Ga terug   Scholieren.com forum / Kunst & Cultuur / Verhalen & Gedichten
Bekijk resultaten poll: Wat vinden jullie van dit verhaal?
Heel goed, ga door! 1 16.67%
Kan er mee door. 4 66.67%
Kan ik zelf beter. 0 0%
Heel slecht 1 16.67%
Aantal stemmers: 6. Je mag niet stemmen in deze poll

Reageren
 
Topictools Zoek in deze topic
Oud 27-06-2008, 20:24
l-i-e-n-n-e
l-i-e-n-n-e is offline
Heey,
Ik hoop dat jullie even tijd willen nemen om dit onderstaande verhaal te lezen. Als je dit gelezen hebt willen julllie dan misschien deze vragen beantwoorden?
Zal ik dit verhaal doorschrijven of niet? Zoja heeft er iemand misschien tips?
Groetjes Eline
LET OP! Het gaat alleen om het verhaal niet om de spelfoute/ foute grammatica dat moet er nog allemaal uit.



Hoofdstuk 1
Emmaa! Nu komen! Jaaahhaa! Schreeuw ik naar beneden. Ooohh vervelende ouders. Ik stamp de trap af. Mijn zus, die een paar jaar ouder dan mij was, zat natuurlijk al weer braaf aan tafel. Ik keek haar aan. Ze was altijd het brave meisje. Daar heb ik echt zo’n hekel aan. Ik kreeg nog een afkeurende blik van mijn vader voordat ik ging zitten. ‘Heb je nog cijfers op school gehaald?’. Nee, lieg ik. Dat ik een onvoldoende heb voor wiskunde hoeven ze niet te weten. De rest van de maaltijd zeg ik niets en praatte we over vervolgopleidingen voor mijn zus. Ik loop zonder iets te zeggen van tafel af en bel uit verveling Valerie op. ‘Met Valerie’ hoor ik vrolijk aan de andere kant. ‘Haai’ zeg ik spontaan. Toen viel het gesprek stil. Ik had eigenlijk helemaal geen reden om haar op te bellen bedacht ik me opeens. Snel verzon ik iets. ‘Ehh…ehmm.. weet jij misschien wat voor vakken we morgen hebben? ik ben mijn rooster kwijt.’ ‘Ja hoor ik mail het rooster wel even naar je. Ik moet nu weer ophangen. Doeg’ Ze verbrak de verbinding. Dan niet. Als ze geen zin heeft om met me te praten kan ze dat ook wel gewoon zeggen.
Ik loop naar de badkamer en bekijk mezelf in de spiegel. Ik ben niet knap en mijn baby vet zit nog steeds er aan. Dat mensen met mijn om willen gaan. Niet dat ik veel vrienden heb. Iedereen kijkt dwars door mij heen. De meeste mensen bij mij op school zullen mij wel niet kennen. En als ze mij kennen is dat vast niet veel goed. Waarom ben ik niet zo knap en populair als ander kinderen? Wat is er anders aan mij? Mijn humeur is helemaal omgeslagen ik heb nu geen zin meer om iets te doen en stap maar eens vroeg mijn bed in.

Ik schrok wakker en keek op mijn wekker het was nog maar half 7, ik hoef pas om 7 uur op te staan. Ik koos er voor om nu het bed uit te gaan zodat ik nog kan douche. Het warme water stroomde over mijn lijf. Ik deed mijn ogen dicht en dacht na over mijzelf, waarom ik het zo slecht getroffen heb met mijn uiterlijk. Zo bleef ik een half uur staan. Waardoor ik geen tijd meer had om mijn brood te smeren. ‘Ik haal wel wat uit de schoolkantine’ zei ik tegen mijn moeder voordat ik de fiets opstapte en naar school haastte.

