Advertentie | |
|
18-03-2012, 20:08 | ||
Verwijderd
|
Citaat:
|
18-03-2012, 20:10 | |
@ Winnie: gefeliciteerd!
Sinds donderdag telefoon kwijt/gejat. Wel lekker rustig, maar vooral heel erg irritant. Ik kwam er achter dat ik er een verzekering voor had, dus als ik met mijn papieren en de aangifte naar de winkel ga, moet ik 55,- betalen en krijg dezelfde telefoon weer, een nieuwe simkaart is er uiterlijk dinsdag. Net gegeten bij mijn ouders, zusje was jarig en voor het eerst haar nieuwe vriend gezien. Leuke gast! Nu ga ik hier in huis een beetje opruimen, daar ben ik echt niet aan toe gekomen de afgelopen dagen. |
18-03-2012, 23:23 | |
Vandaag rondje Nederland gedaan om 'm'n zusje en ouders te zien. Ben in 7 provincies geweest. Maar het was heel gezellig en ben blij dat ik het gedaan heb ipv thuis me rot te zitten voelen. Baal er echt nog steeds van, maar het ligt niet aan mij en ik heb er ook geen invloed op. Hij bekijkt het maar met eten, ben benieuwd of hij me überhaupt nog komt ophalen. Ik ga wel mooi met andere mensen in een team (quiz), mensen die wel gewoon aardig blijven ook als er iets anders 'voorbij fladdert'. Ben echt helemaal klaar met hem.
|
19-03-2012, 09:37 | |
@Aldan, het is ook niet zozeer dat ik er geen vertrouwen in heb, maar ik heb gewoon nogal moeite met nieuwe situaties enzo, ik wil er echt wel voor gaan maar ik ben echt niet het type dat snel vrienden heeft gevonden enzo en dat wordt nog wel eens vergeten, dat mensen denken dat dat voor iedereen even gemakkelijk is, en al helemaal omdat mn broertje met iedereen die hij tegenkomt bevriend raakt en ik dus totaal niet.
En het is niet zozeer dat ik bang ben dat het mis zal lopen, maar dat ik gewoon straks niet meer weet hoe het is als mensen wel normaal tegen me doen, en me niet meer buitensluiten, want de laatste 7/8 jaar is het altijd zo geweest dat ik op een gegeven moment als het ware in een soort 'overlevingsstand' ben gegaan, en een soort van muur om me heen heb en mezelf manieren van reageren heb aangeleerd om in die situaties het niet uit de hand te laten lopen, dus ik ben eerder bang dat ik niet meer weet hoe ik wel normaal tegen anderen moet doen en mezelf uit die oude manieren krijg. @iedereen die feliciteerde, thanksss!! OT: straks even naar school, eerst theorie van kunstvakken, dan gesprek met rugzakbegeleidster en daar ben ik wel aantoe, even goed te praten met iemand, en daarna nog presentatie engels en proefwerk wiskunde. ik vind het trouwens echt achterlijk, binnenkort hebben we een hoofdrekentoets van wiskunde, terwijl we in al die 4 jaren nog nooit moesten hoofdrekenen, dus dat moet ik nu ineens gaan leren voor een zo'n toets. verder heb ik nog steeds het gevoel dat er iets helemaal niet goed zit, woensdag is het 4 weken geleden dat ik heb gehuild, en dat klopt dus echt niet, want de laatste 2 jaar ofzo heb ik eigenlijk elke dag of elke 2 dagen sowieso wel gehuild, ik denk dus echt dat ik mezelf voor de gek aan het houden ben. Sowieso heb ik het gevoel dat ik in een soort tunnel zit waar ik pas uitkom op 13 juni(dag dat we horen of we geslaagd of gezakt zijn)het is nu echt heel druk met toetsen en vanalles inhalen wat leraren hebben laten schieten en bla bla bla, en over 2 weken heb ik een stageweek, dus ik ben benieuwd hoe dat zal gaan als ondertussen op school al die drukte gewoon doorgaat. En dan komt er ook nog eens die slechte concentratie van mij bij, dan wil ik iets aan school gaan doen, maar dan kan ik mn hoofd er niet bijhouden en leg ik het aan de kant met het idee dat ik na een uur nog een poging doe, maar ondertussen ga ik mezelf zo slecht voelen omdat ik in mijn ogen weer verloren heb dat het een uur later alleen maar slechter lukt...... |
19-03-2012, 12:25 | |
Ha, daar ben ik ook weer eens! Ik zag al dat Nijn* naar me vroeg, een maand geleden. Nijn*, als je dit leest, hoi!
