Bestraffing Kinderen.

[Isa]

Wanneer vinden jullie iets kindermishandeling?
hoe moet je straffen en waarom?
is het kindermishandeling als een zwaar mishandelde vader zijn eigen kind slaat en daarmee wat pijn overdraagt-al dan niet omdat het kind ongehoorzaam of slecht is?


is de riem toegetsaan?
huisarrest?
vuist in gezicht, hand in vuur, of... de totale absence van elk geweld tegen kinderen.

en maakt het uit of je dit hier doet of in een land als Iran, of een ander land waar minder gebreken zijn

[GUANO APES!!]

vind dat je een kind niet recht in het gezicht mag slaan met vuist of platte hand
klap op de kont kan geen kwaad je moet ze toch op 1 of andere manier straffen


groetjes daphne

[sinsere]

*Wacht op flinke discussie*
Hier zijn de pedagogen/psychologen het ook al jaren niet over eens ..

[Quiana]

Wanneer vinden jullie iets kindermishandeling?
Een kind zodanig toetakelen dat het er blauwe plekken,
kneuzingen etc aan over houdt. (lichamelijk)
Een kind zo behandelen dat hij/zij er geestelijke
schade aan ondervindt. (geestelijk)

hoe moet je straffen en waarom?
Op een manier waarvan het kind kan leren.
Uitleggen waaròm het niet mag, als een kind
weet wat er kan gebeuren (door bijv op die drukke weg te spelen), is het veel makkelijker om te begrijpen waarom
het niet mag dan als je het kind in elkaar slaat of wat dan ook.
Plus dat je dingen sowieso normaal moet kunnen
uitleggen. En omdat straffen op een foute manier
alleen maar nadelen heeft.

is het kindermishandeling als een zwaar mishandelde vader zijn eigen kind slaat en daarmee wat pijn overdraagt-al dan niet omdat het kind ongehoorzaam of slecht is?
Ja.

is de riem toegetsaan?
huisarrest?
vuist in gezicht, hand in vuur, of... de totale absence van elk geweld tegen kinderen.
Nee
Ja
Nee!

en maakt het uit of je dit hier doet of in een land als Iran, of een ander land waar minder gebreken zijn
Door die neem ik aan dat ik hier niet op
in hoef te gaan?

[Nona]

Ik denk dat dit meer om persoonlijke mening gaat. Toen ik net op dit forum kwam was hier ookal een thread over, maar die ga ik niet weer helemaal naar boven brengen.

Ik denk dat je heel erg op moet passen met lichamelijke straffen. Als een kind er iets aan over houdt (lidtekens, al is het maar een blauwe plek) vind ik dat het te ver gegaan is. Je mag een kind best een tik op zijn hand geven als hij voor de zoveelste keer aan de koekjes zit, een klap die wel pijn doet maar geen pijn blijft doen kan misschien ook nog wel, maar je mag echt geen schade toebrengen.

Natuurlijk is huisarrest toegestaan. Het is een prima straf, zolang het indruk op het kind maakt en geen feest is. Het doet voor zover ik weet geen echte schade, maar het is niet leuk voor het kind. Dat is de bedoeling van straf toch?

Je moet straffen om een kind duidelijk te maken dat iets niet mag, en door de consequenties die je aan de acties verbindt is een kind (hopelijk) minder snel geneigd het weer te doen. Een voorwaarde is wel dat de regels duidelijk zijn, anders weet een kind niet waarvoor hij gestraft gaat worden en maakt het nog geen verschil.

Vroeger zelf geslagen zijn is misschien een reden, maar geen geldig excuus. Je mag kinderen niet mishandelen.

Ik vind dat het geen enkel verschil maakt in welke cultuur een kind opgroeit. Natuurlijk mag je kinderen uit andere landen ook niet slaan! Het kan best zijn dat het daar vaker gebeurt, maar dat verandert niets aan mijn principes.

[Fantôme]

vooral kleine kinderen kan je dingen door middel van een normale tik op de vingers duidelijk maken dat iets niet mag.
moeilijke ingewikkelde uitleg is dan niet nodig.
bijv: tik op de vingers, en dan 'afblijven, dat is heet, straks krijgt iemand het over zich heen' op een bestraffende toon is vaak genoeg om het een klein kind niet meer te laten doen.

bedenk dat kinderen vaak weerloos zijn, ze kunnen zich niet verdedigen, een vuist in het gezicht of met de platte hand is dan ook helemaal niet nodig! en wat je zegt over een hand in het vuur! dat vind ik gewoon sadistisch! echt waar...
dat soort (sadistische) dingen zijn dus kindermishandeling.

wat ook onder mishandeling valt, een feitje, is kinderen 'straffen' terwijl ze eigenlijk niet echt iets fout doen. een lekke band en dan te laat thuis komen kan bij (kinder)mishandeling al een aanleiding zijn om geslagen te worden. terwijl ze er eigenlijk niks aan kunnen doen. kinderen leren er dus niets van, en worden alleen maar bang voor hun ouders. dát is dus niet de bedoeling van straffen. de bedoeling is ze iets leren!

op latere leeftijd is slaan niet meer nodig. vooral in de puberteit ga je je dan juíst tegen je ouders verzetten, niet altijd hoor... Je kan beter zeggen dat iets niet de bedoeling is dat het vaker voorkomt. bij herhaling is huisarest niet eens slecht denk ik.... maar dan ligt het er ook nog aan wat er aan de hand is natuurlijk! slaan op zo'n leeftijd heeft geen effect. je kan beter zeggen waarom je iets niet wilt hebben en (als je kind dat ook wilt) erover praten.

liefs, wendy

[Tiño]

praten is veel beter als slaan, zeker bij een kind komop , je eigen kind wordt er echt niet beter van als je hem structureel slaat bij kleinere vergrepen die elk kind weleens pleegt, zoals oa een snoepje of koekje meer uit de trommel pakken,maarja iedereen zijn ding he

Om te beginnen vind ik niet dat er bij zo iets onderscheidt gemaakt moet worden tussen bv. Nederland en Iran, kindermishandeling is kindermishandeling. Punt uit.

Dingen als slaan met een riem, slaan met een vuist, hand in het vuur en al dat soort dingen vallen voor mij zonder meer onder (kinder)mishandeling. Net als een kind geen of veel te weinig aandacht, vernederen of eten/kleding ed geven. En sexuele handelingen verrichten bij een kind. Alles waardoor een kind fysiek of psychisch letsel oploopt dus.

