Advertentie | |
|
17-03-2004, 17:56 | |
Verwijderd
|
Ik kan je post indelen in 2 delen, namelijk 1 dat je moeder opgenomen wordt en 2 dat ze je alleen laat met je vader.
1: probeer altijd achter haar te staan want er is niets erger dan opgenomen worden (wat waarschijnlijk al een moeilijke keus is) en weten dat je eigen dochter er niet achterstaat en een shuldgevoel bij je neer legt (kzeg niet dat je dat doet maar het zou kunnen, dit geldt dus als waarschuwing he) 2: als je het echt zo erg vindt om met je vader in 1 huis te leven, kun je eens overwegen hier iets aan te doen. Begeleid kamerwonen ofzo, of ga eerst eens na of je een weekje ergens anders kunt wonen bij vrienden of familie. Je kunt ook overwegen al op jezelf te gaan wonen (met of zonder hulp dus), zo jong ben je ook weer niet... |
17-03-2004, 18:02 | ||
Citaat:
|
17-03-2004, 20:35 | |
dit is poging 2... (kreeg vanmiddag, na een heel verhaal getypt te hebben een foutmelding maar dit verhaaltje wordt niet zolang denk )
mir.... ik had het al tegen je gezegd op msn enzow. Ik kan heel goed begrijpen dat je het zo voelt, alsof je moeder je in de steek laat. Maar probeer eens realistisch te denken, is dat wel zo? Als je moeder niet opgenomen zou worden, zou ze ook niet (of iig niet snel) 'beter' worden... En dan? wat heb je dan mir... dan is ze er, maar dat is ook wel het enige. Kan ze niet veel beter, beter worden, om er vervolgens helemaal voor jou, en natuurlijk voor haarzelf te zijn? Denk eens terug aan dat begeleid wonen. Dat wil je zo graag... Je moeder was ook zo bang je kwijt te raken. Dat gevoel heb jij nu precies zo, maar was het jouw bedoeling haar pijn te doen? Natuurlijk niet... Je kon niet anders..... dikke knuff, wen
__________________
Dit is een coole sig.
|
18-03-2004, 10:38 | |
meisje, wat vreselijk voor je!! ik wist dat het slecht met je moeder ging enzow, maar nie dat het zo erg was....
Het is denk k het beste..... ik snap heel goe d dat jeje wanhopig voelt nu je alleen met je vader bent... maar de stemming van je moeder beinvloedt jou ook heeel erg, en dat wordt waarschijnlijk wel minder nu... je kunt inderdaad vragen of je nie meteen begeleid kan gaan wonen, zo snel mogelijk in ieder geval..ik weet dat er wachtlijsten zijn, maar misschien kunnen er uitzonderingen worden gemaakt dat weet ik niet ..praat er over met jeugdzorg of altrecht? kweetnie wanneer je volgende afspraak is , maar je kunt altijd bellen lijkt me .. ik hoop je nog te spreke, meissie hou je goed ik denk aan je! xxxxxx |
18-03-2004, 13:54 | ||
Citaat:
__________________
Dit is een coole sig.
|
19-03-2004, 11:03 | ||
Citaat:
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
Laatst gewijzigd op 19-03-2004 om 11:05. |
19-03-2004, 16:27 | |
pff..
Ze moet nu zeker 5 weken wachten op een opname.. dat is toch echt niet normaal?! Ik kreeg vanmiddag een folder van haar afdeling in mijn handen gedrukt. Het kwam zo dichtbij, het voelt zo fout.. Wilt ze zelf wel? ze is zo tegen altrecht.. En dit was toch zeker een afdeling van altrecht.. (afdeling den brink (??) in Zeist) Het voelt helemaal niet goed.. vandaag was er een gastspreker van de stichting Pandora.. na de les praatte zij mij moed in, ik geloofde haar.. Maar nu is de moed weer weg.. en nu zoek ik haar, zinloos, op die site van die stichting.. |
19-03-2004, 16:46 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Wat ik niet snap is, dat als je moeder een crisisgeval is, ze wel op de wachtlijst komt... |
Ads door Google |
19-03-2004, 17:04 | ||
Citaat:
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
19-03-2004, 17:09 | ||
Citaat:
|
19-03-2004, 17:17 | ||
Citaat:
*knuf*
__________________
Ik vertelde de psychiater dat ik stemmen hoorde. Hij zei mij dat ik goede oren had. - Herman Finkers
|
19-03-2004, 19:23 | ||
Citaat:
Maar idd altrecht laat mijn moeder nog zeker 5 weken wachten op een crisisopname.. |
20-03-2004, 13:57 | |
mijn moeder is vanaf dat ik in groep 4 zit opgenomen. dan weer even niet dan weer wel. en nu nog steeds. de laatste tijd gaat het wel wat beter. minder opnames enzo.
ik was te jong om echt te beseffen wat het in hield. 'mama ligt in het ziekenhuis' en mijn zusjes en ik sliepen dan vaak bij oma en opa of bij iemand anders. vaak alleen. nooit iemand thuis als we uit school kwamen. pas later(geloof in groep 8) kreeg ik het gevoel dat ze ons in de steek liet. het duurde al zolang. kon ze zich er niet gewoon overheen zetten? wilde ze niet dat het beter ging? nu weet ik ook wel dat ze dat wil. maar dat het gewoon niet lukt. maar toch soms als het weer helemaal fout gaat, denk ik het nog welles. en soms voelt het alsof ik der kwijtraakte. maar daar helpen ze der. daar is ze veilig. en als het allemaal weer beter gaat, zal het denk ik alleen maar beter zijn. dan kan ze er helemaal voor jou zijn! je moeder zal misschien zelf wel een schuldgevoel hebben, ze zal misschien zelf wel het gevoel hebben jou in de steek te laten. maar dat is niet haar bedoeling. ze wil alleen maar dat het beter gaat. probeer haar gewoon merken dat je van der houd en dat je achter der staat ik hoop dat het bij jou allemaal niet zolang duurt. en echt. dit zal het beste zijn!! heel veel sterkte!
__________________
Are the stars out tonight?
|
Advertentie |
|
|
|