Humanistiek in Utrecht

[Tulpje6]

Zijn er hier mensjes die dit studeren? Of zijn er hier mensjes die mensjes kennen die dit studeren?

Ik wil dit misschien gaan doen (zit nu in het 4e jaar van de PABO die ik waarschijnlijk niet ga afmaken, ik heb dan dus alleen mn propedeuse HBO en moet dan beginnen in het 1e jaar bachelor) maar omdat ik van voor af aan moet beginnen en al 4 jaar studie en stufi erop heb zitten en ook al op leeftijd begin te raken weet ik niet of ik wel geld en zin heb om de hele opleiding dan af te maken (=6 jaar ba&ma).

Mijn vraag is nu: heb je met alleen een bachelor humanistiek ook enig uitzicht op een beroep? Zoja, wat voor een soort beroepen kom je dan terecht? Of kom je zonder master niet snel ergens aan de bak?

Is het een erg praktische studie? (ik vind de pabo nu juist zo vervelend nl omdat we elke week wel een of ander werkstukje af moeten hebben, ben toe aan iets meer theoretischer studie).

Is het soort mensen wat er rondloopt van het type idealistisch, links en pro-multiculti (en geitenwollensokken en mileubewust en anti-globalisering en ga zo maar door) of valt dat wel mee?

Andere ervaringen?

Met een master humanistiek word je al geheid werkloos, althans in elk geval krijg je echt slechtbetalende banen.

Je kunt er niet veel meer concreets mee worden dan gespreksleider bij zingevingskwesties, stervensbegeleiding, op de humanistische leer gebaseerde psychologie enz.

Alleen een bachelor humanistiek is helemaal een ticket to unemployment. Dan kun je beter die vier jaar gaan werken, heb je veel meer aan.

[El Kim]

Even een vraagje tussendoor: waarom maak je niet gewoon de PABO af? Als je in je 4e jaar zit, ben je over niet al te lange tijd afgestudeerd en heb je een goed diploma waar je sowieso mee naar de WO bachelor kan, wat nog maar te betwijfelen valt met een propedeuse. (men wil namelik afschaffen dat je met je p naar de uni kan) Bovendien heb je dan 4 jaar stufi door de plee gespoeld... beetje zonde.

Geld moet sowieso niet een probleem zijn, je kunt altijd nog gaan lenen... (of heb je al geleend voor de PABO?)

[alpha]

Als je nu in het vierde jaar van de pabo zit, waarom maak je dit dan (waarschijnlijk) niet eerst af? Je moet nog een half jaartje (als alles goed is iig) en dan heb je tenminste iets. Verder lijkt het me dat je zonder diploma, dus alleen met een bachelor, niet ver komt.

Om te beginnen, zoals iedereen zegt, waarom maak je je pabo niet af?
Daarnaast: ik heb een jaar Humanistiek gedaan, maar dat was nog oude stijl. Het was vrij praktisch, naast theorievakken ook praktica zoals gespreksvoering, groepwerk, interviewtechniek, existentieel biografisch onderzoek... Je moet bereid zijn veel van jezelf te geven, jezelf echt kritisch te bekijken. Ik heb veel lessen meegemaakt waar behoorlijk gehuild werd, maar ook waar mensen boos wegliepen omdat ze de confrontatie met zichzelf niet aankonden.
Een theoretische studie houdt niet in dat je geen verslagen moet maken, op de UvH zijn dat naast reflecties over praktica ook essays, meeneemtentamens zijn ook altijd essay-tentamens. Ik vond de combinatie theorie-praktijk heel prettig, niet omdat je je theorie in de praktijk leert toepassen, want dat is niet het geval, maar voor de afwisseling en voor het contact met jaargenoten. Je leert jezelf en elkaar er echt door kennen.
De mensen die er rondlopen zijn interessant, zowel studenten als docenten. Als je ze in een hokje moet stoppen zou dat inderdaad dat van de geitenwollensokken zijn. De sfeer is heel informeel en ik vind de locatie helemaal geweldig. Een prachtig, klein, gezellig grachtenpand.
Aan een losse bachelor heb je denk ik erg weinig, dus dat zou ik zeker niet doen.
Maar ga sowieso eens kijken, en praat met Hans Peijen, studieadviseur, heel aardige kerel.
(Als je nog meer vragen hebt hoor ik het wel, hier of via pm)

