verdwijnt en vervolgens net zo snel weer tevoorschijn komt op zijn gezicht. Zijn gezicht oogt lief maar zijn ogen zijn zo angstaanjagend en doordringend als de engste films die ik tot nu toe gekeken heb. Zijn postuur is zo groot dat ik weet dat ik niks tegen hem kan beginnen. Het gebonk getril en gerinkel blijft maar door en door gaan. En plots begint de man te schreeuwen. en tegen de raam aan te slaan. Hij schreeuwt zijn longen uit zijn lijf maar ik kan niet verstaan wat hij zegt. Hij praat door zijn neus. Het klinkt als een debiele stem die nooit heeft leren praten. De man maakt mij bang. Hij maakt bewegingen dat ik eruit moet komen, maar ik weiger. Snel en impulsief doe ik alle deuren op slot. de man word nog laaiender en woedender. En de rode gloed die telkens op de man verschijnt doet me aan een duivelse sfeer denken. Hij bonkt en schreeuwt en dreigt en ik maak me zo klein mogelijk. Ik hoor een oorverdovend geknal, getril gedreun gerinkel en ik zie een grote man schreeuwen krijsen en bonken schoppen en trekken aan mijn auto.
Tot mijn verbazing vliegt de deur open, en het gerinkel klinkt nu nog dichterbij. De man schiet met zijn grote lijf mijn auto in trekt me aan me arm en probeert me eruit te sleuren. Ik sla de deur dicht en ik merk dat ik nog steeds in de auto ben maar die man mijn arm nog beet heeft. hij blijft trekken en trekken aan mijn arm. Hij schreeuwt en trekt en schreeuwt en kijkt me vol haat en angst tegelijk aan. Ik voel me ineens wat veiliger omdat ik merk dat hij blijft trekken maar mij er niet uitkrijgt omdat ik klem zit. toch blijft de man verbazingwekkend trekken en schreeuwen. Terwijl het eerst de hele nacht donker was, isser overal rood licht, herrie gebonk en angst. de man schreeuwt en maakt een tikkende beweging naar zijn hoofd om blijkbaar aan te geven dat ik dom ben ofsow. Opeens word het getril veel sterker en het lijkt alsof er iets heel groots op me af komt. Een oorverdovend geschal klinkt en de man trekt nu op zijn allerhardst. Mijn arm voelt alsof hij een heel stuk uitgerekt is en opeens klinkt er een oorverdovende knal.
Ik kijk naar de man en ineens merk ik dat hij me in een razend tempo met auto en al wegsleept. Hij kijkt achterom en ik zie een doodsbange blik in zijn ogen. dit alles gebeurd in nog geen seconde. Opeens voel ik een onverdragelijke pijn door mijn hele lichaam. Ik hoor nog steeds al het geluid van het gebonk, gerinkel en geschreeuw. Ik kijk naar de man en ik zie dat hij me de maisvelden intrekt.
Opeens is alles donker

VROUW VERONGELUKT
gisteravond jongstleden is er een ongeluk gebeurd op een dorpsweg even buiten amersfoort. de vrouw is om het leven gekomen.


Een vrouw is vermoedelijk na oververmoeidheid met haar auto op een spoorwegovergang blijven staan. Om 4 uur in de nacht was een goederentrein onderweg naar station amersfoort.
Een dove negroide man die daar in de buurt in zijn boerderij woont werd wakker en kreeg een onaangenaam gevoel. Hij is naar buiten gegaan en hij zag de auto op het spoorweg staan.
tevergeefs heeft de man de vrouw eruit proberen te halen. Maar de vrouw werkte na zeggen van de man niet mee.
de vrouw is even later geraakt en nog luttele seconde meegesleurt door de trein die op hoge snelheid langs de spoorwegovergang raasde.
de vrouw was vermoedelijk op slag dood.


------------------
{http://www.alsikopmehoogte.com}{sprijkste is vies}{als dit een lompe reactie is moet ik mischien me toetsebord omdraaien}<<metalraad>> (ihzij)

[Dit bericht is aangepast door substantial (27-02-2002).]
__________________
{http://www.alsikopmehoogte.com}{ik had vanochtend een geweldig idee, maar het beviel me niet}{die sterfscene moet levendiger}
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 27-02-2002, 14:47
kaleidoscope
kaleidoscope is offline
Zoals ik al had gezegd,ik vindt um heel koel en ik snap um

Trouwens toen ik de titel las d8 ik dat het vet grappig zou zijn...maar tis helemaal geen grappig verhaal,wel koel dat titels zo misleidend kunnen zijn
Met citaat reageren
Oud 27-02-2002, 15:46
substantial
Avatar van substantial
substantial is offline
Citaat:
CemetarySlut schreef:
Zoals ik al had gezegd,ik vindt um heel koel en ik snap um

Trouwens toen ik de titel las d8 ik dat het vet grappig zou zijn...maar tis helemaal geen grappig verhaal,wel koel dat titels zo misleidend kunnen zijn

tjah de titel zegt eigenlijk precies wat er gebeurd, meer niet
__________________
{http://www.alsikopmehoogte.com}{ik had vanochtend een geweldig idee, maar het beviel me niet}{die sterfscene moet levendiger}
Met citaat reageren
Oud 28-02-2002, 01:13
substantial
Avatar van substantial
substantial is offline
iemand nog een reactie of opmerking ofsow erover?
__________________
{http://www.alsikopmehoogte.com}{ik had vanochtend een geweldig idee, maar het beviel me niet}{die sterfscene moet levendiger}
Met citaat reageren
Oud 28-02-2002, 20:35
stroopwafel
Avatar van stroopwafel
stroopwafel is offline
heb eigenlijk geen zin om het uit te lezen(ben ong. 1/3)

ik vin dat je stijl een beetje verveeld(te veel herhaling van woorden) en nogal rare manier van uitdrukken
__________________
de havenmeester is ook niet perfect, maar zolang de worst vliegt, heerst de bloemkool de wereld..
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 17:14.