Het missen van liefde en daardoor depressief.

[Kevin v L.]

Kort samengevat ben ik gezonde jongen, met een normaal goed leven, zonder al teveel problemen.

Ik ben nu 19 en heb alleen nog nooit een vriendin / seks gehad. Daar zijn genoeg topics over, maar de leeftijd opzich speelt bij mij niet zo'n grote rol.
Het is meer het verlangen naar liefde in mn leven, wat vooral het laatste jaar echt vreselijk groot is.

Waarom heb ik dan nog nooit een vriendin gehad?

Vroeger op de basisschool en ook op de middelbare school was ik als uitzondering op de meeste klasgenootjes nog niet echt bezig met meisjes etc.

Dit kwam vooral, omdat ik vooral vroeger erg verlegen en onzeker was. Ik ging nooit op een meisje af en had mij er al bij neergelegd dat het voorlopig wel niks ging worden.
Ik had alleen nooit het gevoel, dat ik wat miste en had er geen problemen mee.

Achteraf kan ik mij genoeg situaties herinneren waarin het duidelijk was dat sommige meisjes van mijn school wel wat in mij zagen. Daar deed ik toen alleen niks mee.

Maar in Mei dit jaar, was het dan eindelijk zover. Mn 1e zoen met een meisje in een discotheek.

Het was mij blijkbaar eindelijk gelukt een meisje te versieren en na leuk gepraat en gedanst te hebben begon ze mij te zoenen. Die 1e zoen, was vanaf mijn kant niet echt een succes maar zal ik nooit meer vergeten.

Na wat sms'en geen contact meer gehad, we waren allebei niet echt verliefd ofzo.... maar die avond was het erg gezellig.

Een maand later ging ik met veel meer zelfvertrouwen uit en ontmoete ik weer een leuk meisje.
Nu ging het zoenen (ruim 2 uur...) mij veel beter af!
Het was een erg vrolijk en knap meisje, achteraf bleek alleen dat zei gelogen had over haar leeftijd en nog maar 14 was.

Zo'n groot leeftijdsverschil is gewoon niet verstandig en kan alleen maar gezeur van komen. Helaas ben ik daar wel een tijd "kapot" van geweest omdat ik dacht eindelijk een vriendin gevonden te hebben.

Een lang verhaal..... waar het op neer komt is dat ik aan bijna niks anders meer kan denken dat aan een vriendin.
Als ik nu op een zaterdag geen leuk meisje heb ontmoet, ben ik de hele week erna depressief. Dit juist, omdat ik weet dat mijn kansen tijdens het uitgaan veel hoger zijn. Dan voel ik mij echt op mn gemak.

Gisteren had ik een lange tijd oogcontact met een leuk meisje. (ik wist dat het wat kon worden, want zo heeft iemand mij nog nooit aangekeken! )

Alleen durfde ik na een paar minuten niet meer terug te kijken en verloor ook zei haar interesse voor mij.
Toen ik haar later met een andere jongen zag zoenen, begon ik bijna te huilen.

Ik heb gewoon erg veel liefde in mij, dat ik met een leuk meisje wil delen. Maar op dit moment wil ik het juist ZO graag, dat ik minder op meisjes afstap, omdat ik bang ben om fouten te maken.
Het is helemaal niet het verlangen naar seks ofzo….(ook wel natuurlijk… ) Ik wil gewoon gezellig met een meisje op de bank zitten, dingen delen, uitgaan, praten…. Het gevoel hebben van iemand te houden, wat ik eigenlijk nog helemaal niet ken.

En zelfs wil ik 3 weken huilen, omdat de liefde van mn leven het heeft uitgemaakt…… alles beter dat deze leegte zegmaar.

Sorry voor het lange verhaal, maar misschien dat iemand er iets uit herkent. Ik heb het tenminste weer eens van mij afgeschreven.

HELP!

[Freestyler*]

als meisjes je lang aankijken in een discotheek denk je een vriendin gevonden te hebben?!
Hoe cliche het ook is, je moet niet zo erg op zoek zijn.

Ik herken het overigens wel.

[Pierreke]

Herkenbaar. Misschien ligt de oplossing in afleiding. Ga eens een tijdje niet uit als je het er toch niet naar je zin hebt! Je zegt dat je je rottig voelt als je niet 'met succes' thuiskomt. Als je niet gaat heb je dit gevoel misschien niet? Probeer andere (leuke) dingen te doen waardoor je je gevoel naar de achtergrond verschuift en er niet aan denkt. Ik heb veel gewerkt de laatste tijd en merk dat ik er minder mee bezig ben, en dat voelt prettiger. Dat is bij iedereen anders misschien maar je zou het eens kunnen proberen! Succes!

[Kevin v L.]

Freestyler* schreef op 21-08-2005 @ 23:18 :
als meisjes je lang aankijken in een discotheek denk je een vriendin gevonden te hebben?!

Ja...
Dat geeft denk ik wel aan hoe "overdreven" ik er zegmaar mee omga.

[Kevin v L.]

Pierreke schreef op 21-08-2005 @ 23:26 :
Herkenbaar. Misschien ligt de oplossing in afleiding. Ga eens een tijdje niet uit als je het er toch niet naar je zin hebt! Je zegt dat je je rottig voelt als je niet 'met succes' thuiskomt. Als je niet gaat heb je dit gevoel misschien niet? Probeer andere (leuke) dingen te doen waardoor je je gevoel naar de achtergrond verschuift en er niet aan denkt. Ik heb veel gewerkt de laatste tijd en merk dat ik er minder mee bezig ben, en dat voelt prettiger. Dat is bij iedereen anders misschien maar je zou het eens kunnen proberen! Succes!

