Zwanger worden #4

Ook van mij gefeliciteerd Spekkie!

@Snoopy: hoe zit het nou nu? Is er al zekerheid?

[Lilything]

Lilything schreef:

Gefeliciteerd! met je verjaardag!

ik had er bewust in het klein nog verjaardag bijgezet om te voorkomen dat mensen gaan denken dat je zwanger bent

Ben trouwens ook erg beniewd hoe het met Snoopy gaat

Mijn man is ineens ook heel baby-ig Echt te leuk allemaal. Hij had een jongetje van anderhalf op schoot en maakte hem telkens aan 't lachen, toen het jongetje naar bed werd gebracht zei m'n man;'Dag mannetje, slaap lekker!' en ik smolt En nu is hij ook meer en meer bezig met dat we zelf kinderen kunnen krijgen. Hij wil altijd al kinderen, maar 'later', nu komt dat 'later' dus wat dichterbij. Ik vind 't fijn Een tijdje geleden was ik aan het twijfelen of ik misschien zwanger was (want vaak misselijk, raar gevoel in m'n buik etc... bleek m'n blindedarm te zijn uiteindelijk ) en toen was hij ook echt nerveus voor de test; stiekem hoopte hij op een plusje. Echt... aaah, ik kan niet meer wachten Keihard studeren dus, hoe harder ik studeer, hoe eerder ik m'n diploma heb. (En studeren zal ook wel een fijne afleiding zijn )

Andijvie schreef:

Echt... aaah, ik kan niet meer wachten Keihard studeren dus, hoe harder ik studeer, hoe eerder ik m'n diploma heb. (En studeren zal ook wel een fijne afleiding zijn )

haha, precies ook mijn gevoel!

[Velma]

Wederom zeg ik: gij broedse ganzen!

En ja Snoopy, hoe nu verder?

Ik ben zelfs, terwijl ik nog 2 weken vakantie heb, al begonnen in mijn boeken en met samenvattingen maken :')

[stout!]

nerd

[snoopy]

Hier gaat alles oke, geloof ik. Zolang ik geen 'erge pijn' krijg (lekker subjectief weer, dan ga ik altijd aan mezelf twijfelen...) is er waarschijnlijk niks aan de hand. De kans was natuurlijk wel klein omdat er duidelijk te zien was dat er IN de baarmoeder vanalles geweest was, dus dan is het wel erg uitzonderlijk om er nog een buitenbaarmoederlijke zwangerschap naast te hebben, maar goed...

Ondraaglijke pijnen lijd ik niet gelukkig
We zijn dus vrolijk aan t jubelen in de kerk

Gelukkig en

Ik snap er nu helemaal niets meer van, snoopy. Eerst lees ik 'abortion completus', en daarna over dat een embryo IN je eileiders heeft genesteld, wat je blijkbaar niet leuk vindt, maar dat betekent dan toch dat het (of een tweede embryo) nog leeft?

[Mariekje*]

N00dles schreef:

Ik snap er nu helemaal niets meer van, snoopy. Eerst lees ik 'abortion completus', en daarna over dat een embryo IN je eileiders heeft genesteld, wat je blijkbaar niet leuk vindt, maar dat betekent dan toch dat het (of een tweede embryo) nog leeft?

Helemaal volgen doe ik het ook niet. Wat ik wel weet is dat het bij een buitenbaarmoederlijke zwangerschap hoe dan ook altijd exit is. Ze kunnen er namelijk niet voor zorgen dat het embryo zich alsnog netjes innestelt, in een eileider is onvoldoende ruimte op den duur... En dus stoot of je lichaam het vruchtje af, of wordt dit medisch gedaan.

[snoopy]

N00dles schreef:

Ik snap er nu helemaal niets meer van, snoopy. Eerst lees ik 'abortion completus', en daarna over dat een embryo IN je eileiders heeft genesteld, wat je blijkbaar niet leuk vindt, maar dat betekent dan toch dat het (of een tweede embryo) nog leeft?

Met de ene die er blijkbaar in mijn baarmoeder heeft gezeten (waar ie hoort) is t inderdaad afgelopen. Bij de echo zag ze dat er geen vruchtje meer in de baarmoeder was. Wel zag ze nog vocht ergens wat erop kon duiden dat er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was (inderdaad nog een embryo). Ik kreeg vrij veel last van m'n buik waardoor het erop leek dat ze gelijk kon hebben, maar goed... Die kans is dus niet zo groot omdat het er dan 2 moeten zijn geweest...
En zolang ik geen 'ondraaglijke' pijnen krijg (tsja, wanneer is een pijn ondraaglijk... ) denkt zowel de huisarts als de verloskundige dat het wel los zal lopen.

En wat betreft een embryo in een eileider (of ergens anders buiten de baarmoeder): dat is sowieso foute boel. Een eileider kan namelijk niet oprekken zoals de baarmoeder en ook geen placenta vormen. Dus misschien zou t nu nog leven dan, maar niet voor lang. Bovendien moet dan de vrucht operatief verwijderd worden wat lang niet altijd goed gaat. En met 1 eileider/eierstok/whatever is t weer lastiger zwanger worden dan met 2.

Ehm... snappie? (kan me voorstellen dat dit als abacadabra klinkt, dat was het voor mij ook tot voor kort geleden...)

[Lilything]

snoopy schreef:

Met de ene die er blijkbaar in mijn baarmoeder heeft gezeten (waar ie hoort) is t inderdaad afgelopen. Bij de echo zag ze dat er geen vruchtje meer in de baarmoeder was. Wel zag ze nog vocht ergens wat erop kon duiden dat er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was (inderdaad nog een embryo). Ik kreeg vrij veel last van m'n buik waardoor het erop leek dat ze gelijk kon hebben, maar goed... Die kans is dus niet zo groot omdat het er dan 2 moeten zijn geweest...
En zolang ik geen 'ondraaglijke' pijnen krijg (tsja, wanneer is een pijn ondraaglijk... ) denkt zowel de huisarts als de verloskundige dat het wel los zal lopen.

En wat betreft een embryo in een eileider (of ergens anders buiten de baarmoeder): dat is sowieso foute boel. Een eileider kan namelijk niet oprekken zoals de baarmoeder en ook geen placenta vormen. Dus misschien zou t nu nog leven dan, maar niet voor lang. Bovendien moet dan de vrucht operatief verwijderd worden wat lang niet altijd goed gaat. En met 1 eileider/eierstok/whatever is t weer lastiger zwanger worden dan met 2.

Ehm... snappie? (kan me voorstellen dat dit als abacadabra klinkt, dat was het voor mij ook tot voor kort geleden...)

Is het raar dat dit voor mij totaal geen abacadabra is?

[snoopy]

Lilything schreef:

Is het raar dat dit voor mij totaal geen abacadabra is?

nee hoor...

Ik snapte het ook allemaal hoor, maar het was gewoon zoveel waar ik nog nooit bij had stilgestaan. In mijn hoofd was je gewoon zwanger, of je was t niet. Had me nooit gerealiseerd dat een embyro zich überhaupt ergens anders dan in de baarmoeder kan innestelen...

Maar goed...

[Lorelei]

Maar als jullie nog een keer willen proberen, moet je dan een bepaalde tijd wachten zodat alles zich kan herstellen en ze kunnen zien of er inderdaad nog een embryo zit?

grl schreef:

Maar als jullie nog een keer willen proberen, moet je dan een bepaalde tijd wachten zodat alles zich kan herstellen en ze kunnen zien of er inderdaad nog een embryo zit?

Dat vroeg ik me ook eigenlijk af, want als dat er wel zit gaan ze dat verwijderen begrijp ik?

[Lilything]

snoopy schreef:

nee hoor...

Ik snapte het ook allemaal hoor, maar het was gewoon zoveel waar ik nog nooit bij had stilgestaan. In mijn hoofd was je gewoon zwanger, of je was t niet. Had me nooit gerealiseerd dat een embyro zich überhaupt ergens anders dan in de baarmoeder kan innestelen...

