nergens zin in

[watermuis]

ik heb nergens zin in. ik weet niet hoe het komt, want het gaat wel redelijk, in ieder geval niet heel slecht ofzo. met mijn vriend en mij gaat het heel goed en ik wil hem heel graag zien maar op de een of andere manier kan ik dus niet naar buiten. ik rek extreem lang met tijden tot dat het te laat is om te gaan. ik heb gewoon nergens zin in, en dat wil ik helemaal niet meer. ik was best wel een levenslustig iemand, in mezelf niet altijd maar ik wist er altijd wel wat van te maken en nu is daar helemaal niks meer van over.
ik eet verder wel gezond, ga elke dag (behalve in het weekend dan) wel rond dezelfde tijd naar bed en word ook wel rond dezelfde tijd wakker. best wel regelmatig dus, hoewel ik best een druk sociaal leven heb/had.
ik heb niet echt het idee dat mijn ouders mij serieus zouden nemen als ik het zo tegen hun zou zeggen, zij zeggen dan dat ik toch liever lui ben dan moe (dat is ook wel een beetje zo, ik ben wel relaxed in de dingen die ik doe, maar dit is heel anders) en ik heb niet echt het idee dat hun me echt serieus nemen.
ik vind het echt niet leuk meer omdat ik ook niet echt meer me op anderen kan richten omdat ik gewoon met mezelf zit, dus ik vraag me af of iemand misschien weet hoe je er weer zin in krijgt.

iris

[Droomvlucht]

Hoelang voel je je al zo?

Ik denk namelijk dat iedereen, hoe levenslustig ook, op een gegeven moment even in een dip terecht komt, waar je meestal vanzelf wel weer uitkomt. Waarbij ik als tip kan aandragen dat je toch dingen moet ondernemen ook al heb je er geen zin in, want wie weet vind je het toch leuk. (Waar je dus niet achterkomt als je niet gaat). Dus als je er nog niet zo lang last van hebt gehad, ook als je het nog nooit eerder gehad hebt, zou ik je niet te druk erover maken.

Liefs,

Laura

[watermuis]

ik weet niet precies hoe lang, eerst maakte ik me er niet zo druk om maar nu (sinds drie weken ofzo) vind ik het nogal naar, maar misschien ligt het wel aan de tijd van het jaar ofzo.
ik heb wel eerder in een dip gezeten, eigenlijk alle winters, maar toen voelde ik me ook echt kut en nu is het meer een totale desinteresse. ofzo.

[Droomvlucht]

watermuis schreef op 14-04-2005 @ 16:38 :
ik weet niet precies hoe lang, eerst maakte ik me er niet zo druk om maar nu (sinds drie weken ofzo) vind ik het nogal naar, maar misschien ligt het wel aan de tijd van het jaar ofzo.
ik heb wel eerder in een dip gezeten, eigenlijk alle winters, maar toen voelde ik me ook echt kut en nu is het meer een totale desinteresse. ofzo.

Ben je ook erg slaperig/moe?


Edit:

Ik vraag dat omdat het dan misschien ook een lichamelijke oorzaak zou kunnen hebben. Juist omdat je het zelf zo naar vind. Als ik namelijk een dip heb, dan heb ik namelijk ook geen zin om eraan te werken weer uit die dip te komen, en die 'drive' heb jij wel nog (gelukkig).
Als je moe bent heb je namelijk al snel geen zin meer om dingen te ondernemen.

[watermuis]

nee ik ben niet erg moe. ik word s avonds wel moe en val ook wel aardig makkelijk in slaap, hoewel ik overdag dus erg weinig doe.

[Xonzo]

Ik denk dat iedereen dat wel eens heeft. En bij de een duurt dat al wat langer dan bij de ander. De een gaat daar ook anders mee om. Maar ik weet dat het wel knap lastig kan zijn. Ik heb als een koude douche ervaren dat je toch verder MOET, ook al heb je daar totaal geen zin in. En alle lastige dingen komt wel een eind, je moet gewoon soms doorzetten, op je tanden bijten en jezelf beginnen te verplichten. Dat kost veel energie, en als het zo nog niet beter wordt, zou ik hulp zoeken of wat dan ook, want geen zin meer hebben in alles is wel een lastig probleem. Maar dat zie je dan wel weer. Wel ja, sorry voor geen oplossing te bieden, succes

tja ik heb dat ook wel eens
soms ook gewoon maar een of ene paar dagen, soms wat langer
vandaag ook weer
wel iets anders, maar ik heb iig echt nergens zin in
ik ben moe maar ik ben toch opgefokt dus ik kan niet slapen
ik heb geen zin om te zitten geen zin om iets actiefs te doen
wil geen tv kijken ik wil niet lezen
ik wil niet eten en ik wil niet drinken ik heb wel honger en dorst
ik heb geen zin om muziek te maken of te luisteren
ik heb geen zin om met vrienden af te spreken en ik heb geen zin om alleen te zijn
...