Misschien heb je wel gelijk.
Maar ik ga binnenkort juist erg veel werken. (stage en ander baantje combineren.)

Nu zie ik juist tegen die periode op, omdat ik vooral bij mn stage niet veel in contact met dames kom.

Dan komt het toch weer neer op het uitgaan, waar ik niet veel tijd meer voor heb.

[Freestyler*]

Maar je wil toch niet iemand die zo bezig is met scoren.
Wacht nou maar tot je een leuk meisje tegenkomt en kijk dan of het wat kan worden.
Er zijn bovendien talloze andere plaatsen en manieren om iemand tegen te komen behalve bij het uitgaan

Ik denk dat het belangrijk is dat je je wat meer gaat richten op andere dingen ipv zo gefocust te zijn op het vinden van een vriendin, want op deze manier kan het alleen maar misgaan. Je moet je proberen te bedenken: zou jij iemand willen die zo desperate is?

[El Kim]

Doe niet zo wanhopig.

[Kevin v L.]

El Kim schreef op 22-08-2005 @ 01:22 :
Doe niet zo wanhopig.

Ja, dat is wel makkelijk gezegd!
Of zit jij ook al je hele leven zonder vriend?

[Yoni]

Kevin v L. schreef op 21-08-2005 @ 23:31 :
Ja...
Dat geeft denk ik wel aan hoe "overdreven" ik er zegmaar mee omga.

Maar zoiets kan toch ook heel goed op een mooie en goede vriendschap uitlopen i.p.v. meteen een relatie? Als je meer in contact komt met meisjes, gewoon voor de gezellig, ben je misschien ook niet zo gefocust op een echte relatie, zeg maar. Want 'op zoek gaan' werkt in de meeste gevallen alleen maar averechts. Als je er gewoon voor open staat heb je echt zeker weten veel meer kans om zomaar iemand tegen het lijf te lopen waar je verlieft op wordt.

[Pierreke]

Freestyler* schreef op 22-08-2005 @ 00:54 :
Er zijn bovendien talloze andere plaatsen en manieren om iemand tegen te komen behalve bij het uitgaan

Inderdaad, ik zou zelfs liever iemand níet tijdens het uitgaan leren kennen omdat ik dat dan al gauw als playerig etc. vind overkomen denk ik! (cliché maar ik ben geen stapper)
Afleiding lijkt me echt het beste, probeer er weinig aan te denken (hoe moeilijk ook) en geef je vol voor je werk. Je zult zien dat dat werkt, maar dan moet je eerst zelf de 1e stap zetten door er tijdelijk minder mee bezig te zijn. probeer weinig alleen te zijn, en misschien kun je er met iemand over praten? Succes!

[Kevin v L.]

Pierreke schreef op 22-08-2005 @ 11:31 :
Inderdaad, ik zou zelfs liever iemand níet tijdens het uitgaan leren kennen omdat ik dat dan al gauw als playerig etc. vind overkomen denk ik! (cliché maar ik ben geen stapper)
Afleiding lijkt me echt het beste, probeer er weinig aan te denken (hoe moeilijk ook) en geef je vol voor je werk. Je zult zien dat dat werkt, maar dan moet je eerst zelf de 1e stap zetten door er tijdelijk minder mee bezig te zijn. probeer weinig alleen te zijn, en misschien kun je er met iemand over praten? Succes!

Ja, ik ga mij zeker goed op mn werk richten, misschien dat dit alleen al genoeg afleiding is.

Ik moet er idd minder mee bezig zijn, maar dat is erg lastig als je s'morgens al opstaat met het gevoel "iets" te missen.

Ik heb nu zoiets van..... ik kan wel hopen op dat ik iemand toevallig tegen het lijf loop.
Maar dat doe ik volgens mij al een paar jaar?!

Maar het zal ooit wel goedkomen!
Eerst maar eens een jaartje groot geld verdienen!

El Kim schreef op 22-08-2005 @ 01:22 :
Doe niet zo wanhopig.

Dit

en verder: liefde hoeft niet alleen de betekenis te hebben van een seksueel-romantische liefdesrelatie. Dat is wel de betekenis die mensen er vaak aan hechten maar zeker niet de enige. Dat zou betekenen dat mensen die langdurig of tijdelijk zonder relatie zitten allemaal depressief zijn en dat is absoluut niet waar.

Een relatie kan leuk zijn maar het is geen voorwaarde voor levensvreugd. Het is vaak pas als je weinig of geen andere dingen te doen hebt dat je enorm moeilijk gaat doen over het gebrek aan seksuele liefde, maar dat ligt dan niet aan het feit dat je geen relatie hebt, maar aan het feit dat je leven gewoon niet zoveel inhoud hebt.

Om het even plat te zeggen: als je andere interessante dingen doet heb je een relatie echt niet nodig, ga je er hogere eisen aan stellen, en dergelijke.

En ohja, voordat ik eenzelfde verwijt krijg, ik ben 23 en ook bijna mijn hele leven vrijgezel geweest met uitzondering van enkele romances van een paar maanden. Nooit problemen mee gehad.

[Ostentation]

Ik doe het ook al 5 jaar zonder vriendje.. nu was dat niet eens een "echt" vriendje... Maar goed, ik snap je verhaal heel goed. Nu ben ik nog maar 16, maar toch snap ik je. Dat jij 19 bent en nog nooit seks hebt gehad, wie kan dat wat schelen? Waarschijnlijk alleen jezelf, ik zou daar niet teveel over in zitten.

Zoals net al iemand zei, in een discotheek zou ik ook niet graag iemand ontmoeten en daar de rest van mijn leven bij blijven. Is er geen leuk meisje op je werk, die je interessant vindt? Of misschien heeft een goede vriend nog een leuke zus? Je moet inderdaad open staan voor alle "aanbiedingen" en er zorgvuldig en zeker niet gehaast mee omgaan.