Hoe je moet straffen...niet door slaan ed iig, denk ik. Het helpt niet, het maakt een kind alleen maar bang en angstig, denk ik. Een kind leert zo ook niet hoe hij om moet gaan met bepaalde dingen. Slaan is een uitting van onmacht. Stel dat je kind dat overneemt en bij alles wat hem niet zint er maar gewoon op los slaat. Waar gaat de maatschappij dan heen? Er zijn bovendien zat andere manieren om te straffen, die denk ik nog meer zin hebben ook.

Maria Montessori (een pedagoog en de grondlegger van het Montessori-onderwijs) was tegen straffen en belonen, het moet allemaal van uit het kind zelf komen. Straffen en belonen heeft geen nut, volgens haar. Ergens ben ik het daar wel mee eens.

Bij wat oudere kinderen kan praten, denk ik, wel helpen (niet in alle gevallen). Bij een jong kind haalt dit niet altijd veel uit. Hoewel je een jong kind ook best dingen kunt vertellen. Of huisarrest zin heeft, weet ik niet. In sommige gevallen wel, in andere absoluut niet. Je kunt een kind beter een straf geven die past bij de 'overtreding'...een kind dat te laat thuis is gekomen bv. huisarrest geven, terwijl een kind dat zijn bord niet leeg eet geen snoepje meer mag die dag ofzo...

Een tik op de vingers vind ik een twijfelgeval. Eigenlijk keur ik elk geweld naar kinderen (en volwassenen ook overigens) toe af...maar aan de andere kant, als een kind op het punt staat z'n vingers bv. te verbranden aan de kookplaat en hij luistert niet ed... Ook dan zou ik het liever niet doen, maar ik denk toch dat ik liever heb dat ik hem dan een tikje (geen TIK) geef, dat het kind schrikt en zijn hand terug trekt, dan dat het zijn hand verbrand.

ik ben tegen geweld en dus tegen elke vorm van lichamelijke bestraffing van kinderen. (ook tegen geestelijke mishandeling maar daar laat ik me nu even niet over uit)

De grens van wat mishandeling is, ligt voor iedereen idd anders.

Toch zou ik willen zeggen: je weet niet wat je een kind precies aandoet. Zelfs als je 'alleen maar' slaat kan het kind er later psychisch nog last van hebben. Dat valt niet mee, want het kind voelt zich machteloos, ongeacht hoe de mishandeling is. En het kind kan ook heel bang worden voor de mishandelaar, dus als hij/zij later niet meer slaat is het kind er nog wel bang voor.

Je gaat een volwassene toch ook niet slaan als je het ergens niet mee eens bent? Dan leg je ook uit waarom is fout is. Kinderen begrijpen dat heus wel.

[eefjeefje]

ik vind lichamelijke straffen niet goed en het is ook gebleken dat ze niet helpen. Maar ik zal noodweer even toepassen.

Bijv:Als een kind schreeuwt en tiert wanneer het ongepast is vind ik het niet erg als je het kind bij de arm trekt.
Als een kind iets pakt wat niet mag en je wilt voorkomen dat hij het te pakken krijgt is een tik op de hand niet zo erg

Je reageert dus dírect lichamelijk op een situatie, je voorkomt iets Je doet dit te hard als het kind: er lang pijn van heeft, plekken overhoud, als je meer kracht gebruikt dat het kind zelf heeft, als het kind geen evenwicht houdt, als je je frustratie in de aanraking stopt Je moet dit dus niet doen als je woest bent!

Maar als een kind iets heeft uitgevreten en je slaat het (maakt niet uit waar, zelfs het achterwerk) straf je het kind lichamelijk. En dat vind ik niet goed. dat moet je met woorden doen. En dan bedoel ik niet alleen maar: mama vindt het niet erg fijn als je met je met modder besmeurde schoenen de huiskamer betreed en mama het al drie keer heeft gezegd.
Dan kun je bij de derde keer ook gewoon roepen: en als je nou nog een keer met die modderpoten naar binnen walst ga je gelijk op bed!

[Isa]

Quiana schreef op 29-07-2003 @ 18:46:
Wanneer vinden jullie iets kindermishandeling?
Een kind zodanig toetakelen dat het er blauwe plekken,
kneuzingen etc aan over houdt. (lichamelijk)
Een kind zo behandelen dat hij/zij er geestelijke
schade aan ondervindt. (geestelijk)

hoe moet je straffen en waarom?
Op een manier waarvan het kind kan leren.
Uitleggen waaròm het niet mag, als een kind
weet wat er kan gebeuren (door bijv op die drukke weg te spelen), is het veel makkelijker om te begrijpen waarom
het niet mag dan als je het kind in elkaar slaat of wat dan ook.
Plus dat je dingen sowieso normaal moet kunnen
uitleggen. En omdat straffen op een foute manier
alleen maar nadelen heeft.

is het kindermishandeling als een zwaar mishandelde vader zijn eigen kind slaat en daarmee wat pijn overdraagt-al dan niet omdat het kind ongehoorzaam of slecht is?
Ja.

is de riem toegetsaan?
huisarrest?
vuist in gezicht, hand in vuur, of... de totale absence van elk geweld tegen kinderen.
Nee
Ja
Nee!

en maakt het uit of je dit hier doet of in een land als Iran, of een ander land waar minder gebreken zijn
Door die neem ik aan dat ik hier niet op
in hoef te gaan?

1.wanneer noem jij iets geestelijke schade? ik noem iets geestelijke schade als het kind er asocialer nederlandser van word (dwz weer een van de velen die gewoon hun pik volgt en in de tineertijd iedereen gaat zoenen en neuken, saaie opleiding volgen, in de illusie leven dat voortdurend geld najagen gelukkig maakt.
2.maar als het kind na de uitleg nog niet luistert?
3.waarom? die vader kent geen liefde en in hem zit een kind dat een onmetelijk gebrek aan energie heeft, imho geeft hem dat het recht strenger te zijn, want als je als kind tegen zo iemand met pijn niet luistert dan noem ik dat echt puur asociaal gedrag.
zelfopoffering is ook een deugd.
4.ook als het kind bv iemand anders onschuldig zwaar mishandelt? een ander kind op school bv? is het dan niet rechtvaardig om mits het geen reden heeft hetzelfde terug te doen met riem of vuist?
5.nee die betekent dat veel mensen het er niet mee eens zijn, voor veel mensen is Iran het land van de duivel een dctatuur, voor mij is het een land dat belangrijke tradities noodzakelijk voor menselijk geluk in ere houd.

