Zelf ben ik een jongen, heb nu net 2 maand verkering maar ik ervaar heeel veel stress.
Ik voel vaak dat ze afstandelijk is tegen mij, afstandelijker dan dat ik ben in ieder geval, en afstandelijker dan dat ik zelf aankan, voel mij er helemaal niet prettig bij. Zelf ben ik wel erg klef hoor moet ik zeggen, ik heb het idee dat ik zelf altijd het initiatief neem wanneer wij klef doen.
Doordat zij dat niet echt doet voel ik mij dan een soort van afgewezen. Mijn grootste angst is om gekwetst te worden door iemand zoals zij die zo ongelofelijk veel voor mij betekent, en elke x als ik haar zie mijn hart sneller doet laten slaan. Maar ik word zo onzeker van die afstand van haar kant, kan echt niet omgaan met die stress die dat veroorzaakt ben radeloos. Ook ben ik erachter gekomen dat ze voordat ze mij leerde kennen met meer jongens seks heeft gehad dan dat ze zegt, dat maakt mij eigenlijk nog jaloerser en laat mij nog meer stressen. Ze liked ook andere jongens op insta maar dat is misschien wel gewoon normaal, en krijgt heel veel snaps van andere jongens binnen maar stuurt nooit wat terug zegt ze maar dat maakt mij allemaal wel erg jaloers en laat mij stressen.
Thuis merken ze het soms ook dat ik last van stress heb, ik reageer korter af en ben niet meer bezig met wat ik hiervoor belangrijk vond. Zoals school, sport dieet sociaal doen thuis. Ik heb ook het idee dat ik veel meer vraag dan dat zij terug vraagt.. beetje een dubbel gevoel, zij zegt dat ik 1000000% de ware voor haar ben en ze maakt al toekomstplannen…wat moet ik doen met deze situatie?
Is dit allemaal normaal in een relatie en moet ik hier gewoon mee leren omgaan? Wat zouden jullie doen? Plz help!