Ik heb nu zelf op mijn werk een jongen die ik wel zie zitten, maarja wat doe ik als ik verliefd ben: de debiel uithangen . Blijf vooral jezelf en wees totaal relaxed en niet wanhopig, dat hebben wij vrouwen door en dat vinden wij niet zo tof. Wel houden wij ervan als je een beetje voor ons ploetert, dus heb je weer eens oogcontact, laat je dan van je beste kant zien en maak vooral grapjes. Blunders vind ik(vast niet iedereen) ook altijd leuk, kan ik lekker lachen

Maar wees niet bang, je hebt mij altijd nog

groetjes Osten

Als je naar liefde op zoek bent, denk ik niet dat je die oprecht gaat vinden in de discotheek.

Maarja, ik ben nu ook niet bepaald de expert op dat vlak. Heb zelf nog nooit een langdurige relatie gehad en maar 4 meisjes in totaal gekust. Van seks is er dus ook nog lang geen sprake. Ik herken het deprimerende aspect wel.

Misschien één punt van advies proberen geven: volhard niet in uw depressie, want dan ga je nooit "van straat geraken" en uiteindelijk word je zodanig onverschillig dat je niet eens meer moeite doet.

...

[mira_love]

Kevin v L. schreef op 22-08-2005 @ 12:01 :
Ja, ik ga mij zeker goed op mn werk richten, misschien dat dit alleen al genoeg afleiding is.

Ik moet er idd minder mee bezig zijn, maar dat is erg lastig als je s'morgens al opstaat met het gevoel "iets" te missen.

Ik heb nu zoiets van..... ik kan wel hopen op dat ik iemand toevallig tegen het lijf loop.
Maar dat doe ik volgens mij al een paar jaar?!

Maar het zal ooit wel goedkomen!
Eerst maar eens een jaartje groot geld verdienen!

Het komt ooit wel goed!!!!
Ik heb precies hetzelfde! Ik heb ook dat gevoel van leegte in mij en ik weet dat dat alles te maken heeft met de liefde. Ik zou ook heel graag een vriend willen om alles mee te delen en te doen en dan bedoel ik niet alleen maar sex!!! Ik ben nu 18 en heb ook nog nooit echt een vriend gehad. Ik ben wel twee keerverliefd geweest, nu weer, maar deze waren allemaal niet bereikbaar voor mij. Ik zeg altijd tegen mezelf dat alles wel komt op zijn tijd. Bijna iedereen vind zijn maatje wel, vaak genoeg als ze nog rond de 20/25 zijn. Dus ik, en jij dus ook, heb nog tijd zat!!!! En de disco vind ik zelf niet de beste plek om de liefde te zoeken, maar vraag me niet waar je het dan moet vinden, want het komt gewoon naar je toe en ik spreek uit ervaring!!! Liefde komt vanzelf, en vooral als je er even niet mee bezig bent!!

[Spiteful]

Hier een iets dat ik onlangs geschreven heb op aanraden van mijn psychologe, zij wou dat ik mijn angsten eens probeerde te verduidelijken voor haar door mijn gedachten op te schrijven wanneer ik mij slecht voelde. Misschien dat sommigen zich hierin enigszins herkennen... Het is geschreven op een minder moment en daardoor is het nogal dramatisch gezever geworden, miss niet aangenaam om te lezen. Ik moet zeggen dat ik er tegenwoordig over het algemeen veel minder problemen over maak en mij achteraf bekeken beter kan vinden in jullie antwoorden op deze thread dan in volgende tekst. Maar goed, ik zou toch eens willen weten wat jullie hierop te zeggen hebben:



