Een nacht met Cleo

Lekker spammen op het letteren forum ! Ben mijn computer een beetje aan het ' opruimen ' en kom allemaal oude verhalen en brieven tegen. Graag jullie reacties

__________________________________________________

Cleo, Amsterdam, 31 jaar, kunstenares en fotografe ( ‘ al ben ik meer kunstenares dan fotografe hoor ‘ ), lievelingswijn: Carte Vieja,
Opvallend: ziet drugs als iets alleen voor de elite, niet bang voor bloed.

Ondanks dat ik voor het eerst bij haar thuis ben voelt het alsof ik er eens eerder ben geweest. Haar woonkamer was ruim en er lag een houten vloer en midden in haar voornamelijk witte woonkamer stonden twee zwarte banken met een donkerhouten eiken tafel in het midden. Op de tafel lagen verschillende magazines een stapel post en een schaar. De aandacht in de woonkamer werd vooral opgeëist door twee grote zware gordijnen met twee grote stapels met boeken eronder.
In de linkerhoek van de kamer was de opening naar de keuken en stond er nog een extra tafel met een telefoon en verschillende flessen drank.
Haar appartement was het enige appartement dat ik ooit zag en bewust ingericht was. Het was geen huis waar kriskras voorwerpen in gezet waren zoals de meeste huizen die ik kende, bij haar leek allemaal bij elkaar te passen. Elk voorwerp in haar huis had een functie wat precies paste of aansloot bij het voorwerp wat daar dicht bij in de buurt stond
Aan de langste zijde van haar kamer stond er een zwarte piano en in haar woonkamer precies achter de banken hingen vier levensgrote zwart wit portretten van naakte mannen aan de muur. Achter de bank stond een grote boekenkast van hetzelfde donkerhout als de tafel.
Ik ga precies naast de bank staan zodat ik de zwart wit portretten aan de muur van wat dichterbij kan bekijken en tevens een blik kan werpen op de stapel met boeken onder de gordijnen en in de boekenkast..Als Cleo ziet dat mijn aandacht getrokken word door de boeken komt ze naast me staan.
‘ Ik heb nooit gevonden dat ik tevéél las, duizenden meesterwerken zijn aan mij voorbijgegaan. Wie leest voelt al snel spijt over wat hij allemaal gemist heeft. Ik heb me voorgenomen nooit een boek in mijn boekenkast te zetten wat ik niet gelezen heb, vandaar die stapel.’
Ze kijkt verontschuldigend naar de stapel boeken onder haar gordijn en ik besluit hetzelfde te doen.
` Wil je misschien wat drinken ´
´ Ja rode wijn heb je dat? ‘
´ Tuurlijk ´ zegt ze terwijl ze zich omdraait en naar de keuken loopt. Ik ga op de bank zitten.
Mijn keuze voor rode wijn verbaasde me eigenlijk nogal. De laatste keer dat ik rode wijn dronk was met Annelotte een week of vijf geleden en eigenlijk dronk ik rode wijn alleen als ik me opgelaten voelde of net gedumpt was. Rode wijn kan erg confronterend zijn en net als bij foto’s kan rode wijn herinneringen bij je ophalen die je eigenlijk liever wilde vergeten.

