onduidelijke signalen

[Amanda22]

Onlangs was ik aan het nadenken over wat mijn ex eens een keer had gezegd toen we nog een relatie hadden. We hadden het over de cursus, waar we elkaar leerden kennen en verliefd op elkaar werden. De hele week hadden we elkaar geregeld een blik toegeworpen en iets langer in elkaars ogen gekeken dan nodig was. Van iedere gelegenheid maakten we gebruik om iets tegen elkaar te zeggen. De laatste avond was het tot een hoogtepunt gekomen. We hadden drie keer met elkaar geslowed, samen romantisch op het trapje gezeten (hij met zijn arm om me heen) en we hadden ons ook eens afgezonderd in de refter om wat te babbelen. Toen zei ik dat we maar eens terug naar binnen moesten. Waarom? Omdat ik niet wilde dat er op cursus iets zou gebeuren, het kon zijn dat het allemaal was door de sfeer en dat het in het echte leven totaal anders zou zijn. In ieder geval, er was wel iets tussen ons. De positieve spanning was duidelijk voelbaar. Maar dus, toen we achteraf een relatie hadden, waren we hierover aan het praten. Plots zei hij dat mijn signalen ook niet erg duidelijk waren op cursus. Hij had pas door dat ik hem ook zag zitten achteraf toen ik hem sms’te en we hadden afgesproken. Dit vond ik heel erg raar. Mijn signalen onduidelijk? Ze waren overduidelijk geweest! De honderden keren dat ik ‘stiekem’ naar hem keek, zijn lichaamshouding overnemen, er bewust voor zorgen dat mijn houding niet gesloten was, en die spanning, dat was toch voelbaar? Neen, ik was er niet zeker van geweest dat híj mij zag zitten. Maar van mijn kant was het duidelijk. Of niet? Misschien was hij niet zo goed in lichaamstaal lezen? Misschien zijn mannen over het algemeen niet goed in lichaamstaal lezen? Misschien is het vrouwelijke geslacht veel te onduidelijk in haar communicatie naar de man toe, omdat ze verwacht dat de man in kwestie wel weet hoe zij zich voelt maar heeft hij eigenlijk gewoon geen flauw benul. De hersens van mannen werken anders. Mannen hebben verbale signalen nodig, nonverbale signalen kunnen ze moeilijk interpreteren en plaatsen. Maar, verbale communicatie? Dat betekent initiatief nemen. Al heel mijn leven heb ik initiatief genomen omdat ofwel: de jongen in kwestie te onzeker was, of omdat hij misschien niet 100% zeker was. Blijkbaar is dat laatste erg belangrijk, jongens zijn (zo heb ik het toch ervaren) veel sneller geneigd om een relatie of iets wat een relatie kan worden op te geven als er twijfels zijn. Daarom wil ik geen initiatief meer nemen, want als hij echt 100% zeker is zal hij dat zelf wel doen. Maar geen initiatief nemen betekent geen verbale signalen geven… hoe kan hij dan in godsnaam opmerken dat ik hem zie zitten? Want als hij niets opmerkt onderneemt hij ook niets uit onzekerheid…

dus jongens... hoe kan ik ervoor zorgen dat mijn signalen duidelijker zijn?