dit klinkt heel dom (is t miss ook) maar het is heel irritant, omdat ik dus opgefokt ben, maar me daardoor ook nergens op kan concentreren en ik het ook een raar gevoel is in mijn buik, en een chaotisch gevoel in je hoofd...
en je gewoon echt nieet weet wat je moet doen en het enige dat er gebeurt is dat je er chagerijnig van wordt...

naja, het is volgensmij niet helemaal wat jij bedoelde, maar is er misschien iemand die dit herkent en wat doe je dan?

[Zut Alors!]

Als je wilt dat je iets onderneemt, maar je telkens op het moment supreme afhaakt, dan moet je zorgen dat iemand anders je daarop wijst. Het is helemaal niet zo stom om bijvoorbeeld je vader of moeder daarom te vragen. Leg het ze een keertje uit, en de volgende keer dat je wat plant, vraag ze dan om je daaraan te herinneren zodat je er niet onderuit komt.

[Idiot]

Liene, ik herken vrij veel in je verhaal. Ik doe ook steeds dingen (niet) terwijl ik het tegenovergestelde wil.

De laatste tijd ben ik nergens tevreden over. Ik kan me ook idd nergens toe zetten en heb voortdurend kritiek op alles. Ik erger me helemaal dood aan mijn vriend, terwijl het echt een schat van een jongen is. Maar bovenal erger ik me aan mijzelf. Zoals je al zegt, dan lig ik moe in bed, maar dan voel ik me zo ontzettend woedend en geirriteerd van binnen, dat ik gewoon bijna mezelf iets wil aandoen ofzo. Ik zie ook nergens het nut meer van in. Vroeger had ik veel hobby's en sprak ik regelmatig af met vrienden, nu zie ik deze dinngen zelfs als obstakels, ik kan me er niet meer toe zetten en ik kan ook niet meer spontaan overkomen.

Het leven voelt als een zinloos bestaan, eerst voelde ik dat altijd als een bevrijding maar nu word ik er ongelukkig van.
Het zou goed kunnen dat dit vanzelf weer overgaat, ik hoop het maar. Want volgens mij irriteer ik me nog het meest aan het feit DAT ik me irriteer.


Weet niet of dit gezanik iets toevoegt maar zo weten jullie iig wel dat er meerdere mensen zijn die dit hebben.

[watermuis]

Idiot schreef op 23-04-2005 @ 10:39 :
knip

ik snap wat je bedoelt, maar weet ook niet echt wat je er tegen kan doen.

[dark princess]

Ik heb ook hetzelfde als *Liene* en Idiot...

Ik heb nergens zin in en als ik iets eet heb krijg ik tijdens en na dat eten al spijt en word ik misselijk. Mijn ouders proberen leuke dingen voor me te verzinnen, want ze willen mij graag wat vrolijker zien, maar ik doe alleen maar chagrijnig. Ik snap niet waarom, want ze bedoelen het zo goed, maar ik kan er niks aan doen dat ik nergens zin in heb. Vrienden heb ik niet meer, iig geen echte, die mis ik soms wel, maar ik heb ook geen zin om met iemand af te spreken. En net als wat iemand (ik weet even niet meer wie) zei: ik heb geen zin om af te spreken, maar ik wil al helemaal niet alleen zijn.

Ik voel me echt kut, ben ontzettend moe, maar kan niet slapen omdat het te druk is in mijn hoofd en een raar gevoel in mijn buik heb. Sommige dagen kan ik wel slapen, omdat ik dan te moe ben, maar dan word ik heel moe wakker, doordat ik zo druk gedroomd heb.

Ik heb geen tips, maar hier dan nog iemand die het heeft. Misschien moet je dingen gaan doen en dan wordt het vanzelf wel leuk, iets wat je 'vroeger' heel leuk vond. Ikzelf weet niet wat ik leuk vind, ook niet wat ik toen leuk vond, ja winkelen, maar daar vind ik nu ook geen hol aan . Misschien hebben jullie wel iets aan de tip, maar voor mij werkt het iig niet.

sterkte allemaal!

dark princess schreef op 23-04-2005 @ 19:30 :


Ik voel me echt kut, ben ontzettend moe, maar kan niet slapen omdat het te druk is in mijn hoofd en een raar gevoel in mijn buik heb. Sommige dagen kan ik wel slapen, omdat ik dan te moe ben, maar dan word ik heel moe wakker, doordat ik zo druk gedroomd heb.

idd.. zo herkenbaar