Opname

[Rocaliaan Lieke]

Hai iedereen

Ik heb Vrijdag te horen gekregen dat ik opgenomen moet worden maar dat wil ik helemaal niet.

Mijn ouders zeggen als ik het niet doe dat het dang gedwongen opnname wordt.

Misschien is het wel goed voor me ik zal graag willen vragen of mensen hun reactie wilen zetten over opname en ervaringen als je al een keer opgenomen bent .

Alvast bedankt

[Lizard]

opname? in een ziekenhuis? bij een psycholoog?
Als jij dit niet wilt moet je het vooral NIET doen, en dat je ouders je dwingen vind ik belachelijk. Hebben ze er redenen voor?

[mathfreak]

Rocaliaan Lieke schreef:
Hai iedereen

Ik heb Vrijdag te horen gekregen dat ik opgenomen moet worden maar dat wil ik helemaal niet.

Mijn ouders zeggen als ik het niet doe dat het dang gedwongen opnname wordt.

Misschien is het wel goed voor me ik zal graag willen vragen of mensen hun reactie wilen zetten over opname en ervaringen als je al een keer opgenomen bent .

Alvast bedankt

Zie voor een aantal ervaringen dit topic: http://forum.scholieren.com/showthre...ghlight=opname
Als je er niets voor voelt om te worden opgenomen zou je kunnen proberen om via je huisarts een alternatief te vinden. Leg het eens voor aan je ouders.

[Rocaliaan Lieke]

Lizard schreef:
opname? in een ziekenhuis? bij een psycholoog?
Als jij dit niet wilt moet je het vooral NIET doen, en dat je ouders je dwingen vind ik belachelijk. Hebben ze er redenen voor?

Nee in een psychische kliniek
En ja ze hebben er misschien wel een reden voor maar ik wil het niet

[fil]

Nee natuurlijk wil je dat niet. Dat is heel goed te begrijpen. Maar blijkbaar zal het wel nodig zijn, en je kunt niet altijd op de vlucht blijven voor jezelf.

De ervaring die ik er indirect mee heb is dat het pas werkt wanneer je er zelf voor open staat en het ook wilt en er zin in hebt om aan jezelf te werken. En waarschijnlijk zul je bij jezelf denken iets in de richting van "ik wil zelf graag proberen om eruit te komen en ik los het zelf wel op".

Maar goed, ik wens je in ieder geval veel sterkte en geluk!

[bette4ever]

Ik hoop dat je je realizeert waarom dat je erin moet en dat je er eens goed met je ouders over gaat praten.
Als het echt iets ernstigs is (en dat zal waarschijnlijk ook wel anders zouden je ouders dit niet vinden) dan moet je het toch wel doen. Maar je moet er wel voor open staan, anders heeft het weinig kans van slagen.
Heel erg veel suc6 ik hoop dat het over een tijdje beter gaat.

[Lizard]

Als je ouders er een goeie reden voor hebben moet je jezelf afvragen waarom ze die reden hebben, en of jij er zelf iets aan kan doen, zonder hulp. Kun je dit niet, blijft er denk ik toch maar weinig over, de harde waarheid.

[rare kwast]

als je een gevaar bent voor jezelf of voor je omgeving of er zijn arndere punten die je ouders/ huisarts kunnen aandragen kan je met een R.M of een IBS worden op genomen duzzz
vrijwillig is altijd beter maar je moet wel willen en ik akn wel begrijpen dat je niet wilt

[C'est moi]

inderdaad als je geen gevaar voor je zelf of andere bent kan niemand je gedwongen opnemen. je moet er wel rekening mee houden met hoe zal mn omgeving reageren als ze het te horen krijgen. je moet niet denken met als ze je op laten nemen dat je gek bent want mijn stampunt is altijd geweest "gek ben je pas als je niet op laat nemen"al kan ik dat wel begrijpen!



groetjes chretienne

ps sterkte met de beslissing!

[GirlXXx]

Ik moet ook naar een inrichting Ik moet van mijn ouders, eigenlijk is het ook wel beter voor me maar ik durf het alleen niet! Ik weet totaal niet hoe het daar allemaal gaat enzo.?? Ben jij daar ook niet bang voor?