en daarom vind ik het ook minder erg als daar kinderen geslagen worden omdat iedereen dat toch normaal vind-ze houden er geen geestelijke schade aan over, hier krijg je daarentegen geziek met andere kids die dat abnormaal vinden of volwassenen die het ook abnormaal vinden.



leonoor, de voornaamste reden dat bij kinderen ''seksueel misbruik '' lijd tot schade is de mening van andere mensen tov dat soort dingen. net als bij kinderen slaan, als de cultuur het goed vind is het goed wat betreft overhouden van geestelijke schade

hmmm, best intressant jah...
hoe weet je van te voren dat een kind geestelijke schade gaat oplopen?!...ok, als je het zodanig gaat toetakelen, maar bij elke opvoeding zitten haken en ogen oid...
En het verschilt ook zeker per kind, de een luisterd wel als je het fluisterend toespreekt dat iets niet mag, het andere kind doet het dan toch...
Ik vind het niet erg dat sommige kinderen een pets krijgen, maar wel alleen als het kind iets stouts heeft gedaan, en niet met de vuist ed...

Ik vind ook niet dat een vader zijn kinderjaren moet overdragen aan zijn kind, het gebeurd wel, maar hij moet beter weten...

kindermishandeling in andere landen?!...
eigenlijk wil ik er niet over nadenken...
het ligt ook best ingewikkeld...
kinderen neerleggen op een matje ergens bij een lantaarnpaal vind ik te ver gaan...
kinderen tot kinderprostitutie overhalen vind ik ook te ver gaan...
kinderen laten werken van 7 tot 18:00 vind ik ook te ver gaan...
maar meestal is dit een economische uitvlucht, en daarom weet ik niet hoe ik erover moet denken, want hun hebben geen brood net als wij hier...

ik blaat...

Kenny McCormick schreef op 29-07-2003 @ 18:35:
Wanneer vinden jullie iets kindermishandeling?
hoe moet je straffen en waarom?
is het kindermishandeling als een zwaar mishandelde vader zijn eigen kind slaat en daarmee wat pijn overdraagt-al dan niet omdat het kind ongehoorzaam of slecht is?


is de riem toegetsaan?
huisarrest?
vuist in gezicht, hand in vuur, of... de totale absence van elk geweld tegen kinderen.

en maakt het uit of je dit hier doet of in een land als Iran, of een ander land waar minder gebreken zijn

Een corrigerende tik op z'n tijd vind ik niet verkeerd. Maar een kind met de riem slaan of zijn hand in het vuur steken, nee.
Huisarrest vind ik ook een goed middel, mits je kind een buitenkind is. (Mij strafte je daar niet mee.)

Ik ben ervan overtuigd dat je een kind beter bewust kan maken van waarom iets fout is en daarna straffen, dan er gewoon op meppen omdat hij iets fout heeft gedaan. In het eerste geval spoor je het kind aan om het verschil tussen goed en slecht te herkennen en dus in het vervolg de slechte beslissing te vermijden.

Ik vind het kindermishandeling als de straf veel te zwaar is voor het vergrijp. Je slaat een kind van 4 niet de hele kamer door omdat hij een koekje heeft gepakt. Een kind verrot schelden zal ook geen effect hebben. Het enige wat je ermee bereikt is dat het kind een grote vocabulaire en een paar losse handjes heeft tegenover leeftijdsgenoten.

Bovendien slaan sommige ouders uit pure onmacht of omdat ze hun dag niet hebben. Dat vind ik dus absoluut niet kunnen.

Vaders of moeders die zelf mishandeld zijn moet de consequenties van mishandeling onderhand wel inzien of tenminste onderkennen en een andere manier van opvoeden bedenken. Als ze in hetzelfde patroon als hun ouders geraken, zijn er genoeg psychologen, gezinstherapeuten en instanties die willen helpen met het doorbreken van de vicieuze cirkel.

De manier van straffen zal per land en cultuur verschillen. Ik denk dat universeel geldt dat je je kind niet zodanig mag straffen dat het levenslang verminkt is of aan de verwondingen sterft.

(Misschien breng ik later nog wat veranderingen aan. Moet hier nog even over nadenken.)

Jadie schreef op 01-08-2003 @ 00:42:
Ik ben ervan overtuigd dat je een kind beter bewust kan maken van waarom iets fout is en daarna straffen, dan er gewoon op meppen omdat hij iets fout heeft gedaan. In het eerste geval spoor je het kind aan om het verschil tussen goed en slecht te herkennen en dus in het vervolg de slechte beslissing te vermijden.

Bij een jong kind heeft dat nog niet zo heel veel zin...een jong kind moet er meteen op gewezen worden dat iets niet mag en niet een tijdje daarna. Ook ziet een jong kind vaak nog niet in waarom iets wel/niet mag, simpel omdat hij dat inzicht nog niet heeft.

[VG]

Bij kinderen is een corrigerende tik om even aan te geven dat ze fout zitten natuurlijk niet verkeerd, maar echt meer dan dit lijkt me niet geoorloofd.

Vaak gebeurd het dat kinderen geslagen worden, dit wordt dan meestal afgeschoven omdat ze anders niet luisteren, maar meestal is het pure onmacht van de ouders die niet weten om te gaan met het kind.

Naast onmacht is een kind natuurlijk ook een heel makkelijk slachtoffer om je op af te reageren. Dingen waar ouders mee zitten (negatieve gevoelens) worden te vaak afgereageerd op de kinderen...

Corrigerend tikje en niets meer!

[gothicje]

ik vindt dat dingen zoals huisarrest moet kunnen en eventueel een corigerende tik ook op de hand ofzo
maar waar leg je de grens? veel mensen leggen een grens voor zichzelf maar gaan er toch over heen
op sommige momenten verdiend een kind straf maar niet een straf waardoor misschien een trauma op loopt of blauw plekken langdurige pijn, slaan met een riem of een vuist in het gezicht moet echt niet kunnen... daar leert een kind niet van, het kind word alleen maar bang
als het 1 keer is gebeurd, gebeurd het meestal vaker
je laat als ouder alleen maar jezelf zien, je verschuilt je achter het feit dat je sterker bent dan het kind en dat je eigenlijk gewoon je woede niet onder controle heb en dat je niet weet hoe je met de situatie om moet gaan
kinder mishandeling daar kan ik zo kwaad om worden je verpest de hele jeugd van het kind, meestal pikken ze het op en doen ze het later zelf ook

[Nona]

Kleine toevoeging voor de discussie: wat doe je als een kind jou aanvalt? Sla je terug? Of blijf je bij je standpunt (aangezien vrijwel iedereen hier van mening is dat je kinderen niet mag slaan)?