Hoofdstuk 2
Ik kijk naast me en zie Valerie zitten. Valerie is één van mijn weinige vriendinnen. Dankzij Valerie zit ik niet elke dag in de pauze alleen zoals andere buitenstaanders, ik ben haar hiervoor ook erg dankbaar.
Ze staart voor zich uit en ik bekijk haar eens goed. Ze is knap, ze heeft donkerbruin haar en mooie bruine ogen. Ik ben jaloers. dacht ik op het moment dat de bel ging.
‘Nog een laatste les Nederlands en dan zijn we uit’ hoor ik Valerie naast mij zeggen. Ik haal wat mijn schouders op en slof de trap op.
‘We hoeven toch niets te doen bij Nederlands want we hebben een presentatie.’. Iedereen in de klas moet dit jaar een discussieonderwerp moeten uitkiezen en presenteren. Ik was vorige week al geweest. De mijne ging over de doodstraf. Het was deze keer Mel’s beurt. Een verwaand kind uit onze klas, Valerie en ik hebben allebei een hekel aan haar. Ik ga liggen op mijn armen en hoor hoe zij haar presentatie begint: ‘Mijn onderwerp gaat over pro-ana sites.’ Ik kijk Valerie aan. ‘Pro-ana site’s wat zijn dat nu weer?!’ roep ik door de klas. Gelijk draaide iedereen zich naar mij om. ‘Rustig Emma!’ beval mijn leraar naar mij toe.’Laat haar haar zin afmaken’ Mokkend hield ik mijn mond.‘Nou, Emma dat zijn sites waar meisje elkaar stimuleren om anorexia te krijgen’ zegt Mel fel. Het volgende uur praatte ze vol over pro – ana sites terwijl iedereen inclusief mijzelf aandachtig luisterde. Toen ging de bel. Ik zei Valerie gedag, pakte mij jas en racete naar huis. Ik zal zelf wel eens even kijken of die pro –ana sites echt zo slecht zijn zoals zij beweerde. Mel zal vast wel overdrijven zoals altijd.

Ik gooide mijn tas neer in de gang en ging meteen achter de computer zitten. Ik was vandaag alleen thuis want mijn ouders zijn samen met mijn zus naar een vervolgopleiding aan het kijken. Ik typ op google pro ana en tik de eerste site aan.
Ik klikte op het balkje informatie en begon te lezen. Het ging over vanalles nog wat. Over tips, armbandjes, naar een kliniek gaan, nog sneller afvallen, pillen. Maar ze hebben het de hele tijd over Ana. Ze zien Ana dus als een persoon die ze helpt met afvallen, een soort denkbeeldig persoon. Het uur dat ik op de computer zat ben ik veel wijzer geworden, ik begon hun zelfs te begrijpen. Ik keek ook nog op een paar andere sites en sloot toen af. Het was inmiddels half zes en ik begon honger te krijgen. Ik maakte mijn pizza klaar en zette deze in de oven. Ik glimlachte met de gedachte dat al die kinderen met anorexia dit lekker eten moeten missen. Ik wachtte tot mijn pizza klaar was en at deze voor de tv op. Mijn ouders waren nu toch niet thuis dus ik kon alles doen wat ik wilde. Ik belde Valerie op en vroeg of ze zin had om naar mij toe te komen om een dvdtje te kijken. Gek genoeg vond ze dat een leuk idee en dat deed mij goed. In een half uurtje stond ze met twee zakken chips en een fles cola bij mij voor de deur. Goed gehumeurt opende ik de deur, dit kon misschien wel de perfecte avond worden. Het voelt alsof ze een echtevriendin is bedacht ik me terwijl we naar de kamer liepen. Ik zette een of andere comedie op en we lagen constant slap om van alles en nog wat. Rond een uur of 10 kwamen mijn ouders thuis en ging zij naar huis. Ik was moe en kroop snel mijn bed in en was benieuwd hoe Valerie mij morgen op school zal begroeten.

