Oud 02-01-2003, 23:54
zozze
Avatar van zozze
zozze is offline
Ik kom niet zo goed overeen met mijn ouders, meest van al omdat ik mijn vader bijna nooit zie, en hem ook bijna niks vertel. Mijn moeder staat WEL altijd klaar voor mij na school, en daar vertel ik heel veel tegen, over hoe het op school was. Nu proberen mijn vader en mijn zusje dat te verhinderen, door tegen mijn moeder leugens over mij te vertellen. Ik snap niet waarom ze dat doen, ik kom er normaal wel goed mee overeen, maar de laatste tijd doen ze echt ongelooflijk bot tegen mij. Een paar kleine voorbeeldjes:

Vanmiddag vroeg mijn vader aan mijn zusje of ze wilde helpen afdrogen. Ze zei nee, dus vroeg hij het aan mij. Aangezien het haar beurt was stribbelde ik eerst wat tegen, maar heb uiteindelijk toch een handdoek genomen en afgedroogd. 's Avonds zei mijn zusje tegen mijn moeder dat mijn vader het aan mij gevraagd had en dat het mijn beurt was maar dat ZIJ uiteindelijk afgedroogd had, terwijl dat totaal niet waar was. Mijn moeder wilde de kerk in het midden houden en geloofde geen van beiden, maar toen mijn zusje begon te huilen omdat ik ontkende denk ik dat ze haar conclusies wel getrokken had.

Gisteren zei mijn moeder tegen mij: 'Je moet dringend je kamer eens opruimen'. Aangezien het al half acht was had ik geen zin om er nog aan te beginnen dus heb ik gezegd: morgen doe ik het wel. Vandaag heb ik gewoon mijn kamer opgeruimd, en daarjuist zei mijn vader tegen mijn moeder: 'Ik heb haar moeten dwingen om haar kamer op te ruimen, ze is zo lui!' Ik kan er niets tegen zeggen want ik werd verondersteld om het niet te horen, het was zeg maar 'per ongeluk' gehoord.

Praten met mijn ouders ligt heel moeilijk, ik KAN er niet tegen praten, met mijn vader zeker niet omdat hij me altijd (onrechtstreeks) uitlacht als ik iets zeg. Met mijn moeder ook niet omdat ik met haar alleen over luchtige dingen praat, zoals dingen die ik op school meemaak.

Mijn vader heeft ook strenge regels op gebied van opruimen, uitgaan, en vrienden hebben. Alles moet netjes zijn, uitgaan zou volgens hem maar tot elf uur mogen (ik ga niet uit, alleen een jaarlijkse fuif van de jeugdbeweging dus zo veel is dat niet) en mijn vrienden zouden niet ouder mogen zijn dan mij, omdat hij bang is dat ze iets met mij zouden doen. Probleem is dat al mijn vrienden twintig ofzo zijn. Ook kan hij niet discussiëren zonder te roepen, hij roept echt om het minste...

tjah, ik denk dat praten de enige manier is om het op te lossen, maar ik kan het echt niet...

ik hoop dat jullie mss een oplossing hebben
__________________
Massive
Advertentie
Oud 03-01-2003, 00:07
nogwatjuh
nogwatjuh is offline
msschien moet je toch maar meer met leeftijdsgenoten omgaan. kweet dat je je leeftijdsgenoten msschien helemaal nie leuk vind en dat je ivnd dat je je al veel ouder gedraagt maar je mist zo wel dingen.. verder zou ik proberen tot je moeder door te dringen. k heb verder ook nie zo heel veel tips, heb gene flauw id hoe je uit zoiets komt.. wens je alleen wel heel veel sterkte...
Oud 03-01-2003, 11:42
Margriet
Avatar van Margriet
Margriet is offline
Misschien kun je een brief schrijven...Als jij zegt dat je nogal moeilijk met je ouders over de iets diepere dingen praat, is het misschien beter als je een brief schrijft...Ben maar niet te voorzichtig en zeg alles wat je dwars zit thuis...Het zal niet makkelijk zijn, maar misschien leverd het wat op..
In ieder geval heel erg veel sterkte!!!
Oud 03-01-2003, 12:22
Quiana
Avatar van Quiana
Quiana is offline
Citaat:
zozze schreef:
Mijn moeder wilde de kerk in het midden houden en geloofde geen van beiden, maar toen mijn zusje begon te huilen omdat ik ontkende denk ik dat ze haar conclusies wel getrokken had.

Als je dat dan denkt,
probeer het dan later rustig uit te leggen..
Misn gelooft ze je dan wel.

Citaat:
zozze schreef:
Met mijn moeder ook niet omdat ik met haar alleen over luchtige dingen praat, zoals dingen die ik op school meemaak.

Heb je weleens geprobeerd (serieus) met haar te praten?

Citaat:
zozze schreef:
Mijn vader heeft ook strenge regels op gebied van opruimen, uitgaan, en vrienden hebben. Alles moet netjes zijn, uitgaan zou volgens hem maar tot elf uur mogen (ik ga niet uit, alleen een jaarlijkse fuif van de jeugdbeweging dus zo veel is dat niet) en mijn vrienden zouden niet ouder mogen zijn dan mij, omdat hij bang is dat ze iets met mij zouden doen. Probleem is dat al mijn vrienden twintig ofzo zijn. Ook kan hij niet discussiëren zonder te roepen, hij roept echt om het minste...