Het gaat nog steeds goed met mij. Zag dat mijn laatste post al weer een poos geleden was, september. Maar het gaat goed. Nog geen terugval gehad in de anorexia. Ik leef en eet en doe en ben blij. In mijn hoofd soms nog wel de wil om af te vallen, maar ik voer het niet echt uit. Let nu wel iets beter op mijn eetgedrag, want er mag wel iets vanaf. Ik werk niet met kilo's, de weegschaal heb ik al bijna een jaar niet aangeraakt, maar ik ben de afgelopen maanden nog best wat aangekomen en vind het te veel. Maar ik doe niet raar, ik let er gewoon op dat ik minder snoep. Ik moest aan dit forum denken omdat ik zaterdag bij het uitgaan mijn exexscharrel weer eens tegen kwam. Met hem scharrelde ik toen ik zeventien was en later nog eens toen ik negentien was. Ik was hem afgelopen kerst nog even tegen het lijf gelopen en toen hebben we even gekletst, maar daarvoor had ik hem al een hele poos niet gezien, behalve af en toe in de verte, Zaterdag weer dus. En hij vond dat ik er zo goed uit zag, was zo blij dat ik niet meer zo dodelijk mager was. We flirtten wat, ik keek weer in zijn bambi ogen, en het was net als vroeger. Hij zei dat hij naar onze oude stamkroeg ging. We wisselden nummers uit, want we wilden afmaken waar we vroeger gebleven waren. Ik overlegde met de vriend waarmee ik uit was wat we gingen doen en we besloten ook naar de oude stamkroeg te gaan. Daar was het echt alsof ik weer negentien was. Exexscharrel en ik dansten, plaagden, daagden uit. Ik zoende hem, oh ja, dat kon hij heel goed. Hij is laat in de nacht nog bij mij thuis geweest. Het was lekker vrijblijvend. Ik ben benieuwd of we nu weer gaan scharrelen, voor de derde keer. Wat een gekheid. Al die jaren blijven we ons tot elkaar aangetrokken voelen. Hebben we een zwak voor elkaar. We zien wel wat er gebeurd. Maar daarom moest ik opeens aan het forum denken. Hoe veel ik hier over hem geschreven heb.
__________________
Digital ash in a digital urn.
|
19-03-2012, 13:31 | |
Hoppa Vanaf volgende week zelfs 5 ochtenden per week op stal werken En dat betekend dat mijn paardje daar dus gratis staat Whoehoe Lekker in het zonnetje gewerkt, al was ik niet vooruit te branden om onbekende redenen en daarna nog ff lekker met mijn meissie gesprongen Voldaan gevoel. De rest van de dag lekker alleen thuis, serie kijken op de computer... ik durf voorzichtig aan te zeggen dat het eigenlijk best goed gaat
__________________
Ik heb liever een kat in m'n huis, dan een jaguar in de garage
|
19-03-2012, 18:35 | |
@ Dott: wat klink jij positief zeg, fijn dat het goed met je gaat.
@ Redhair: ik ben voor jou ook blij dat het goed gaat. OT: heb eigenlijk helemaal geen zin om te gaan zo, denk hij dat me wel komt ophalen. Moet ik gemaakt vrolijk gaan doen tegen hem zeker en tegen de rest de schijn ophouden dat er niks aan de hand is. |
19-03-2012, 18:47 | |
de rondleiding en het gesprek ging goed.
het huis was ook mooi. alleen jammer dat de andere bewoners niet thuis waren. maar ik heb met de leiding afgesproken dat ik donderdag van 17:30 tot 19:30 bij hun kom mee eten. om kennis te maken met 2 andere die daar wonen. ze zijn allebei van me leeftijd en alle 2 meiden dus dat is wel fijn. na donderdag denk ik er nog even overna en dan kijken we verder. het gesprek in boekel waar we naderhand naar toe moesten ging ook goed. maar nou voel ik me nou bekaf. door al de dingen van vandaag.