Cleo komt terug met de rode wijn en zet het glas op de tafel voor me. Haar glas houdt ze in haar hand terwijl ze naar haar stereo loopt en met haar vingers door haar cd rek gaat en op zoek lijkt naar een melodie voor dit moment. Cleo leek me een type vrouw die voor elke minnaar die ze had er een eigen cd op nahield.
Elke man waar ze ooit mee had gevreeën kon ze precies samen vatten in de muziek die ze op dat moment samen luisterde, ze pakt een cd en stopt hem in de cd speler.
Als ik de eerste noten van het nummer hoor slaat mijn hart over en zeg ik met overslaande stem ‘ Billie Holiday met April in Paris, geweldig nummer ‘
Cleo moet lachen en lijkt enigszins verbaasd dat ik het nummer al zo snel herken. Ik glunder en zeg in mijn enthousiasme ‘ Ik denk dat Billie Holiday en Nina Simone de zangeressen zijn waar ik het meest van opgestoken heb, al ben ik Glenn Miller ook gaan waarderen de laatste maanden. In de nummers van hun herken ik wat ik vaak mis in de nummers van tegenwoordig zoals een verhaal, romantiek of eenzaamheid. '
‘ Er zijn weinig jongens van 21 die Billie Holiday kennen, laat staan al na enkele seconden.’ zegt Cleo terwijl ze haar glas wijn op tafel zet en plaats neemt op de bank naast mij.
Enigszins trots omdat ik al na enkele seconden het nummer herken besluit ik de situatie uit te buiten en zachtjes mee te zingen met de tekst die ik helemaal uit mijn hoofd ken.
Ik probeer mezelf te herinneren hoeveel keer ik dit nummer thuis alleen in mijn slaapkamer had gehoord en hoeveel keer ik met het beluisteren van dat nummer mezelf had voorgenomen om naar Parijs te gaan en me heel eenzaam te voelen. Misschien wel honderd keer.
‘ Ik heb altijd met verbazing en interesse gekeken naar supersterren die alles hebben en toch verslaafd raken en vervolgens alles verliezen. Van hero tot zero en Billy Holiday lijk me daarvan het perfecte voorbeeld. Geweldige platen gemaakt maar toch arm en verslaafd gestorven. Mensen denken dat verslavingen vroeger minder vaak voorkwamen als tegenwoordig, maar daar geloof ik weinig van.’ Cleo knikt.
‘ Ja, echt een geweldig nummer ‘ zeg ik tegen haar om haar indirect te complimenteren met haar fijne muzieksmaak.
Ze slaat haar rechterbeen op de bank zodat ze nu met beide benen op de bank zit. Ik neem een slok wijn en pak een sigaret uit mijn verfrommelde pakje.
‘ Was Billie Holiday verslaafd aan drugs of aan drank ? ‘ vraagt Cleo terwijl ze zich omdraait en een asbak van tafel dichter naar ons toe schuift.
‘ Volgens mij vooral aan de drank, dit nummer zal ergens geschreven zijn in 1946 en ik denk niet dat de mensen toen al bezig waren met drugs ‘
‘ Daar vergis je jezelf in hoor.’ Reageert Cleo alsof ze me net betrapt had op een leugen. Ze pakt haar glas van tafel en pakt een sigaret uit mijn pakje.
‘ Neem nou Freud die stopte zijn patiënten toch ook vol met cocaïne en dan praat je over 100 jaar geleden. Cocaïne maakte van Freud van een verlegen jood naar een graag geziene gast op de society feestjes van die tijd. Hij woonde toen apart van zijn geliefde Martha maar stuurde haar een grammetje op met de tekst ´ Verdeel het in acht porties dan blijf je sterk en je krijgt er mooie rooie wangetjes van ‘ Freud dacht werkelijk dat hij met de cocaïne een revolutie teweeg ging brengen in de psychiatrie en gezondheidszorg. Zo ging hij de cocaïne testen op een schommel om te zien of het ook werkte tegen zeeziekte en testte hij het in zijn eigen oog of het kon dienen als verdoving. Maar het was een andere collega die met de eer ging strijken namelijk Carl Koller -nota bene een collega die Freud eerder assisteerde bij zijn experimenten naar cocaïne’
Dat Freud in zijn begintijd als psychiater wat had gerommeld met cocaïne had ik wel eens ergens gelezen, maar dat hij het ook zelf had getest was me ontgaan.
‘ Cocaïne bestaat al veel langer dan mensen denken ‘ gaat Cleo door terwijl ze een slok wijn neemt en een trekje neemt van haar sigaret.
‘ In 1884 duiken de eerste documenten op van een Indiaanse stam die kauwen op cocabladeren om koud en ontbering te weerstaan. Een Duitser heeft cocaïne getest op soldaten en rapporteert in 1889 dat het hun energie en uithoudingsvermogen vergroot. ´
` Maar wat moet jij met al die kennis over cocaïne, vanwaar die interesse ` vraag ik
´ Het is gewoon leuk om te weten waar je mee bezig mee bent ´
´ Dus je gebruikt ook wel eens cocaïne? ‘ vraag ik haar terwijl ik een slok neem van mijn rode wijn
‘ Regelmatig, de ene keer wat meer dan de ander ‘ zegt ze terwijl ze met haar rechterarm op de leuning van de bank laat steunen.
‘ Ik had je niet eens als een cocaïne gebruiker geschat ‘
Cleo verlegt haar arm en benen op bank, vermoedelijk om wat tijd te winnen voor haar reactie op mijn opmerking
‘ Bestaat er iets als een standaard cocaïne gebruiker dan? Is het een man of een vrouw? Hoe oud is deze persoon, wat voor werk doet hij? Moet het een kunstenaar zijn of een muzikant? . Geloof me dat er genoeg mensen zijn die snuiven en waar je het niet van verwacht. Je hoeft je verslaafd te voelen om te genieten van drugs’
Cleo neemt een laatste trekje van haar sigaret en drukt de sigaret dan zo zachtjes uit in de asbak zodat het net lijkt alsof ze de asbak geen pijn wil doen.
Ze loopt wederom naar de stereo en veranderd van cd, en even lijkt het alsof ze wat zoekt achter haar cd rek. Ze leunt zich voorover en pakte een kistje die naast de stereo staat.
Ze gaat naast me zitten op de bank en legt het kistje precies op de tafel voor ons. Ze klapt het kistje open en haalt er een spiegeltje, twee glazen buisjes, een scherp mesje en een papieren envelopje met cocaïne uit.
‘ Drugs moet je wel behandelen als drugs ‘ zegt ze terwijl ze haar sigaret in de asbak legt, vanaf nu heeft ze andere prioriteiten
Ze legt het spiegeltje op de tafel en begint het papieren envelopje open te vouwen.
‘ Het doet me pijn dat mensen drugs zo verkrachten, er misbruik van maken. Mensen hebben al vaak de neiging andere in hun directe omgeving te betrekken in hun drugsgebruik. Ze beginnen met stelen, liegen, of gaan mensen beroven. Als ik snuif gebruik ik alleen het beste van het beste. Schone materialen en eerste klas cocaïne. Voor mij geen miezerig gedoe met vieze rietjes en vieze toiletten in foute discotheken. ‘
‘ Jij hebt makkelijk praten, je hebt genoeg geld en hoeft dus mensen niet lastig te vallen met geld voor de drugs ‘
‘ Zodra ik het geld er niet meer voor heb doe ik het niet meer ‘ antwoord ze kortaf
Haar visie op drugs leek me nogal simpel en onsamenhangend. Volgens haar mocht dus iedereen met genoeg geld maar drugs gaan gebruiken, maar moest je wel stoppen zodra je het niet meer kon betalen. Ze vond het storend als andere mensen elkaar betrokken in hun drugsgebruik, maar deed ze bij mij eigenlijk nu niet hetzelfde?
Het envelopje was ondertussen open gevouwen en ze schept met het mesje een flink bergje cocaïne uit het envelopje op de spiegel.
‘ Cocaïne is voor mij een luxe product net zoals dat voor andere mensen een sigaar of heel exclusieve wijn kan zijn ‘
Ze versneed haar portie op de spiegel met het mesje in twee lijnen en stond op van de bank. Een plotse beweging waar ik nogal van schrok.
Ze ging in de kleermakerszit tussen de tafel en bank inzitten en plaatste haar linkerwijsvinger op haar linkerneusgat. Ze pakte een van de twee buisje van de tafel en drukte haar linkerneusschot dicht terwijl ze haar hoofd boog richting spiegel en het buisje in haar rechterneus deed.
Heel de kamer vulde zich met alleen met het geluid haar gesnuif en vanaf de bank zag ik de lijn cocaïne steeds minder wit worden. Ze herhaalde dit drie keer zodat er geen lijn meer te zien was en het plots opvallend stil was in de kamer.
Ze gooit haar hoofd achterover waarbij haar haren mijn knie raken en sluit haar ogen terwijl ze lacht. Een volmaakte gelukkige lach. Een lach of ze net de meest geweldige seks had gehad, of net een marathon had gelopen.
‘ Hmmm ‘ zegt ze alsof ze een lang niet gehoorde melodie terugvond.
Ze kijkt naar de tweede lijn cocaïne op de spiegel en vervolgens naar mij. Ik kijk ook naar de tweede cocaine lijn op de spiegel en naar haar.
Ik sta op, ga in kleermakerszit naast haar zitten en pak het tweede buisje van tafel.