Zes jaar studeren zonder stufi is wel een prijzige aangelegenheid. En wat ben je dan? Zes- of zevenentwintig jaar oud, zonder diploma waar je in de praktijk iets aan hebt. Maak de Pabo af of, zoals ik al zei, ga gewoon werken in het gebied dat jou leuk lijkt en probeer intern op te klimmen. Heb je meer aan dan zo'n studie in elk geval.

[nivava]

mijn zus zit op de Universiteit voor Humanistiek in utrecht. Ze is nu 5e jaars en volgt daarbij ook nog andere vakken.

als je informatie wilt hebben moet je mij maar even mailen, dan kan ik je haar mail adres wel even geven!

[Tulpje6]

alpha schreef op 03-03-2004 @ 15:27:
Als je nu in het vierde jaar van de pabo zit, waarom maak je dit dan (waarschijnlijk) niet eerst af? Je moet nog een half jaartje (als alles goed is iig) en dan heb je tenminste iets. Verder lijkt het me dat je zonder diploma, dus alleen met een bachelor, niet ver komt.

Even voor de duidelijkheid: ik zit in het 4e jaar van de PABO, maar ben nog niet aan het programma van het 4e jaar begonnen.
Ik ben nu te laat om nog mijn LIO (afstudeerstage) in te gaan, dus dat kan pas volgend schooljaar.
Ik ben al alles goed zou gaan dus pas na 5 jaar PABO, in juni 2005 ofzo, klaar (dat is dus al 1 jaar lenen geweest van de 3 jaar die ik mag lenen).

Ten tweede: ik wil natuurlijk ook het liefst die 5 jaar stufi niet weggegooid zien en graag een diploma hebben omdat ik dan tenminste iets heb (ook al wil ik niet het onderwijs in waarschijnlijk)...maar niemand (dwz alle docenten en begeleiders an de pabo en mijn stage-mentoren tot nu toe) heeft er hoop op dat ik mijn LIO ga halen omdat ik namelijk niet geschikt ben voor leerkracht: ik kan geen orde houden, ik ben niet open, ik ben niet spontaan, ik ben niet enthousiast, ik neem geen initiatieven, ik ben niet sociaal vaardig. Reden genoeg om de LIO niet te halen.
-Ehm, en bovendien: vind het zelf ook niet zo'n goed idee om iemand als ik voor de klas te hebben staan...dat wil de maatschappij niet Men wil goede leerkrachten, dwz: spontane, vrolijke, ondernemende mensen die orde kunnen houden en les kunnen geven. Diepgang doet er niet toe in het onderwijs-
Ik KAN dus best volgend jaar aan mn LIO beginnen, maar de vraag is of dat zin heeft....de kans is ERRUG groot dat ik mn LIO niet haal en dan heb ik NOG een jaar stufi verspild.....dan heb ik dus al 5 jaar geld en 5 jaar leven weggegooid (ja erg maar waar, zo zie ik het want ik heb in al die 4 jaar die ik er nu op heb zitten alleen maar me minderwaardig gevoeld en lopen stressen, lol heb ik er niet aan beleefd moet ik zeggen)...en dat wil ik ook niet....bovendien vrees ik dat hoe langer ik met de PABO zal doorgaan, mijn minderwaardigheidscomplex alleen maar toe zal nemen.