[Eend]

Eujz

Ik ben hier de persoon met ervaring geloof ik Ik zal jullie wel wat van mn ervaringen vertellen
Ik ben al een aantal keren opgenomen geweest en jah, het heeft zijn leuke en minder leuke kanten. Mijn eerste opname was een crisis. Ik was toen eigenlijk vrijwillig gedwongen, ze hadden mij min of meer wijsgemaakt, dat ik vrijwillig was, maar als ik had geweigerd, had het zowiezo een gedwongen opname geweest. Ik weet nog dat ik het heel eng vond. Al die nieuwe mensen om me heen. Sociotherapeuten, die maar even aardig probeerden te doen. In die tijd, dacht ik vaak dat mensen heel snel tegen mij waren. Als 1 iemand uit een groep me niet mocht, dacht ik gelijk dat heel de groep me niet mocht en dus tegen me was.
Bij die 3,5 week crisis was daar best wel iets in verandert. Na twee weken gesloten moest ik naar de open afdeling. Weer vond ik het dood eng, weer nieuwe sociotherapeuten en jongeren om me heen. De enigste twee die ik kende waren twee sociotherapeuten, omdat ze altijd op de gesloten afdeling even koffie kwamen drinken. Het waren twee maffe gasten en je kon wel met ze lachen.
Ik werd langzaam opgebouwd. Ging eerst telkens een ochtendje thee drinken op de open afdeling als een van die sociotherapeuten dienst had. Op een gegeven moment vond ik het daar zo vrij dat ik niet eens meer terug wou naar de gesloten. Ik heb nog anderhalve week op de open afdeling gezeten en toen moest ik weg. Dat was een heel moeilijk moment voor me. Ik was net iedereen daar een beetje gaan vertrouwen en toen moest ik weer weg. Zij konden er weinig aan doen, maar de kliniek in Den Haag wilde me hebben, want daar stond ik tenslotte ingeschreven.
Ik hoopte dat Den Haag net zo veilig voor me was als Dordt, maar dat was juist het tegenovergestelde. Ik zat bij een vriend van me op de afdeling, dat was misschien het enigste pluspunt, maar verder was het in mijn ogen een ramp. Ik ben toen weggelopen en toen wilden ze me een RM geven (Rechterlijke Machtiging, of te wel, een gedwongen opname) maar ze konden weinig. Mijn ouders en de hulpverlening stonden net iets te zwak. Ik ben nog 1 nacht gebleven en ben weg gegaan. Dit lag allemaal niet alleen aan de kliniek, maar ook vooral aan mij. Ik kon daar mijn veilige thuis niet vinden en ik had een soort heimwee naar de vertrouwde sociotherapeuten van Dordrecht.
Na die opname ben ik gaan vechten voor een opname in Dordrecht en dat was me gelukt. Ik heb daar 3,5 maanden gezeten en heb er enorm veel geleerd. Ik heb goeie maar ook zeker mindere tijden meegemaakt! Hele zware tijden heb ik gekend. Tijden dat ik huilend de auto van mn ouders achterna rende, omdat ik naar huis wilde. Maar ik heb mezelf er doorheen gevochten met behulp van de kliniek.
2 oktober werd ik ontslagen en het ging een paar maanden goed, maar nu zak ik weer telkens terug en mijn moeder is depressief geworden en er heerst een hele gespannen sfeer thuis. Spanning is nou waar ik net niet tegen kan, dus heb een opname aangevraagd in Dordt en vandaag gaan ze weer proberen mijn behandelaar te bereiken en ik hoop gewoon dat ik snel weer even tot rust kan komen.

Ik heb zelf ook een verhaal geschreven over een dagje in een mijn kliniek. Wel met verzonnen therapeuten en jongeren, maar de rest is zoals het bij mij wel eens kon gaan. Het verhaal kun je hier vinden

Als iemand vragen heeft, hoor ik het wel
Je mag me ook altijd mailen of prive bericht sturen!

Liefs

Eendje

[Eend]

Lizard schreef:
opname? in een ziekenhuis? bij een psycholoog?
Als jij dit niet wilt moet je het vooral NIET doen, en dat je ouders je dwingen vind ik belachelijk. Hebben ze er redenen voor?

In sommige gevallen is het noodzakelijk. Als ze haar willen dwingen zal er zeker een goeie reden voor zijn, want anders zullen ze haar zowiezo nooit kunnen dwingen.
Voor ouders is het heel pijnlijk om hun kind zo aan te moeten zien en denk maar niet dat ze dit met plezier doen. Ik heb zelf ook de tranen in de ogen van mn ouders aan moeten zien. Wedden dat t pijn deed.

[Eend]

chretienne schreef:
inderdaad als je geen gevaar voor je zelf of andere bent kan niemand je gedwongen opnemen. je moet er wel rekening mee houden met hoe zal mn omgeving reageren als ze het te horen krijgen. je moet niet denken met als ze je op laten nemen dat je gek bent want mijn stampunt is altijd geweest "gek ben je pas als je niet op laat nemen"al kan ik dat wel begrijpen!



groetjes chretienne

ps sterkte met de beslissing!