Ik zet mijn fiets in het rek en ik loop de school binnen. Ik zie Valerie praten met een groepje populaire meisjes die niet bij ons in de klas zitten. Ze zal gisteravond vast wel weer vergeten zijn. Dan ziet ze mij en loopt op me af. Ik heb het zweet in mijn handen staan. Wat zal ze zeggen? Ze begroet me uitgebreid en neemt me mee naar haar groepje. Ik zie de meisje mij bespottend aankijken. Dan neemt een van de meisjes de eerste stap ze stelt mij voor aan de rest. Toen was het ijs gebroken. De rest van de dag hebben we met z’n alle gezeten en na school zijn we naar de snackbar gegaan. Ik kon mijn geluk niet op. School werd misschien toch nog een beetje leuk. En betekende deze dag dat ik vriendinnen had gemaakt?
Terug naar huis fietsend betrapte ik mijzelf erop dat ik een vrolijk deuntje neuriede maar dat maakte mij niets uit.
Thuis verdween ik achter de computer. Ik zat onderuit gezakt en zag mijn babyvet. Ik dacht aan de pro – ana sites en besloot er nog maar een keertje naar toe te gaan. Zo erg is het toch niet als je de sites bezoekt? Misschien is dit wel de perfecte manier om van mijn laatste restje babyvet af te komen. Ik klik de eerste site aan en ga in de chatbox onder de naam emma. Er zijn nog een stuk of twee meisje online.

AnGelaa: Hey Emma!
Emma: Hoi
Lotjuhh93: Ben jij ook ana?

Ik denk na ik kan maar beter zeggen dat ik ook ana ben dan ben ik het zelfde als hun. En hun weten toch niet of ik lieg of niet.

Emma: Ja, maar hou soms het niet eten niet vol kunnen jullie mij helpen?
AnGelaa: Ja tuurlijk wij helpen je wel, wij begrijpen jou teminste.
Lotjuh93: Het is soms heel moeilijk maar samen lukt het ons wel om af te vallen en niet te eten. Wil je dat?

Wat zijn die meisjes aardig zeg. Het lijkt net of ik ze al langer ken alsof ik er helemaal bij hoor.Ik denk na, natuurlijk wil ik afvallen. Misschien word ik dan net zo mooi en slank als de andere meisjes. Dan hoor ik zeker bij hun groepje. Proberen mag toch wel. Ik laat het heus niet zo ver komen als al die andere meisjes. Ik krijg heus geen anorexia ik let wel op mijzelf.

Ja dat wil ik wel. Typ ik.
Lothjuhh93: Mooi. Als je net begint moet je het niet eten langzaam afbouwen oké?

Emma: Is goed.
AnGelaa: Kijk ook even bij de tips. Daar staat hoe je het jezelf gemakkelijker kunt maken. En Emma dit is geen ziekte hoor! Jij wil toch ook mooi worden, jij mag toch zeker wel zelf bepalen wat je wilt? Je wilt toch ook zo mooi worden als al die andere? Dit is de weg.
Emma: Oké maar ik moet nu gaan. Doeg.
Lotjuhh93: Doei, succes en denk aan ons en aan het eten!

Ik sluit het venster af. En ga naar de tip. De tips zijn best handig, ga recht op je stoel zitten zo verbrand je meer kcal, eet niet meer na half 7 ’s avonds, onbijt wel anders komt je spijsvertering niet goed op gang. Deze tips zijn best handig. Wat zit iedereen nu te zeggen dat deze sites slecht zijn. Dit helpt je alleen maar als je dik bent!
Misschien hebben ze wel gelijk. Misschien is dit wel de goede weg. De weg om snel af te vallen. Als ik slank ben hoor ik er vast wel bij. Meteen loop ik naar de weegschaal. Drieënzestig kilo! Dat is echt veel te zwaar. Ik moet echt gaan afvallen. Ik ga het gewoon proberen. Heel even maar. En ik begin meteen vanavond.
Vanavond eten we aardappels, vlees en groente. Ik zal nu minder aardappels opscheppen en meer groente. Het vlees laat ik wel liggen. Nu hopen dat het lukt.