Een gram cocaïne en twee uur later zitten we nog steeds in de kleermakerszit naast elkaar als het me plots opvalt dat de cd is gestopt met spelen. Gezien onze heftige discussies over boeken, drugs en fotografie was het me niet eerder opgevallen. Ik moet zeggen dat Cleo me als discussiepartner nogal tegenviel, haar standpunten waren vaak te modern om te spiegelen aan de boeken die ze in haar boekenkast had staan.
‘ He, die muziek is gestopt ‘
‘ Ja, al een half uur geleden Daan ‘ zegt Cleo terwijl ze opstaat om een nieuwe fles rode wijn te halen, iets wat ze al een half uur geleden al van plan was.
Ik besluit ook te gaan staan en te blijven staan totdat Cleo terug komt uit de keuken met de fles rode wijn.
Dit te meer omdat ik me wel degelijk bewust ben van mijn aantrekkelijkheid als ik sta te wachten, zeker als ik dat doe kijkend met mijn grote bruine ogen naar de vloer alsof ik wat belangrijks zoek.
‘ Is het je te stil? Is het te confronterend voor je deze stilte? ‘ fluistert Cleo als ze komt aanlopen uit de keuken met de rode wijn en mij ziet staan.
Ze zet de rode wijn precies op de tafel voor ons maar weigert om weer te gaan zitten, ook schenkt ze de lege glazen niet bij.
‘ Ik denk het wel ‘, zeg ik terwijl ik mijn mond naar die van haar beweeg en haar zachtjes op haar mondhoeken zoen.
Ze bijt me hard op mijn lip maar niet hard genoeg zodat het pijn doet. We zoenen een minuut of tien waarin passie en tederheid elkaar afwisselen. Het valt me op dat ze merendeel van de tijd dat we zoenen haar handen achter haar rug heeft en ze totaal niet beweegt. Het geeft haar een meisjesachtige uitstraling, alsof het de eerste keer is dat ze zoent en eigenlijk niet zo goed weet wat ze moet doen.
Ze begint langzaam met haar rechterhand de knoopjes van mijn overhemd los te maken terwijl ze bij elke knoopje een stap achteruit doet. Bij elke stap die ze achteruit doet doe ik een stap naar voren zodat we ons tergend langzaam naar vermoedelijk de slaapkamer bewegen. Tussen het vierde en vijfde knopje stoppen we even waarbij ik haar knijp in haar nek en haar haren vrij grof naar achter trek terwijl ik haar zoen.

