WEG MET GYM!
Deze column draag ik op aan iedereen die wel eens als laatste is gekozen bij gymles…
Het is er al zolang ik mij kan herinneren, het is zo oud als de mens, en de Grieken schenen er dol op te zijn. Want, zo wordt beweerd, sporten is gezond. Mijn pogingen om te sporten hebben echter nog nooit geresulteerd in een gezonde afloop. Ernstige hersenbeschadigingen zijn het gevolg van talloze ballen die ik naar mijn hoofd heb gekregen. Alle keren dat ik van de bok ben gedonderd bij elkaar opgeteld is meer dan het aantal ballen dat ik ooit gevangen heb. Gekneusde ledematen, fysieke instortingen en psychische vernederingen: been there, done that.
Als je mij nu ziet sporten zul je wel moeten toegeven dat die verplichte gymlessen nooit een gunstige uitwerking hebben gehad. Iedere bal die op mij afsuist zie ik als een levensgrote bedreiging, mijn favoriete positie bij elke teamsport is die van wisselspeler en ‘liever lui dan moe’ is mijn motto. Als anderen fanatiek rondjes rennen, terwijl ik erachteraan wandel, vraag ik mij wanhopig af welke idioot zich zorgen maakt om mijn conditie.
Vroeger was ik altijd degene die als laatste werd gekozen voor teams. Bij elke bal die ik miste klonk gelach en gezucht, en bij een enkele bal die ik wel ving hoorde je een vermoeid ‘he he’. Geloof me, dat doet zeer.
Maar zo slecht als ik ben in gym, zo gezegend ben ik met mijn intellectuele capaciteiten.
Waarom mag ik niet gewoon nuttige vakken doen? Ik kom tijd te kort voor wiskunde en biologie. Zelfs het schrijven van stukjes schiet er wel eens bij in. Ik zou wel duizend dingen kunnen bedenken waaraan ik mijn tijd beter zou kunnen besteden. Sporten is een bezigheid die je beter in je vrije tijd kunt doen, als je daar tenminste zin in hebt. Dan is er op school tenminste meer tijd over voor de écht belangrijke dingen!
__________________
Al is de reiziger nog zo snel, de ns vertraagt hem wel.
|