Ik zal alleen zijn vannacht. Hoe kan ik in slaap raken, als ik weet dat ik morgen alleen wakker word, zwetend van angstige dromen? Niemand zal mij geruststellen. Hoe is het ooit zover gekomen, hoe ben ik ooit zover geraakt? Ik zie niemand die het zo lang heeft moeten uithouden zonder iemand om hem te troosten. Enkel mensen die vandaag met mekaar slapen, en degenen die alleen in hun bed liggen kan het niet schelen omdat ze al troost genoeg gehad hebben en weten dat ze opnieuw iemand zullen vinden. Er is blijkbaar niemand die mijn liefde kan gebruiken. Kan mijn liefde een meisje troosten? Weet ik veel. Ik moet zowat de enige jongen van mijn leeftijd zijn die nog nooit een meisje in zijn armen heeft mogen houden, haar kussen, in de ogen kijken, haar hand vasthouden. Wat voor een mens ben ik als ik nu nog niet weet hoe dat voelt? Ik weet wat voor een mens ik ben. Een hulpeloze, angstige, onzekere, fundamenteel eenzame mens die alle liefde die hij kan krijgen kan gebruiken, maar zelf alleen hulpeloze, angstige onzekere en eenzame liefde kan geven. Liefde die voorbestemd is om onbeantwoord te blijven. Verliefdheid kan ik geven, dat weet ik, maar wat stelt verliefdheid voor als geschenk? Hoogstens kan je er iemand wat zelfvertrouwen mee geven. Voor het overige levert mijn verliefdheid doorgaans irritatie op bij mijn slachtoffers, of wordt zij uitgelachen. Dat kan ik niemand kwalijk nemen, wat moeten zij er anders mee aanvangen, tenzij zijzelf verliefd kunnen worden op mij. Misschien doet het bij hen ook wel een beetje pijn als ze iemands verliefdheid verloren moeten laten gaan. Ik kan het niet weten. Waarschijnlijk niet veel. Mooie meisjes zouden eraan doodgaan.
Onbeantwoorde liefde bestaat enkel uit dromen. Dromen zijn leugens, die pijn doen als de waarheid ze inhaalt. Dromen zijn enkel goed als je iemand hebt die je kan doen geloven dat dromen uitkomen. Dromen zijn zelfs noodzakelijk om van iemand te houden, maar wat heb ik daaraan als eenzame jongen? Hoop, kortstondige troost, en daarna onvermijdelijk pijn. Hoop en troost die ik vannacht nodig zal hebben om in slaap te raken, en die door mijn zieke geest aan diggelen geslagen zullen worden in mijn dromen, wanneer ik niet wakker ben om de angst uit mijn dromen te weren. Ach, het lukt mij wel om de angst waarmee ik morgenvroeg wakker word te verdrijven, om de leegte die zij achterlaat op te vullen met dromen. Dromen zonder eenzaamheid. Het zal de Serlain zijn. Maar ik zal morgen alleen zijn, mijn zieke geest zal gelijk krijgen. Mijn zieke geest is onvermoeibaar. Zonder hulp zal ik hem niet overwinnen. En morgen zal er geen hulp zijn.
Wat als er op een dag wel hulp komt? Wat als een meisje mij nodig heeft om in slaap te raken? Ik ben bang dat ik haar zal teleurstellen. Ik zou niet weten wat ik met haar moet aanvangen. Ik zou angstig en onzeker zijn. Misschien te angstig en onzeker om mijn eenzaamheid te laten voor wat ze is en haar haar eigen eenzaamheid te doen vergeten, hoe verliefd ik ook mag zijn, hoe mooi, lief, zacht, warm, misschien zelfs verliefd zij ook mag zijn. Zij zal het allemaal al meegemaakt hebben. Zij zal weten wat liefde is en zien dat ik er bang voor ben. Zij zal weten wat een jongen haar kan geven, zij zal weten wat ze van mij wilt. Ik niet, ik zal zelfs niet weten wat ik wil. Ik zal enkel weten dat ik niet alleen wil zijn, en dat zij een geduldig meisje moet zijn dat mij veel wil geven zonder dat zij meteen veel van mij kan nemen. Ik kan alleen maar hopen dat ik zo’n meisje vind en dat wij mekaar genoeg kunnen geven om samen verder te gaan. Na zoveel eenzame jaren doet hopen pijn en na een dag alleen wordt hoop dikwijls wanhoop. Ik denk dat het tijd is voor een hogere dosis Serlain.
Ik zou op een positieve noot moeten eindigen, om mij vannacht te helpen met het gevecht met mijn zieke geest. Een gedachte die mij doet dromen, goede dromen die mij de troost geven die ik nodig heb om in te slapen, waarna mijn brein weer vrij spel heeft om mij te kwellen met kwade dromen. Ik hoop dat ik morgen besef dat deze tekst slechts de zinloze, nietszeggende stem is van angst en eenzaamheid, dat ik nog vrienden heb die mijn zieke geest gezelschap kunnen houden, dat ik nog mijn eigen zieke geest heb die ik wel wil genezen maar niet inruilen en dat ik op zoek moet naar een meisje. Nu niet, nu besef ik dat ik alleen ben en dat dromen leugens zijn. Toch zal ik binnenkort slapen.
Zou ik deze tekst laten lezen door mijn psychologe? Ik weet het niet. Het volstaat eigenlijk te zeggen dat ik eenzaam en angstig ben, en slecht slaap. Dat weet zij al. Ik kan mij voorstellen dat zij antwoordt dat ik een te laag zelfbeeld heb en een meisje moet zoeken, misschien meer Serlain nemen. Dat weet ik ook al.
Ik kan hem anoniem ergens op het net plaatsen. Er staan veel vraagtekens in, antwoorden zouden welkom zijn.
*****, 21 jaar

[Freestyler*]

Spiteful schreef op 25-08-2005 @ 14:33 :
verhaal

ik vind het verdomd waar

[Spiteful]

Freestyler* schreef op 25-08-2005 @ 15:00 :
ik vind het verdomd waar

Ach, achteraf bekeken vind ik dat ik op dat moment een verkeerd beeld had van liefde, en van mijn eigen verwachtingen, misleid door angst. Dat wil mij wel eens overkomen als ik alleen ben. Troost is helemaal niet het enige wat ik verwacht.
Het is al eerder gezegd in deze thread en volgens mij heel toepasselijk: ik zou beter wat vriendinnen maken. Maar laat precies dat nu voor mij zo moeilijk zijn...

Achja, ik voel mezelf vaak ook wel erg eenzaam. Ik mag dan nog wel jong zijn, maar het probleem bij mij is niet zo snel opgelost. Ik ben heel erg negatief, ben verlegen, heb faalangst enz enz. Als er iemand interesse toont en dan zegt dat t niet uitmaakt, dan is t later ineens wel erg omdat ze er toch teveel mee te maken krijgen. Ik baal soms wel dat ik zo stil ben. Dan gaat de aandacht meteen naar alle anderen uit en heb ik het gevoel dat ze het niet uitmaken of dat ik er nou bij ben of niet. Het is misschien aanstellerig, maar voor mij is dit een groot probleem. Voel me vaak minderwaardig. Nou ben ik wel weer wat gelukkiger maar ik denk dat het na een tijdje op school wel weer fout zal gaan, weer vaak verdrietig. Mja, je hebt hier niet echt iets aan denk ik, maar wilde het gewoon even kwijt.

[mira_love]

Spiteful schreef op 25-08-2005 @ 14:33 :
....Hier een iets dat ik onlangs geschreven heb op aanraden van mijn psychologe, zij wou dat ik mijn angsten eens probeerde te verduidelijken voor haar door mijn gedachten op te schrijven wanneer ik mij slecht voelde....