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
20-03-2012, 14:06 | ||
Citaat:
|
20-03-2012, 20:11 | |
Pfff. So far positiviteit. Te horen krijgen dat je in de toekomst ontslagen wordt, oke. Maar als ze dan ook nog laten weten dat je in de tussentijd geen serieus werk krijgt, maar de rotklusjes op mag knappen... Daar word ik even goed chagrijnig van. Misschien valt het straks allemaal mee (dit is nog een voorstel, wat er nog niet door is bij de hoge heren), maar voorlopig moet ik dus mijn dosis sollicitaties maar weer verhogen.
Dus misschien kan iemand me helpen: ik zoek ideeën voor werk wat je kunt doen zonder specifiek diploma, maar met hbo-/wo-denkniveau... |
20-03-2012, 20:45 | |
Ik zou hier van alles willen posten maar ik kom er even niet uit. Het is fijn nu te weten wat voor immuunstoornis ik heb, maar het brengt voor nu zoveel vragen met zich mee dat ik mijn hoofd niet rustig krijg. Ik heb me altijd berust in het niet-weten, in het 'maar zien hoe het loopt' en nu voor het eerst ben ik bang voor mijn toekomst. Alsof het voor die tijd niet echt was. Bwuh.
__________________
Ik weet niet beter.
|
20-03-2012, 21:45 | |
Verwijderd
|
Ik geloof dat ik mijn potje positieve energie van vandaag heb opgebruikt bij mijn stage. Ik heb me de hele dag goed gevoeld, geïnspireerd gevoeld, ontroerd gevoeld. Nu ben ik eventjes op voor vandaag. Janken, janken, janken. Maar goed, waarschijnlijk is het morgen wel weer over en ik ga me er zélf doorheen slaan. Zodat ik straks trots kan zijn dat ik me k*t voelde maar het zelf heb opgelost, zonder anderen en met name zonder hulpverleners. Het hier posten is daar het alternatief voor.
Er dringen zich nu even hele nare gedachtes aan mij op. Herinneringen aan het slechtste wat er in mij zit. Het is iets wat ik nauwelijks aan mensen kan vertellen en wat ik ook hier niet ga neerzetten. Afgelopen vrijdag heb ik het aan een oud-huisgenootje verteld en daarom zit het nu ook weer in mijn hoofd. Iets waar ik liever niet aan denk, maar waar ik wel mee moet leren omgaan. Ik moet er iets mee en ik weet eigenlijk ook wel wat, maar dan moet ik eerst een hoge drempel over. Daarnaast zag ik vandaag iemand op tv, die mij in principe niets heeft aangedaan, maar voor wie ik zo'n enorme angst had tijdens mijn laatste psychose. En ik voel mij schuldig dat ik zo bang ben geweest voor hem. Daarnaast voel ik ook weer die angst van toen. Ik dacht dat ik zou sterven. Ik ben in mijn leven nooit zo bang geweest als toen denk ik. Ik kan nu even niet stoppen met huilen, maar het zal vast wel ergens goed voor zijn. |
20-03-2012, 22:14 | ||
Citaat:
__________________
(8)je vecht nooit alleen(8)
|
20-03-2012, 22:25 | |
@ Redhair: fijn om te horen dat het zo goed gaat!
