Voor de OB ben je sneller ondernemer dan voor de IB. He gaat er om of je in het economisch verkeer bezig bent, of je een organisatie van kapitaal en arbeid bent en of je voordeel beoogt en redelijkerwijs verwachten kunt.
Dan ben je ingevolge de Wet op de Omzetbelasting ondernemer, moet je BTW in rekening brengen aan je klanten en afdragen aan de belastingdienst. De aan jou in rekening gebrachte zakelijke BTW mag jij weer aftrekken van dat bedrag. Je moet je als startende ondernemer aanmelden bij de Belastingdienst, en je inschrijven bij de kamer van koophandel. Je krijgt dan van de belastingdienst een BTW nummer, en ieder kwartaal een aangiftebiljet. En misschien vinden ze ok wel dat je een IB ondernemr bent, dan krijg je ook een O biljet thuisgestuurd inplaats van een P biljet. Ligt er naar aan wat je verteld op het formulier Opgaaf startende ondernemer.
Als ondernemer ben je verplicht een inzichtelijke boekhouding te voeren, waaruit op ieder gewenst moment eenvoudig afgeleid kan worden hoe je financiele situatie is. Die kan heel simpel hoor. Een schriftje met al je inkomsten en uitgaven netjes op datum op een rijtje is al genoeg, en ook je bonnen allemaal op volgorde bij elkaar. Het hoeft niet perse naar een (dure!) accountant, zeker niet bij een klein beginnend bedrijfje.
Of je ook volgens de Inkomstenbelasting als ondernemer wordt aangemerkt is wat strenger. Er worden meer eisen gesteld aan de realistische winstverwachting. Is er geen winstverwachting, dan is het een onbelaste hobby en betaal je geen belasting. Het nadeel daarvan is dat alle kosten ook onder het kopje hobby vallen en dus niet aftrekbaar zijn. De wetgever heeft zo willen voorkomen dat er teveel bedrijfjes komen die alleen maar verlies maken en die alle kosten aftrelken. Een onbegrepen schilder die zijn doeken aan de straatstenen niet kwijtkan, kan zijn materialen dus niet aftrekken. Die heeft geen bedrijf, maar een hobby.
Jammer genoeg wordt de beoordeling of iets een hobby is of een bedrijf nog wel eens bijgesteld zodra blijkt dat die doeken opeens wel verkocht gaan worden...
Ook is er tegenwoordig de tussenvorm van de freelance bijverdienste. Die zweven ertussen. Zij hoeven niet zo'n strenge boekhouding te voeren, hebben geen recht op ondernemersextraatjes zoals de ondernemersaftrek en de Fiscale OudedagsReserve. Ze mogen wel hun onkosten aftrekken en betalen belasting over hun winst. Dit zijn de mensen die het uencriterium niet halen.
Een ondernemer moet namelijk voldoen aan het urencriterium: dat komt er op neer dat je minimaal de helft van de werkweek met je bedrijf bezig moet zijn. Wie een fulltime baan heeft, zal daar niet snel aankomen, tenzij hij dat met agenda's en dergelijke wel kan aantonen. Veel beginnende ondernemers kunnen dat ook, omdat ze s'avonds en in het weekend aantoonbaar werken voor de zaak. Het moet dan ook echt wel aantoonbaar zijn. Er is in dit geval een omkering van de bewijslast. Niet de fiscus moet aantonen dat je NIET met je bedrijf bezig bent, de ondernemer moet aantonen dat hij dat WEL is.
Voor jij jezelf in een wespennest steekt, schrijf je in, ga naar de startersdagen van de KVK, en weet waar je aan begint. Je weet er duidelijk veel te weinig vanaf.
Loon is wat je op internet verdient nooit. Voor loon is namelijk een inhoudingsplichtige (werkgever) nodig.
Een rechtspersoon is een eenmanszaak in belastingtechnisch opzicht ook niet. De IB ondernemer IS zijn bedrijf. Hij is hoofdelijk aansprakelijk. Hij doet ook aangifte onder zijn eigen prive sofinummer.
Pas als je als je bedrijf als BV of NV door het leven gaat, is die BV de rechtspersoon en ben jij als natuurlijk persoon, directeur, in dienst van de rechtspersoon, die jouw werkgever is. Een BV krijgt een apart sofinummer voor BV's. Een directeur/eigenaar van een BV krijgt namelijk loon. Dat wordt belast onder zijn prive sofinummer. Hij is ook aandeelhouder, en als daar dividend uitkomt is dat belast in Box 2, wederom onde rhet prive sofinummer.
Loon en winst zitten allebei in box 1.
Laatst gewijzigd op 07-08-2006 om 12:22.
|