Even een vraagje aan spiteful. Je zegt dat je het verhaal hebt geschreven voor de psychologe, maar nou was er benieuwd of je er zelf ook iest aan hebt gehad. Je hoort vaak dat dingen opschrijven voor jezelf een hulpmiddel kan zijn, maar is dat ook zo???

[Spiteful]

Klinkt heel herkenbaar. Als je er iets aan hebt: dat betert met ouder te worden. Je zal het je minder aantrekken wat anderen van je vinden, en de mensen rondom je zullen verdraagzamer worden. Zelf heb ik er ook jarenlang mee in de knoop gelegen. Toch heb ik enkele goede vrienden overgehouden uit die periode, hoe onwaarschijnlijk mij dat toen ook leek.

[Spiteful]

mira_love schreef op 25-08-2005 @ 16:47 :
Even een vraagje aan spiteful. Je zegt dat je het verhaal hebt geschreven voor de psychologe, maar nou was er benieuwd of je er zelf ook iest aan hebt gehad. Je hoort vaak dat dingen opschrijven voor jezelf een hulpmiddel kan zijn, maar is dat ook zo???

Het doet geen deugd om over zo'n dingen na te denken en ze op te schrijven. Het is in feite jezelf wentelen in je miserie. Toch besef je heel snel wat je aan het doen bent en kan je je gedachten beter plaatsen. Het schept duidelijkheid en helpt je de realiteit onder ogen te zien. Enkele uren na het schrijven, na nog wat verder piekeren en te lezen in deze thread voelde ik mij een pak beter. Je moet het in elk geval eens proberen. Redeneer jezelf niet vast en laat vragen waarop je geen antwoord weet zonder conclusie. En post je schrijfsels hier!

Hmmm.. Ik heb wel vrienden ofzo, ook wel 2 heeeel goede, maaar toch had ik er graag meer gehad. Op school durf ik eigenlijk ook best wel voor mezelf op te komen. Toch heb ik last van faalangst enz. Meer in mijn vrije tijd denk ik. Heb trouwens ook wel last van faalangst bij gym enzo.

[joes]

Niemand weet wanneer de liefde jou overkomt en wanneer ze weer weg gaat. Maar in je leven ontmoet je maar 2 of 3 liefdes van je leven. En de persoon die je dan ziet zal je accepteren voor wie je bent, ondanks hóe je bent. Dus geniet gewoon nog van jou leeftijd en alles om je heen zonder je druk te maken over een vriendin ( ik weet dat dat wel makkelijker gezegd dan gedaan is). Want straks over 20 jaar zit jij getrouwd en wel, met je vrouw op de bank, en je vijf koters, en kijk jij terug op je jeugd en zeg jij, als ik geweten had dat het zo goed zou komen en dat ik zo'n lief/mooi/leuk iemand zou vinden om mee oud te worden dan had ik veel meer genoten van uitgaan/vrienden ed.

Het komt heus wel goed met jou, met jou liefde, en gewoon de rest van je leven. Zorg dat je geniet, dat is toch wel de basis van je verdere leven. En zij komt wel

[Kevin v L.]

joes schreef op 26-08-2005 @ 10:22 :
Niemand weet wanneer de liefde jou overkomt en wanneer ze weer weg gaat. Maar in je leven ontmoet je maar 2 of 3 liefdes van je leven. En de persoon die je dan ziet zal je accepteren voor wie je bent, ondanks hóe je bent. Dus geniet gewoon nog van jou leeftijd en alles om je heen zonder je druk te maken over een vriendin ( ik weet dat dat wel makkelijker gezegd dan gedaan is). Want straks over 20 jaar zit jij getrouwd en wel, met je vrouw op de bank, en je vijf koters, en kijk jij terug op je jeugd en zeg jij, als ik geweten had dat het zo goed zou komen en dat ik zo'n lief/mooi/leuk iemand zou vinden om mee oud te worden dan had ik veel meer genoten van uitgaan/vrienden ed.

Het komt heus wel goed met jou, met jou liefde, en gewoon de rest van je leven. Zorg dat je geniet, dat is toch wel de basis van je verdere leven. En zij komt wel

Mooi gezegd, bijna iedereen die met dit probleem loopt weet ook wel diep in zijn/haar hart dat dit waar moet zijn.

Het zijn alleen verschillende "momenten" op een dag, die het vertrouwen dat alles goed komt lastig maakt.

Gisteren heb ik b.v. de hele dag met 3 vrienden in de efteling gelopen. Erg veel lol gehad, een fantastische dag! (toevallig op dit moment ook allemaal zonder vriendin, maar dat is vaak anders.)

Op veel plaatsen als bankjes en op mooie plaatsen in het gras, zie je dan verschillende verliefde stelletjes liggen.
Zichtbaar erg gelukkig met elkaar.

Terwijl ik er de hele dag niet aan gedacht heb, schiet er op zo'n moment toch weer een soort leegte door mij heen.

Dit soort situatie's blijven erg lastig voor mij.

[joes]

dat begrijp ik heel heel erg goed, en ik ben nog jonger, ik bedoel ik moet daar nog helemaal niet aan denken, zeggen de meeste maar ik herken t wel Je moet gewoon denken later, dan doe ik dat ook, alleen dan heb je je liefde zo 'opgehoopt'dat het er allleen nog maar mooier uit kan komen. Dan word je de gelukkigste die er is, gewoon van dag tot dag leven en genieten van wat er gebeurt. Volgens mij trek mensen ook meer aan als je minder over vanalles piekert, en gewoon laat zien dat je geniet. En als het even niet zo is, is het heus niet erg om even te denken van wat als..?