Maar goed...

Ja ik weet op 1 of andere manier bij alles altijd heel veel af van alles wat fout kan gaan, ik bewonderde dan je positieve houding ook zo Hopelijk hou je die vast!

[Kitten]

Ik ben geen fysioloog maar:

Bij een miskraam zal in de meeste gevallen het aangelegde baarmoederslijmvlies en de (proto-)moederkoek weer worden afgestoten. In feite krijg je dan een (heftige) menstruatie. In de meeste gevallen zal de baarmoeder (naar mijn weten) daarna eigenlijk gelijk weer geschikt zijn voor innesteling, omdat de cyclus gewoon doorgaat. Het kan natuurlijk wel zo zijn dat door de hormonale schommelingen die er plaats vinden, de volgende ovulatie later plaatsvindt dan normaal.

Omdat bij een bevruchting buiten de baarmoeder, de vrucht weinig tot geen kans op overleven heeft (hangt nog iets af van de positie van de vrucht), zal deze bij een bepaalde grootte dood gaan. Ik geloof dat het zich dan net als bij afbraak van het baarmoederslijmvlies verwijderd via de schede. Hoewel ik moet speculeren denk ik dat ze wachten met opereren tot het moment dat het duidelijk is dat de vrucht zich niet zelfstandig verwijdert/verwijdert wordt, maar daar moet je een arts voor hebben.

p.s. Het is zelfs in principe mogelijk dat een embryo zich begint in te nestelen aan het andere uiteinde van de eileider. Dit heeft te maken met het feit dat de eerste opbouw van het baarmoederslijmvlies en de placenta hormonaal door de embryo wordt aangestuurd. Andere weefsels die met die hormonen in contact komen kunnen naar mijn weten op een gelijkende manier als de baarmoeder reageren op de hormonen en dus een (gedeeltelijke) innesteling veroorzaken.

[blablatje]

Het grote gevaar van een buitenbaarmoederlijke zwangerschap is nog niet eens dat het vruchtje het inderdaad niet zal redden, maar dat de eileider kan scheuren, wat hevige interne bloedingen geeft. Ik denk dat dat ook de reden is waarom je ze waarschuwen voor "ondraaglijke pijn", Snoopy. Laten we hopen dat dat je niet overkomt!

[Qimm]

Kunnen ze dan niet gewoon KIJKEN of er zich iets in de eileider heeft genestelt. Zeker met een echoscopie (dus van uit de vagina gescant) zou je dat prima moeten kunnen zien...

[Kitten]

Qimm schreef:

Kunnen ze dan niet gewoon KIJKEN of er zich iets in de eileider heeft genestelt. Zeker met een echoscopie (dus van uit de vagina gescant) zou je dat prima moeten kunnen zien...

Dat is ingewikkelder omdat een embryo zeker in een minder dan optimale omgeving niet zo snel groeit. Daarom zou je 'gevaarlijk' dichtbij moeten gaan met kijk apperatuur. Aangezien een embryo normaal dan afsterft, is het makkelijker en plezieriger voor de patient om dat af te wachten, of te kijken of die pijn komt opzetten. Zeker als de 'menstruatie' omtrend de eerdere miskraam nog aan de gang is.

[Qimm]

Dat valt wel mee (met gevaarlijk dichtbij), de meeste gynacologische echo's gaan via de vagina om zo een goed beeld te krijgen van de eierstokken om bijvoorbeeld te zoeken naar cysten of tumoren. Het is verder een ongevaarlijk onderzoek en ik zou liever weten of ik heftige pijn kan gaan verwachten of niet. Persoonlijk zou ik niet veel trek hebben in de wetenschap dat je mogelijk veel pijn gaat krijgen (ik wil niemand bang maken hoor trouwens) en daar dan op wachten.
Maar waarschijnlijk is die mogelijkheid zo nihil in dit geval dat ze het niet doen. Maar, nou ja. Gedachtengang.

Pff hoorde vandaag dat de vriendin van mijn collega (die 20 weken zwanger is) een baby heeft zonder nieren. En dus na de geboorte niet levensvatbaar zal zijn (maar nu dus wel groeit). Dat lijkt me echt heel erg. Ze moet nu beslissen of ze nu al wil 'bevallen' of over een tijdje. Ze gaan nu ook onderzoeken of het genetisch is en of er dus een kans is dat een eventueel volgend kindje dit ook zal krijgen.
Oh bah, word er naar van als ik er aan denk zo'n beslissing te moeten nemen. Kijk, daarom vind ik het doodeng om zwanger te raken.

Qimm schreef:

Dat valt wel mee (met gevaarlijk dichtbij), de meeste gynacologische echo's gaan via de vagina om zo een goed beeld te krijgen van de eierstokken om bijvoorbeeld te zoeken naar cysten of tumoren. Het is verder een ongevaarlijk onderzoek en ik zou liever weten of ik heftige pijn kan gaan verwachten of niet. Persoonlijk zou ik niet veel trek hebben in de wetenschap dat je mogelijk veel pijn gaat krijgen (ik wil niemand bang maken hoor trouwens) en daar dan op wachten.
Maar waarschijnlijk is die mogelijkheid zo nihil in dit geval dat ze het niet doen. Maar, nou ja. Gedachtengang.

Pff hoorde vandaag dat de vriendin van mijn collega (die 20 weken zwanger is) een baby heeft zonder nieren. En dus na de geboorte niet levensvatbaar zal zijn (maar nu dus wel groeit). Dat lijkt me echt heel erg. Ze moet nu beslissen of ze nu al wil 'bevallen' of over een tijdje. Ze gaan nu ook onderzoeken of het genetisch is en of er dus een kans is dat een eventueel volgend kindje dit ook zal krijgen.
Oh bah, word er naar van als ik er aan denk zo'n beslissing te moeten nemen. Kijk, daarom vind ik het doodeng om zwanger te raken.

Jeetje Dat lijkt me ook echt vreselijk

snoopy schreef:

Met de ene die er blijkbaar in mijn baarmoeder heeft gezeten (waar ie hoort) is t inderdaad afgelopen. Bij de echo zag ze dat er geen vruchtje meer in de baarmoeder was. Wel zag ze nog vocht ergens wat erop kon duiden dat er een buitenbaarmoederlijke zwangerschap was (inderdaad nog een embryo). Ik kreeg vrij veel last van m'n buik waardoor het erop leek dat ze gelijk kon hebben, maar goed... Die kans is dus niet zo groot omdat het er dan 2 moeten zijn geweest...
En zolang ik geen 'ondraaglijke' pijnen krijg (tsja, wanneer is een pijn ondraaglijk... ) denkt zowel de huisarts als de verloskundige dat het wel los zal lopen.

En wat betreft een embryo in een eileider (of ergens anders buiten de baarmoeder): dat is sowieso foute boel. Een eileider kan namelijk niet oprekken zoals de baarmoeder en ook geen placenta vormen. Dus misschien zou t nu nog leven dan, maar niet voor lang. Bovendien moet dan de vrucht operatief verwijderd worden wat lang niet altijd goed gaat. En met 1 eileider/eierstok/whatever is t weer lastiger zwanger worden dan met 2.

Ehm... snappie? (kan me voorstellen dat dit als abacadabra klinkt, dat was het voor mij ook tot voor kort geleden...)

Het is me duidelijk! De reden dat het zo verwarrend was, was omdat je er zo laconiek op leek te reageren. Zo kwam het op mij over althans. Hoe voel je je er nu onder?

[snoopy]

N00dles schreef:

Het is me duidelijk! De reden dat het zo verwarrend was, was omdat je er zo laconiek op leek te reageren. Zo kwam het op mij over althans. Hoe voel je je er nu onder?

