Advertentie | |
|
04-09-2007, 18:22 | ||
Citaat:
mmm dat heb ik ook.. ik ben nu via een andere instelling weer terug bij af. zelf weet ik t niet precies maar je kan het beste via de arts ja.. dan weet je t zeker.. (telefonisch spreekuur is ook handig)
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
04-09-2007, 18:30 | |
@ Redhair: sterkte meis
@ ~lienepien~: Meis, het klinkt misschien stom maar ik kan me heel goed voorstellen hoe je je voelt. Voor jou is het misschien een gek idee dat je nu nog steeds gehecht bent, maar vind je het gek? Je deelt je hele ziel en zaligheid met zo'n mens, dat is niet iets dat je zomaar weer vergeet. Als je nou morgen niets kan doen vanwege haar vakantie; raak niet meteen in paniek, dan komt het daarna wel, hoe kut dat ook is: je hebt er dan alles aan gedaan en meer kan niet. *knuff* OT: Vreemde dag. Vanochtend therapie, dat viel me toch zwaar, gek hoe sommige dingen in het verleden, waarvan ik dacht dat ze voorbij waren, me nog zo kunnen raken. Toen weer gaan fietsen, met m'n uitwisselingsstudentje, wat een grappige knul is dat. School was apart. In de eerste lessen werd ik al meteen doorgegooid met welke examenstof we krijgen, wanneer PO's en scripties af moeten zijn, wanneer de SE's zijn, welke dingen we moeten onthouden, aanwijzingen voor het pws en ga zo maar door. Een enorme shitload aan informatie. Maar ik was blij mijn eigen vertrouwde docenten weer te zien, om ze weer te spreken. En ik ben blij met hoe het was op school, vertrouwd, genoeg stof om over te zeiken, te lachen, te roddelen. Fijn om weer terug te zijn. En ik ben blij dat H. mijn mentor is, 'We gaan er echt honderd procent voor dit jaar jongens, jullie gaan het allemaal halen, daar ben ik van overtuigd.' Hij is tof. En ik heb even geslapen vanmiddag, en genikst en nagedacht over school. En heb net mijn boek uitgelezen (De vliegeraar) en nu ben ik helemaal ontroerd, wat kan die Khaled Hosseini schrijven zeg.. <3
__________________
*--Sometimes the only way to stay sane is to go a little crazy..- My life turned around, but I still believe in my dreams..--*
|
04-09-2007, 19:15 | |
Hij belt alleen om te vragen hoe het met me gaat, wat lief! Vandaag naar de huisarts geweest en er worden nu allerlei onderzoeken gedaan, hoop dat het niet erg is...
Donderdag naar school en die week erop wordt zo hectisch, maar gelukkig kunnen we deze week maarliefst 3 avonden dansen geweldige smiley |
04-09-2007, 19:26 | ||
Citaat:
OT. Vandaag eerste werkdag bij nieuwe organisatie gehad.. Er staat nog werkelijk niets op papier, buiten de formatie Eigenlijk viel de kennismaking wel mee..
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
04-09-2007, 20:14 | |
mijn goede daad voor vandaag: bloed gegeven..
verder ben ik zo labiel als het maar kan.. kan beter met een bordje om mn nek gaan lopen; pas op ik bijt of doe niets onverwachts.. ik haal uit verder baal ik van mijn werk.. na mij zijn er 3 uitzendkrachten gekomen (ik ben ook een uitzend) en die worden nu al een maand helemaal tot in de puntjes ingewerkt en toen ik kwam was het 1 dag laten zien waar alles stond en de dag erna had ik zelf al 1 pp en de dag daaarna had ik er al 2 alleen nu zei ik laatst dat ik nog niet mocht prikken omdat het hoofd me nog niet geautoriseerd had.. nu vragen ze ineens of ik wel bloeddruk mag meten en of ik zus wel mag.. ja HALLO!! (dat doen dan de uitzendkracht die na mij binnen is gekomen) ben niet helemaal debiel hoor.. morgen zitten we met 5!! vpk en hebben we GEEEN personen
__________________
Humor is een prachtige waterlelie die wortelt in het troebele water van verdriet.
