Advertentie | |
|
04-04-2018, 18:50 | |
Vandaag is het weer mis gegaan, maar toch is het anders dan normaal.
Ik ben ongesteld, dus dat betekent dat ik moodswings krijg van hier tot Tokio. Maar ik voelde me niet zo lekker dus zo ging het gesprek voor het eten Ik: ik heb nket zo'n honger, ik voel me niet lekker Moeder: of komt het omdat je net gegeten hebt? Ik: ik heb helemaal niet gegeten (geïrriteerd) Moeder: doe je zo omdat je ongesteld bent? Ik (met stemverheffing): nee, omdat ik hoofdpijn heb en bovendien het gevoel heb alsof ik moet overgeven! Moeder: misschien zou je dat maar eens moeten doen, zijn we er ook meteen van af. (Ik weet dat ik beter anders had kunnen reageren maar de laatste tijd zeggen mijn ouders erg vaak vervelende en onnodige dingen, ook al is dit geen excuus) Ik vind het zo stom dat ze zo'n opmerking maakt omdat ik juist de laatste week met mijn zelfbeeld zit. 'Ik zou willen dat ik moest overgeven. Dan zou ik tenminste sneller afvallen.' Dat is de gedachte die door mijn hoofd ging. Ik heb dus weer gekrabt, ik kom niet echt iets anders want ik zat aan tafel en ik mocht niet weg. Ik was na het eten weer helemaal rustig en ik mocht toen wel naar boven en opeens begon ik weet te krabben. Niet om mijn emoties te onderdrukken of om controle te hebben. Gewoon omdat het fijn voelt, omdat ik het een fijn gevoel vind om naar mijn littekens te kijken (Ik heb geen idee waarom, en als ik het nu typ walg ik van mezelf) Mijn vraag is of iemand weet waarom ik dit doe? Waarom wil ik naar mijn littekens kijken en waarom voelt het zo goed om littekens te zien? Ik voel me amper nog schuldig, alleen tegenover mijn vriendje omdat hij ef verdrietig van wordt als hij nieuwe wondjes ziet. Ik weet ook niet hoe ik dit ter sprake ga brengen morgen.
__________________
Without music, life would be a mistake
|
04-04-2018, 19:23 | |
Nog een vraagje, ik loop de laatste tijd rond in t shirts. Ik denk niet dat dat erg gepast is komende tijd door de schrammen maar aan de andere kant heb ik het nooit verborgen voor mensen. Ik vind het belangrijk dat mensen durven uit te spreken dat ze bijvoorbeeld mentale problemen hebben en ik doe dat zelf in de vriendengroep ook gewoon. Daar hoort voor mij ook bij dat ik mijn littekens niet verberg. Maar dat betekent niet dat ik er aandacht voor wil. Ik ben bang dat als ik morgen korte mouwen aandoe, dat ik dan misschien heel erg overkom als een aandachttrekker en dat wil ik ook weer niet. Zou het ook triggerend kunnen zijn voor mensen als ze mijn schrammen zien? Want als dat zo is dan kan ik natuurlijk beter geen korte mouwen aandoen, ik word zelf niet snel getriggerd door iets dus dat kan ik niet inschatten.
__________________
Without music, life would be a mistake
|
04-04-2018, 21:00 | ||
Citaat:
__________________
"Ariel, listen to me. The human world is a mess. Life under the sea is better than anything they got up there."
|
07-04-2018, 23:37 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
Verder zoals Eline zegt, ik ken vrouwen en meisjes die littekens hebben. Er zijn mensen die dat aanstootgevend zullen vinden. Zelf vind ik dat niet. Maar ik vind ook dat de psyche en psychische problemen soms nogal zwaar onderschat wordt. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Psychologie |
Ik doe aan automutilatie, hoe kom ik hier vanaf? HolaitsAnna | 22 | 14-03-2017 21:58 | |
Psychologie |
Automutilatie butterbee | 2 | 03-04-2006 15:37 | |
Psychologie |
kan roken ook een lichte vorm van automutilatie zijn? lithium | 21 | 16-10-2004 16:27 | |
Lichaam & Gezondheid |
kan men bloedvergiftiging krijgen door automutilatie? Fantôme | 34 | 04-12-2003 08:24 | |
Psychologie |
automutilatie topics Verwijderd | 43 | 11-11-2002 16:15 | |
Psychologie |
verschil: automutilatie- zelfkastijding Optima | 5 | 18-09-2002 18:05 |