Oh, oh ik ben echt zo'n chaoot. Ben in het weekend mijn partituur kwijtgeraakt van een stuk dat ik woensdag in ieder geval op school moet dirigeren. Ik vrees dat ik hem in de trein heb laten liggen...handig. Vandaag ondanks het lekkere weer echt een kutdag, de hele dag in mijn bed gelegen. Nu weer alles even oppakken, wasje ophangen, afwassen & slapen. Alles komt goed. En ik heb sinds gisteren weer een telefoon, alleen nog geen simkaart, dus kan nog steeds niet bellen. |
20-03-2012, 22:47 | |
Uiteindelijk was het gisteravond toch nog wel gezellig. Hem nauwelijks gesproken doordat ik bij andere mensen zat. Heb wel een beetje half half tegen iemand anders verteld waar ik mee zat, wou ik eigenlijk niet doen maar het kwam zo uit. Vond het wel heel lief dat die me vannacht nog smste of ik wel een leuke avond had gehad en dat ik me er niet teveel van moest aantrekken en nu ook nog een mailtje. Dat zijn dan weer positieve dingen die ik op voorhand niet had verwacht van mensen.
Heb wel gevraagd of hij volgende week weer komt eten... Weet ook niet waarom, had er eigenlijk meteen ook alweer spijt van. Maar misschien is het wel een goede poging om het contact een beetje normaal te houden. I hope so. |
21-03-2012, 12:10 | ||
Citaat:
Over die angst voor iemand die op tv was (ik ging net als darkfairy gissen, ik dacht aan iemand die bij P&W was, gek he): dat schuldgevoel is ook nergens voor nodig... Angst tijdens een psychose - en angst uberhaupt- is niet iets wat je expres doet, dat weet je hopelijk wel. Take care en sterkte. |
21-03-2012, 15:25 | |
Er is een jongen in mijn klas, ik noem hem voor het verhaal even Bram (omdat ik wil dat hij anoniem blijft). Elke dag kwam hij naast me lopen zo veel als hij kon en dan praatte hij met me. Hij ging zo vaak mogelijk naast me zitten in de les terwijl ik dat eigenlijk allemaal nooit terug doe. Altijd als hij tegen me praat bloost hij (schattig!). En ik vond hem ook wel leuk... Maar sinds gisteren heeft 'Bram' verkering gevraagd aan een ander meisje in de klas waar hij nooit contact mee had. Die zei ja. Niemand snapt ook echt wat hij in haar ziet. Ik ben nu hardstikke jaloers op dat meisje, omdat ik hem ook leuk vind. Ze praten echter bijna niet met elkaar. Gek genoeg stond 'Bram' vandaag nog duidelijk met me te flirten. Wat moet ik nu doen?
|
22-03-2012, 20:08 | |
@ Missy1-0: Opzegtermijn staat in je contract toch? Meestal één of twee maanden volgens mij maar als je eventueel nog vakantiedagen enzo hebt die je op moet nemen wordt het uiteindelijk vaak korter. Kan je als referentie niet iemand van je stage gebruiken? Of je afstuderen destijds nog? Dat heb ik toen gedaan en werkte goed.
OT: Mijn vriend gaat volgende week met drie vrienden op wintersport naar Val Thorens. Zou vanavond nog even naar hem en z'n ouders toe gaan zodat ik hem nog even kon zien maar vanmiddag smste hij dat ie vanavond moest werken (tot 0.30 uur), of ik dan nog wilde komen. Tsja, op zich wilde ik dat wel maar dan zit ik de hele avond bij hem met z'n ouders terwijl hij er niet is, komt hij thuis als ik al lig te slapen, zie ik hem morgenochtend misschien een half uurtje en moet ik vanuit m'n werk naar hem toe, morgen van hem naar het ziekenhuis om te sporten, daarna naar m'n werk en dan weer naar huis. Heb dus besloten om niet te gaan. Hij kon ook wel begrijpen dat het wel erg veel reizen was voor elkaar heel even zien. Alleen wel balen dat ik de hele dag met heel veel spullen heb gelopen die ik dus eigenlijk niet nodig had, maar ach. Vind het wel jammer