|
04-09-2007, 20:42 | |
Verwijderd
|
*mopper*
Gedoe. Maar college was errug leuk en gezellig weer. Die dove moeten we erin houden, inclusief gebaar. Haha. *zuchtje* En wat een gedoe nou weer allemaal met iedereen. Kunnen ze niet even niet allemaal tegelijk iets hebben? And it feels like I'm seventeen again.. |
04-09-2007, 21:12 | |
Verwijderd
|
Ik snap er niets van! Echt niet, eerlijk niet. Het zusje van een vriendin was al wel wat ontspoord, roken blowen. Ze is net veertien. Maar nu zijn ze erachter gekomen dat ze al een tijd lang aan de speed/xtc zit. En het doet haar niets, ze is er mee geconfronteerd, ze steelt geld en verpest alles voor haar gezin. Haar ouders weten niet hoe het met haar moet, en J. gaat er straks aan onder door. Ze mist haar oude zusje zo. Fuck it. Hoe help ik haar nou?
En met mij gaat het wel goed. Ik heb vandaag niets ontlopen. Die jongen die ik leuk vond vind ik minder leuk en de een koppelt me aan de ander en ik snap er zelf ook niets meer van. School was leuk, over het geheel gezien. |
05-09-2007, 08:00 | |
Verwijderd
|
Vanochtend gebeld, afspraak verzet. Nou zou het alleen nog samen kunnen vallen met de 'sociale activiteit', omdat ik daar de datum nog niet van heb, maar ik hoop maar dat die op een ander moment is...
En nu voel ik me depri, verdrietig en ik wil niet naar m'n stage. Ik ga niet vandaag, denk ik. Ik verzin achteraf wel weer een kutsmoes. |
05-09-2007, 08:51 | |
Verwijderd
|
Oh ik voel me steeds zo onrustig en dat komt omdat ik veel moet doen maar niks doe omdat ik eigenlijk niet weet waar ik moet beginnen en ik wil het niet doen. En ik heb geldtekort, maar ik blijf wel geld uitgeven? Een heel leuk sorrt van spijkerjurkje gekocht, onder het mom van werkkleding en nu is ie ook wel 30 euro ipv 60, en ik had ook wel werkkleding nodig maar ik had vast wel iets goedkopers uit kunnen zoeken. ik vind mezelf steeds stom lelijk dik en zielig en uit zelfmedelijden ga ik dan kleren kopen. ofzo.
en ik ga straks op de weegschaal staan, maar ik weet niet of het dan nog wel geldt want ik heb dan al wel stukje gefietst en gedoucht. (weet iemand dit?) |
05-09-2007, 08:54 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
En wat is 'gelden'? Als je altijd je altijd 's ochtends weegt meteen als je uit bed komt, dan kan je het natuurlijk niet echt vergelijken. Als je geen 'vaste weegtijd' hebt, dan maakt het weinig uit. OT: Straks naar de universiteit...zie best wel een beetje (erg) op tegen dit jaar. |
05-09-2007, 08:56 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
meestal 's ochtends direct uit bed, maar ik vroeg me af of het echt een verschil zou maken? ik dacht (hoopte) eigenlijk van niet. Edit: succes op de universiteit. ik voel me ook altijd zenuwachtig als ik voor de eerste keer (in een jaar of na een tijdje ofzo) ergens heen ga, maar meestal valt het uiteindelijk best mee |
05-09-2007, 09:03 | ||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Anders weeg je je morgenochtend? Misschien is dat een optie? Citaat:
Ik ben niet echt zenuwachtig, qua mensen, plaats, enz. is er niet zoveel anders dan vorig jaar...het wordt alleen zo extreem veel qua leren, maken, enz. dit jaar. En ik ben sloom qua lezen en ook nog niet kerngezond, dus ik vrees dat vijf hoofdstukken per vak lezen en leren in één week en dan ook nog opdrachten maken ed me niet helemaal zal gaan lukken...en dan heb ik dus een probleem. |
05-09-2007, 09:22 | |||
Citaat:
Ben je nu met mensen die een verstandelijke beperking hebben aan het werk? We vreemd dat ze onderscheid bij het inwerken maken. Misschien kun je alsnog aan die teammanager vragen of hij je autoriseert voor bepaalde verpleegtechnische vaardigheden? Citaat:
Ik hoop echt dat de uni hier nog iets voor je in kan betekenen.