De volgende ochtend, zaterdagmorgen, stond ik met een goed gevoel op. Ik had na het eten niets meer gegeten en me ingehouden bij het avond eten. Dat ging mij best goed af. Vandaag ga ik het weer proberen nam ik me zelf voor. Ik pakte een cracker zonder boter in plaats van een boterham en besmeer deze met een dun laagje jam. Best lekker en hier wordt je niet dik van. Na het ontbijt ging ik maar eens een eindje fietsen. Mijn ouders keken raar op aangezien ik nooit aan beweging doe. Ik zei dat ik het toch niets aan vond om de hele dag thuis achter de tv te zitten. Dat was immers echt zo. Ik nam brood mee en besloot heel de dag weg te blijven. Ik fietste 10 km toen ik een rust inlaste. Ik werd duizelig en uitgeput liet ik mezelf op een bankje vallen. Best vermoeiend als je geen conditie hebt. Ik pakte mijn brood en dacht opeens aan die pro-ana sites. Als ik dit brood gewoon weggooi fiets ik op mijn vet. Ja! Dan zal ik afvallen. Ik gooide het brood initiatief in de prullenbak, fietste de zelfde weg weer terug en was heel blij dat ik niet gegeten had. Tegen de tijd dat ik thuis kwam was het al 4 uur. Mijn lichaam voelde vermoeid en slap aan. Bij elke stap werd ik duizeliger en had ik het gevoel dat ik flauwviel. Dat kwam vast omdat ik niets gegeten had op die cracker na. Ik kon nu net zo goed wachten tot het avond maal over twee uur. Ik ging naar boven. Naar de pro-ana sites. Nu waren er weer andere mensen online.

Emma: Heey!
Iris: Hooi!
Cuppiej: Hallo
Iris: Hoeveel calorien hebben jullie vandaag op?
Cuppiej: nog maar 20. En vanavond ben ik alleen dus hoef ik geen avondeten.
Iris: Wauw goed zo cuppiej en emma hoeveel heb jij er op?
Emma: weet ik niet. Hoe weet je hoeveel je erop hebt?
Cuppiej:kijk op www.caloriechecker.nl daar staat alles op.
Emma: dankje.

Ehm… toch maar even kijken op die caloriechecker. Ik vulde in wat ik gegeten had tot nu toe. Één cracker met jam dus. Dat was bij elkaar 61 calorieën.

Emma: ik heb er tot nu toe 61 op, zonder avondeten. Is dat goed?
Iris: Wauw, ja echt heel erg goed van je!!

Dat gaf me een voldaan gevoel heb ik het toch niet voor niets gedaan. Mijn moeder deed de deur van de computerkamer open. Snel sloot ik de site af. Ze mocht echt niet weten dat ik op deze sites zat. Ze zou gaan flippen. ‘Ik kom even zeggen dat we nu moeten eten’ zegt ze. ‘Oké ik kom’. Ik zat aan tafel. We aten patat. Ik keek naar de vette patatjes. Nee, dit mocht ik gewoon niet opeten. Dan heb ik alles voor niets gedaan. Ik nam een paar patatjes en raar genoegt lette mijn ouders niet op mij of op wat ik at. De telefoon ging. ‘Ik neem wel op!’ (wetend dat ik dan extra calorieën verbrand) en rende naar de telefoon. ‘Hooi met valerie’ hoorde ik aan de andere kant. ‘Hey!’ zei ik iets te vrolijk. ‘Ik en mijn groepje gaan meestal op zaterdagavond met z’n alle naar de bioscoop. Heb je zin om mee te gaan?’ Ik was verbijsterd. Vroegen ze mij nu mee? ‘Ja tuurlijk heel leuk waar spreken we af?’ ‘Om 8 uur bij de bioscoop, ik zie je daar doeg!’ Met een grote glimlach ging ik terug aan tafel zitten. ‘Wat is er met jouw aan de hand?’ ‘Ooh, ik ga straks met een paar vriendinnen naar de bioscoop.’ Zeg ik zo onverschillig mogelijk. Maar diep van binnen was ik superblij.

Daar stond ik dan om 8 uur bij de bioscoop. Had ik wel de goede bioscoop? Vast wel! Om vijf over acht was er nog steeds niemand van het groepje. De angst sloeg bij mij toe. Hebben ze mij erin geluisd? Toen hoorde ik achter me: ‘Emma we zijn al binnen kom je?’ Godzijdank, ze zijn er wel. De film ging over een man die de liefde van z’n leven ging zoeken en deze op z’n 73ste verjaardag vond.
Het was heel leuk en het was heel gezellig. Gelukkig kon ik zonder moeite al het snoep ontwijken.

