Meisje is heel onduidelijk in haar gevoelens. Wat nu?

[Studerende]

Geinig topic dat ook nog weleens van toepassing kan zijn op mij.

Nou om maar eens te beginnen met mijn verhaal dan! Ik ben een jongen (21) ja, 21 al! En vind een meisje uit mijn klas (19) al een jaar lang erg leuk. Toen ik haar leerde kennen had ze al een vriend, dus daar ging maar niet tussen zitten stoken. Maar een leuke vriendschap bouwde ik wel met haar op. Ik kwam er na een paar maanden achter dat haar verkering niet zo lekker liep. Zo gaf ze aan mij meer te vertellen dan aan haar vriend. Dat kan dacht ik... ik heb haar toen meerdere malen aangegeven om met elkaar in gesprek te gaan. Dat hebben ze gedaan en toen ging het een tijdje goed. Maar in de afgelopen winter ging het mis, het was een weekje uit, toen gloorde er een klein beetje hoop maar ik heb wat laten varen. Ze kwamen er weer uit totdat het afgelopen zomer echt helemaal mis liep. Ik adviseerde haar toen om zelf de knoop door te hakken, de jongen kwestie was gek op 2 meiden en bedonderde haar dus. Uiteindelijk hakte ze de knoop door. Ik heb haar toen gezegd van neem lekker de tijd om alles op een rijtje te zetten na 2 jaar verkering. In al die tijd heeft ze niet geweten dat ik haar leuk vond, tenminste op die manier!

Ik heb vanaf de zomer tot nu toe wel contact met haar maar vind het maar erg vaag allemaal. Zo had ik iemand in vertrouwen verteld dat ik gek was op een meisje uit mijn klas. Ik weet niet hoe deze persoon het voor elkaar heeft gekregen maar zij benaderde het meisje die ik leuk vindt. Hierdoor kwam ze er dus achter dat ik haar leuk vond doordat een ander haar mond niet kon houden. Zij die haar mond niet hield versprak zich en zo kwam ik erachter dat het meisje die ik leuk vindt nu ook wist dat ik haar leuk vond. Ik heb toen contact met haar opgenomen, ik heb de mails die ze kreeg gelezen. Ik heb daarop gereageerd en bevestigt dat ik haar leuk vindt maar niet blij mee ben dat ze dit van een ander heeft moeten horen. Als reactie hierop kreeg ik dat ze inderdaad de boel op een rijtje moest zetten en voorlopig niks te willen beginnen met een jongen. Maar dat lag volgens haar niet aan mij.

De volgende dag kwam ik haar tegen op school, we spraken er nog even over. Ik had wel begrip voor het feit dat zij na 2 jaar verkering de boel op een rijtje wilde zetten. Ik heb haar toen gezegd nou wanneer je er wel klaar voor bent mag je me wel bellen. Ze reageerde wel positief daarop, van misschien doe ik dat wel. Daar was ik best blij mee!

Een paar weken later had ik een msn-gesprek met haar. Ze vroeg daarin of ik een stukje voor haar POP (Persoonlijk Ontwikkelings Plan) een reflectie op jezelf vanuit school voor haar wilde schrijven over wat ik van haar vindt op school. Daarbij wilde ze ook dat ik een persoonlijk stuk wilde schrijven over haar, omdat ze nieuwsgierig was over wat ik nou exact van haar vond. Aan de ene kant vond ik dat een vreemde vraag want ik was een paar weken geleden toch heel duidelijk geweest? Toch heb ik het maar gedaan! Ik heb een POP-verslag over haar gemaakt en het persoonlijk verhaal was erg persoonlijk. Ik heb daarin neergezet dat ik haar leuk vindt en waarom ik dat vindt. Ik ben daarin behoorlijk concreet geweest omdat ze altijd aangaf mijn ongezouten mening te waarderen. Tot slot heb ik dit via de mail opgestuurd, zoals afgesproken.

Achteraf gezien heb ik het gevoel een fout te hebben gemaakt. Dit gevoel heb ik gekregen omdat ze nooit heeft gereageerd op mijn mail. Ik vroeg me af of ik nu te concreet ben geweest? Ik heb haar er ook niet naar gevraagd. Ik was wel teleurgesteld dat ik niks hoorde, dus ik nam maar wat afstand van haar. Deed wel aardig als ik haar zag maar verder niets bijzonders. Ik ging eerst nog regelmatig msn-gesprekken met haar aan, maar ze start zelf eigenlijk nooit een gesprek. Toen dacht ik op laatst ja, het komt allemaal van 1 kant. Waar ben ik mee bezig? Ik kom geen steek verder zo. Ik liet het dus even gaan en afwachten, zou ze wel geïnteresseerd wezen in mij, heeft ze tijd nodig of heeft ze helemaal geen zin in mij.

Sinds 2 weken kon ik het niet meer negeren. Ik ging weer msn-gesprekken met haar starten. Leuke gesprekken dat wel. Voor de volgende periode (lesperiode 2) heb ik haar gevraagd om met mij samen te werken aan een opdracht. Een opdracht die je in tweetallen moet doen. Ik doe dat A. Omdat ik vorig jaar ook goed met haar heb samengewerkt en B. Omdat ik dan ook bij haar kan zijn. Ze reageerde heel positief op mijn vraag. Ze voelde zich zelfs vereerd dat ik haar vroeg en ze zei dat we het beste in elkaar naar boven halen. Ik weer blij! Afgelopen week had ik weer een gesprek met haar via de msn. Dat was gezellig en toen zei ze dat we weleens een keer samen konden gaan paardrijden. Ja leuk, ze vraagt me mee dacht ik, om iets leuks te doen. Ik zeg ja hierop! Toch dacht ik ja, ik vind paardrijden best wel moeilijk, nooit gedaan dus weet ik veel hoe dat moet. Ik wil ook geen flater slaan dus ik mailde haar terug dat ik het leuk vond dat ze me mee vroeg maar dat ik niet echt een held was in paardrijden en ook geen flater wilde slaan. Ik stelde voor om samen iets anders leuks te gaan doen, als ze zin had. Maar tot op heden heb ik weer geen reactie van haar gekregen.