__________________
Just because you're paranoid doesn't mean they're not out to get you.
|
05-09-2007, 09:38 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Ik moet me gewoon niet te druk maken en het eerst maar eens aankijken...vorig jaar maakte ik me ook druk en toen heb ik het ook gered. Nu is het wel meer en moeilijker, maar ik voel me wel weer ietsje beter (al weet ik niet hoe lang dat duurt) en ik ben een jaar wijzer (*uch* ), dus wie weet loopt het allemaal wel los... (Dat kan ik nu alleen nog niet geloven. ) |
05-09-2007, 09:44 | |
Ik ben aangenomen en ik snap er niks van
Ik kwam te laat, want de trein had veel te veel vertraging en toen kon ik de weg ook nog eens niet vinden, en terwijl ik aan het zoeken was kreeg ik ook nog een mega plensbui op mn dak, dus ik dacht "laat maar, ik word het toch nooit, ik ga gewoon niet! " en toen belde ik het uitzendbureau en ineens was ik er toch en toen hadden we best een okee gesprek, waarin ik mezelf vet dom voelde omdat ze me vroegen of ik wist wat voor bedrijf het was en of ik hun website bekeken had, maar omdat alles zo snel gegaan was had ik dat dus niet gedaan Enn er waren nog twee andere kandidaten, maar ineens werd ik 's avonds gebeld en nu heb ik die baan. Ik ben benieuwd wie die andere kandidaten waren... Maar goed, nu ga ik daar dus twee halve dagen in de week werken en dat is op zich wel leuk denk ik Hoewel ik ook allemaal telefoontjes moet gaan plegen en sociaal moet doen, maar alles is beter dan wegrotten op mn kamertje. Teveel tijd om na te denken maakt me alleen maar downer. Oh, en eten is weer een bende. Maar hee, wanneer niet? Het tijdstip waarop ik moet beslissen of ik wel of niet naar die zelfhulpgroep ga komt alleen steeds dichterbij, en ik denk echt dat ik het beter af kan zeggen. De gedachte aan nog meer eetdagboeken bijhouden maakt me panisch. De waarheid is dat ik doodsbang ben. Ik durf gewoon niet. @Redhair: Heel veel sterkte. Hopelijk grijp je niet meteen terug op de drugs nu, want je bent zo goed op weg!
__________________
She lives on disillusion road, we go where the wild blood flows
|
05-09-2007, 11:23 | ||
Citaat:
Ik weet niet of het in Utrecht ook zo is, maar in Maastricht hebben ze bijna geen pre-master jaar en daar halen mensen van het HBO ook gewoon hun master in één jaar. Dus het lijkt me dat het voor jou ook moet lukken en dat de master niet per se moeilijker hoeft te zijn. Maar goed, ik weet niet hoe dat bij jou precies gaat. Veel succes en inderdaad niet te druk maken, het komt echt goed. Heb je al aan de uni gevraagd of je extra geld kan krijgen zodat je er een (half)jaar langer over kan doen? In Maastricht mag je er bijv. een jaar langer over doen als je 'alleen maar' dyslectisch bent.
__________________
♥
|
05-09-2007, 11:52 | |
Ik baal ervan dat het zo uit het niets kwam. Ik was juist trots op mezelf dat ik een appel aan het eten was, ik weet nog dat ik dat dacht en toen: maar nu voelt mijn maag raar en het volgende moment had ik alles overgegeven. Misschien kwam het doordat het zo'n zure appel was? Ik snap het niet, ik snap het niet, ik dacht niets raars, ik zat mezelf niet op te fokken, het ging gewoon goed.
Blegh, zelfs inzicht helpt niet alles, want dan verandert het gewoon weer. Maar verder ben ik vrolijk
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
05-09-2007, 12:18 | |
studie is weer begonnen, heb er geen zin in. maar vind t ook fijn omdat ik dan weer een bezigheid heb, maar dan heb ik ontzetted weinig colleges blijkt. ja dan wordt ik ook niet echt gemotiveerd. en dan komt balkenende op de radio dat er een 'zesjescultuur' is in nederland. en dat is misschien ook wel zo, heb ik ook, maar kijk dan eens naar de universiteiten in plaats van te zeggen dat studenten beter hun best moeten doen.