Rond 12 uur kwam ik oververmoeid thuis. Mijn ouders liggen vast al op bed. Ik ging naar de badkamer. Ik móést me zelf wegen. En ja hoor, mijn honger had zijn werk gedaan. Ik weeg 62,5 kilo. Wauw! Het werkt echt. Ik ben zo blij.Hier moet ik mee door gaan! Dit is zeker de goede weg. Laat Mel maar lekker praten over dat die pro-ana sites slecht zijn. Ze zijn helemaal niet slecht in tegendeel ze zijn goed.

Hoofdstuk 3
De volgende dagen hield ik me bezig met het steeds minder eten en het tellen van calorieën ik zorgde dat ik sowieso meer calorieën verbrand dan dat ik op had. En het werdt beloont. Op donderdagmiddag woog ik 60 kilo. Maar toch keek ik nog teleurgesteld in de spiegel, het leek helemaal niet dat ik af gevallen was. Ik was nog even dik. Ik ben blij dat ik de pro – ana sites heb, anders was ik altijd zo dik gebleven. Ik ging achter de computer zitten en naar dezelfde pro – ana site als altijd. Ik was van plan me te registreren, dan kon ik ook op het forum en foto’s van andere meisjes zien. Ik ging naar het forum en drukte op thinspiration. Ik zie de foto’s van mooie slanke meiden voor me. Boven staat er: zo wil jij toch ook worden? Ik beantwoord de vraag in mijzelf. Ja, zo wil ik ook worden, net zoals hun net zoals alle andere. Toen ik verder keek zag ik dat de meisjes foto’s vanzichzelf maakte, hoe dik ze waren. Hoe ver ze vooruit waren gegaan van het begin tot nu. Ik was jaloers. Was ik maar al zo dun, maar nee ik heb nog een hele weg te gaan. Ik hoorde mijn maag knorren ik had honger. Heel veel honger. Ik loop naar de keuken om iets te eten te halen, een komkommer of zo. Ik zie de zakken chips liggen. Nee, Emma daar ligt niets, dat is slecht. Daar wordt je dik van Emma! Ik hoor de stem in mijn hoofd. Maar hij zwakt af en is weg. Ik pak de zak met chips, twijfel nog even, maar prop dan mijn mond vol. Toen ik vol zat en de zak bij leeg was, had ik er spijt van. Ik had ana aan mijn laars gelapt, ik had gegeten. Ik was zwak, zwak zoals andere. En ik ben weer dik. Het moet eruit. Eruit hoor de ik de stem! Eruit! Ik ging naar de wc en stak mijn vinger in de keel. Maar nee het lukt niet. Ik moest alleen kokhalzen ik pakte mijn tandenborstel en stak deze diep in mijn keel, maar nee het ging er maar niet uit. Ik raakte in paniek. Wat nu? Wat nu? Het lukt gewoon niet! Het zat er nog steeds in. Ik moest iets doen, ik ga rennen. Ze pakte haar gymbroek en schoenen en rende de straat uit. Door, door, harder nog meer. Ze rende door totdat ze duizelig, ze ging op de stoep zitten. Zoo, dat voelt veel beter. Thuis ging op de weegschaal staan. 60,3. Kut! Ze was aangekomen, de paniek schoot haar in het hoofd. Ik ben weer dik. Ik ben aangekomen, ik heb ana en alle pro-ana mensen laten zitten, ik ben zwak geweest. Nu moest ze ook nog avond eten. Dit was haar slechte dag ooit. Ze ging naar de chatbox. Haar nu vaste vriendinnen Lotjuh93 en AnGelaa waren er ook.

AnGelaa: Heey Emma! J
Lotjuh93: Heey Em!(L)
Emma: Hoooi!
Lotjuh93: hoe gaat het er mee.
Emma: Slecht, ik heb een vreetbui gehad, ik heb te veel gegeten. En ik moet nog avond eten. Kotsen lukt mij niet.
AnGelaa: ooh, wat erg. Ik snap je. Ik kan ook niet kotsen.
Emma: Maar hoe houden jullie het telkens zo makkelijk vol?
Lotjuh93: Zo gemakkelijk gaat dat niet hoor, ik heb ook vreetbuien gehad. Maar nu gebruik ik appelazijn, dat verlaagt je vetopname. En chroom dat zorgt dat je geen honger meer hebt. Ik heb ook laxeermiddelen maar die zijn heel slecht ik gebruik ze alleen voor noodgevallen.
Emma: Waar kun je die kopen?
AnGelaa: gewoon bij de kruitvat/DA toch lotjuh?
Lotjuh93: Ja.
Emma: Oké dank jullie wel!