Aangekomen voor haar bed draait ze mij met haar rug naar het bed toe en geeft ze me een harde duw tegen mijn borstkas zodat ik mijn evenwicht verlies en achter op haar bed val. Het moment tussen de duw en het neervallen, lijkt wel een minuut te duren en ik voel me alsof ik op een vliegend tapijt zit en ben verloren in een diepe vrije val. Ze schopt haar laarzen uit en komt naast me liggen. Ze begint me te zoenen waarbij ze regelmatig op mijn lip bijt.
Het valt me op dat ze al enkele minuten niets tegen me gezegd heeft buiten haar zoenen en gebijt door. Ik trek leg haar op haar rug neer en rits de achterkant van haar jurk open. Terwijl ze zichzelf opwerpt van het bed om haar jurk uit te schoppen trek ik mijn broek en schoenen uit. Ze trekt me op haar warme lichaam en plaats haar rechterhand precies achter mijn hoofd. Met haar hand dirigeert ze mijn hoofd vakkundig naar haar nek waar ik begin te zoenen. Ze kreunt langzaam en slaat haar benen om me heen zodat ik geen kant meer op kan. Ik masseer haar borsten terwijl ze me zoent en ik reageer op haar versnelde ademhaling. Plots schrik ik en proef ik tot mijn eigen schrik bloed in mijn mond. Mijn hand gaat richting mijn gezicht en ik voel het bloed uit mijn neus stromen.
‘ Ik heb een bloedneus, verdomme niet nu ‘ vloek ik
Ze pakt haar rechterhand en plaats hem achter mijn hoofd.
‘ Je mag nu niet weggaan, je moet blijven nu ‘ .
‘ Hoe bedoel je niet weg? ‘ vraag ik verbaasd
‘ Ik wil dat je blijft en niet weggaat voor zo’n beetje bloed , ik ben niet bang voor bloed ‘
In de schemer van de woonkamer zie ik de eerste bloedspetters vanuit mijn neus op haar bosten terechtkomen.
Bij elke beweging die ik maak vallen er bloedspetters verspreid op haar lichaam en gezicht, en na enkele ogenblikken is ook mijn hele kin bedenkt onder het bloed. Bij elke kus die ik haar geef proef ik mijn eigen bloed terug in mijn mond, ze bijt me nog een keer hard op mijn lip die ook begint te bloeden.
Al dat bloed zorgt voor nieuwe adreline waardoor ik steeds heftiger begin te bewegen en te kreunen. Ze heeft haar benen nog steeds stevig om mijn middel heengeslagen en met haar nagels krabt ze in mijn rug. Haar nek is nu bijna helemaal rood geworden van het bloed evenals het kussen waar ze op ligt. Met mijn rechterhand masseer ik over haar lichaam zodat de druppels bloed zich verbinden als een geheel en het net lijkt alsof ik een deur schilder.