Mja, ben ook wel redelijk laconiek. De kans is immers vrij klein, vooral omdat er dus op de echo duidelijk te zien was dat er zich in de baarmoeder in ieder geval een embryo genesteld had. Dan zouden het er twee moeten zijn en die kans is tamelijk klein. Ook hebben ze tijdens de echo van een week geleden dus gekeken en toen konden ze niks vinden, maar zoals gezegd groeit een embryo buiten de baarmoeder niet altijd normaal dus wil dat nog niet zeggen dat er echt niks zit.

Maar goed, wat betreft een cyclus overslaan: volgens de huisarts en de gynaecoloog hoeft dat niet. Je wordt niet zwanger als je lichaam daar nog niet klaar voor is. En waarschijnlijk is mijn lichaam alweer helemaal ont-zwangerd.

Ach, we zullen het zien...

[dolphin]

Ik ben heel lang niet actief op het forum geweest maar ik zag toevallig dit onderwerp langswaaien en ik moest het gewoon bekijken. Heb alle vorige delen van dit topic erbij gepakt en gigantisch veel gelezen. Ik zie het het nu niet helemaal meer het onderwerp is en dat de stemming wat minder vrolijk is (vind het heel naar voor je snoopy) maar ik wil toch even mijn verhaal laten horen en jullie mening vragen.

Ik ben 22 en mijn vriend is 23. We wonen nu 3 jaar samen en willen sinds een jaar erg graag kinderen, we praten er echt dagelijks over de laatste tijd en ik denk er bijna non stop over na. Ook hebben we een eigen huis met een extra kamer. De wil en de ruimte is er dus, maar er zijn nog veel praktische problemen. Momenteel hebben we samen een eigen bedrijf waarmee we voldoende verdienen voor ons tweetjes, als er een 'dure' baby bij zou komen wordt dat allemaal wat moeilijker, geen idee of het alleen lastig wordt of onmogelijk. De winst van ons bedrijf groeit nog maandelijks maar er is geen zekerheid dat het goed blijft gaan, voort zelfde geld maken we over 2 maanden geen winst meer. Vandaar wat we naast het werk gaan studeren (volgende week beginnen we allebei)zodat we wat zekerheid hebben voor het geval ons bedrijf wegvalt en we makkelijker een andere baan kunnen krijgen. Studie duurt echter 3, 4 jaar!

En dat is dus echt veeeel te lang wachten vinden wij!

Sommige mensen in onze omgeving zeggen dat we het gewoon moeten doen en niet alles moeten plannen maar gewoon moeten kijken hoe het loopt. Zelf ben ik een beetje bang dat ik de studie zal moeten afbreken en bij de supermarkt moet gaan werken (no offence voor alle cassieres)om genoeg geld te verdienen of iets anders moet gaan doen voor een groot deel van mijn leven waar ik echt niet blij van word.

Heeft hier iemand goede adviezen? Moeten we het gewoon doen of nog wachten en alle dromen tijdelijk verdringen. Iemand ervaring met een kind tijdens het studeren, laat staan zwanger zijn tijdens een studie?

Echt goede adviezen heb ik niet, wel mijn eigen mening... Als je een kind moet combineren met en werken (en bij een eigen bedrijf is dat over het algemeen vrij veel) en studeren...dan zou ik er geloof ik niet voor kiezen, hoe graag je het ook wilt. Ik denk dat die combinatie bijna onmogelijk is, in ieder geval wel als je ook nog voldoende tijd, aandacht en energie voor je kind wilt hebben (en niet te vergeten voor jezelf, jaar in jaar uit nooit een vrij minuutje voor jezelf hebben is heel zwaar).

Zelf heb ik er ook voor gekozen eerst mijn studie af te maken, hoe graag ik het ook anders had willen zien, dat leek me niet verstandig, omdat ik er er niet zo van houd dingen half te doen en je dat risico toch al snel loopt als je twee dingen hebt die zoveel tijd, aandacht en energie op eisen. Ik had gehoopt ervaring te hebben met zwanger zijn tijdens een studie, maar helaas gaat het soms niet zoals je hoopt...

HVJ heeft een eigen bedrijf en studeert geloof ik, misschien dat die adviezen heeft

Heel lastig natuurlijk en eigenlijk kun je dit alleen zelf goed beslissen. Ik studeer op dit moment deeltijd en heb hierbij een aantal mensen ontmoet die dus eerst kinderen hebben gekregen en daarna zijn gaan verder studeren. Sommigen wisten echt nu pas dat ze dit wilden, maar anderen hebben echt bewust eerst kinderen gekregen en zijn daarna gaan studeren en zeiden achteraf dat ze het liever andersom gedaan hadden. Toch blijft dit echt helemaal je eigen beslissing.

Ik zou het liefste vandaag de anticonceptie overboord gooien, mijn vriend ook. Ook wij hebben een extra kamer in ons huis en mijn vriend heeft een dusdanig goede baan dat we de financiele mogelijkheden ook hebben. Echter, ik studeer. Ik moet nog drie jaar, ook best een hele tijd.. Toch wil ik, tenzij er een ongelukje oid gebeurd, perse mijn studie eerst doen. Ik ben niet eens bang dat ik mijn studie zou moeten afbreken, want ik weet dat ik die later alsnog zal afmaken.. maar ik wil vooral, wanneer we aan kindjes beginnen, hier ook van kunnen genieten. Ik wil niet gestresst zijn, ik wil niet alleen maar denken aan huiswerk en al boeken lezend luiers verschonen.. Ik wil bewust moeder kunnen zijn, die jaren bewust mee kunnen maken en er dus ook tijd, ruimte en energie voor hebben. Bovendien wil ik een gelukkige moeder zijn en ik weet dat ik dat eerder zal zijn met deze opleiding, dan zonder..

In jouw positie zou ik dus nog wachten, eerst voor die studies gaan.. Zodra je het zo druk hebt met studie en eigen bedrijf, zijn de gedachten wellicht ook weer wat afgeleid van de grote kinderwens. In het laatste jaar van je studie kun je dan wellicht gaan "proberen", zeg maar.. Dat is in ieder geval ons plan.

Maar nogmaals, alleen jullie samen kunnen die beslissing maken..

Ave schreef:

HVJ heeft een eigen bedrijf en studeert geloof ik, misschien dat die adviezen heeft

Volgens mij is HvJ met haar studie gestopt en ergens anders gaan werken ivm de zwangerschap/het toekomstige kind?

[dolphin]

Leonoor schreef:

Volgens mij is HvJ met haar studie gestopt en ergens anders gaan werken ivm de zwangerschap/het toekomstige kind?

HVJ, Ik ben benieuwd waarom je bent gestopt met je studie en ergens anders bent gaan werken, je bent nog niet bevallen toch? Uit je eerdere posts in eerdere topics had ik heel erg het idee dat je dat eigen bedrijf echt niet op zou willen geven.

[dolphin]

Dusjcrib schreef:

Heel lastig natuurlijk en eigenlijk kun je dit alleen zelf goed beslissen. Ik studeer op dit moment deeltijd en heb hierbij een aantal mensen ontmoet die dus eerst kinderen hebben gekregen en daarna zijn gaan verder studeren. Sommigen wisten echt nu pas dat ze dit wilden, maar anderen hebben echt bewust eerst kinderen gekregen en zijn daarna gaan studeren en zeiden achteraf dat ze het liever andersom gedaan hadden. Toch blijft dit echt helemaal je eigen beslissing.

Ik zou het liefste vandaag de anticonceptie overboord gooien, mijn vriend ook. Ook wij hebben een extra kamer in ons huis en mijn vriend heeft een dusdanig goede baan dat we de financiele mogelijkheden ook hebben. Echter, ik studeer. Ik moet nog drie jaar, ook best een hele tijd.. Toch wil ik, tenzij er een ongelukje oid gebeurd, perse mijn studie eerst doen. Ik ben niet eens bang dat ik mijn studie zou moeten afbreken, want ik weet dat ik die later alsnog zal afmaken.. maar ik wil vooral, wanneer we aan kindjes beginnen, hier ook van kunnen genieten. Ik wil niet gestresst zijn, ik wil niet alleen maar denken aan huiswerk en al boeken lezend luiers verschonen.. Ik wil bewust moeder kunnen zijn, die jaren bewust mee kunnen maken en er dus ook tijd, ruimte en energie voor hebben. Bovendien wil ik een gelukkige moeder zijn en ik weet dat ik dat eerder zal zijn met deze opleiding, dan zonder..