dat ik nu niet echt afscheid van hem heb kunnen nemen, hij gaat met de bus en zeker met dat busongeluk in m'n achterhoofd zit me dat niet helemaal lekker. Zou blij zijn als ie zaterdagochtend smst dat ie aangekomen is. Morgen moet ik nog werken, morgenavond even naar de koopavond, zaterdagmiddag rijles en daarna ga ik naar m'n moeder. Daar ben ik dan zaterdagavond en zondag. Het wordt lekker weer dus kan dan lekker buiten zitten en misschien nog naar strand ofzo. Zou eerst niet gaan omdat ze vorige week nog hier geweest is maar nu met dat lekkere weer had ik wel even zin om weer in Zeeland te zijn. Komende week ga ik waarschijnlijk nog een avond bij m'n schoonmoeder eten. M'n schoonvader gaat voor z'n werk naar het buitenland en dan zijn m'n schoonmoeder en ik allebei alleen thuis. Zij houdt er niet zo van en ik vind een avondje alleen niet erg maar een hele week wel erg lang dus dan is het wel gezellig als we samen kunnen eten. Geloof dat ze het wel een leuk idee vond. Heb haar een mail gestuurd nu ik haar vanavond niet meer zie. Volgens weekend ga ik bij m'n vriendin logeren en dan zondag nog samen iets leuks doen. M'n vriend komt dan ook weer terug en zij woont tien minuten bij m'n schoonouders vandaan dus dan kan ik vanaf haar daar weer heen. Ben uiteindelijk dus niet zo heel veel avonden gewoon thuis. Komt vast goed maar zou toch blij zijn als ie weer terug is
__________________
~ God's own existence is the only thing whose existence God's action does not explain ~ | You are the symbol of too much thinking...
|
22-03-2012, 20:24 | |
Sinds deze week met mijn nieuwe stage begonnen en daar moet ik echt heel erg wennen. Op mijn vorige co-schap wist ik echt helemaal de weg en vertrouwden de artsen mij ook gewoon, nu moet ik alles na laten kijken en dat vind ik echt frustrerend. Daarnaast was er echt helemaal niks te doen de laatste twee dagen (mijn begeleider werkt maar 3 dagen), dus ik heb maar met anderen meegekeken (en mail gecheckt, en op facebook gezeten...). Ik zal het er morgen meteen eens over hebben, want ik vind het namelijk wel echt leuk om meer te doen en meer verantwoordelijkheid te krijgen.
Verder is onze hond ziek, hij eet al een week niet en ik vind het stom dat ik er niet bij kan zijn. Mijn moeder zorgt echt heel goed voor 'm maar ik wil er graag bij zijn. Hij is al vrij oud en ik snap ook wel dat-ie op een gegeven moment zal overlijden, maar ik vind het niet echt fijn dat wij daarover moeten beslissen (en dat suggereerde de dierenarts wel). En nu droom ik er steeds over, naar gedoe. Morgen er maar heen, dan kan ik hem iig nog zien.
__________________
you may say i'm a dreamer, but i'm not the only one (john lennon, imagine)
|
23-03-2012, 09:44 | |
alweer ff niet gepost, rot laptops ook altijd
Gister ben ik weer naar viki's view gegaan, de therapie dus. Maar nu heb ik daar een andere therapeut en dat werkt echt goed, echt een heel aardig mens en ze pakt het ook echt heel anders aan dan de vorige, dus dat is wel fijn. Die vorige kwam ik daar nog tegen maar die deed gewoon normaal, ze zullen het daar ws wel gewend zijn dat mensen af en toe om iemand anders vragen. Daarna nog ff de stad in gegaan, nog een broek en shirts gekocht, een zonnebril want die had ik geen meer, en wat spulletjes voor mn examen van maandag en dinsdag thuis gaat het ronduit slecht, mn broertje doet echt waar hij zin in heeft, en als ik dan een keer wat met mama wil bespreken of gewoon een spelletje doen ofzo, dan zorgt hij er wel voor dat dat toch weer niet lukt want