Ja ik weet het: zet dan alles op alles, laat zien dat je het kunt bladiebla maar zo makkelijk is dat niet......ik moet dan eerst mezelf veranderen....en dat kan ik niet zomaar in een paar maanden.
(lekker tegenstrijdig: ik moet VOORAL mezelf blijven in mn stage, maar tevens moet ik open, sociaal, spontaan, enthousiast, initiatiefrijk, niet zo houterig etc. etc. zijn wil ik de stage halen. Maar als ik open, sociaal enz. ben, dan ben ik mezelf niet....tenminste niet zoals ik op dit moment mezelf ben.
Ik zal dan toch eerst die eigenschappen van sociaal vaardig zijn enz. me eigen moeten maken....en daar is tijd voor nodig, dat lukt me echt niet zomaar.
Okee.....discipline en wil kunnen ook een hoop doen...maar dan nog......kan ik 22 jaar levenshouding in een paar maanden veranderen? I don't think so. )

[Tulpje6]

krullevaar schreef op 03-03-2004 @ 16:20:
Om te beginnen, zoals iedereen zegt, waarom maak je je pabo niet af?
Daarnaast: ik heb een jaar Humanistiek gedaan, maar dat was nog oude stijl. Het was vrij praktisch, naast theorievakken ook praktica zoals gespreksvoering, groepwerk, interviewtechniek, existentieel biografisch onderzoek... Je moet bereid zijn veel van jezelf te geven, jezelf echt kritisch te bekijken. Ik heb veel lessen meegemaakt waar behoorlijk gehuild werd, maar ook waar mensen boos wegliepen omdat ze de confrontatie met zichzelf niet aankonden.
Een theoretische studie houdt niet in dat je geen verslagen moet maken, op de UvH zijn dat naast reflecties over praktica ook essays, meeneemtentamens zijn ook altijd essay-tentamens. Ik vond de combinatie theorie-praktijk heel prettig, niet omdat je je theorie in de praktijk leert toepassen, want dat is niet het geval, maar voor de afwisseling en voor het contact met jaargenoten. Je leert jezelf en elkaar er echt door kennen.
De mensen die er rondlopen zijn interessant, zowel studenten als docenten. Als je ze in een hokje moet stoppen zou dat inderdaad dat van de geitenwollensokken zijn. De sfeer is heel informeel en ik vind de locatie helemaal geweldig. Een prachtig, klein, gezellig grachtenpand.
Aan een losse bachelor heb je denk ik erg weinig, dus dat zou ik zeker niet doen.
Maar ga sowieso eens kijken, en praat met Hans Peijen, studieadviseur, heel aardige kerel.
(Als je nog meer vragen hebt hoor ik het wel, hier of via pm)

Hmm, die praktische dingen klinken niet al te erg.....gespreksvoering enz. vind ik niet erg....reflecties vallen ook wel mee.....dat heb ik op de PABO continu moeten doen...(al waren dat heel vervelende reflecties ala: wat deed je? wat dacht je? wat deden de kinderen? etc.....na een poosje word je echt schijtziek van al die kleine deelvragen). Ik kreeg altijd te horen dat ik een goed zelfreflecterend vermogen bezat.

Van emotionele toestanden en oeverloze discussies ben ik niet zo gediend. Dat hadden we op de PABO ook vaak.....gezeik over de kleinste subtiliteiten..dan had iemand iets verkeerds gezegd en daar gingen we dan een uur lang op door...ik vind/ vond de mensjes op de PABO af en toe een beetje te zeikerig/ emotioneel. Ik ben wat te nuchter voor dat soort dingen.

Aan de ene kant vind ik discussies boeiend en vind ik een gesprek over iets niet erg -beter dan dat je een verslag moet schrijven want dat kost meer moeite denk ik dan-....maar af en toe denk ik 'al dat geblaat over subtiliteiten, maak je niet zo druk, doe iets in plaats van alleen maar erover mekkeren'.

Misschien is Humanistiek toch teveel een blablabla-opleiding. Als het dan nog interessante blablabla is maakt het me niet uit....dat ik er zelf nog wat van leer zeg maar....maar het moet niet zo zijn als op de pabo.

Ik heb contact gehad met iemand van de UVH: had hem gebeld en meteen de volgende dag een lange meel, vond ik erg tof!

