wie heeft ervaring met kanker (of kent mensen die het hebben?

[ping]

heej mensen

ik moet een werkstuk maken voor ANW en nu heb ik gekozen voor het onderwerp kanker. Mijn hoofdvraag is: hoe beïnvloed kanker iemands leven? omdat hier niet echt goede feitelijke informatie over te vinden is, heb ik besloten om mensen te zoeken die zelf kanker hebben (of hebben gehad) of mensen die het in hun omgeving hebben meegemaakt dat ieen dierbare kanker kreeg. wie wil mij vertellen hoe het dan iemands leven beïnvloed? wat geberud er lichamelijk met je? geestelijk? wat kan je allemaal niet meer doen? waar moet je rekening mee houden? hoe reageert de omgeving op het feit dat iemand kanker heeft?
oftewel als je er iets van afweet en je wilt het aan mij vertellen zodat ik het voor mijn werkstuk kan gebruiken...elke informatie is welkom!!

please help me om iemand te vinden die zijn ervaring met kanker als een verhaal hoe het hem/haar heeft beïnvloed te vertellen!!

thx anyway!!

[skatefamke]

ik ken iemand met kanker en die werkte eerst (voordat het ontdekt werd) superveel. nu relativeert hij de belangrijkheid van het werken en wil hij meer tijd met familie en vrienden doorbrengen.

[Roos]

op intenet zijn wel van die forums te vinden waar kankerpatienten hun ervaringen kunnen uitwisselen. Misshcien heb je daar iets aan.

[sterre]

wel... mijn beste vriendin is in mei gestorven aan leukemie... als je nog info wilt hebben of iets wil vragen, mag je me altijd mailen op sterre_en_maan@hotmail.com

Ik post even onder mijn broers naam want ik heb zelf namelijk geen nickname.
Maar ik heb dus zelf kanker...leukemie.
Ik moet 2 jaar kuren en dat is zeker geen pretje.
Ik moet ongeveer nog 9 maanden volgens mij.
Het is voor iedereen anders hoe diegene er mee omgaat ikzelf kan er vrij goed mee omgaan en ben ook niet meer bang om dood te gaan, omdat de dokters zeggen dat alles goed gaat.
Soms kan je lichamelijk gewoon meer aan dan andere keren dat ligt er ook aan hoe je lichaam de volgende keer weer op de kuren reageerd.
Het eerst half jaar vond ik zelf heel zwaar (veel opnames) ik was bij sommige opnames echt supermisselijk waardoor ik geen hap door mijn keel kon krijgen en als dat toch lukte kwam het er na een uur weer uit.
Geestelijk tja dat is voor iedereen anders, ik ben zelf geestelijk heel sterk.
Maar ik ken iemand die ook kanker heeft gehad die tijdens de kuren geestelijk ook heel sterk was en dacht dat ze het wel aankon maar toen de kuren waren afgelopen is ze toch best wel ingestort.
Mijn klasgenoten toonden het eerste half jaar veel medeleven dat is nu echter wel anders.
Misschien komt dat ook wel omdat ik en zij nog wat jonger zijn en we nog niet echt goed beseffen wat kanker nou eigenlijk inhoud en hoe het je lichamelijk en geestelijk kapot kan maken.
1 vriendin van mij vraagt nog wel regelmatig hoe het met me gaat en zo maar verder echt nieman.
En ik ben ook niet bepaald iemand die over zijn eigen problemen gaat lopen zeuren.
Ik heb alleen wel het gevoel dat mijn klasgenoten denken dat het allemaal niks is en niet zwaar omdat ik altijd maar door ben gegaan hoeveel pijn of hoe zwak ik ook was.
Zoals ik al zei praat ik er niet veel over alleen met mijn moeder het is dus best fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan, dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan dus het lucht best wel op...
maargoed ik hoop dat je hier wat aan hebt

groetjes

[ping]

ik wil effe zeggen dat ik het onwijs waardeer dat jullie hier je verhaal neer zetten! ik heb het nooit meegemaakt dat iemand in mijn omgeving kanker kreeg en ik weet ook niet hoe het is om kanker te hebben, maar ik kan begrijpen dat het best moeilijk is om zomaar je verhaal te vertellen......in ieder geval heel erg bedankt! ik kan zeker wat met de informatie die jullie hier hebben neer gezet.

thx !