Het gekke is dat als ik haar op school tegenkom dat we wel met elkaar optrekken en dat we ouwehoeren, het gezellig en ik heb zelf ook wel het gevoel dat ze mij verder wel leuk vindt maar niet op de manier waarop ik hoop. Ook haar ex zit nog steeds achter haar aan wat ik ook vervelend vindt maar daar ga ik verder niet over. Ik ben heel duidelijk naar haar toe geweest maar doordat ze niet reageert op mijn toenaderingen maar wel gewoon op school doet heb ik een heel dubbel gevoel. Wat vindt ze nou van mij? Ik moet daar de aankomende periode maar eens achter komen. Ik ga eerst maar goed met haar samenwerken en aan het einde zal ik haar dan maar eens de vraag stellen of ik een kans bij haar maak of niet.

Als ik bovenstaande lees waarin dit topic is begonnen heb ik een gevoel dat ze niet geïnteresseerd is. Als ik dat gevoel zo sterk heb is het dan niet beter om voordat ik een samenwerking met haar aanga te vragen of ik een kans bij haar maak? Of zal ik de samenwerking gewoon aangaan en afwachten of het wel wat kan worden of niet?

Als ik andere meiden naar haar vraag in de klas doen ze geheimzinnig. Ze zeggen niets te weten maar zeggen ook dat ze niets zouden zeggen als ze het wel wisten en daarbij geven ze ook aan dat meiden ook geheimen hebben die ze niet doorvertellen. Ook zo vaag, best begrijpelijk om een geheim niet door te vertellen maar een beetje duidelijkheid zou fijn zijn. Dit heb ik eigenlijk nodig omdat ik helemaal onzeker wordt van meiden. Ik begrijp ze gewoon niet, al zeggen ze zelf dat ik ze heel goed begrijp. Ik wil gewoon verder met mijn leven met duidelijkheid! Het is allemaal zo makkelijk gezegd maar doen is heel wat anders.

Wat vinden jullie?

[Jasmijn<3]

@ studerende:
Je hebt genoeg geduld gehad, bent allereerlijkst tegen haar geweest en hebt haar de ruimte gegeven om alles op een rijtje te zetten. Kortom: als er iemand recht op duidelijkheid heeft ben jij het wel. Om eerlijk te zijn vind ik haar gedrag ook wel erg vaag. Kan zijn dat ze nog steeds twijfelt (ook door haar ex), maar kan ook dat ze je niet belangrijk genoeg vind om (snel) te reageren. In dat geval moet je je afvragen of je daarmee genoegen neemt. Ik als veel jonger meisje (15) zal je maar wat advies proberen te geven:
- Ga samen met haar die schoolopdracht doen, vraag daarná of je nog kans bij haar maakt. Want stel ze zegt nee, moet jij met een rotgevoel nog een hele opdracht met haar maken en dat lijkt me niet echt fijn. Bovendien kan je door dat project nog eens goed op ik-zie-je-zitten symptonen letten.
- Dat ze nooit heeft gereageerd op dat POP van jou over haar vind ik gewoon onaardig. Jij hebt heel persoonlijk je kijk op haar (en gevoelens?) beschreven en ze lijkt dit niet eens te waarderen. Nogal oneerlijk, jij was al vrij duidelijk, toen zeer concreet en zij reageert niet eens. Bedankte ze je überhaupt wel voor het objectieve/school gedeelte van het POP?
- Let heel nauw op hoe ze tegen je doet op school als je gewoon "gezellig aan het ouwehoeren" bent, zoals je zegt. Daarmee bedoel ik dus niet alleen op wat ze zegt, maar vooral de intonatie en lichaamstaal. "ik vind je leuk" kan immers ook op heel veel manieren gezegt worden, de manier bepaalt toch of diegene het ook echt meent?
Kortom: puur op wat ik nu concludeer op jou versie van het verhaal, vind ik je veel te goed voor haar, kun je beter krijgen en moet je haar na een jaar misschien gewoon loslaten, je nogmaals afvragen: "waar ben ik mee bezig?" Tuurlijk is dat gemakkelijker gezegt dan gedaan, maar probeer op zn minst anders naar andere meiden te kijken, in de zin van potentiële vriendin. De enige manier om, behalve een afknapper, van je gevoelens voor haar af te komen is een ander meisje leuk gaan vinden. Want geef toe, tuurlijk maak je nog enige kans bij haar, maar als ze je echt echt echt leuk vind/vond, dan had ze allangal actie ondernomen. Ze had genoeg om op te reageren.
Veel succes, en ik hoop dat je er wat aan hebt!

[x-spekkie-x]

Dit probleem verdient een eigen topic

Vriendschapsladder.

JE doet het verkeerd.
Ik denk niet dat dit ooit wat word.
Als je iemand al zo lang kent wordt het tijd dat je een nieuw iemand gaat stalken, helemaal als je er zelf al achter bent dat het altijd van jouw kant komt.

[Egoconstructie]

Freyja schreef:

Vriendschapsladder.

Zeg het ze Freya! zeg het ze!
Totaal op die ladder ja. Het wordt niks man.

Jij bent waarschijnlijk die beste vriend, die nice guy, die aardige jongen die zooo goed kan luisteren en zoveel begrip toont voor haar en zooveel beter voor haar zou zorgen dan haar ex...
helaas, zo werkt de wereld niet.