In jouw positie zou ik dus nog wachten, eerst voor die studies gaan.. Zodra je het zo druk hebt met studie en eigen bedrijf, zijn de gedachten wellicht ook weer wat afgeleid van de grote kinderwens. In het laatste jaar van je studie kun je dan wellicht gaan "proberen", zeg maar.. Dat is in ieder geval ons plan.

Maar nogmaals, alleen jullie samen kunnen die beslissing maken..

Ik heb me afgelopen maanden in de rondte gewerkt maar dat hielp niet echt om mijn gedachten ergens anders op te zetten, waarschijnlijk omdat ik dat eigenlijk ook niet wil.

Ons laatste plan wat misschien morgen weer veranderd is, is om even een paar maanden te wachten(al voelt dat alweer heel lang) en te kijken hoe druk het met de studie wordt, hoe het met het bedrijf gaat, het lijkt nu gigantisch te groeien, en hoe de belasting uitvalt (dat kan zo 10.000 meer of minder betekenen en daar heb je toch weer een leuke buffer mee). Ik zou het niet erg vinden om, tijdelijk, met de studie te moeten stoppen. Ons eigen bedrijf gaat vanuit huis dus dat gaat prima samen met een kindje. Zolang we maar niet in zoveel geldnood komen dat we daarmee moeten stoppen en een vaste, slechte baan moeten gaan zoeken.

Ik las trouwens van de week dat je toch veel meer kansen hebt op een baan als je je universiteits Master afrond dan wanneer je alleen je bachelor hebt. Dat betekent nog weer een jaar erbij. 3 jaar leek me al veel te lang. Als jullie in het laatste jaar willen gaan proberen he, ben je dan niet bang voor alle hormonen die mee gaan spelen tijdens de studie, alle andere klachten nog maar te vergeten?

Trouwens, mijn studie heeft maar 12 contacturen per week.. Dat valt dus heel erg mee, ik ben dus niet hele dagen weg. En daarbij zit de uni 5 minuten fietsen van mn huis.

Veel studies hebben weinig contacturen, maar je moet daar wel heel veel huiswerk en soms ook werken aan groepsopdrachten bij rekenen. En misschien dat je ooit ook stage moet lopen.

Ik denk dat het een goed idee is om een paar maanden te wachten en te kijken hoe het loopt. Dan kan je waarschijnlijk veel beter beoordelen of het realistisch is om al die dingen te doen met een kind erbij en inderdaad ook of het financieel haalbaar is.

Zwanger worden gebeurt trouwens lang niet altijd meteen...daar kunnen best een aantal maanden overheen gaan. Als je dus in het laatste jaar van je studie begint, zeg acht maanden voor het eind, dan kan het dat je net na het afronden van je studie bevalt (en dus dat je tijdens je studie last hebt van alle hormonen ed), maar het kan ook heel goed zijn dat je na afloop van je studie helemaal nog niet zwanger bent. Daar is geen peil op te trekken...

[Velma]

Een collega van me is ondanks de pil zwanger geworden, ik ben er gelijk als de dood voor dat zoiets mij ook zal gebeuren

[dolphin]

Velma schreef:

Een collega van me is ondanks de pil zwanger geworden, ik ben er gelijk als de dood voor dat zoiets mij ook zal gebeuren

Hm, volgens mij is die kans erg klein hoor als je de pil trouw slikt. Heb het even opgezocht:

Bij perfect gebruik is de pil 99,5 tot 99,9 % betrouwbaar. Maar in de praktijk wordt per jaar ongeveer 3% van de vrouwen die de pil slikt toch zwanger. Dit is te wijten aan gebruikersfouten.

[Mariekje*]

dolphin schreef:

HVJ, Ik ben benieuwd waarom je bent gestopt met je studie en ergens anders bent gaan werken, je bent nog niet bevallen toch? Uit je eerdere posts in eerdere topics had ik heel erg het idee dat je dat eigen bedrijf echt niet op zou willen geven.

Nee, ik ben op dit moment 25 weken zwanger.

Het klopt dat ik inderdaad gestopt ben met mijn studie, niet omdat het niet haalbaar was, maar puur omdat de hogeschool vertikte om mee te werken. Ik zou namelijk midden in het studiejaar moeten bevallen, en behoud dan ook gewoon mijn recht op zwangerschapsverlof. De hogeschool weigert mij echter een overzicht te bieden waar het hoe/wat op staat. Zij konden mij niet garanderen dat ik na mijn zwangerschapsverlof nog terug kon keren, wat mij heeft doen besluiten om OF aan de Open Universiteit te gaan studeren, OF om mijn studie in februari 2009 te hervatten. Echter ben ik nu tijdelijk bij mijn vader aan het werk, naast het eigen bedrijf gebeuren, werk ik alleen daar al 45 uur in de week... En houd er een riant salaris op na. Wellicht dat ik hier in de toekomst mee verder wil gaan, maar dan heb ik ook wel de garantie van een succesvolle carriere voor 4 dgn in de week.

Het is moeilijk om iemand te adviseren in het kiezen voor kinderen, omdat het voornamelijk een gevoelskwestie is. Probeer ook eventuele gevolgen van een zwangerschap in te calculeren; Stel je moet aan het begin van je zwangerschap al een keertje opgenomen worden vanwege uitdrogingsverschijnselen of algehele bedrust houden vanwege bekkeninstabiliteit, wat zijn dan de consequenties voor je bedrijf? Ik kan je vertellen dat lichamelijke klachten een flinke invloed uitoefenen op je kunnen, zelf kamp ik al vanaf het begin van mijn zwangerschap met bekkeninstabiliteit en duizelingen. Niet elke zwangerschap gaat van een leien dakje, en is hoe dan ook energierovend.
Zelf wanneer het bedrijf voortvarend is, dien je er rekening mee te houden (zoals jullie volgens mij al prima doen) dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Het idee geen zekerheid te hebben kan een erg negatieve invloed op je zwangerschap hebben, en veel spanningen met zich meebrengen. Vraag je af in hoeverre je dit waard is, en hoe jullie hiermee om willen gaan springen.
Persoonlijk zou ik ervoor kiezen eerst beiden een studie af te ronden, wetende dat het na de komst van een kleintje een stuk moeilijk word. Na een eerste jaar studie kun je in ieder geval een reeel beeld vormen, in hoeverre de studie te combineren is met een zwangerschap c.q. verlof/ouderschap.
Ik weet niet of jullie gezamelijk de bedrijfsvoering doen, of dat het bedrijf op 1 van jullie namen staat? In het laatste geval heb je wellicht recht op een basisbeurs studiefinanciering + ouder/kind toeslag, om iets meer financiele zekerheid te garanderen. De exacte voorwaarden zou je even op de site van de ib-groep op moeten zoeken, hier heb ik verder geen know-how van, omdat het voor mij niet relevant is.

Succes

[Mariekje*]

dolphin schreef:

Hm, volgens mij is die kans erg klein hoor als je de pil trouw slikt. Heb het even opgezocht:

Bij perfect gebruik is de pil 99,5 tot 99,9 % betrouwbaar. Maar in de praktijk wordt per jaar ongeveer 3% van de vrouwen die de pil slikt toch zwanger. Dit is te wijten aan gebruikersfouten.

Och ook ik ben recht door de pil heen zwanger geraakt, zonder ook maar een gebruikersfout te maken. Kleine kans, maar wel degelijk raak.

[dolphin]

HvJ schreef:

Nee, ik ben op dit moment 25 weken zwanger.

Het klopt dat ik inderdaad gestopt ben met mijn studie, niet omdat het niet haalbaar was, maar puur omdat de hogeschool vertikte om mee te werken. Ik zou namelijk midden in het studiejaar moeten bevallen, en behoud dan ook gewoon mijn recht op zwangerschapsverlof. De hogeschool weigert mij echter een overzicht te bieden waar het hoe/wat op staat. Zij konden mij niet garanderen dat ik na mijn zwangerschapsverlof nog terug kon keren, wat mij heeft doen besluiten om OF aan de Open Universiteit te gaan studeren, OF om mijn studie in februari 2009 te hervatten. Echter ben ik nu tijdelijk bij mijn vader aan het werk, naast het eigen bedrijf gebeuren, werk ik alleen daar al 45 uur in de week... En houd er een riant salaris op na. Wellicht dat ik hier in de toekomst mee verder wil gaan, maar dan heb ik ook wel de garantie van een succesvolle carriere voor 4 dgn in de week.

Het is moeilijk om iemand te adviseren in het kiezen voor kinderen, omdat het voornamelijk een gevoelskwestie is. Probeer ook eventuele gevolgen van een zwangerschap in te calculeren; Stel je moet aan het begin van je zwangerschap al een keertje opgenomen worden vanwege uitdrogingsverschijnselen of algehele bedrust houden vanwege bekkeninstabiliteit, wat zijn dan de consequenties voor je bedrijf? Ik kan je vertellen dat lichamelijke klachten een flinke invloed uitoefenen op je kunnen, zelf kamp ik al vanaf het begin van mijn zwangerschap met bekkeninstabiliteit en duizelingen. Niet elke zwangerschap gaat van een leien dakje, en is hoe dan ook energierovend.
Zelf wanneer het bedrijf voortvarend is, dien je er rekening mee te houden (zoals jullie volgens mij al prima doen) dat in het verleden behaalde resultaten geen garantie bieden voor de toekomst. Het idee geen zekerheid te hebben kan een erg negatieve invloed op je zwangerschap hebben, en veel spanningen met zich meebrengen. Vraag je af in hoeverre je dit waard is, en hoe jullie hiermee om willen gaan springen.
Persoonlijk zou ik ervoor kiezen eerst beiden een studie af te ronden, wetende dat het na de komst van een kleintje een stuk moeilijk word. Na een eerste jaar studie kun je in ieder geval een reeel beeld vormen, in hoeverre de studie te combineren is met een zwangerschap c.q. verlof/ouderschap.
Ik weet niet of jullie gezamelijk de bedrijfsvoering doen, of dat het bedrijf op 1 van jullie namen staat? In het laatste geval heb je wellicht recht op een basisbeurs studiefinanciering + ouder/kind toeslag, om iets meer financiele zekerheid te garanderen. De exacte voorwaarden zou je even op de site van de ib-groep op moeten zoeken, hier heb ik verder geen know-how van, omdat het voor mij niet relevant is.

Succes

Gefeliciteerd! Ben je er 100% blij mee of had je liever willen wachten als je de keuze had gehad?

Hm, raar dat ze niet mee wilden werken op de studie. Sommige scholen zijn zo stug met dingen die net iets anders zijn dan ze gewend zijn.
Qua studie zou ik dat dan even uit moeten zoeken, al vind ik dat wel een beetje raar om te vragen hoe de procedure is ALS ik eventueel zwanger zou raken

Over de gevolgen van een zwangerschap, ik weet niet zo goed wat ik in moet calculeren, er is echt zoveel dat af zou kunnen wijken. Je kan allemaal lichamelijke problemen krijgen de hele zwangerschap door, je kan een miskraam krijgen en daar emotioneel kapot van zijn, je kan een kindje met een afwijking krijgen, of meerdere kinderen. Als je rekening zou moeten houden met al deze dingen, of zelfs met een combinatie van meerdere van deze problemen dan ben je er volgens mij nooit klaar voor. Hetzelfde met geld natuurlijk. Zonder inkomen moet je er niet aan beginnen, dat lijkt me duidelijk. Maar een financiele buffer om 4 jaar vooruit te kunnen is weer erg overdreven. Dus waar ligt die grens, waar moet je allemaal rekening mee houden en hoeveel zekerheid moet je hebben?

Het bedrijf loopt nu goed, maar we houden er zeker rekening mee dat het opeens over kan zijn, zeker omdat het een internetbedrijf is, en daarmee heb je nooit echt zekerheid.
Het bedrijf staat inderdaad op naam van mijn vriend, ik krijg daarom ook een volledige studiefinanciering (de kindertoeslag is volgens mij niet van toepassing omdat mijn vriend de laatste jaren teveel verdiend heeft en omdat we geen fiscale partners zijn bij de belastingdienst oid). Wat ik nog helemaal heb vergeten te vermelden en wat wel voor en nadelen kan hebben:
Ik ben chronisch ziek en heb daarom momenteel een Wajonguitkering (800 per maand), die mag ik gewoon houden totdat ik de studie heb afgerond zolang ik maar niet te veel ga verdienen, zeggen ze nu. Ik vind het UWV echter niet betrouwbaar genoeg dat ik op dat geld kan rekenen. Toen ik mijn uitkering aanvroeg is er zoveel fout gegaan dat het 2 jaar duurde voor ik het eerste geld binnenkreeg.
Dus dat is een mooi extraatje, nadeel wat er aanvast zit is wel dat ik niet weet hoe mijn lichaam gaat reageren op een kind ivm deze ziekte.

[Mariekje*]

Aan een financiele buffer van 12 maanden zou je dus in principe meer dan genoeg moeten hebben, zonder opleidingen. En in principe geldt voor het UWV over het algemeen toch wel: Eenmaal geld ontvangen, dan blijft het goed gaan. Met een dergelijke buffer kun je denk ik stellen genoeg te hebben, mocht jij onverhoopt wegvallen door ziekte, en niet langer meer in staat zijn je taken waar te nemen. Maar gosh hoever wil je gaan.

De afweging lijkt mij gewoon simpel: Willen jullie eerst meer financiele zekerheid putten, door het volgen van een opleiding? Of neem je de sprong in het diepe, maakt een grote hartewens waar en stelt "In tweedehandjes wordt het eventueel ook wel groot"?
Persoonlijk denk ik dat je ook niet alles moet willen plannen op het idealen af, want dan kun je je inderdaad afvragen of je er uberhaupt ooit klaar voor bent. Ja, stel jullie hebben beiden een opleiding afgerond, jij raakt zwanger en het blijkt een (zwaar) gehandicapt kindje te zijn... Niets geen carriere, en kijken of je met wat simpele flexibele baantjes extra inkomsten kunt verwerven EN volledig zorg kunt dragen voor je kleintje. Weg financiele zekerheid.
Waar het denk ik vooral om gaat is of jullie er als stel klaar voor zijn om een kleintje te verwelkomen; Met de komst van een kleine (en dat geldt al tijdens je zwangerschap) zul je jezelf ALTIJD op de 2de plaats moeten zetten, en je zult soms vreselijk flexibel moeten zijn, ook op financieel gebied.

Mijn broer onderhoud zijn gezinnetje (vrouw en kind) in zijn eentje voor ongeveer 1300 euro netto in de maand, hij heeft geen opleidingen afgerond, en zeker in de feestmaanden heeft hij behoorlijk wat moeite om rond te komen. Het lukt hem wel; Zorgt altijd dat zijn kindje en vrouw prima gekleed door het leven gaan, dat de rekeningen betaald worden, en er voldoende eten in huis is. Nee, niet elke dag merkcola of een roseetje bij het avondeten, maar ze zijn wel gelukkig. En denken nu na over een tweede...