als hij aandacht wil krijgt hij het wel, dan gaat ie wel weer alles bij elkaar schreeuwen of in bomen klimmen of whatever. Ondertussen is papa aan het kijken voor ander werk binnen de luchtmacht, en ik snap wel dat dat nodig is want waar hij nu zit kan hij nog maar een jaar blijven, maar ik weet ook dat dat de thuissituatie alleen maar zal verslechteren. Hij solliciteert nu overal ver weg, en verhuizen is geen optie, en dat wil ik zelf ook echt niet, maar dat betekent dan wel dat er grote kans is dat hij met een andere baan alleen nog in het weekend thuis is, en ik weet wel hoe dat dan gaat, dan zit mn broertje binnen een jaar in een internaat, en mn moeder is dan meteen hartstikke overspannen omdat alleen papa nog af en toe de baas is over mn broertje. Maarja, we zien wel, als het echt zo zal gaan is de kans toch groot dat ik dan maar op kamers ga(als mn ouders daaraan meewerken), want ik ga echt niet week in week uit met mama en broertje thuis zitten. Ik maak me nogal zorgen over mn hondje, hij is het gedrag van mn broertje echt zat, aangezien die nogal de neiging heeft mn hond heel erg te plagen door hem een pet op te zetten, en mn broertje maakt nogal wat handstanden en dat soort flauwekul in de huiskamer wat voor mn hondje heel dreigend overkomt, maar nu zet mn hond zich dus echt af tegen mn broertje en gromt hij regelmatig tegen hem enzo, hoop maar dat dat snel beter gaat anders is er kans dat ik mn hondje dadelijk ook nog kwijt ben, en als dat zo is weet ik ff niet meer waar ik het zoeken moet. vanmiddag ga ik naar de psych, dus dat is dan wel weer fijn... Alleen heb ik dankzij gister mn voeten helemaal kapot, en de enigste schoenen waar ik nog een beetje op kan lopen zijn ontzettende zweetschoenen |
23-03-2012, 16:25 | |
Dott: fijn dat het zo goed met je gaat!
Ik heb bericht gekregen van het revalidatiecentrum. Ik had het nog lang niet verwacht eigenlijk. Over iets meer dan twee weken moet ik naar een voorlichtingsavond (en ze verwachten dat je iemand mee neemt, maar ik zou niet weten wie ik dan mee moet nemen) en over vijf weken heb ik een intake. Ik ben benieuwd wat er uit gaat komen. Ik hoop eigenlijk wel dat ik buiten het revalidatiecentrum behandeld kan worden of anders in mijn vakantie, want combineren met mijn studie gaat me anders echt niet lukken. Ik vind het wel fijn dat ik nu weet wanneer ik terecht kan, dat geeft me al minder het gevoel dat ik stilsta. Of achteruit ren, want ik heb het idee dat ik de laatste maanden echt hard achteruit gegaan ben. Ik heb nu ontzettend veel pijn in mijn been, lopen doet echt heel veel pijn. Het enige wat eigenlijk niet zoveel pijn doet, is op mijn rug liggen, maar daar heb ik eigenlijk geen tijd voor. Ik begin nu ook koorts te krijgen, dus ik voel me niet al te best. Terwijl ik zoveel wil doen aan mijn studie dit weekend, dus ik hoop dat het niet doorzet en na een nachtje slapen weer weg is. Ik ben zeker ook de enige die van dit weer een beetje somber wordt?
__________________
I'm not afraid of happy endings. I'm just afraid my life won't work that way.
|
23-03-2012, 17:40 | ||
Citaat:
OT: ik loop constant achter de feiten aan. Steeds bedenk ik me weer iets wat ik had moeten doen. Heb ik wat laten liggen op mijn werk waar ik dit weekend aan had willen werken (maar misschien wel geen tijd voor zou hebben). Ach ja, dan volgende week maar een avond aan gaan zitten. |
24-03-2012, 14:40 | |
Gister bij de psych was het echt fijn, goed gesprek gehad en gewoon lekker ff alles wat me dwarszat eruit kunnen gooien.