Dus zo kan het ook. Gewoon pillen kopen. Het was nu 6 uur. De winkels waren al dicht. Morgen zal ik het meteen gaan halen. Ik zocht in mijn spaarpot en haalde er 20,- uit. Dat moest vast wel genoeg zijn. Ik stopte het in mijn schooltas. Ik liep weer naar de weegschaal. Nog steeds 60,3 wat een verschrikkelijk getal zeg. Gelukkig red Ana mij hiervan.

H3 = nog niet af.

Laatst gewijzigd op 27-06-2008 om 20:31.
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 28-06-2008, 12:06
flyaway
Avatar van flyaway
flyaway is offline
Hoihoi,

Eerst dacht ik: niet wéér zo'n clichéverhaal. Maar op de een of andere manier bleef het me toch boeien, je schrijfstijl is erg prettig. Alleen zijn de spelling-, grammatica en synchroniteitsfoutjes wel erg storend.
Heb je een planning waar je heen wil met je verhaal? Ik vind het origineel dat het over pro-anasites gaat, omdat dat nieuw is.
Het loopt dus wel lekker, ga maar door, oefenen is altijd goed. Ik ben wel benieuwd waar dit verhaal heen gaat, als het op dezelfde manier doorloopt zoals het nu is krijg ik er denk ik toch wel een keer genoeg van. Misschien moet je er een wending in doen, of iets waar het heen gaat, in ieder geval iets zodat het geen clichéverhaal wordt/blijft.
Succes ermee!
Met citaat reageren
Oud 28-06-2008, 16:32
Roosje
Avatar van Roosje
Roosje is offline
Héhoi!

Ten eerste: je zegt dat we niet moeten letten op grammatica- en taalfouten, maar dat is wel heel moeilijk. Je schrijft nu eens in de verleden, dan weer in de tegenwoordige tijd. Bovendien stap je ergens aan het einde plotseling over naar een hij/zij-perspectief, terwijl je eerst vanuit de ik-figuur schreef. Dat maakt het allemaal behoorlijk verwarrend en niet prettig om te lezen. Ik wil je gerust helpen met je verhaal, als ik dat kan, maar dan moet je er zelf ook wat meer moeite voor doen dan alleen maar schrijven. Snap je?

Ten tweede: ik ben het niet eens met wat flyaway zegt. Ik vind niet dat je een origineel onderwerp gebruikt. Er zijn al zoveel verhalen over anorexia, en ik denk dat ze heel goed en heel schokkend kunnen zijn, maar dat hangt erg af van de manier waarop je het schrijft en overbrengt. Je invalshoek speelt daar ook heel erg bij mee. Je begint nu over een meisje dat zomaarplotseling anorectische ideeën krijgt, niet meer wil eten, etc etc. Dat kan best heel goed zijn, maar dan moet je ook interessant/literair schrijven, erover nadenken hoe je iets zegt, niet zomaar je gedachten op (virtueel) papier plempen. En misschien doe je dat ook niet, sorry dan, maar zo ziet het er wel uit.

Ten derde: ik vind het heel goed dat je schrijft, hoor! Ik klink misschien een beetje negatief, maar oefening baart kunst. En sowieso ben ik een voorstander van iedereen die iets schrijft, gewoon omdat ik het gaaf vind. Ik weet niet hoe oud je bent? En of je verhaal (een beetje) autobiografisch is? Want dat zijn allebei dingen die mee kunnen spelen bij de kwaliteit van je verhaal. Als ik jou was zou ik in elk geval een ander onderwerp kiezen om over te schrijven, of anorexia vanuit een originele(re) invalshoek benaderen, omdat je dan je lezers verrast. Schrijf je omdat je graag je/een verhaal kwijt wilt? Of vind je het ook leuk om na te denken over hóe je iets vertelt? Want als het eerste het geval is, vooral zo door gaan. Als het tweede het geval is, dan zou ik - als ik jou was - echt over iets anders gaan schrijven.