Zelf zit ik op dit moment op zo'n 1900 euro in de maand netto, samen met mijn vriend verdien ik momenteel rond de 3000 euro (excl. inkomsten uit ons eigen bedrijfje). Behoorlijk riant voor onze leeftijden, en wij hoeven dan ook nergens op te letten. Kindje heeft een splinternieuwe babykamer, kasten die riant gevuld zijn met nieuwe (merk)kleertjes, nieuwe kinder- en wandelwagen enzovoorts. Niets te klagen, maar toch had ik het liever allemaal anders gezien. Natuurlijk is het kindje nu vreselijk welkom en kijk ik enorm uit naar zijn/haar komst, maar ik lever er ook erg veel voor in. Mijn studie moet ik stoppen/onderbreken, stage in het buitenland kan ik vergeten, de paardensport staat op een laag pitje en mijn relatie heeft toch ook behoorlijk te lijden onder de spanningen van een zwangerschap. Maar who cares, ik weet dat het vanzelf wel goed komt, en het kleintje is het me meer dan waard. Maar er is niets aan gelogen als ik zeg: Wat later, was beter geweest.

Met die dure baby's valt het trouwens echt wel mee: Veel mensen kopen een mooi tweedehands kamertje van marktplaats, en pikken direct een z.g.a.n. kinderwagen mee. Borstvoeding is gratis, en voor de kruidvat luiers moet je ongeveer rekenen op een kleine 50 euro in de maand. Kunstvoeding is prijziger, maar de opvolgmelk van bijv. kruidvat (a 5,40 per blik) staan qua voedingswaarden nagenoeg gelijk aan een concurrent als nutrilon (a 12,00 per blik). Veel mensen beginnen met 4 maanden met een fruithapje, meer voor de leukigheid, je kunt dit ook prima nog even uitstellen. Potjes zijn ongeveer een euro, en hier doe je - als ze klein zijn - zeker 2 voedingen mee. Billendoekjes kosten ook de kop niet, kleintje is nog met jou mee verzekerd, en als je pech hebt zul je verschillende flessen uit moeten proberen om te zien waar je kleintje het best op reageert a 20 euro per pakket.

Succes met het maken van een keuze.

@dolphin: Als je het moet combineren met werken, studeren en chronisch ziekzijn...dan lijkt het me allemaal nog zwaarder... Ik neem tenminste aan dat je ook last hebt van die ziekte? (Dit is nog een reden waarom wij zo lang gewacht hebben...ik ben ook chronisch ziek.)

Heb je met een eigen bedrijf trouwens zelf eigenlijk ook geen inkomsten...? 't is misschien wel geen echt salaris, maar je verdient eigenlijk wel...?

Wta betreft luiers & voedingen: als het mee zit, kan je daar inderdaad gewoon de goedkope variant van nemen. Maar ga er niet van uit, er zijn genoeg gevoelige babyhuidjes die het daar niet goed op doen..

[Mariekje*]

Ave schreef:

Wta betreft luiers & voedingen: als het mee zit, kan je daar inderdaad gewoon de goedkope variant van nemen. Maar ga er niet van uit, er zijn genoeg gevoelige babyhuidjes die het daar niet goed op doen..

Klopt, daarin heb je absoluut een punt. Maar op het gebied van luiers ontloopt het elkaar allemaal niet veel, kunstvoeding is op voorhand altijd al zoeken.. Maar als je nagaat dat je zeker in 1e instantie bijna 2 weken met 1 pak nutrilon doet, en je rekent terug (12/14) ben je nog geen euro per dag kwijt, en stelt het eigenlijk niets meer voor.
En met betrekking op luiers: Je kunt altijd nog katoenen luiers overwegen, brengt natuurlijk wel weer de kosten van kookwas met zich mee, maar daar is nagenoeg geen enkel kind allergisch of gevoelig voor.

Ik vind wel dat je het allemaal heel rooskleurig voorstelt HvJ.

Hopelijk krijg jij een kind waarbij het allemaal zo makkelijk gaat en vallen de kosten in de praktijk ook zo mee en blijven jullie inkomsten in de toekomst ook zo goed. Dit bedoel ik overigens niet sarcastisch of wat dan ook, ik hoop het echt.

dolphin schreef:

Ik heb me afgelopen maanden in de rondte gewerkt maar dat hielp niet echt om mijn gedachten ergens anders op te zetten, waarschijnlijk omdat ik dat eigenlijk ook niet wil.

Ons laatste plan wat misschien morgen weer veranderd is, is om even een paar maanden te wachten(al voelt dat alweer heel lang) en te kijken hoe druk het met de studie wordt, hoe het met het bedrijf gaat, het lijkt nu gigantisch te groeien, en hoe de belasting uitvalt (dat kan zo 10.000 meer of minder betekenen en daar heb je toch weer een leuke buffer mee). Ik zou het niet erg vinden om, tijdelijk, met de studie te moeten stoppen. Ons eigen bedrijf gaat vanuit huis dus dat gaat prima samen met een kindje. Zolang we maar niet in zoveel geldnood komen dat we daarmee moeten stoppen en een vaste, slechte baan moeten gaan zoeken.

Ik las trouwens van de week dat je toch veel meer kansen hebt op een baan als je je universiteits Master afrond dan wanneer je alleen je bachelor hebt. Dat betekent nog weer een jaar erbij. 3 jaar leek me al veel te lang. Als jullie in het laatste jaar willen gaan proberen he, ben je dan niet bang voor alle hormonen die mee gaan spelen tijdens de studie, alle andere klachten nog maar te vergeten?

Trouwens, mijn studie heeft maar 12 contacturen per week.. Dat valt dus heel erg mee, ik ben dus niet hele dagen weg. En daarbij zit de uni 5 minuten fietsen van mn huis.

In mijn laatste studiejaar moet ik me vooral richten op mijn scriptie en daarmee dus thuis werken en 20 stage-uren maken in de week. We willen ongeveer halverwege dat jaar gaan "proberen", dus alleen als het dan snel/direct raak is zal ik ook daadwerkelijk tijdens de afsluiting van mijn studie al zwanger zijn. Het voordeel is daarbij, dat ik dan uitwijkmogelijkheden heb.. Ik kan de zomer doorgaan om mijn stage-uren te halen mocht ik die missen en ook mijn scriptie kan ik eventueel later inleveren. Ik heb een hogeschool die heel goed is in leerlingen erdoorheen slepen wanneer zij steun/hulp nodig hebben en meer kijken naar wat jij daadwerkelijk kunt en hebt geleerd dan naar hoezeer je de regeltjes naleeft. Mocht ik dus allerlei lichamelijk klachten ervaren, kan ik rekenen op steun van mijn school en eventueel langer doen over alles. Omdat mijn vriend al een voldoende buffer opgebouwd heeft om een tijd op te kunnen leven met z'n allen, mocht dat nodig zijn, zit er ook geen financiele druk op..

Maar nogmaals, besef je wel dat chronisch ziek zijn, studeren, een eigen bedrijf en daarbij nog een kindje wel betekent dat je waarschijnlijk erg moe zult zijn en veel stress zult hebben. Voor mij is DAT de reden om te wachten, omdat ik wil genieten van het moeder zijn en dat niet wil moeten inplannen in mijn dag.. Besef je dat dus ook, dat je kindje maar kort kindje is en dat het zonde is als je later bedenkt dat je er veel te weinig van hebt kunnen genieten door alle stress en activiteit eromheen.

Maar, het even aankijken lijkt me een goed idee.. pas dan valt de bepalen hoe realistisch de wens alles te combineren daadwerkelijk is

[Mariekje*]

Leonoor schreef:

Ik vind wel dat je het allemaal heel rooskleurig voorstelt HvJ.

Hopelijk krijg jij een kind waarbij het allemaal zo makkelijk gaat en vallen de kosten in de praktijk ook zo mee en blijven jullie inkomsten in de toekomst ook zo goed. Dit bedoel ik overigens niet sarcastisch of wat dan ook, ik hoop het echt.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik de komst van een kindje weinig rooskleurig vind, alsin het is er nog niet, en ik word nu soms al koek-koek van al het geregel. Kinderwagens en babykamers die niet op tijd gelevert kunnen worden, problemen met het behangen van de muren en alle rotzooi waar je over moet lezen wil je enigzins voorbereid je zwangerschap, bevalling en ouderschap in gaan.