Alleen gisteravond werd mn moeder ineens boos, en dat had ik echt niet aan zien komen, ze is het de laatste tijd wel vaker niet met me eens mbt hulpverlening of medicatie,maar het leek gister wel alsof ze ineens haar mening 180 graden omgedraaid had. Zegt ze zo van 'ja waar heb je het vanmiddag eigenlijk over gehad met de psych' dus ik gewoon zo van oh gewoon, over de thuissituatie en over de familie enzo, werd ze ineens hartstikke pissig want ik moest het daar maar niet teveel met hulpverleners over hebben omdat ze dan zouden denken dat er helemaal niets goed was aan ons ''gezin'' ik vind het geen gezin en geen thuis maar een huis waar ik opgesloten zit maargoed, dat heb ik maar niet gezegd. En ik weet niet meer precies hoe het ging, maar ze zei ook nog dingen van 'ja maar jij zit veel te vol met zelfmedelijden en je stelt je de laatste tijd nogal aan' en zo van 'voordat je op sintlucas zit wil ik dat je van de medicijnen af bent en dat je minder hulpverleners hebt, maar nu wil je ook weer andere therapie proberen en bla bla bla en het was de bedoeling dat het beter ging' tsja, vanalles kan de bedoeling zijn maar je kunt nooit vantevoren zeggen dat het ook zo zal lopen, en toen zei ik van 'zeker nu is die hulpverlening wel hard nodig want de kans op een grote uitbarsting wordt echt met de dag groter' en toen werd ze echt pissig 'ja en als dat zo is is heel dat jaar thuisblijven voor niets geweest en waar heb je dat dan voor gedaan, en therapie is niet heilig want je moet maar meer op eigen kracht proberen, anders krijg je later problemen met werk vinden en bla bla bla en je kunt het zelf ook wel maar je doet er niet genoeg je best voor' dus toen reageerde ik weer zo van 'therapie en begeleiding zijn nog wel hard nodig, want een andere school betekent niet dat al het andere nooit is gebeurd en dat dat geen littekens achterlaat in mn hoofd' maar ze beweerde dat zij veel beter weet hoe ik in elkaar zit dan ikzelf en dat zij beter weet wat goed voor me is en dat zij beter in kan schatten waar ik wel of niet wat aan heb, en daar kon ik niet tegen dus toen zei ik van 'je kunt wel denken dat je weet hoe het met me gaat, maar aan mn voorhoofd zie je niet wat er zich in mn hoofd afspeelt, en ik weet beter hoe ik me voel en welke hulpverlening ik wat aan heb want jij bent er nooit bij als ik met hulpverleners praat' werd ze natuurlijk weer helemaal boos. en nog een hele hoop heftige woordenwisselingen enzo en het kwam erop neer dat ze vond dat al die therapie enzo maar afgebouwd moest worden en dat ik alles maar op eigen kracht moet doen omdat dat beter zou zijn als ik later werk wil zoeken, terwijl ik zelf weet dat als ik het afgelopen jaar geen hulpverlening had gehad, dat ik hier dan nu niet zou zitten want dan was ik er niet meer, en die medicijnen zorgen ervoor dat ik me wat beter voel want als ik die niet had dan was ik nu nog steeds depressief, die depressie is echt nog niet weg. En ze was het niet met me eens en bla bla bla en ze vond dat ik veel verkeerd aanpakte, en toen zei ze ook nog van 'ja wanneer denk je op te houden met jezelf zo te voelen want nu ben je wel lang genoeg zo bezig' en daar kon ik echt niet tegen want ze doet net alsof ik zelf voor deze situatie en mijn depressie kies, dus toen ben ik naar de hond gelopen en heb ik tegen hem gezegd 'welterusten lieve kleine vriend, tot morgen' en tegen mn moeder 'en tegen jou zeg ik geen welterusten want als jij er zo over denkt hoef ik je vandaag niet meer te spreken' En toen heb ik Joyce en mijn rugzakbegeleidster gemaild over de situatie. En ik weet wel dat als dat zo doorgaat, dat ik toch tegen haar in blijf gaan want haar visie op dit is gewoon onverstandig. En vanochtend deed mn moeder ineens alsof er niets gebeurd was, weird. |
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
De Kantine |
Ctrl + V Topic #66 Retro*Love | 500 | 19-04-2007 10:19 |