Joes is so fuckin' right !

En ze heeft een gave sig

Ja, ik was ook altijd op zoek. En uiteraard toen ik niet meer op zoek was en niks meer van jongens moest hebben komt er een leuke jongen aangehobbeld. Iets met m gehad maar is inmiddels weer uit Zo leuk wassie blijkbaar dus niet

[Anijs]

Als je iets te graag wilt, vind je het nooit..

Je moet het van je afzetten, jezelf gewoon vermaken, en niet te gefocust zijn op
het vinden van een vriendin.

Het komt vanzelf, laat het allemaal gebeuren, geef jezelf de tijd, ga niet lopen zoeken.

Succes

op zoek gaan naar een vriendin werkt in ieder geval niet, maar hou gewoon je ogen open.

Trouwens: liefde krijg je van bijna alle mensen om je heen, niet alleen van een lover. Koester de vriendschappen en band met familie en kennissen en je hebt al een hoop liefde in je leven.

[Lotte]

Mala schreef op 26-08-2005 @ 16:15 :
Joes is so fuckin' right !

En ze heeft een gave sig

Offtopic: en ze ziet er leuk uit (fotoboek)

[Sime]

och je bent 19, ik ben bijna 26 en nog nooit een meisje aangeraakt.
Drang gaat vanzelf weg en dan voel je daarna nooit meer iets, heerlijk toch.

[Changshan]

Ik heb niet alle posts na de beginpost gelezen, maarrr:

Ik denk dat ik me vóór mijn eerste vriendinnetje ongeveer net zo gefrustreerd voelde als jij, al was ik toen nog maar net 16. Ik ben fysiek nogal snel in de puberteit gekomen, dus op zich zat ik toen al vele jaren met die vervelende hormonen. Ik wilde, net zoals jij, mijn liefde niet alleen voor mezelf en vrienden/familie hoeven houden. Het was dan ook een opluchting dat ik een relatie kreeg met iemand die op het eerste gezicht al bijna de 'ware' leek, maar des te pijnlijker was het dat de relatie na een half jaar met tussentijds een break helemaal uit ging. Dit door problemen die op zich helemaal niets met de relatie te maken hadden, maar daar zal ik je nu niet mee lastig vallen.

Nu voel ik me op zich weer net zo. Het feit dat we uit elkaar gingen toen we beiden nog hondsverliefd waren, maakt het er niet gemakkelijker op om mijn 'overvloed aan liefde' binnen te houden. Nog steeds is zij het enige meisje dat ik gezoend heb, wat het een beetje frustrerend maakt dat er toch veel meisjes zijn die zeggen dat ik best knap ben (ik heb nu al vaak te horen gekregen dat ik Orlando Bloom lijk, en onderhand vind ik dat al bijna niet leuk meer...).
Oplossing voor ons beiden lijkt me toch dat je naast het uitgaan ook naar meisjes daarbuiten moet gaan kijken, innerlijk leren kennen, aansluiting vinden, zodat je meer kans hebt op een langere relatie. Want het lijkt me duidelijk dat je daaraan toe bent. Je bent eigenlijk helemaal geen jongen die iedere keer weer kan zoenen en vergeten, dat is juist waar je zo depressief van raakt. Dat heb ik ook, denk ik. Ik ga me ook erg snel gebonden voelen, en op zich is dat niet erg, maar zorg dan wel dat je je bindt aan de juiste persoon.

[Kevin v L.]

Changshan schreef op 28-08-2005 @ 14:38 :
Ik heb niet alle posts na de beginpost gelezen, maarrr:
Je bent eigenlijk helemaal geen jongen die iedere keer weer kan zoenen en vergeten, dat is juist waar je zo depressief van raakt. Dat heb ik ook, denk ik. Ik ga me ook erg snel gebonden voelen, en op zich is dat niet erg, maar zorg dan wel dat je je bindt aan de juiste persoon.

Ja, daar heb je denk ik heel erg gelijk in!

Maar omdat ik vooral tijdens het uitgaan, wat makkelijker contact leg, zal dit nog wel vaker voorkomen.
Als er een leuk meisje op je afkomt zeg je ook niet zo snel: "Ja... ik wil best een gezellige avond met je hebben, maar dan wil ik na morgen ook nog contact met je hebben....."

Maar je hebt helemaal gelijk!

[Changshan]

Kevin v L. schreef op 28-08-2005 @ 15:57 :

Als er een leuk meisje op je afkomt zeg je ook niet zo snel: "Ja... ik wil best een gezellige avond met je hebben, maar dan wil ik na morgen ook nog contact met je hebben....."

Daar loop ik inderdaad ook wel eens tegen aan... één van de oplossingen zou kunnen zijn dat je met mensen uitgaat die je al kent. Als je alvast van tevoren veel contact legt (makkelijkste is natuurlijk msn), kan er zo meer volgen.

[ratsja]

Topic van Jan Poep, echt.
Als jij in het weekend geen leuk meisje tegenkomt ben jij de komende week depressief, vervolgens ga je het komend weekend wel weer uit.
Dit proces herhaalt zich dan.

Neen, je bent teleurgesteld om de ruwe bolster die niks aan zijn blanke pit gehangen heeft, maar depressief hierdoor, komt toch op zeg.

Hoe ver wil je zinken ?

Hopeloos, misschien weet cherrie wel raad !!!!!!!!

Rustig aan

[Changshan]

ratsja heeft het allemaal al eens meegemaakt... hm, zie profile voor z'n leeftijd.

hmm, dat had ik nog niet gezien.....
Verklaart een hoop

[Kevin v L.]

ratsja schreef op 30-08-2005 @ 17:16 :
Topic van Jan Poep, echt.
Neen, je bent teleurgesteld om de ruwe bolster die niks aan zijn blanke pit gehangen heeft, maar depressief hierdoor, komt toch op zeg.