Kruimel schreef op 01-08-2003 @ 13:27:
Kleine toevoeging voor de discussie: wat doe je als een kind jou aanvalt? Sla je terug? Of blijf je bij je standpunt (aangezien vrijwel iedereen hier van mening is dat je kinderen niet mag slaan)?

Op wat voor manier aanvalt? Met woorden of met slaan ed...? (Ik denk dat laatste ivm 'terug slaan'.) Ik zou niet terug slaan...denk ik...als volwassene moet je toch de wijste zijn en het goede voorbeeld geven, vind ik.

[Nona]

Leonoor schreef op 01-08-2003 @ 13:29:
Op wat voor manier aanvalt? Met woorden of met slaan ed...? (Ik denk dat laatste ivm 'terug slaan'.) Ik zou niet terug slaan...denk ik...als volwassene moet je toch de wijste zijn en het goede voorbeeld geven, vind ik.

Nee, ik had het echt over lichamelijk geweld.

Ik zou persoonlijk terug slaan. Niet omdat ik nou zo graag kinderen sla, maar als het kind een leeftijdsgenootje slaat zal die ook terug slaan. Dat is alleen een logisch gevolg. Ik dus ook. En ik wil niet geslagen worden. Niet door een kind, niet door wie dan ook.
Trouwens, ik zou niet echt hard slaan ofzo hoor. Zelfs dan ben ik nog steeds tegen hard slaan waar een kind iets aan over houdt. En laten we het eerlijk houden: het kind kan mij (waarschijnlijk) ook niet zo hard slaan dat ik er iets aan over houd.

Pffff. Laten we ervan uit gaan dat het niet gebeurt. Ik hou niet van geweld.

Kruimel schreef op 01-08-2003 @ 13:33:
Ik zou persoonlijk terug slaan. Niet omdat ik nou zo graag kinderen sla, maar als het kind een leeftijdsgenootje slaat zal die ook terug slaan. Dat is alleen een logisch gevolg. Ik dus ook. En ik wil niet geslagen worden. Niet door een kind, niet door wie dan ook.
Trouwens, ik zou niet echt hard slaan ofzo hoor. Zelfs dan ben ik nog steeds tegen hard slaan waar een kind iets aan over houdt. En laten we het eerlijk houden: het kind kan mij (waarschijnlijk) ook niet zo hard slaan dat ik er iets aan over houd.

Dus? Ik wil mijn kind niet leren dat hij dan maar terug moet slaan oid. En als ouder een kind om die reden slaan...niet mijn idee van een kind iets bij brengen (geweld wordt dan al snel gewoon...lijkt me niet zo'n goed plan).

Ik wil ook niet geslagen worden, maar ik geloof dat het ook op andere manieren opgelost kan worden. Een kind moet niet leren dat geweld normaal is enzo (Als pappa of mamma het ook doet, tja, wat maakt het dan nog uit? Pappa en mamma staan toch vaak op een voetstuk voor kinderen.).

Leonoor schreef op 01-08-2003 @ 08:53:
Bij een jong kind heeft dat nog niet zo heel veel zin...een jong kind moet er meteen op gewezen worden dat iets niet mag en niet een tijdje daarna. Ook ziet een jong kind vaak nog niet in waarom iets wel/niet mag, simpel omdat hij dat inzicht nog niet heeft.

Daar dacht ik later ook aan maar toen was ik al offline.
Maar toch, je kan er al vrij vroeg mee beginnen. Bij een kind van 1 of 2 heeft 't niet zoveel zin maar bij m'n nichtje van 4 dringt het toch aardig door.

[Nona]

Leonoor schreef op 01-08-2003 @ 13:40:
Dus? Ik wil mijn kind niet leren dat hij dan maar terug moet slaan oid. En als ouder een kind om die reden slaan...niet mijn idee van een kind iets bij brengen (geweld wordt dan al snel gewoon...lijkt me niet zo'n goed plan).

Ik wil ook niet geslagen worden, maar ik geloof dat het ook op andere manieren opgelost kan worden. Een kind moet niet leren dat geweld normaal is enzo (Als pappa of mamma het ook doet, tja, wat maakt het dan nog uit? Pappa en mamma staan toch vaak op een voetstuk voor kinderen.).

Je hebt gelijk. Maar toch: mijn ouders hebben me geleerd niet te slaan (ook niet als iemand anders jou slaat) en alles gewoon te negeren. Toen ik bijna elke dag op school in elkaar geslagen werd hadden ze daar volgens mij best spijt van. Ik vind dat een kind zich tegen anderen mag kunnen verdedigen. Ik sla nu terug als iemand mij slaat en daar voel ik me niet rot om.

Maar ja, eigenlijk heb je ook gelijk. Een ouder moet niet slaan.

Jadie schreef op 01-08-2003 @ 13:42:
Daar dacht ik later ook aan maar toen was ik al offline.
Maar toch, je kan er al vrij vroeg mee beginnen. Bij een kind van 1 of 2 heeft 't niet zoveel zin maar bij m'n nichtje van 4 dringt het toch aardig door.

Maar ook voor een kind van vier zijn bepaalde dingen gewoon nog niet duidelijk, een kind van vier begint dat inzicht te krijgen, maar heeft het over het algemeen nog niet...

@Kruimel: Kan me voorstellen dat ze toen spijt van hadden...maar toch...niet elk kind wordt dagelijks op school in elkaar gemept... En ik denk dat je een kind beter andere manieren 'aan kunt leren' om dingen op te lossen...d'r is al genoeg geweld in de wereld... Plus dat het sowieso van het kind afhankelijk is of hij terug slaat of niet, dat hoef je hem/haar niet per se te leren (dan wordt het, denk ik, te 'gewoon' enzo).