Oh en ten vierde, ik vind die msn-gesprekken tussendoor echt mateloos irritant. Ik zou ze weglaten, het voegt maar bar weinig toe. Nja, de gesprekken misschien wel, maar het is.. saai en te vaak gebruikt, te Francine Oomen-achtig. En ik heb het zelf ook wel gedaan, maar ik doe het tegenwoordig niet meer, om precies wat ik hiervoor zei.

In elk geval: veel succes met schrijven, gewoon doorgaan! En je niet teveel aantrekken van wat ik zeg, tis niet persoonlijk.
__________________
Veel lopen, langzaam water drinken.
Met citaat reageren
Oud 28-06-2008, 18:41
=zwart wit=
Avatar van =zwart wit=
=zwart wit= is offline
nogal afhankelijk van hoe oud je bent.
Met citaat reageren
Oud 30-06-2008, 17:30
Miekje*
Avatar van Miekje*
Miekje* is offline
het is een beetje storend dat je steeds een andere tijd gebruikt, en soms zet je dan weer haar in plaats van ik.. maar misscihen hoort dat bij het verhaal. Let wel op schrijf- en grammaticafouten. zoals; mijn zus was een paar jaar ouder dan mij, dat is; mijn zus is een paar jaar ouder als ik. verder wel goed
__________________
Wouldn't it be great if there was a war and nobody came?
Met citaat reageren
Oud 30-06-2008, 17:43
niqui
niqui is offline
''Let wel op schrijf- en grammaticafouten. zoals; mijn zus was een paar jaar ouder dan mij, dat is; mijn zus is een paar jaar ouder als ik. verder wel goed''

Het is toch echt gewoon ouder dan ik ...
Met citaat reageren
Oud 30-06-2008, 17:50
Lethe
Lethe is offline
Citaat:
het is een beetje storend dat je steeds een andere tijd gebruikt, en soms zet je dan weer haar in plaats van ik.. maar misscihen hoort dat bij het verhaal. Let wel op schrijf- en grammaticafouten. zoals; mijn zus was een paar jaar ouder dan mij, dat is; mijn zus is een paar jaar ouder als ik. verder wel goed
Dan ik.
__________________
Nice
Met citaat reageren
Oud 30-06-2008, 20:02
Vogelvrij
Avatar van Vogelvrij
Vogelvrij is offline
Citaat:
Emmaa! Nu komen! Jaaahhaa! Schreeuw ik naar beneden.
Ik zou schrijven: "Emma! Nu komen!" "Jaha!", schreeuw ik naar beneden. Of iets dergelijks. Na deze eerste paar zinnen was je me al kwijt. Verder sluit ik me zo'n beetje bij Roosje aan, hoewel ik een zwak heb voor msn-gesprekken in verhalen. Als je voor jezelf schrijft: allemaal prima. Als je er echt iets mee wil bereiken, zul je een hoop moeten veranderen, een originelere invalshoek kiezen enz. Maar dan vraag ik me sowieso af of je onderwerp wel geschikt is, ik ben niet echt voor het schrijven over zulk soort dingen. Het is al erg genoeg dat pro-anasites bestaan, het lijkt mij dat ze onder de aandacht brengen averechts kan werken. Daar kan uiteraard over gediscusseerd worden, daar is het hier niet de plaats voor, maar ik wil maar zeggen dat het een gevoelig onderwerp is.
__________________
Het werkelijke leven is een veel oppervlakkiger gedoe dan men zichzelf bekennen wil. (T. Thijssen)
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
Verhalen & Gedichten gedicht
Verwijderd
16 27-09-2010 21:55
Algemene schoolzaken Gezocht: dyslecticus met ambitie
Kim
0 23-09-2010 14:10
Verhalen & Gedichten [Verhaal] Belle - Roos
Nijn*
10 23-04-2005 13:58
Verhalen & Gedichten Weten jullie nog...
Vlooienband
146 02-12-2004 14:50
Verhalen & Gedichten [verhaal] Goede voornemens
**Lololo**
4 25-10-2003 13:22
Psychologie heb je een dagboek ?Of iets anders?
spitmymindout
28 24-12-2002 13:37


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 10:13.