Verdrietig, boos tegelijk. Weet t allemaal even niet meer. Al een tijd willen schrijven, om m’n gevoelens te kunnen uiten, maar blijven twijfelen. Er was teveel wat ik nog allemaal moest uitleggen! Veels te veel, nu eigenlijk nog steeds, maar nu ik toch met een kut gevoel zit, niet kan slapen, en me shit voel, toch maar gebruik gemaakt van de pc.
Hoe ik zou moeten beginnen, heb ik geen idee van. Ik begin maar gewoon waar ik denk te moeten beginnen.
****(vriendje)& ik, moeilijk, we zijn weer bij elkaar…Weet niet precies hoelang… Maakt voor de rest ook niks uit! Jeff had beloftes gedaan, hij zou veranderd zijn, alles zou weer zijn zoals vroeger, en we zouden weer ‘happy’ met z’n 2 zijn! Tijd waar geweest, maar uiteindelijk, nu bijvoorbeeld, weer helemaal niks.. Tenminste zo zie ik het, hij is ergens in de 7e hemel. Moeilijk zeg trouwens, dit schrijven, tranen in m’n ogen. Het liefste alles bij elkaar willen krijsen en schreeuwen, niet dat dat zin zou hebben, maar gewoon, het uiten van je gevoelens. Het eeuwige gezeur van jeff, gek word je ervan, emotioneel manipuleren. Op een manier, waarop je het aan niemand kan uitleggen, niemand die je dus ook gelijk geeft, nja behalve mama. Maar dat is niet genoeg! Iemand die me zou begrijpen, en me zou vertellen, ik begrijp wat die gozer je af en toe aandoet. En dan het allerliefste natuurlijk ook nog met een oplossing zou kunnen komen, fijn zou dat zijn! Maar tja je moet realistisch zijn. Natuurlijk zijn er ook momenten dat het goed gaat in onze relatie. Maar vaak zijn dat momenten, waarop ik hem dan maar gewoon zijn zin geef, proberen discussies te voorkomen. Discussies, waarin hij altijd gelijk krijgt, niet dat het zo is dat hij gelijk heeft hoor! Nee, echt niet! Gewoon zoals ik al eerder zei emotionele gewoon tja ik weet niet hoe ik het moet noemen
******(broertje) & ik, ook moeilijke situatie. Het is en blijft mijn broertje, maar oh oh oh, wat is dat kind onhandelbaar! Dingen slopen, niet naar school gaan, nachten wakker blijven, en zo kunnen we nog een tijdje doorgaan! Met psychologen praten, ho maar, nee daar doet hij niet aan. Gewoon zwijgend bij die mensen op de stoel zitten, ze totaal negeren.. Echt zwaar hopeloos! Tis GVD wel mijn bloedeigen broertje wat naar de klote gaat, en niemand die er wat aan kan doen!
|