Ik ben hoe dan ook tegen slaan van kinderen. Er zijn zat andere manieren om een kind duidelijk te maken dat iets niet mag, boos kijken, op een andere manier je stem gebruiken. Er is zat mogelijk. Met slaan geef je een signaal af dat geweld normaal is, naar mijn mening moet je dat hoe dan ook voorkomen.
Wat er net gezegd werd over kinderen die hun ouders aan vallen. Ik zag laatst een meisje dat haar moeder schopte, ze zal drie, vier jaar geweest zijn. Die moeder heeft het kind laten staan waar ze stond en is zelf verder gegaan met boodschappen doen. t Kind wist niet wat haar overkwam maar ze was toen wel gekalmeerd. Volgensmij is zoiets veel effectiever dan haar een mep te geven.

[Isa]

Leonoor schreef op 01-08-2003 @ 13:58:
Maar ook voor een kind van vier zijn bepaalde dingen gewoon nog niet duidelijk, een kind van vier begint dat inzicht te krijgen, maar heeft het over het algemeen nog niet...

@Kruimel: Kan me voorstellen dat ze toen spijt van hadden...maar toch...niet elk kind wordt dagelijks op school in elkaar gemept... En ik denk dat je een kind beter andere manieren 'aan kunt leren' om dingen op te lossen...d'r is al genoeg geweld in de wereld... Plus dat het sowieso van het kind afhankelijk is of hij terug slaat of niet, dat hoef je hem/haar niet per se te leren (dan wordt het, denk ik, te 'gewoon' enzo).

leon, het gaat er juist om dat het juist die attitude is die ervoor zorgde dat kruimel in elkaar geramd werd.





Mijn idee is simpel:behandel anderen zoals je zelf behandeld wilt worden.
dus als je vind dat je kind bij slechte zaken in elkaar geslagen mag worden dan betekent dat dat je zelf ook bereid zou zijn hetzelfde te ontvangen als je zelf kind was geweest.

Kenny McCormick schreef op 04-08-2003 @ 08:43:
leon, het gaat er juist om dat het juist die attitude is die ervoor zorgde dat kruimel in elkaar geramd werd.

Leon...weer iets nieuws...

Maar goed, welke attitude heeft daar voor gezorgd? Verder snap ik je post, geloof ik, ook niet helemaal...

[Dicht®]

Aan alle vredelievende geweldloze mensen hier: hebben jullie wel eens kinderen meegemaakt die je écht het bloed onder de nagels vandaan halen?

Soms zijn kinderen écht niet meer voor rede vatbaar. (Ik heb een broertje en twee zusjes, ervaring dus.) En dan helpt praten dus niet.

Een leuke case:

Wat als je wilt dat het voor het eten even stil is aan tafel. En een kind gaat dan expres jengelen en lawaai maken. En het is niet de eerste keer, en er is al heel vaak vermanend toegesproken, maar het maakt geen indruk.

Ik kreeg in dat soort gevallen wel de neiging om mijn broertje (want daar ging het meestal om) dan een schop onder tafel te geven of een tik. Misschien zou ik het mijn ouders moeten laten doen, maar die raken alleen maar in paniek omdat een vredelievend moment wordt verstoord. Aargh!

Wat zouden jullie doen? Uitleggen waarom je soms je kop moet houden (wat kinderen toch vaak niet lijken te begrijpen) en dat de volgende dag weer doen en iedere dag je maaltijd laten verstieren? (Kettingreacties treden altijd op bij meerdere kinderen en ouders?)

Het is nu geen probleem meer thuis (het stiltemoment is inmiddels stilletje afgeschaft) maar ik vind het wel een leuke praktijksituatie.

Ik zou als ik ouder was toch een corrigerende tik toepassen als het na een verbale correctie niet ophoudt. Je hebt toch ook het recht om in 'rust' te eten?

[Dicht®]

Kruimel schreef op 01-08-2003 @ 13:44:
mijn ouders hebben me geleerd niet te slaan (ook niet als iemand anders jou slaat) en alles gewoon te negeren. Toen ik bijna elke dag op school in elkaar geslagen werd hadden ze daar volgens mij best spijt van.

Daar heb ik zelf trauma's aan over gehouden. Ik ben gepest maar zodra ik een keer heel hard een pester een mep had gegeven was het over.

Ik zal mijn kinderen dan ook niet leren nooit te slaan. Maar ze moeten wel weten waar ze mee bezig zijn als ze geweld gebruikn. Want helaas, geweld kan soms veel ellende voorkomen...

ik lijk bush wel...

[Nona]

Dicht® schreef op 07-08-2003 @ 23:44:
Daar heb ik zelf trauma's aan over gehouden. Ik ben gepest maar zodra ik een keer heel hard een pester een mep had gegeven was het over.

Ik zal mijn kinderen dan ook niet leren nooit te slaan. Maar ze moeten wel weten waar ze mee bezig zijn als ze geweld gebruikn. Want helaas, geweld kan soms veel ellende voorkomen...

ik lijk bush wel...

Mee eens. Ik ben eigenlijk ook niet voor geweld, maar er zijn nou eenmaal uitzonderingen.

Weet je: ik heb hier stiekumpjes toch wel 's avonds in mijn bedje over liggen tobben...

[Isa]

Leonoor schreef op 04-08-2003 @ 09:55:
Leon...weer iets nieuws...

Maar goed, welke attitude heeft daar voor gezorgd? Verder snap ik je post, geloof ik, ook niet helemaal...

ik houd van afkortingen

de attitude van je mag niet terugslaan, soms moet je terugslaan opdat anderen niet onrechtvaardig van je profiteren. er is niks mis met geweld tov degenen die onrechtvaardig geweld hebben.


want daar is zeker verschil tussen ik geloof echt niet dat iemand die terugslaat zo slecht is als degenen die hem pakken.



de rest is simpelweg:harde opvoeding is oke, mits je zelf het ook oke vind om keihard behandeld te worden als jijzelf als ouder onrecht pleegt.

Oordeelt niet, WANT GIJ ZULT WORDEN GEOORDEELD NAAR DE MATE WAARMEDE GIJ OORDEELT.

(ongeacht of god bestaat deze zin zegt voor mij veel over de definitie van rechtvaardigheid)

[Nona]

Kenny McCormick schreef op 08-08-2003 @ 08:26:
Oordeelt niet, WANT GIJ ZULT WORDEN GEOORDEELD NAAR DE MATE WAARMEDE GIJ OORDEELT.

Once I am free, all shall be set right. And if I am the one to deserve it most, I shall meet my cruel cruel fate. Geen idee waar ik dat dan weer vandaan heb...

Het is allemaal zo moeilijk... Wat kan je een kind nou echt leren over geweld? Ik weet zelf heel goed dat een kind moet kunnen terugslaan om zich goed te kunnen redden, maar zelfs daar zijn weer zoveel uitzonderingen op....
Neem nou een broertje en een zusje die elkaar constant in de haren zitten. Terugslaan mag, dus als de één de ander ook maar een beetje aanraakt wordt er net zo lang terug geslagen tot er iemand tussen springt.

Hoe breng je een kind zoiets bij?

Ik denk dat een kind het moet begrijpen, that's all. En dat kan je een kind niet echt leren, hooguit in de goede richting sturen. Pas nadat hij er zelf genoeg over nagedacht heeft en een goed beoordelingsvermogen heeft kan hij het begrijpen. Helaas kan dat niet meteen.

[TheOneWhoLeft]

GUANO APES!! schreef op 29-07-2003 @ 18:38:

klap op de kont kan geen kwaad je moet ze toch op 1 of andere manier straffen


groetjes daphne

Hmm, maar, het kind kan dit (later als hij groter is) ook opvatten als": "altijd als ik iets 'fouts' doe, moet ik mijzelf straffen door middel van pijn toe te brengen aan het lichaam" [automutilatie]

[TheOneWhoLeft]

Jadie schreef op 01-08-2003 @ 13:42:
Daar dacht ik later ook aan maar toen was ik al offline.
Maar toch, je kan er al vrij vroeg mee beginnen. Bij een kind van 1 of 2 heeft 't niet zoveel zin maar bij m'n nichtje van 4 dringt het toch aardig door.

Raar eigenlijk; eerst laat je het in principe toe dat het kind iets fout doet, later ga je het ervoor straffen, en over 8 jaar, hoe wordt 't dan gestraft als het iets fouts doet, immers er volgens jou een leeftijdsgrens voor staat?

[TheOneWhoLeft]

Leonoor schreef op 01-08-2003 @ 13:58:
d'r is al genoeg geweld in de wereld... Plus dat het sowieso van het kind afhankelijk is of hij terug slaat of niet, dat hoef je hem/haar niet per se te leren (dan wordt het, denk ik, te 'gewoon' enzo).

En de pester? Hoe laat je hem/haar stoppen? Zeggen "je mag me niet slaan want overal gaan er mensen dood" zal niet veel effect hebben. En nu kun je misschien wel zeggen dat ze dan naar leraar oid moeten, maar een hoop die gepest zijn/worden hebben daar de kracht niet voor, misschien omdat ze denken dat ze inderdaad iets mankeren en geslagen 'mogen' worden.

TheOneWhoLeft schreef op 08-08-2003 @ 14:11:
Raar eigenlijk; eerst laat je het in principe toe dat het kind iets fout doet, later ga je het ervoor straffen, en over 8 jaar, hoe wordt 't dan gestraft als het iets fouts doet, immers er volgens jou een leeftijdsgrens voor staat?

ik denk dat ik niet duidelijk genoeg ben geweest; de methode die ik wil toepassen werkt niet bij hele kleine kinderen. Ik kan tegen mijn nichtje van bijna 2 praten als Brugman maar ze snapt het toch niet. Dus zal je wat eenvoudigere taal moeten gebruiken. "Auw. Heet!" en dan boos kijken, dan snapt ze snel genoeg dat het niet mag.

Kinderen onder een bepaalde leeftijd niet straffen vind ik onzin. Je moet kinderen immers leren wat goed en slecht is.

Maar sorry dat ik niet duidelijk was.

[Nona]

TheOneWhoLeft schreef op 08-08-2003 @ 14:14:
En de pester? Hoe laat je hem/haar stoppen? Zeggen "je mag me niet slaan want overal gaan er mensen dood" zal niet veel effect hebben. En nu kun je misschien wel zeggen dat ze dan naar leraar oid moeten, maar een hoop die gepest zijn/worden hebben daar de kracht niet voor, misschien omdat ze denken dat ze inderdaad iets mankeren en geslagen 'mogen' worden.

Nee, ik ben op een zeker moment met dit soort dingen niet meer naar een leraar toe gegaan. Niet omdat ik dacht dat ik geslagen en uitgescholden mocht worden, maar omdat de leraar er vrij weinig aan deed (of misschien kon doen). Er werd wel met de pesters gepraat, maar dat had geen effect. En tegen mij werd gezegd dat ik mijn houding moest veranderen en ze negeren (wat voor een klein kind niet meer betekent dan 'in je schulp kruipen'). Zo kreeg ik het idee dat het mijn schuld was.

Een pester laten stoppen is moeilijk. Voor sommigen helpt het om één keer te laten zien dat je sterker bent, maar ik was niet sterker. Zeker niet als ze met een groep waren, want ze gingen me rustig met zijn allen te lijf.
Ook negeren hielp niet, want ze wisten dondersgoed dat het me wat deed. Doen of ik opmerkingen wel grappig vond zagen ze als excuus om nog harder er tegenaan te gaan.

Misschien helpt het wat in het topic van Fo_0l staat: de pesters met gevoelens confronteren...

In één geval heeft geweld bij mij trouwens wel geholpen. Er was één of ander zielig persoon dat regelmatig vlak tegenover mij ging staan en me dan heel hard uitschelden. Na anderhalf jaar kreeg ik er echt genoeg van en heb ik hem recht in zijn gezicht geslagen. Vanaf dat moment schold hij van zo groot mogelijke afstand, en toen hij erachter kwam hoezeer hij zichzelf daarmee voor lul zette is hij gestopt.

[frozenfountain]

Een corrigerende tik kan wel
Heb er zo veel gekregen vroeger
Huisarest kan wel, heb ik nooit gehad
Maar een kind zo mishandelen dat ie geestelijk/lichamelijk verminkt raakt

[Isa]

Kruimel schreef op 08-08-2003 @ 11:37:
Once I am free, all shall be set right. And if I am the one to deserve it most, I shall meet my cruel cruel fate. Geen idee waar ik dat dan weer vandaan heb...

Het is allemaal zo moeilijk... Wat kan je een kind nou echt leren over geweld? Ik weet zelf heel goed dat een kind moet kunnen terugslaan om zich goed te kunnen redden, maar zelfs daar zijn weer zoveel uitzonderingen op....
Neem nou een broertje en een zusje die elkaar constant in de haren zitten. Terugslaan mag, dus als de één de ander ook maar een beetje aanraakt wordt er net zo lang terug geslagen tot er iemand tussen springt.