en zo veel in je eigen tijd lezen, dat lukt me gewoon niet echt.. verder gaat t opzich wel.. heb morgen een afspraak met een psycholoog, vind t wel spannend. maar ik hoop dat ik er wat aan heb. en ik mis mijn vriendje, maar ik heb t gevoel dat t wel goed gaat komen. over 7 weken zie ik hem weer en daar ga ik heel erg naar uitkijken vanaf nu en jammer dat mijn vriendinnen t zo druk hebben.. maargoed ik heb besloten dat ik t wel alleen kan . |
05-09-2007, 12:53 | |
Op sommige dagen had je beter in je bed kunnen blijven liggen. Gisteren was zo'n dag:
- ongesteld - geen internet, omdat we een sneller abonnement aangevraagd hebben - op school op internet gezeten en vergeten mijn usb-stick mee te nemen, waardoor ik nog een bepaald document niet mee naar huis kon nemen - vork van mijn net-nieuwe-tweedehandse fiets kapot (dus een eind naar huis moeten lopen met een los voorwiel en stuur) - op de fiets van mijn vriend bijna aangereden door een stom kind in een jeep die de voorrangsregels niet kent en me toen expres nog af probeerde te snijden ook - in de supermarkt had de leverancier problemen waardoor er geen groente was - chagrijnig vriendje omdat hij ook 's avonds (thuis) nog moest werken De enige plus was dat mijn foto's er al waren, dus die heb ik opgehaald. Nu heb ik tenminste een vervangende activiteit voor het internetten: foto's inplakken van de vakantie. Vandaag is gelukkig weer wat beter. Ik stapte daarstraks de Prenatal binnen om een cadeautje te kopen voor een kindje wat als het goed is deze week geboren wordt, maar ik wist niet welke maat ik hebben moest (had ik dus ook niet op internet op kunnen zoeken). Ik heb het toen maar gevraagd, en gelukkig hielp de verkoopster me op een heel normale manier. Ik voelde me wel raar, in die winkel. Tegenwoordig zie ik overal zwangere vrouwen en lees ik vanalles over babytjes enzo. Ik moet er niet aan denken om nu al een kindje te krijgen, maar het lijkt me heerlijk over een aantal jaar. Ik kan dus weer lekker dromen na al die schattige pakjes gezien te hebben |
05-09-2007, 13:04 | |
Verwijderd
|
Je kan wel zeggen dat ik in diepe, diepe crisis verkeer. Ik denk dat ik misschien zelfs zal moeten stoppen met mijn studie.
Ik hbe al een tijdje psychische problemen in de vorm van depressies, en nu heb ik ook nog eens het nieuws gehad dat een vriendin (die 10 jaar lang mijn allerbeste vriendin was) moet worden opgenomen in een eetstoornissenkliniek. Ik ben echt overstuur nu, en heb geen idee met wie ik over al deze dingen moet praten. |
05-09-2007, 13:09 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
OT: Bij nieuwe stageplek geweest, ging eigelijk heel goed, maarja toen moest ik vertellen over mijn eetstoornis. Ze reageerde wel goed opzich, wilde weten wat dat voor mij voor moeilijkheden zou brengen, maar twijfelde geloof ik wel heel erg of het praktisch haalbaar is dat ik maar 2 dagen ipv 3 dagen kom. Oooh ik hoop het zo, er moet toch wel een oplossing voor te vinden zijn? Ik ben wel bereid, maar zijn zij dat ook? Nou ja, nu eerst even boodschappen doen en dan een opdracht voor therapie waar ik morgen alweer heen moet. Bagger rooster. |
05-09-2007, 13:15 | |
Waaaah, ik ben zo trots op mezelf, ik heb ein-de-lijk gebeld voor mijn verwarming en toevallig was die vent net bij mijn buren bezig dus toen kon hij meteen langskomen en nu is mijn verwarming gemaakt. Voor het eerst sinds ik hier woon (al meer dan een jaar) heb ik een werkende verwarming. Althans, volgens die man zou hij het nu moeten doen en de radiator voelt inderdaad warm uit. Geweldig! Oké, eigenlijk moet ik me natuurlijk te barsten schamen dat ik een hele winter voor niets heb lopen kou lijden, maar de trots overheerst. (en nu hoef ik als beloning vandaag niet verder middag te eten van mezelf)
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |