Liegen

[Sador]

Liegen is een woord waar veel mensen negatieve gedachtes bij hebben. Logisch, liegen heeft met (het schaden van) vertrouwen te maken, met mensen bewust misleiden en soms zelfs het kwetsen van mensen. Toch vergeten mensen vaak dat bijna iedereen weleens liegt en dat er ook veel kleinere leugentjes zijn, of zelfs leugens om mensen kwetsing te besparen. Dit bijvoorbeeld door tegen een vriendin te zeggen dat haar favoriete broek zo leuk staat, terwijl je het eigenlijk helemaal niet zo mooi vindt.

Lieg jij weleens? Zo ja, wat voor soort leugens? Lieg je omdat het makkelijker voor jezelf uitkomt, of juist om mensen niet te kwetsen? Heb je zelf weleens te maken gehad met mensen die tegen je logen? Waarover? En waar ligt voor jou de grens tussen 'acceptabele leugens' en leugens die écht niet zouden mogen? En wat heb jij nou liever, dat iemand tegen je liegt om je niet te kwetsen (zie bovenstaande voorbeeld) of dat iemand de waarheid spreekt, ondanks dat dit pijn kan doen?

Oftewel, geef je mening over liegen en alles wat ermee te maken heeft.

TS begint:

Ik lieg, zoals waarschijnlijk iedereen, af en toe. Ik ben er ook best goed in, iets wat ik zelf een beetje eng vind. Ik houd namelijk niet zo van liegen, of van mensen die vaak liegen. En hoewel ik zoveel mogelijk de waarheid probeer te spreken is dat niet altijd mogelijk. Ik ben iemand die mensen niet wil kwetsen, maar ik zal meestal ook proberen om op een subtiele manier toch mijn mening duidelijk te maken.

Ik heb zelf niet zo heel veel ervaring met liegende mensen. Of in ieder geval, niet met grote leugens. Dat, of ik ben er nooit achter gekomen, natuurlijk
Ik kan mensen vaak wel vergeven als ze kleine leugentjes vertellen, maar ik zou er heel veel moeite mee hebben als iemand tegen mij over belangrijke dingen liegt, of het heel vaak doet. Ik ga er in het algemeen ook van uit dat mensen de waarheid tegen me spreken. Als dit onterecht blijkt zal ik voortaan meer moeite hebben met ze geloven. Tot slot: de grens ligt voor mij bij de reden van het liegen. Is het goedbedoeld, of uit eigenbelang?

En jullie?

[zoemzoem]

Op de basisschool loog ik best veel, ik kon hele verhalen verzinnen die andere kinderen dan ook echt geloofden. Op de middelbare school deed ik dat niet meer omdat ik daar niemand kende, daar ben ik wel begonnen met het verzinnen van smoesjes om ergens niet aan mee te hoeven doen of naar te gaan. Omdat dit best vaak uitkwam zeg ik tegenwoordig gewoon dat ik ergens geen zin in heb en daarom niet meega. Dit wordt niet altijd gewaardeerd, maar toch hebben vrienden dit liever dan mensen die altijd heel enthousiast zijn en pas op het allerlaatste moment afzeggen.

Over kleding en dergelijke lieg ik ook wel eens, vooral als iemand dolenthousiast over iets is, dan is het een beetje lullig om te zeggen dat ik het niet mooi vind. Trouwens, als ik met vriendinnen ga winkelen, heb ik liever dat ze tegen me zeggen dat ze iets niet mooi vinden dan dat ze het geweldig vinden en ik het mede daarom koop.

[Cherry Springs]

Ik lieg niet graag maar ik doe het soms wel, zodat mensen met niet vervelend vinden ofzo. Het hangt wel van de persoon af, sommige mensen kan ik alles tegen vertellen zonder dat ze me vreemd of stom vinden, anderen doe ik voorzichtiger mee. Ik doe het niet om grote, belangrijke dingen, maar als iemand me vraagt of ik zoiets mooi zou vinden bij hem/haar en ik dat eigenlijk niet vind zeg ik soms van wel. Hoewel dat wel stom is want diegene is dus zodanig in mijn mening geinteresseerd dat die ernaar vraagt, en dan geef ik mijn echte mening niet. Maar als iemand alleen maar bevestiging zoekt en het verder niet uitmaakt wat ik vind, zeg ik net zo lief dat ik het wél mooi vind. Maar meestal maakt het me niet zoveel uit wat mensen doen met hun uiterlijk dus dan vind ik het moeilijk om te zeggen of ik dat mooi vind of niet, ik heb er gewoon geen mening over.
Verder lieg ik eigenlijk niet echt. Behalve smoesjes ofzo als ik iets niet gemaakt heb, maar vaak heb ik daar wle een logische verklaring voor.

Uiteraard lieg ik, met name als ik denk dat ik met het ventileren van de waarheid niemand een plezier doe.

Ik lieg vooral tegen mezelf. maar ja, dat blijf ik ook maar herhalen.

[Fantôme]

ik loog vroeger best veel. niet eens om belangrijke dingen.
ik dacht gewoon dat een verhaal gemakkelijker te begrijpen was als ik wat details wegliet of anders (korter) maakte en vond het soms niet nodig als mensen alles wisten, als ik door het aanvoeren van een iets andere reden beter voor de dag zou komen.

maar ik probeer dat nu niet meer te doen omdat ik denk dat als je over dat soort dingetjes liegt, je het dus neit eens bent met wat je zelf hebt gedaan (je er zelf niet achterstaat) en doe je dus dingen die in tegenstrijd zijn met wat je zou willen doen / zijn. en ik wil 'echt' zijn en liegen past daar niet helemaal in.

ik vind vergissen in dingen anders dan liegen trouwens.

Echt vaak doe ik het niet, alleen soms om ergens onderuit te komen. En over mezelf en hoe ik me voel, maar dat is gewoon luiheid omdat ik geen zin heb om uit te leggen waarom ik me niet goed voel. Maar over echt belangrijke dingen lieg ik niet, omdat ik me dan alleen maar schuldig zou gaan voelen en daardoor uiteindelijk toch wel de waarheid vertel, dus kan ik het net zo goed meteen doen.

ik lieg heel vaak, ook over hele kleine dingen, omdat ik geen zin heb in commentaar, gezeur of omdat ik gewoon graag gordijntjes voor mijn ramen heb eigenlijk. dan kan niet iedereen naar binnen kijken.

[Magican]

Ik lieg wanneer dat kan leiden tot leuke situaties of wanneer dat beter is.

Een speldocent zei ooit tegen mij 'Volgens mij kun jij ook heel goed liegen'.
En toen zei ik, met een stalen gezicht: 'Nee hoor'.



Maar ik heb dus echt een gruwelijke hekel aan liegen. Ik ben iets te veel mensen tegengekomen in mijn leven die hun hele leven bij elkaar liegen en ik ben dan natuurlijk ook wel weer naïef genoeg om het allemaal te geloven...
Daarnaast loog ik als klein kind heel veel (ik heb van mijn 7e tot mijn 12e ofzo volgehouden dat ik 'écht niet het haar van mijn zusje had geknipt met een knutselschaartje' ) en dat heeft zich tegen mij gekeerd; mijn ouders geloofden me vaak niet meer, ook niet als ik wél echt de waarheid sprak.

Dus ik lieg echt niet (meer).

[Martiño]

Ik heb er wel spijt van (want ik heb op sommige momenten de boel wel flink bij elkaar gelogen), maar ik kan best goed liegen.
Soms was ik zo bezig met chronisch liegen tegen mijn omgeving (en daarom in de problemen kwam), dat ik me er echt tot moest dwingen om niet meer te liegen. Ik heb me er uiteindelijk wel goed uit weten te trekken, maar het is niet iets waar ik trots op ben. Een leugen floept er bij mij ook nog af en toe veel te snel uit.

[Missy]

Goed topic.

Liegen. Ik kan er niet tegen. Al merk ik wel dat ik af en toe een leugentje (om best wil) gebruik. Al is dat maar af en toe. Als ik een keertje echt geen zin heb, zeg ik liever dat ik niet kan, dan te zeggen dat ik geen zin om datgene te gaan doen. Dan vind ik het zo hard voor diegene.

[Sador]

Martino87 schreef:

Ik heb er wel spijt van (want ik heb op sommige momenten de boel wel flink bij elkaar gelogen), maar ik kan best goed liegen.
Soms was ik zo bezig met chronisch liegen tegen mijn omgeving (en daarom in de problemen kwam), dat ik me er echt tot moest dwingen om niet meer te liegen. Ik heb me er uiteindelijk wel goed uit weten te trekken, maar het is niet iets waar ik trots op ben. Een leugen floept er bij mij ook nog af en toe veel te snel uit.

Maar waarom deed je het dan? Was er echt een reden voor, deed je het uit gewoonte, of wat?

Vroeger loog ik vaak om hele kleine dingetjes, zeggen dat ik dingen niet had gedaan enzo. Maar ik heb nooit echt tot in het zieke gelogen ofzo. Ik was altijd best betrouwbaar en verstandig enzo.

[Martiño]

Sador schreef:

Maar waarom deed je het dan? Was er echt een reden voor, deed je het uit gewoonte, of wat?

Voornamelijk omdat ik af en toe lui was, dingen te veel uitstelde, me niet zo prettig voelde, en daar geen zin in had om dat naar de buitenwereld te brengen.

[mepsteen]

Ik lieg niet (omg paradox)

[Mephisto]

mepsteen schreef:

Ik lieg niet (omg paradox)

Zeggen dat je altijd liegt is de paradox.

[mepsteen]

ja maar ik loog

Ik lieg niet, ik ga altijd meteen over op een ander verhaal. Werkt veel beter.

Ik lieg inderdaad wel vaker als mensen vragen of ik het mooi vind. Bij sommige mensen weet ik dat ik dat echt niet moet doen, dus dat doe ik ook niet. Maar andere mensen kunnen zich wel eens gekwetst voelen als ik de waarheid zou spreken. Soms zeg ik wel eens iets als "het is mijn smaak niet, maar het staat je wel", als een soort compromis. En ik heb soms de neiging om dingen te overdrijven, ze net iets erger of leuker te laten klinken dan het in werkelijkheid is. Maar wederom hangt dat een beetje er vanaf wie ik tegenover me heb.

Ik ben een keer een hele goede "vriendin" kwijtgeraakt omdat ik haar grove leugens echt niet meer kon verdragen. Ze vertelde wel dat ze dat in het verleden had gedaan (bijvoorbeeld een verkrachting faken ) maar dat ze dat nu écht niet meer deed. Ze vond het ziek van zichzelf en zat in therapie om de achterliggende problemen op te lossen enzo, maar ondertussen ging ze dus glashard door met liegen en loog vervolgens weer dat ze dat niet deed...

mepsteen schreef:

ja maar ik loog

Dat maakt het nog geen paradox.

[mepsteen]

jawel, want ik lieg altijd.

Dan weet je niet wat een paradox is. Een paradox is niet hetzelfde als een leugen. Als je zegt dat je nooit liegt is dat geen paradox omdat het best zo zou kúnnen zijn dat je nooit liegt. Als je zegt dat je altijd liegt is dat wel een paradox omdat die uitspraak niet waar kan zijn als je altijd liegt, maar als die uitspraak niet waar is lieg je dus blijkbaar niet altijd, maar dan kan die uitspraak weer wel waar zijn, etc.

[mepsteen]

ja maar ik lieg.

[Lethe]

Ik lieg ook wel eens en dan vooral om mensen geen pijn te doen ('Ja, leuk shirtje!'). En verder, tsja. Soms lieg ik om dingen die er niet zo toe doen, bijvoorbeeld omdat dat me veel uitleg scheelt. Grote leugens vertel ik nooit, dan voel ik me schuldig.

ik lieg zoals martino87 zegt dat hij vroeger loog. omdat het soms makkelijker is, omdat ik wil dat mensen me leuk vinden en niet saai. omdat... geen idee. ik doe het lang niet zo vaak meer als vroeger. maar soms als ik geen zin heb in mensen zeg ik dat ik migraine heb. of als ik niet naar college ben gegaan uit luiheid verzin ik een tandartsafspraak, terwijl niemand het eigenlijk raar zou vinden als je gewoon een keertje uit wil slapen. en dit doe ik niet alleen tegen mensen die ik niet zo goed ken. ook gewoon tegen vrienden, familie en mijn vriend.
ik voel me er ook echt niet fijn bij, en ik doe mijn best het af te leren, maar soms flapt er gewoon weer zo'n smoesje uit. heel kwalijk...

mepsteen schreef:

ja maar ik lieg.

Ik lieg eigenlijk helemaal niet vaak over dingen als 'wat vind je van m'n schoenen'. Dan zeg ik bijna altijd eerlijk wat ik ervan vind.

nog een vraag aan de mensen die vaak liegen: hoe voel jij je als iemand tegen je liegt over iets heel kleins?

[geen punt :|]

Ik ben te zwijgzaam, dus ik heb een hekel aan liegen. Vaak kan ik in de ogen van mensen zien of ze liegen of niet Offtopic: is leuk met weerwolven in het echt. Dat is soms best handig, maar vaak vervelend omdat ik er niets van zeg. Ik heb dan enorm last van plaatsvervangende schaamte en wil de ander niet in een ongemakkelijke situatie brengen.

Zelf lieg ik zelden en zeg ik dan wel weer vaak waar het op staat of zwijg ik. Heb wel jaren "gelogen" over m'n geaardheid. Mja nu ik er zo over denk, da's ook gewoon liegen. Niet zo tof misschien, maar daar kan ik me op dit moment niet druk meer om maken

[Sador]

Ik lieg trouwens ook wel vaak met betrekking tot school enzo. Als ik iets niet gemaakt heb, als ik afwezig ben, enzovoorts. Dit doe ik enkel en alleen om het mezelf makkelijk te maken, maarja.

[Balance]

Ik heb best vaak gelogen en doe dat nog steeds wel eens. Met name tegen m'n ouders.
Over waar ik was en met wie enzo. Ik vind dat ik toch echt oud genoeg ben om zelf te kiezen waar ik wel of niet heen ga en met wie. Wanneer zij daar anders over denken, dan maar zo.
En ik moet zeggen dat ik ook graag het prinsessenbeeld hoog hou voor hen, dus over sommige dingen zou ik niet hoeven liegen, maar doe ik toch.

En ik ben zo hypocriet als maar kan op dit gebied, want ik kan erg boos worden als iemand tegen mij liegt.