Hoe breng je een kind zoiets bij?

Ik denk dat een kind het moet begrijpen, that's all. En dat kan je een kind niet echt leren, hooguit in de goede richting sturen. Pas nadat hij er zelf genoeg over nagedacht heeft en een goed beoordelingsvermogen heeft kan hij het begrijpen. Helaas kan dat niet meteen.

Van god.

Niet bang zijn.
2.Zelfopofferend zijn.
3.Voor de ander opkomen.
4.voor jezelf opkomen in het geval van onrechtvaardige behandeling.

Ik heb ook weleens 5 min lang ruzie met zus gehad toen ouders op bank zaten. allemaal slaan. daar ben je kind voor.
jullie maken geweld meteen altijd slecht. daardoor leer je alleen maar om pijn niet te kunnen verdragen.

Hmm, maar, het kind kan dit (later als hij groter is) ook opvatten als": "altijd als ik iets 'fouts' doe, moet ik mijzelf straffen door middel van pijn toe te brengen aan het lichaam" [automutilatie]

Ja en?

[TheOneWhoLeft]

1) Ik heb ook weleens 5 min lang ruzie met zus gehad toen ouders op bank zaten. allemaal slaan. daar ben je kind voor.
jullie maken geweld meteen altijd slecht. daardoor leer je alleen maar om pijn niet te kunnen verdragen.


2) Ja en? [/B][/QUOTE]


1) 'Ons' lichaam behoort ook geen pijn te hebben, daarom betalen we doktoren, artsen en apothekers om te zorgen dat de pijn stopt.

2) Uw onverschilligheid duidt erop dat dit 'goed' gedrag is?

[sublime]

ik kan me herinneren dat ik deze discussie eerder gevoerd heb op dit forum, maar dat was volgens mij op f&l...

maar iig, geweld is niet goed te keuren, maar er moeten wel duidelijke grenzen gesteld worden. en een corrigerende tik op de vingers of een draai om de oren moet kunnen. zolang het niet dagelijks/wekelijks is.

het probleem is alleen waar trek je de grens met zoiets.

[TheOneWhoLeft]

sublime schreef op 10-08-2003 @ 00:00:
ik kan me herinneren dat ik deze discussie eerder gevoerd heb op dit forum, maar dat was volgens mij op f&l...

maar iig, geweld is niet goed te keuren, maar er moeten wel duidelijke grenzen gesteld worden. en een corrigerende tik op de vingers of een draai om de oren moet kunnen. zolang het niet dagelijks/wekelijks is.

het probleem is alleen waar trek je de grens met zoiets.

Het grappige is dat je ouders niet mag corrigeren wanneer zij iets fouts doen mag je ze geen draai om de oren geven. machtsmisbruik?

[Dicht®]

TheOneWhoLeft schreef op 08-08-2003 @ 14:14:
En nu kun je misschien wel zeggen dat ze dan naar leraar oid moeten, maar een hoop die gepest zijn/worden hebben daar de kracht niet voor

Ik ben een tijd lang iedere pauze huilend naar het lerarenhokje van de basisschool gegaan, maar dit lost niets op. Ik had slappe leraren die het niets kon schelen of zo (ik kwam daar heel vaak in paniek binnen, wat een l*llen bedenk ik nu )

Maar wat het ook is: je pesters moetn jou gewoon niet pesten, je moet niet slap zijn. Want stel een leraar staat er wel tussen, wat dan als je 100 meter van het schoolplein bent?

Ik wou zelf dat mijn ouders mij hadden geleerd om beheerst maar hard te slaan. Want je moet wel een signaal afgeven als je niet met je wil laten spotten. Het gaat namelijk om het signaal, en niet om het daadwerkelijk verrotslaan o.i.d. want dat redt je niet in je eentje...

[Daantje_0705]

Een vriendin van mij is jarenlang mishandeld maar doordat zij haar ouders beschermde duurde het heel erg lang voordat dit aan het licht kwam. Ik keur het absoluut NIET goed, ook niet als een van beide ouders zelf zo is opgegroeid. Je moet eens de sleur doorbreken, het kan niet eeuwig doorgaan.

Kindermishandeling moet niet worden onderschat want het komt heel veel voor en het kan grote schade aanbrengen, zulke kinderen kunnen in een isolement terechtkomen, en zowel lichamelijk als psychisch gigantische pijn hebben.

[Isa]

TheOneWhoLeft schreef op 09-08-2003 @ 23:59:
1) Ik heb ook weleens 5 min lang ruzie met zus gehad toen ouders op bank zaten. allemaal slaan. daar ben je kind voor.
jullie maken geweld meteen altijd slecht. daardoor leer je alleen maar om pijn niet te kunnen verdragen.


2) Ja en?

1) 'Ons' lichaam behoort ook geen pijn te hebben, daarom betalen we doktoren, artsen en apothekers om te zorgen dat de pijn stopt.

2) Uw onverschilligheid duidt erop dat dit 'goed' gedrag is? [/B][/QUOTE]

1)zonder pijn worden we zwakke wezens die alleen maar om zichzelf kunnen geven.

2)hangt ervanaf waarom je het doet.

[Nona]

TheOneWhoLeft schreef op 10-08-2003 @ 00:07:
Het grappige is dat je ouders niet mag corrigeren wanneer zij iets fouts doen mag je ze geen draai om de oren geven. machtsmisbruik?

Daarom is het ook belangrijk om je als ouder rechtvaardig en verantwoordelijk te tonen. Als je het verkeerde voorbeeld geeft of keer op keer fouten maakt ben je ook geen goede ouder.

Een kind moet bepaalde dingen nog leren. De ouders helpen daarbij en corrigeren soms. Dat hoeft echt niet door middel van slaan; huisarrest of een andere vorm van straf is ook een goede correctie. Zelfs een goed gesprek waarin je kinderen laat begrijpen waarom iets fout is volstaat, misschien zelfs meer dan straf.
Ouders daarentegen hebben dat soort dingen (hopelijk) al geleerd. Daarom hebben zij die correctie niet nodig. Ze weten dondersgoed wanneer ze fout zitten en vermijden fouten als het goed is ook.

Oh, als mijn ouders fouten maken mag ik daar gerust iets van zeggen. Ze geven het dan ook toe en doen het de volgende keer beter. Ik ben wat dat betreft dan ook volwassen en weet net zo goed als zij wat fout is en wat niet. Toen ik dat nog niet wist (of me er niets van aan wilde trekken) hebben ze me vaak genoeg gecorrigeerd en straf gegeven. Machtsmisbruik? Nee, zo voel ik het niet.