Maar ik ben bang dat de UVH dan toch niet het slag mensen is wat me trekt.......ik ben denk ik iets te verstandelijk....ik ben niet zo'n emo-mensje wat steeds in huilen uitbarst enz.
En ik ben absoluut niet pro-multiculti......ik heb dus echt een hekel aan het type mensen wat bij alles wat je over buitenlanders zegt (of t nu goed is of slecht, of het nu een empirische constatering is of niet): 'maar nederlanders doen het ook' of: 'maar nederlanders zijn nog erger'....
En ik vrees dat de UVH vol zit met overhumane, pro-multiculti mensjes die dit soort opmerkingen maken en waar niet mee te discussieren valt behalve over futiliteiten.

Hmm en wat ik zo hoor van jullie kun je dus weinig met de studie....en al helemaal niet met de bachelor
Ik moest van mijn decaan goed kijken naar wat de beroepsvooruitzichten zouden zijn en of die me aantrokken, maar dat is dus niks bij humanistiek.

Jammer, het leek me op het eerste gezicht wel wat toen ik die combinatie van vakken zeg maar zag.
Maargoed ik zal nog eens kijken op de open dag......


Nog iets trouwens waar ik mee in mn maag zit: ik had last van een soort angst/ paniekstoornis een jaar geleden...ik heb hier medicijnen voor gehad, ben intussen daarmee gestopt en een halfjaar lang ging ik alles goed totdat een paar weken terug ik weer een aanval kreeg...en het enge is: mijn angst is niet gericht op iets concreets en vatbaars als spinnen, of smetvrees hebben ofzo, maar mijn angst is dat ik ineens de wereld heel nachtmerrie-achtig ga zien, niet meer weet wie ik ben of waar ik sta, angst voor of de wereld wel echt is, mn toekomst die me benauwd etc......en als ik ga studeren aan de UVH ben ik best wel bang dat ik daar heel erg mee geconfronteerd ga worden en weer angstaanvallen ga krijgen omdat ik er dan zo mee bezig moet gaan......dit kan natuurlijk ook therapie-achtig uitwerken......maar het ook helemaal verkeerd lopen....misschien is een wat minder diepgaande, zelftransformerende studie dan beter voor me.

Ik denk sowieso dat je jezelf en de wereld heel goed/ anders leert kennen met de studie. Maarja....qua beroep is het dus weinig en daar moest ik naar kijken van mijn decaan....

[Tulpje6]

nare man schreef op 03-03-2004 @ 16:33:
Zes jaar studeren zonder stufi is wel een prijzige aangelegenheid. En wat ben je dan? Zes- of zevenentwintig jaar oud, zonder diploma waar je in de praktijk iets aan hebt. Maak de Pabo af of, zoals ik al zei, ga gewoon werken in het gebied dat jou leuk lijkt en probeer intern op te klimmen. Heb je meer aan dan zo'n studie in elk geval.

6 jaar lenen is inderdaad een prijzige aangelegenheid. Ik weet ook niet of ik uberhaupt wel 6 jaar kan lenen...niet bij de ib denk ik....ik heb er al 4 jaar stufi opzitten en kan dus nog maar 3 jaar lenen....ik weet niet of ze er een uitzondering op maken als je een lange studie volgt. Zoniet, dan vrees ik dat ik mijn studie niet zal kunnen financieren want geen bank is zo gek om aan een student te gaan lenen denk ik.

Verder: wanneer ik nu met mijn HBO-propedeuse die 6 jaar humanistiek ga doen moet ik echt echt echt binnen die 6 jaar klaar zijn.....ik heb namelijk mijn HBO diploma niet gehaald: geen probleem, maar dan moet je wel binnen 10 jaar vanaf het moment dat je gestart bent met je eerste studie elders een diploma (HBO of -ik denk dat dat ook wel mag- WO) hebben gehaald, zoniet dan moet ik dus mn eerste studie ook nog 3 jaar van terugdokken. Dan heb ik echt een immense studieschuld van 6 jaar (misschien) lening en 3 jaar HBO schuld.