Naja, je bent 13, vind dat uitgaan ed wel logisch..
En vrienden van 20..
Zoek mensen van je eigen leeftijd,
op school oid. Ik denk dat er een groot verschil
tussen mensen van 13 en 20 zit.. en snap ook wel dat
je vader het niet prettig vind als ze zoveel ouder zijn.
(ja, ik vind 7 jaar verschil in vriendschap veel)
Citaat:
zozze schreef:

tjah, ik denk dat praten de enige manier is om het op te lossen, maar ik kan het echt niet...
Verander je instelling. Positief denken helpt.
__________________
Drie.
Oud 03-01-2003, 16:13
diane
Avatar van diane
diane is offline
[quote]Naja, je bent 13, vind dat uitgaan ed wel logisch..
En vrienden van 20..
Zoek mensen van je eigen leeftijd,
op school oid. Ik denk dat er een groot verschil
tussen mensen van 13 en 20 zit.. en snap ook wel dat
je vader het niet prettig vind als ze zoveel ouder zijn.
(ja, ik vind 7 jaar verschil in vriendschap veel) [quote]

Beste Betamethason
Ik wil jou nie afkraken maar oudere vrienden kan geen kwaad.
Ik ga zelf met jongere kinderen maar ook met mensen van 27 jaar om.En zelf heb ik er absoluut geen problemen mee maar mijn ouders in het begin wel.Maar nu accepteren ze het wel omdat ik het contact met bijde dosseer.

Beste Zozze
Het beste wat ik jou kan aanraden is jou ouders een brief met je irritaties te schrijven.Verder kan je ook proberen iets meer naar hun zin te gedragen dat moet ik namelijk ook en op die manier is het vol te houden.

Groetjes Diane
__________________
Langs het strand galopperen op een mooi paard is een droom van mij
Oud 03-01-2003, 16:40
Verwijderd
Citaat:
diane schreef:
Beste Betamethason
Ik wil jou nie afkraken maar oudere vrienden kan geen kwaad.
Ik ga zelf met jongere kinderen maar ook met mensen van 27 jaar om.En zelf heb ik er absoluut geen problemen mee maar mijn ouders in het begin wel.Maar nu accepteren ze het wel omdat ik het contact met bijde dosseer.
Ze zegt ook niet dat het kwaad kan, maar dat ze begrijpt dat die vader dat niet prettig vindt. Ik kan dat ook wel begrijpen, mensen van 20 hebben vaak een heel ander leven (studie, werk, intresses, enz.) dan iemand van 13. Ik snap wel dat hij dat zegt dat ze vriend(inn)en van haar eigen leeftijd moet zoeken.


Ik denk dat veel kinderen niet zo goed overeenkomen met hun ouders, zeker niet als de kinderen in de puberleeftijd zitten. Als je je vader dan ook nog weinig ziet, dan wordt het er natuurlijk ook niet beter op. Als je het met je moeder wel goed kunt vinden, waarom praat je dan niet eens met haar? Als je vader en zusje wel dingen over jou vertellen, maar jij verteld niks of erg weinig, dan hoort ze toch ook maar één kant van het verhaal? En dan kan ze toch ook weinig anders dan daar haar mening op baseren?

Hoe weet je dat je met je moeder niet kunt praten? Omdat je met haar alleen maar over luchtige dingen praat? Dan weet je toch helemaal niet of je niet over andere dingen met haar kunt praten? Probeer het eerst eens, voordat je zegt dat je het niet kunt. En anders is een brief idd een goed idee. Tuurlijk is praten niet makkelijk, maar niet makkelijk is niet het zelfde als onmogelijk.

Ik geloof dat ik de regels van je vader ergens wel een beetje logisch vindt...zeker dat van dat uitgaan, je bent 13, ik denk dat 23.00 uur dan een heel normale tijd is om thuis te moeten komen (een heleboel meisjes van 13 zullen niet eens uit mogen). En wat ik al zei, dat vrienden van 20 niet mogen, iig niet alleen, daar kan ik ook wel bij inkomen. Je vader geeft ook om je, en wil het beste voor zijn kind. De manier waarop kan voor het kind soms wat raar over komen, maar vaak komt het toch wel daardoor dat er van die 'rare' regels zijn.

Je zegt zelf al dat je denkt dat praten de enige manier is om het op te lossen. Ik ben het daar mee eens. Probeer eens met je moeder te praten of schrijf haar idd een brief, wie weet valt het wel hardstikke mee en maak je je druk om 'niets'. Succes en sterkte!
Advertentie
Topic gesloten

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Liefde & Relatie Problemen met oudere broer
CharliePuth
5 11-01-2016 20:33
Algemene schoolzaken Problemen met leraar
thimoharte10
3 17-05-2013 23:17
Liefde & Relatie Vriendin heeft problemen met ouders
Thew
11 22-12-2011 18:57
Huiswerkvragen: Klassieke & Moderne talen Problemen met Engels
Nolita
17 11-10-2003 12:41
Psychologie Problemen met ouders... zijn deze symptomen erg erg?
Rerisen Phoenix
6 01-05-2002 10:17
Psychologie Problemen met ouders
Butterfly7
9 24-02-2002 21:09


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:10.