Onze inkomens staan vast, en het moet wel heel raar lopen willen deze ineens onoverkomelijk kelderen. Wat ik overigens vreemd vind is dat iedereen altijd het idee heeft dat een kind vreselijk duur is, dat slaat namelijk echt nergens op. Tenzij je een peuter al van een Wii-spelcomputer en andere ongein wilt voorzien. Kinderopvang word ook nagenoeg helemaal vergoed.

Niemand wil dat, idioot. De bevalling is niet het doel, maar het middel. En hou eens op met je gehuil, als het onderwerp je niet interesseert blijf dan weg.

In een leven moet je van alles doen wat niet prettig is, omdat het resultaat ontzettend de moeite waard is. Echt niet alleen bij een geboorte. Deal with it

[dolphin]

HvJ schreef:

Aan een financiele buffer van 12 maanden zou je dus in principe meer dan genoeg moeten hebben, zonder opleidingen. En in principe geldt voor het UWV over het algemeen toch wel: Eenmaal geld ontvangen, dan blijft het goed gaan. Met een dergelijke buffer kun je denk ik stellen genoeg te hebben, mocht jij onverhoopt wegvallen door ziekte, en niet langer meer in staat zijn je taken waar te nemen. Maar gosh hoever wil je gaan.

De afweging lijkt mij gewoon simpel: Willen jullie eerst meer financiele zekerheid putten, door het volgen van een opleiding? Of neem je de sprong in het diepe, maakt een grote hartewens waar en stelt "In tweedehandjes wordt het eventueel ook wel groot"?
Persoonlijk denk ik dat je ook niet alles moet willen plannen op het idealen af, want dan kun je je inderdaad afvragen of je er uberhaupt ooit klaar voor bent. Ja, stel jullie hebben beiden een opleiding afgerond, jij raakt zwanger en het blijkt een (zwaar) gehandicapt kindje te zijn... Niets geen carriere, en kijken of je met wat simpele flexibele baantjes extra inkomsten kunt verwerven EN volledig zorg kunt dragen voor je kleintje. Weg financiele zekerheid.
Waar het denk ik vooral om gaat is of jullie er als stel klaar voor zijn om een kleintje te verwelkomen; Met de komst van een kleine (en dat geldt al tijdens je zwangerschap) zul je jezelf ALTIJD op de 2de plaats moeten zetten, en je zult soms vreselijk flexibel moeten zijn, ook op financieel gebied.

Mijn broer onderhoud zijn gezinnetje (vrouw en kind) in zijn eentje voor ongeveer 1300 euro netto in de maand, hij heeft geen opleidingen afgerond, en zeker in de feestmaanden heeft hij behoorlijk wat moeite om rond te komen. Het lukt hem wel; Zorgt altijd dat zijn kindje en vrouw prima gekleed door het leven gaan, dat de rekeningen betaald worden, en er voldoende eten in huis is. Nee, niet elke dag merkcola of een roseetje bij het avondeten, maar ze zijn wel gelukkig. En denken nu na over een tweede...

Zelf zit ik op dit moment op zo'n 1900 euro in de maand netto, samen met mijn vriend verdien ik momenteel rond de 3000 euro (excl. inkomsten uit ons eigen bedrijfje). Behoorlijk riant voor onze leeftijden, en wij hoeven dan ook nergens op te letten. Kindje heeft een splinternieuwe babykamer, kasten die riant gevuld zijn met nieuwe (merk)kleertjes, nieuwe kinder- en wandelwagen enzovoorts. Niets te klagen, maar toch had ik het liever allemaal anders gezien. Natuurlijk is het kindje nu vreselijk welkom en kijk ik enorm uit naar zijn/haar komst, maar ik lever er ook erg veel voor in. Mijn studie moet ik stoppen/onderbreken, stage in het buitenland kan ik vergeten, de paardensport staat op een laag pitje en mijn relatie heeft toch ook behoorlijk te lijden onder de spanningen van een zwangerschap. Maar who cares, ik weet dat het vanzelf wel goed komt, en het kleintje is het me meer dan waard. Maar er is niets aan gelogen als ik zeg: Wat later, was beter geweest.

Met die dure baby's valt het trouwens echt wel mee: Veel mensen kopen een mooi tweedehands kamertje van marktplaats, en pikken direct een z.g.a.n. kinderwagen mee. Borstvoeding is gratis, en voor de kruidvat luiers moet je ongeveer rekenen op een kleine 50 euro in de maand. Kunstvoeding is prijziger, maar de opvolgmelk van bijv. kruidvat (a 5,40 per blik) staan qua voedingswaarden nagenoeg gelijk aan een concurrent als nutrilon (a 12,00 per blik). Veel mensen beginnen met 4 maanden met een fruithapje, meer voor de leukigheid, je kunt dit ook prima nog even uitstellen. Potjes zijn ongeveer een euro, en hier doe je - als ze klein zijn - zeker 2 voedingen mee. Billendoekjes kosten ook de kop niet, kleintje is nog met jou mee verzekerd, en als je pech hebt zul je verschillende flessen uit moeten proberen om te zien waar je kleintje het best op reageert a 20 euro per pakket.

Succes met het maken van een keuze.

Leuk om dit allemaal zo te lezen

Ik hoef mijn kind ook echt geen merkkleding te geven, en mijn ouders hebben de meeste babyspulletjes nog wel staan (geloof ik) van mijn jongste broertje, die is nu 4, nakomertje. We hebben afgelopen maand eens zitten kijken naar prijzen van het een en ander, maar dat valt me heel erg mee. Ik hoef ook niet het allernieuwste model kinderwagen oid. Ik wil gewoon mijn kind een goede opvoeding kunnen geven, en daar heb je niets duurs voor nodig.

Maarehm, als je broer het van 1300 kan dan moet het bij ons zeker lukken. Een redelijk stabiel deel van het bedrijf levert ons al maandelijks 1500 op. En dan is er nog een stuk wat soms super veel oplevert en dan weer bijna niets.
@ leonoor. Ik verdien zelf inderdaad ook nog, maar dat staat momenteel allemaal op mijn vriends naam, ik sta vanaf deze maand voor 10 uur per maand in de boekhouding dus dat is echt niets. Hij verdient dan natuurlijk weer lekker veel(waarvan er dan ook weer lekker extra veel naar de belasting gaat)

Over de ziekte, ik heb er de afgelopen jaren vrij veel last van gehad maar het gaat nu weer beter. Als ik teveel pijn heb tijdens mijn zwangerschap wil ik dan ook met alles kunnen stoppen zoals studie en werk. Samen met uitkering, loon van mijn vriend en bijslagen moet het dan ook te redden zijn. Er leven zoveel mensen met een kindje van het minimum loon. Maar dat is uiteraard niet hoe ik het wil zien, hoop toch nog wel een toekomst te kunnen hebben en een studie af te kunnen ronden en te blijven werken. Ik vind het overigens geen enkel probleem om tijdens mijn studie een of twee jaar ertussenuit te gaan. Zolang ik dan maar wel voldoende financiële buffer overhoudt om daarna de rest van de studie nog af te maken. Dat moet lukken als ik elke dag een uurtje of 2,3 bij zou kunnen blijven werken en het bedrijf niet superslecht zou gaan.

HVJ, je kinderopvang wordt vergoed zeg je? In wat voor opzicht is dat? Ik dacht alleen als je een vaste baan had?

Bedankt trouwens voor al jullie goede adviezen. Toen ik een aantal jaar geleden veel op scholieren zat was 80% van alle reacties altijd onzin. Dus ik ben blij verrast.
Heb geen vrienden van mijn leeftijd die al met kinderen bezig zijn, die denken er uberhaupt nog niet eens over na, dus daar valt ook niet zoveel mee te praten. Leuk dat dat hier wel kan

HvJ schreef:

Kinderopvang word ook nagenoeg helemaal vergoed.