[sterre]

Morgan C. Hoax schreef:
Ik post even onder mijn broers naam want ik heb zelf namelijk geen nickname.
Maar ik heb dus zelf kanker...leukemie.
Ik moet 2 jaar kuren en dat is zeker geen pretje.
Ik moet ongeveer nog 9 maanden volgens mij.
Het is voor iedereen anders hoe diegene er mee omgaat ikzelf kan er vrij goed mee omgaan en ben ook niet meer bang om dood te gaan, omdat de dokters zeggen dat alles goed gaat.
Soms kan je lichamelijk gewoon meer aan dan andere keren dat ligt er ook aan hoe je lichaam de volgende keer weer op de kuren reageerd.
Het eerst half jaar vond ik zelf heel zwaar (veel opnames) ik was bij sommige opnames echt supermisselijk waardoor ik geen hap door mijn keel kon krijgen en als dat toch lukte kwam het er na een uur weer uit.
Geestelijk tja dat is voor iedereen anders, ik ben zelf geestelijk heel sterk.
Maar ik ken iemand die ook kanker heeft gehad die tijdens de kuren geestelijk ook heel sterk was en dacht dat ze het wel aankon maar toen de kuren waren afgelopen is ze toch best wel ingestort.
Mijn klasgenoten toonden het eerste half jaar veel medeleven dat is nu echter wel anders.
Misschien komt dat ook wel omdat ik en zij nog wat jonger zijn en we nog niet echt goed beseffen wat kanker nou eigenlijk inhoud en hoe het je lichamelijk en geestelijk kapot kan maken.
1 vriendin van mij vraagt nog wel regelmatig hoe het met me gaat en zo maar verder echt nieman.
En ik ben ook niet bepaald iemand die over zijn eigen problemen gaat lopen zeuren.
Ik heb alleen wel het gevoel dat mijn klasgenoten denken dat het allemaal niks is en niet zwaar omdat ik altijd maar door ben gegaan hoeveel pijn of hoe zwak ik ook was.
Zoals ik al zei praat ik er niet veel over alleen met mijn moeder het is dus best fijn dat ik hier mijn verhaal kwijt kan, dat heb ik eigenlijk nog nooit gedaan dus het lucht best wel op...
maargoed ik hoop dat je hier wat aan hebt

groetjes

ik vind het vreselijk dat je klasgenoten er zo weinig aandacht aan besteden! toen mijn vriendin leukemie had, brachten we afwisselend minstens 1 keer in de week een bezoekje aan haar, kochten we regelmatig een kaartje en af en toe iets extra. we gingen ook vaak bij haar op bezoek... ik hoop dat ze ooit eens zullen beseffen hoe erg je er soms onder kan lijden, voor het eventueel te laat is, zoals ik heb meegemaakt.. ontzettend veel moed en sterkte verder nog!!!

[hoeva]

hmm... mijn oom is 2 jaar geleden overleden aan kanker, me opa een maand geleden...
mijn oom heeft nooit geklaagd of wat dan ook, en bijna een week voor zijn overleden is hij nog naar zijn werk gegaan.
mijn opa kon niet meer thuis wonen, en moest dus in een bejaardentehuis, en die tijd dat hij daar heeft gezeten, heb ik een hele goede band met um opgebouwd, hij praatte veel meer dan dat ik ooit met hem heb gepraat. misschien toch omdat hij wist dat hij dood zou gaan, ik ben heel blij voor de tijd die ik nog met hem heb gehad, en ik ben heel blij dat ik goed afscheid van hem heb kunnen nemen.
mijn moeder heeft huidkanker, wat een 'goede' vorm was. het kon allemaal weg worde gehaald, maar iets meer dan een maand geleden kreeg ze te horden dat ze een kwaadaardig plekje had, gelukkig was ze dur optijd bij, en kon alles operatief verwijderd worden. ik had zelf niet echt wat in de gaten bij mezelf, maar ik merkte toch een x dat ik het er wel moeilijk meehad. gelukkig is alles weg gehaald, en is ze onder behandeling. als ze niet onder behandeling was geweest, was de kans geweest dat het naar binnen sloeg. ze begint volgende week weer met werken.
mjah, kweet niej of je dur wat meej kunt...

sterre schreef:
ik vind het vreselijk dat je klasgenoten er zo weinig aandacht aan besteden! toen mijn vriendin leukemie had, brachten we afwisselend minstens 1 keer in de week een bezoekje aan haar, kochten we regelmatig een kaartje en af en toe iets extra. we gingen ook vaak bij haar op bezoek... ik hoop dat ze ooit eens zullen beseffen hoe erg je er soms onder kan lijden, voor het eventueel te laat is, zoals ik heb meegemaakt.. ontzettend veel moed en sterkte verder nog!!!

Ik neem het ze niet echt kwalijk zoals ik zei omdat ik en mijn klasgenoten nog niet echt de leeftijd hebben bereikt van wat het nu eigenlijk inhoud.

Maar bedankt en jij ook nog heel veel sterkte met het verwerken van het overlijden van je vriendin.
Natuurlijk de rest van de mensen die het overlijden van een dierbaar persoon of zelf moeten vechten tegen kanker ook heel veel sterkte.