Als ik mezelf een half uur later in de spiegel van de badkamer bekijk lijkt het net alsof ik minstens vier keer ben aangereden en meerdere malen gestoken ben met een mes. Terwijl ik alleen een kapotte lip heb wat schramman en een bloedneus heb zit mijn lichaam van mijn nek tot mijn bovenbeen onder een stroperige laag van bloed.
Cleo komt naast me staan en ziet er in het kille tl-licht mogelijk nog meer afgeslacht als ik eruit zie ‘ Laten we maar gaan douchen ‘ zegt ze terwijl ze haar vinger langs haar borst laat gaan en haar bebloede vinger naar haar mond brengt ‘
Ze draait de douchekraan open en knipt het licht uit.

Als ik enkele minuten later dan Cleo onder de douche vandaan kom, me afdroog en mijn neus bekijk in de beslagen spiegel hoor ik dat Cleo al is begonnen met het aftrekken van het beddengoed. Ik loop naakt langs haar richting de woonkamer waarbij ik onderweg de kledingstukken opraap die ik eerder aan had. Het bloeden van mijn neus is gestopt. Als ik aangekleed ben en terug loop naar de slaapkamer zit Cleo op de rand van haar bed met haar rechtervoet leunend op een grote berg met bebloed wasgoed.
’ Ik denk dat ik maar ga ‘ zeg ik stamelend omdat ik nog niet goed weet of deze avond al voorbij is
‘ Dat lijkt me verstandig ‘ zegt ze zonder op te kijken.
Ik draai mezelf richting woonkamer en kijk nog een keer naar Cleo die haar rechterbeen nog steeds op de stapel lakens heeft rusten.
Ze gaat door waar ze mee bezig is en lakt haar teennagels donkerrood.

[Charlottetje]

mwoah, heb wel eens ergere spam meegemaakt hoor.
ik vind dit beter dan je all you need verhaal. deze is misschien ook nieuwer (nog van dit jaar)
wat ik wel mooi vind is dat jij vooral altijd beschrijft hoe iemand(jij, want je gebruikt je eigen naam, toch?) iets meemaakt en niet wat er meegemaakt wordt als je begrijpt wat ik bedoel.

heerlijk dit, lekker leesbaar.
zag alleen dat je de foac doet? waar kunnen we je foto's zien? ken wel wat liftfoto's van je, maar dat was met een snapshotcamera... die waren al leuk.

maar goed, oke...