[Margriet]

Kruimel schreef op 10-08-2003 @ 11:43:
Daarom is het ook belangrijk om je als ouder rechtvaardig en verantwoordelijk te tonen. Als je het verkeerde voorbeeld geeft of keer op keer fouten maakt ben je ook geen goede ouder.

Een kind moet bepaalde dingen nog leren. De ouders helpen daarbij en corrigeren soms. Dat hoeft echt niet door middel van slaan; huisarrest of een andere vorm van straf is ook een goede correctie. Zelfs een goed gesprek waarin je kinderen laat begrijpen waarom iets fout is volstaat, misschien zelfs meer dan straf.
Ouders daarentegen hebben dat soort dingen (hopelijk) al geleerd. Daarom hebben zij die correctie niet nodig. Ze weten dondersgoed wanneer ze fout zitten en vermijden fouten als het goed is ook.

Oh, als mijn ouders fouten maken mag ik daar gerust iets van zeggen. Ze geven het dan ook toe en doen het de volgende keer beter. Ik ben wat dat betreft dan ook volwassen en weet net zo goed als zij wat fout is en wat niet. Toen ik dat nog niet wist (of me er niets van aan wilde trekken) hebben ze me vaak genoeg gecorrigeerd en straf gegeven. Machtsmisbruik? Nee, zo voel ik het niet.

Hier ben ik 't grotendeels mee eens... Machtsmisbruik is 't zeker niet, het is opvoeding.. Zoals kruimel al aangeeft is het de bedoeling dat ouders die opvoeding niet meer nodig hebt... Een kind wel...
Toch zal ik als ouder in eerste instantie altijd kiezen voor het goede gesprek... Dat lost meer op dan huisarrest... Huisarrest heb ik zelf nooit gehad, en ik keur 't alleen goed als het kind ook is uitgelegd waarom het deze straf krijgt.... Ik vind dat je je kind niet mag slaan... En ik vind dat je misbruik maakt van je macht als ouder als je een kind niet uitlegt wat er fout is aan zijn/haar gedrag... Anders kan 't kind 't idee krijgen onrechtvaardig behandeld te worden... Een kind heeft zoveel uitleg nodig, het waarom is belangrijker dan wat dan ook in mijn ogen dan hè ...
@ kruimel: Wat fijn dat je tegen je ouders kunt zeggen dat ze soms fout zitten en dat ze 't dan ook toegeven... Hoe doe je dat ???
Kus...

[Nona]

you schreef op 10-08-2003 @ 12:50:
@ kruimel: Wat fijn dat je tegen je ouders kunt zeggen dat ze soms fout zitten en dat ze 't dan ook toegeven... Hoe doe je dat ???
Kus...

Gewoon op een vriendelijke en beleefde manier ter sprake brengen. En niet als de stemming gespannen is, want dan komt er toch wel ruzie van.

Maar het gaat ook vrijwel nooit om grote fouten, daarom is het ook zo bespreekbaar.

Ja, idd. De meeste dingen worden hier door praten opgelost. Al zijn die gesprekken soms wel erger dan huisarrest oid. Maar het helpt wel, want vaak voel ik me na die gesprekken toch wel rustiger. Rustiger op een... heel... vreemde manier wel...

[Lotte]

Ik wou even toevoegen dat het helemaal niet zo hoeft te zijn dat je blauwe plekken eraan overhoud of littekens als je word geslagen. En dat ik bedreigingen ook kindermishandeling vind.

[Margriet]

Lotte schreef op 10-08-2003 @ 12:59:
Ik wou even toevoegen dat het helemaal niet zo hoeft te zijn dat je blauwe plekken eraan overhoud of littekens als je word geslagen. En dat ik bedreigingen ook kindermishandeling vind.

Hier ben ik 't wel mee eens!! Mishandeling is er veel meer dan te zien is! Blauwe plekken zijn duidelijk, maar er zijn ook genoeg mensen die mishandeld worden, maar waar je 't niet aan ziet...
En bedreigen tja dat is helemaal moeilijk om te herkennen bij slachtoffers... Een goeie vriendin van mij heeft thuis veel problemen.. Jeugdzorg vind 't allemaal wel mee vallen... Maar ze wordt (naar mijn idee) gewoon wel bedreigd als vorm van mishandeling... Als ze ruzie met haar vader heeft gaat hij heel erg dicht bij haar staan: 'ik weet dat ik je niet mag slaan...' en meer van dat soort dingen... Naar mijn idee valt dit onder mishandeling...Ik weet niet welke bedreiging jij bedoelde...
Kus...

[TheOneWhoLeft]

Kruimel schreef op 10-08-2003 @ 11:43:
Daarom is het ook belangrijk om je als ouder rechtvaardig en verantwoordelijk te tonen. Als je het verkeerde voorbeeld geeft of keer op keer fouten maakt ben je ook geen goede ouder.

Een kind moet bepaalde dingen nog leren. De ouders helpen daarbij en corrigeren soms. Dat hoeft echt niet door middel van slaan; huisarrest of een andere vorm van straf is ook een goede correctie. Zelfs een goed gesprek waarin je kinderen laat begrijpen waarom iets fout is volstaat, misschien zelfs meer dan straf.
Ouders daarentegen hebben dat soort dingen (hopelijk) al geleerd. Daarom hebben zij die correctie niet nodig. Ze weten dondersgoed wanneer ze fout zitten en vermijden fouten als het goed is ook.

Oh, als mijn ouders fouten maken mag ik daar gerust iets van zeggen. Ze geven het dan ook toe en doen het de volgende keer beter. Ik ben wat dat betreft dan ook volwassen en weet net zo goed als zij wat fout is en wat niet. Toen ik dat nog niet wist (of me er niets van aan wilde trekken) hebben ze me vaak genoeg gecorrigeerd en straf gegeven. Machtsmisbruik? Nee, zo voel ik het niet.

maar, het enige dat jij kan doen als je ouders iets fouts doen, is ze daar op wijzen, maar ze straffen kun je niet. terwijl dat als jij iets fouts doet/deed [vroeger] je daarvoor wél gestraft wordt/kan worden.
als de ouders het zoveel beter weten, dan zouden ze perfect moeten zijn, maar dat zijn ze ook niet.