Hoe ver wil je zinken ?

Hopeloos, misschien weet cherrie wel raad !!!!!!!!

Zo ruw is mijn bolster helemaal niet!
Ennuh, als je het topic goed gelezen had, dan had je daaruit op kunnen maken dat het mij niet om seks te doen is!

Wel een vermakelijke reactie!

[reno]

Ik kan me wel inleven in je verhaal, Kevin.
Zelf ben ik namelijk ook vrij verlegen en onzeker: de relaties die ik tot nu heb gehad zijn ontstaan door 'haar', en niet door mij. Maargoed, over jouw "probleem".

Zoek een leuke hobby. Ga een instrument spelen, sporten, of schilderen. Afleiding. Vooral iets waarbij je je op je gemak voelt. Wellicht krijg je zelfs een kans om zo dames te ontmoeten. Maar - belangrijk - probeer niet alles te bekijken via die invalshoek.

Ohja. Sta er soms maar eens bij stil hoe lekker het is om vrij te zijn. Net zoals ik heb gedaan bij (al dan niet onbereikbare) liefdes: voor- en nadelen noteren, en de nadelen - of voordelen - het zwaarst laten wegen.

Heel veel sterkte!

[Changshan]

reno schreef op 30-08-2005 @ 22:14 :
Net zoals ik heb gedaan bij (al dan niet onbereikbare) liefdes: voor- en nadelen noteren, en de nadelen - of voordelen - het zwaarst laten wegen.

Zo vervorm je je herinneringen op negatieve wijze. Mijn (nu ex-)vriendin had zichzelf een keer zover gekregen, dat ze een bepaalde periode van onze relatie alleen nog maar als een zwarte, negatieve tijd vol van onbegrip kon zien omdat ze een zondebok nodig had. En dat terwijl deze tijd ook vol zat met liefde... maar goed, dan heb ik het over echt depressieve mensen die het alleen maar erger maken voor zichzelf zonder het goed te beseffen.

[ratsja]

Kevin v L. schreef op 30-08-2005 @ 21:54 :


Zo ruw is mijn bolster helemaal niet!
Ennuh, als je het topic goed gelezen had, dan had je daaruit op kunnen maken dat het mij niet om seks te doen is!

Wel een vermakelijke reactie!

Ga ik ook van uit, dat het je daar niet om te doen is.
Maar om zo ineens van de daken te schreeuwen dat je door het missen van liefde depressief bent, dan zeg ik nee.

Ik denk echt dat je het in een andere hoek moet zoeken.

Geen vriendin, geen liefde, wel een vriendin, gezeur aan je kop.
Het is echt niet een remedie tegen de depressiviteit die je voelt.

Toch ben ik van moment tot moment net zo wanhopig als jij, aangezien ik voor het laatst een relatie had anderhalf jaar terug.
Dat gevoel is onzinnig, aangezien ik allang weet dat het gewoon een quaestie van tijd & toeval is.

Het wordt pas echt irritant als je moet werken tijdens warm weer, en je omringd wordt door schaars geklede mooie collega's, die stuk voor stuk een vriend hebben en dat keer op keer moeten vertellen

Wanneer ik dan thuis kom, pak ik een biertje, steek een peuk op en ga lekker in het zonnetje op het balkon zitten. Heerlijk
En het kan me allemaal aan m'n reet roesten.

Hopelijk heb je hier wat aan, zo niet, onverschilligheid is een groot goed.

[Yab-Yum]

Vergeet die hele vriendin door je leven in te delen met allemaal leuke dingen + voed je verlangen zo min mogelijk door te gaan fantaseren/schrijven/praten over diegene of dingen op zoeken die met die persoon te maken hebben. (als je verliefd op iemand bent)

mira_love schreef op 23-08-2005 @ 14:59 :
Het komt ooit wel goed!!!!
Ik heb precies hetzelfde! Ik heb ook dat gevoel van leegte in mij en ik weet dat dat alles te maken heeft met de liefde. Ik zou ook heel graag een vriend willen om alles mee te delen en te doen en dan bedoel ik niet alleen maar sex!!! Ik ben nu 18 en heb ook nog nooit echt een vriend gehad. Ik ben wel twee keerverliefd geweest, nu weer, maar deze waren allemaal niet bereikbaar voor mij. Ik zeg altijd tegen mezelf dat alles wel komt op zijn tijd. Bijna iedereen vind zijn maatje wel, vaak genoeg als ze nog rond de 20/25 zijn. Dus ik, en jij dus ook, heb nog tijd zat!!!! En de disco vind ik zelf niet de beste plek om de liefde te zoeken, maar vraag me niet waar je het dan moet vinden, want het komt gewoon naar je toe en ik spreek uit ervaring!!! Liefde komt vanzelf, en vooral als je er even niet mee bezig bent!!

[Hernuel Fan]

Kevin v L. schreef op 21-08-2005 @ 23:01 :
Kort samengevat ben ik gezonde jongen, met een normaal goed leven, zonder al teveel problemen.

Ik ben nu 19 en heb alleen nog nooit een vriendin / seks gehad. Daar zijn genoeg topics over, maar de leeftijd opzich speelt bij mij niet zo'n grote rol.
Het is meer het verlangen naar liefde in mn leven, wat vooral het laatste jaar echt vreselijk groot is.

Waarom heb ik dan nog nooit een vriendin gehad?

Vroeger op de basisschool en ook op de middelbare school was ik als uitzondering op de meeste klasgenootjes nog niet echt bezig met meisjes etc.