En ik wou nu juist zo weinig mogelijk schulden overhouden aan mijn studies Tot nu toe nog niks erbij geleend thank god maarja ik vrees dus dat ik aan een studieschuld niet kan ontkomen.

'Over werken in het gebied wat je leuk vind': ehm tja met alleen een HAVO-diploma kom ik niet echt ergens terecht 'waar ik het leuk vind'.....intern opklimmen is ook een weg van jaren..en ik vrees dat ik het juist moet hebben van een leuk diploma, een visitekaartje....want mijn uitstraling zit me zodanig in de weg dat ik daarmee niet snel op zal klimmen: men heeft steeds meer vraag naar creatieve, ondernemende, sociaal vaardige mensen en dat zijn allemaal dingen die mij niet karakteriseren. Kortom: moet ik mezelf omhoog gaan werken zal dat moeilijk gaan met het karakterpakket wat ik bij mijn geboorte en in mijn leven heb meegekregen, ik moet het gewoon echt hebben van een diploma.

In plaats van intern opklimmen dan kan ik net zo goed studeren -waarbij ik ook mezelf nog meer verrijk dan als ik 4 jaar werk in een spoelkeuken of een kas want dan ga ik geestelijk ook dood- uiteindelijk levert studeren meer/ evenveel op: beter salaris, ook al heb ik dan wel veel studieschuld.

En met een PABo-diploma kun je eigenlijk alleen leerkracht worden. Interne groeimogelijkheden zijn zeer beperkt: directeur kun je worden ja. Met een cursusje hier of daar kun je R.T'er worden of anderszins je werkveld verbreden, maar ver reikt dat dus niet.
Wel worden er in de maatschappij op verschillende functies veel mensen gevraagd met een 'PABO-karakter': spontaan, ondernemend, sociaal, creatief.....dat is dan een pre als ik dat diploma heb....dat wekt een goede indruk...al ben ik zelf verre van spontaan, sociaal en ga zo maar door.

Waarom heb je niet eerder gedacht aan stoppen met de pabo, of waarom hebben mentoren en decanen je er niet eerder op gewezen dat je misschien niet geschikt bent voor het vak van leerkracht? Ik vind het wel erg onverantwoord als ze je 4 jaar laten aanklooien en dan zeggen dat je je LIO waarschijnlijk toch niet haalt.
Ik ben Humanistiek gaan studeren omdat ik de studie zo boeiend vond, en dat issie ook. Heb er een heerlijk jaar gehad, maar bij mij begon het werk-perspectief te knagen. De weinige mogelijkheden die je hebt spraken me allemaal niet aan.
Ook ik ben heel nuchter, dat emo-gedoe.. ik ben 1x emotioneel geworden in het hele jaar, en dat was toen ik me besefte dat ik echt wegging en we het daar in een prakticum over hadden. Verder had ik vaak zoiets van 'ja zeg kom op zo erg is het toch niet' maar tegelijk heb ik erg veel bewondering gekregen voor mensen die zich zo emotioneel kunnen uiten. Ik heb daar moeite mee en dat ik dat niet kan is ook een tekortkoming van mijzelf. Maar daar hebben we het nu niet over.
Multi-culti is de UvH zeker. Maar ook realistisch en over het algemeen zijn UvH-ers tolerant, ook tegenover mensen met een andere mening. Als jij dat ook bent, en discussies aangaat om ideeen uit te wisselen in plaats van mensen over te halen jouw mening aan te hangen is dat waarschijnlijk geen groot probleem.
Het kan inderdaad zijn dat de UvH terapeutisch werkt, vergeet echter niet dat het wel een universiteit is met als doel iets te leren. Je moet jezelf wel kennen, daar is heel veel ruimte voor. Ook kun je eens met een humanistisch raadsman/vrouw gaan praten, niet alleen om het over je eigen problemen te hebben, maar ook om een beeld te krijgen van hun beroepspraktijk en hun wijze van in-het-leven-staan.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt, het staat wat chaotisch door elkaar maar je snapt waarschijnlijk wel op welke delen van jouw stukjes alles slaat.