Waarom moet ZIJ rekening houden met haar omgeving? Heeft zij niet het recht om juist een beter leven te mogen lijden? Haar omgeving zou met HAAR rekening moeten gaan houden. Zij moet nu aan haar zelf denken, die omgeving komt wel goed.

[Posh_Girl]

hoe bedoel je opname waarvoor? en nee ik vind het ook een beetje belachelijk dat je moet ik bedoel je weet zelf toch wat het beste voor je is en ik kan het aan de ene kant van je ouders wel begrijpen omdat ze je ergens..mee willen helpen hun weten ook niet wat ze eraan moeten doen... probeer eerst is met je ouders te praten of met iemand waar je het goed mee kan vinden en dan zal het wel een stuk beter gaan hoop ik..
in ieder geval veel suc6

[Dashja]

Ik heb zo'n vaag vermoeden dat je ouders alleen maar
dreigen met een gedwongen opname..
Als jij nergens van af weet, waarom etc, dan lijkt het me
stug dat jou ouders ervoor kunnen zorgen dat je gedwongen
opgenomen wordt.
En anders maar hopen dat je snel 18 bent. Dan is het helemaal
jou beslissing!
Het is jou leven en jij maakt de beslissingen.
Kan me voorstellen dat je er tegen op ziet om opgenomen te
worden, maar er zitten ook zeker positieve punten aan.
Ik ben zelf 3 keer opgenomen geweest, 2 keer crisis en 1 keer
intern voor een jaar. Klinkt heel drastisch allemaal misschien,
maar ik heb daar zoveel dingen geleerd en ik ben zoveel sterker
geworden, dat ik die kliniek eeuwig dankbaar ben.
Het is jou keus meis.
Ik hoop dat je voor jezelf, de goede keus kunt maken!
Sterkte!
Dashja

[GirlXXx]

hey eend bedankt voor al die info enzo
hoelang heb je daar eigenlijk gezeten? En heeft het een beetje geholpen?

[Rocaliaan Lieke]

GirlXXx schreef:
Ik moet ook naar een inrichting Ik moet van mijn ouders, eigenlijk is het ook wel beter voor me maar ik durf het alleen niet! Ik weet totaal niet hoe het daar allemaal gaat enzo.?? Ben jij daar ook niet bang voor?

Dat is precies dezelfde angst die ik ook heb

[Eend]

GirlXXx schreef:
hey eend bedankt voor al die info enzo
hoelang heb je daar eigenlijk gezeten? En heeft het een beetje geholpen?

1e opname = 3.5 weken
2e opname = 4 dagen
3e opname = 3.5 maanden

en ja, t heeft onwijs geholpen

[Eend]

Rocaliaan Lieke schreef:
Dat is precies dezelfde angst die ik ook heb

en dat is precies iets waar je gewoon ff doorheen moet bijten
makkelijker gezegd dan gedfaan jammer genoeg

er zijn al heel wat topics met info.
als je toch gedwongen opgenomen wordt als je niet vrijwillig gaat, dan is het beter voor je eigen gerust dat je vrijwillig gaat.
ik zelf heb ook heel wat opnames achter de rug:
op de crisis:
1x 7 weken
1x een weekend
1x een week
1x 2 dagen,
een dag later voor 2 weken
en dan een jaar op de dagbehandeling.
het gaat heel heel langzaam, maar je leert er! dat is mijn ervaring.
als je niet meteen volledig opgenomen wil worden kun je misschien ook es vragen naar een dagbehandeling. dat heb ik ook gedaan. dan slaap je gewoon thuis en ben je van 12 tot 17 uur in de kliniek. ok, bij mij bleek het uiteindelijk toch te weinig te zijn en ben ik na anderhalve week op de crisis opgenomen maar misschien is het bij jou wel genoeg!?
het hangt er vanaf of je echt dag en nacht in de gaten gehouden moet worden of dat je gewoon hele intensieve begleiding nodig hebt.
heel veel sterkte en heb je vragen kun je me altijd mailen!
me_blackrose@hotmail.com
knuf
mir

[Daantje_0705]

Heej meisje,

ik heb het er al met je over gehad omdat mijn broertje daar ook gezeten heeft en ik denk dat je moet proberen om je er niet zo tegen te verzetten. Het is waarschijnlijk voor jezelf op dit moment het beste en als je dan toch opgenomen moet worden kan je er maar beter proberen er het beste van te maken.

Sterkte verder!

Groetjes Daantje