Dit kwam vooral, omdat ik vooral vroeger erg verlegen en onzeker was. Ik ging nooit op een meisje af en had mij er al bij neergelegd dat het voorlopig wel niks ging worden.
Ik had alleen nooit het gevoel, dat ik wat miste en had er geen problemen mee.

Achteraf kan ik mij genoeg situaties herinneren waarin het duidelijk was dat sommige meisjes van mijn school wel wat in mij zagen. Daar deed ik toen alleen niks mee.

Maar in Mei dit jaar, was het dan eindelijk zover. Mn 1e zoen met een meisje in een discotheek.

Het was mij blijkbaar eindelijk gelukt een meisje te versieren en na leuk gepraat en gedanst te hebben begon ze mij te zoenen. Die 1e zoen, was vanaf mijn kant niet echt een succes maar zal ik nooit meer vergeten.

Na wat sms'en geen contact meer gehad, we waren allebei niet echt verliefd ofzo.... maar die avond was het erg gezellig.

Een maand later ging ik met veel meer zelfvertrouwen uit en ontmoete ik weer een leuk meisje.
Nu ging het zoenen (ruim 2 uur...) mij veel beter af!
Het was een erg vrolijk en knap meisje, achteraf bleek alleen dat zei gelogen had over haar leeftijd en nog maar 14 was.

Zo'n groot leeftijdsverschil is gewoon niet verstandig en kan alleen maar gezeur van komen. Helaas ben ik daar wel een tijd "kapot" van geweest omdat ik dacht eindelijk een vriendin gevonden te hebben.

Een lang verhaal..... waar het op neer komt is dat ik aan bijna niks anders meer kan denken dat aan een vriendin.
Als ik nu op een zaterdag geen leuk meisje heb ontmoet, ben ik de hele week erna depressief. Dit juist, omdat ik weet dat mijn kansen tijdens het uitgaan veel hoger zijn. Dan voel ik mij echt op mn gemak.

Gisteren had ik een lange tijd oogcontact met een leuk meisje. (ik wist dat het wat kon worden, want zo heeft iemand mij nog nooit aangekeken! )

Alleen durfde ik na een paar minuten niet meer terug te kijken en verloor ook zei haar interesse voor mij.
Toen ik haar later met een andere jongen zag zoenen, begon ik bijna te huilen.

Ik heb gewoon erg veel liefde in mij, dat ik met een leuk meisje wil delen. Maar op dit moment wil ik het juist ZO graag, dat ik minder op meisjes afstap, omdat ik bang ben om fouten te maken.
Het is helemaal niet het verlangen naar seks ofzo….(ook wel natuurlijk… ) Ik wil gewoon gezellig met een meisje op de bank zitten, dingen delen, uitgaan, praten…. Het gevoel hebben van iemand te houden, wat ik eigenlijk nog helemaal niet ken.

En zelfs wil ik 3 weken huilen, omdat de liefde van mn leven het heeft uitgemaakt…… alles beter dat deze leegte zegmaar.

Sorry voor het lange verhaal, maar misschien dat iemand er iets uit herkent. Ik heb het tenminste weer eens van mij afgeschreven.

HELP!

Hoihoi, je zegt dat je veel liefde in je hebt en die niet persé weg wil geven in seks maar gewoon in een relatie. In van elkaar houden. Ik ga zelf niet vaak uit, maar wat ik wel weet is dat de meeste meisjes die je daar ontmoet niet echt op jouw liefde uit zijn, maar meer op jouw zoenen en seks ajbwib. Het is zonde om jouw grote liefde aan iemand te geven die het mss alleen misbruikt. Geef het niet zomaar aan iedereen jouw liefde is kostbaar, ga niet heel hard op zoek naar een meisje, maar doe het rustig aan, en bouw een relatie op ipv dat je zoent en dan een relatie zou moeten hebben. Bescherm jezelf ook want meisjes kunnen pijn doen
Ik vind de manier waarop je tegen liefde aankijkt echt tov, je bent niet een seksbeest maar wilt gewoon iemand liefhebben. Ik hoop dat je snel iemand vind Ik gun het je

[Kevin v L.]

Hernuel Fan schreef op 08-09-2005 @ 22:42 :
Hoihoi, je zegt dat je veel liefde in je hebt en die niet persé weg wil geven in seks maar gewoon in een relatie. In van elkaar houden. Ik ga zelf niet vaak uit, maar wat ik wel weet is dat de meeste meisjes die je daar ontmoet niet echt op jouw liefde uit zijn, maar meer op jouw zoenen en seks ajbwib. Het is zonde om jouw grote liefde aan iemand te geven die het mss alleen misbruikt. Geef het niet zomaar aan iedereen jouw liefde is kostbaar, ga niet heel hard op zoek naar een meisje, maar doe het rustig aan, en bouw een relatie op ipv dat je zoent en dan een relatie zou moeten hebben. Bescherm jezelf ook want meisjes kunnen pijn doen
Ik vind de manier waarop je tegen liefde aankijkt echt tov, je bent niet een seksbeest maar wilt gewoon iemand liefhebben. Ik hoop dat je snel iemand vind Ik gun het je

Dank je!

Als je niet het type bent om te zoenen en te vergeten, dan moet je dat ook niet proberen. Ja, je ontmoet meisjes vooral bij het uitgaan, maar dan hoef je toch niet meteen uren met ze te zoenen? Je kunt ook gewoon met een meisje práten, daar zijn meisjes toe in staat. En dan aan het eind van de avond, als het gezellig was, voorstellen om elkaar nog eens te zien en een afspraak te maken of telefoonnummer te vragen. Dat kan tijdens het uitgaan net zo goed als (of beter dan) elke andere situatie.