Ik vraag me af in hoeverre dat waar is, de mensen die ik ken zeggen namelijk dat het nog steeds behoorlijk duur is. Daarnaast zijn er plannen de vergoeding weer terug te draaien. En zijn er vaak (lange) wachtlijsten voor de kinderopvang.

Ik denk dat een kind ook zonder Wii veel geldt kost. Alles los van elkaar is misschien niet zo heel duur, maar als je alles optelt ben je toch een hoop geld kwijt. In vergelijking met het leven van een tiener is het misschien weinig, maar dat verandert niets aan de hoeveelheid die een baby kost. En misschien vallen de kosten met een inkomen van 3000 euro inderdaad wel mee, de meeste mensen hebben alleen geen dergelijk inkomen.

Maar nogmaals: ik hoop dat het je in de praktijk straks ook allemaal zo meevalt (en dan doel ik dus op een baby zonder allergieën, de kosten, enz. en niet de dingen waarmee jij reageerde, want daar ging het mij de eerste keer al niet om ).

[Lilything]

dolphin schreef:

Ik ben heel lang niet actief op het forum geweest maar ik zag toevallig dit onderwerp langswaaien en ik moest het gewoon bekijken. Heb alle vorige delen van dit topic erbij gepakt en gigantisch veel gelezen. Ik zie het het nu niet helemaal meer het onderwerp is en dat de stemming wat minder vrolijk is (vind het heel naar voor je snoopy) maar ik wil toch even mijn verhaal laten horen en jullie mening vragen.

Ik ben 22 en mijn vriend is 23. We wonen nu 3 jaar samen en willen sinds een jaar erg graag kinderen, we praten er echt dagelijks over de laatste tijd en ik denk er bijna non stop over na. Ook hebben we een eigen huis met een extra kamer. De wil en de ruimte is er dus, maar er zijn nog veel praktische problemen. Momenteel hebben we samen een eigen bedrijf waarmee we voldoende verdienen voor ons tweetjes, als er een 'dure' baby bij zou komen wordt dat allemaal wat moeilijker, geen idee of het alleen lastig wordt of onmogelijk. De winst van ons bedrijf groeit nog maandelijks maar er is geen zekerheid dat het goed blijft gaan, voort zelfde geld maken we over 2 maanden geen winst meer. Vandaar wat we naast het werk gaan studeren (volgende week beginnen we allebei)zodat we wat zekerheid hebben voor het geval ons bedrijf wegvalt en we makkelijker een andere baan kunnen krijgen. Studie duurt echter 3, 4 jaar!

En dat is dus echt veeeel te lang wachten vinden wij!

Sommige mensen in onze omgeving zeggen dat we het gewoon moeten doen en niet alles moeten plannen maar gewoon moeten kijken hoe het loopt. Zelf ben ik een beetje bang dat ik de studie zal moeten afbreken en bij de supermarkt moet gaan werken (no offence voor alle cassieres)om genoeg geld te verdienen of iets anders moet gaan doen voor een groot deel van mijn leven waar ik echt niet blij van word.

Heeft hier iemand goede adviezen? Moeten we het gewoon doen of nog wachten en alle dromen tijdelijk verdringen. Iemand ervaring met een kind tijdens het studeren, laat staan zwanger zijn tijdens een studie?

Jeetje wat heeft dit topic ineens weer een vlucht genomen, leuk om te zien! Leuk om te zien dat een oud forummer weer terugkomt voor dit topic! De naam Dolphin herinner ik me nog van de tijd dat ik ook nog weleens een berichtje op onzin neergooide (had jij geen topic waar jouw eigen naam altijd in stond?).

Ik merk aan mezelf dat die kinderwens ook een bepaalde fase is die onregelmatig en in wisselende hevigheden terugkeert. Ik heb zelf geen kinderen en ben tot de conclusie gekomen dat het eventjes nog niet handig is voor mij (ik woon zelfs nog niet eens samen dus daar ga je al dan.. terwijl ik wel een hele lange relatie heb overigens) Ik vind persoonlijk (maar niet iedereen in dit topic is het daarmee eens geloof ik) dat kinderen (en zelfs een kinderwens) ambitieverlagend werkt en dat is voor mij even iets wat ik echt niet kan gebruiken op dit moment! Momenteel zit ik namelijk in de afrondende fase van mijn studie en dat is een fase waarin je een grote zelfdiscipline moet hebben om uberhaupt je studie af te ronden. Het is (in mijn geval althans) geen groepswerk waarbij je werk kunt verdelen. Nee, alles komt op jou aan! Samenhangend daarmee zou ik een goede vriendin ook met klem afraden om zwanger proberen te worden in de afrondende fase van je studie. Stel dat het binnen 2 maanden lukt! Kijk naar Snoopy bijv., zij was echt 'net' zwanger en toen had zij zelfs al last van grote vermoeidheid. Ook de hormoniale issues kunnen de professionaliteit die je juist in deze fase moet laten zien erg schaden! Naar mijn mening iets om altijd spijt van te houden als je in deze fase afhaakt!

Even terugkomend op dat ambitieverlagende aspect. Probeer voor jezelf na te gaan of je het erg vindt als je even je ambities iets (naar beneden) bij moet stellen, want dat is wat in de praktijk altijd gaat gebeuren. Kijk naar Hvj die heeft ook haar ambitie om een opleiding te volgen (tijdelijk) even bij moeten stellen. En dat geeft helemaal niets, zolang je er zelf vrede mee kunt hebben! Dat is dus iets wat je jezelf af moet vragen. Ik zou er zelf altijd spijt van houden dat ik in die afrondende fase aan kinderen ben begonnen. Maar voor jou ligt die afweging waarschijnlijk weer heel anders!

Verder heb ik het gevoel dat je dingen als wereldreizen, enorm avontuurlijke vakanties, bungee jumpen en noem maar op, beter even kunt doen voordat je kinderen hebt. Als je kinderen hebt, heb je denk ik de eerste jaren van hun leventjes zo'n groot verantwoordelijkheidsgevoel dat je het toch niet meer doet (terwijl je het wel diep in je hart had willen doen). Ook qua vakanties moet je denk ik wel een bevredigd gevoel hebben, want met kinderen kom je niet verder dan de camping in Nederland, België of misschien Frankrijk

Waarmee ik niet bedoel dat je die dingen niet meer kunt doen als je kinderen hebt, maar het zal allemaal wat lastiger zijn om te doen (misschien geniet je er zelf ook een stuk minder van ivm diepzittend verantwoordelijkheidsgevoel)! Dus ik bedoel meer, je moet een bepaald soort rust hebben (het gevoel hebben dat je wel "geleefd hebt") en dan aan kinderen beginnen denk ik. Dan geniet je denk ik veel meer van de camping ipv verlangend naar een wereldreis naast de caravan zittend

En dan over de financiën. Misschien zijn er websites die aangeven hoeveel een kind per jaar kost? Hoe graag wil je die studie? Is het iets wat je doet voor de carriere of omdat het je hartewens is? Ik denk dat als ik in jouw schoenen zou staan dat ik misschien ervoor zou kiezen om niet meer te beginnen aan een studie. Het klinkt gek, maar volgens mij worden die kinderwensfases steeds heftiger met hoe ouder je wordt (de zogenaamde biologische klok die je als vrouw echt hoort tikken soms). Hierdoor kan je motivatie ook dusdanig laag zijn dat je er bijv. nog langer over doet dan er eigenlijk voor staat, juist omdat je er zo ontzettend graag vanaf wilt zijn! (dat werkt dan averechts zeg maar).

Zo nu de rest even verder bekijken

even voor mezelf, ik moet zo weer hier verder lezen:
Gisteren, 18:19
Dusjcrib
24V - Lid