Ach ja, altijd hetzelfde gemierenneuk over ‘discriminatie’, ‘stereotypen’ en genuil dat er ook mensen zijn die buiten de stereotypering vallen.
Uiteraard zijn er altijd mensen die buiten deze stereotypen vallen, maar er zijn ook mensen die binnen de stereotypen vallen.
Een kut Marokkaan is exact hetzelfde als een kut Nederlander, maar een kut Nederlander is geen discriminatie. Dat is een belediging….
Hetzelfde geldt voor ‘jood’ en ‘boer’ met welk doelloos scheldwoord je er nog eventueel voor kunt zetten.
Een Turks vlaggetje op je jas is nationalisme, een Nederlands vlaggetje is racisme.
Kortom, ik vind dat er bij een discussie over racisme al helemaal geen onderscheid mag worden gemaakt in land van herkomst, baan, geloof en/of eventuele intelligentie.
Zoeken naar oplossingen is prima, maar het probleem ontkennen lijkt me niet de beste oplossing. Stereotypen zijn er inderdaad niet voor niets en dat is heel lullig voor de goedwillende Marokkanen, maar overal bestaan stereotypen.
Of hebben we niet allemaal een mening over gabbers, alto’s, VVD’ers, Feyenoorders met messen, boeren op klompen, Katja Schuurman als wereldmeid achter haar Intel Pentium (hihi), vakantiegangers in Thailand (mooie natuur), coke snuivers (ha je nog wat!), fietsendieven (Marokkanen), VBO’ers (scooters), rapmuziek (wannabe’s) of gewoon ventjes die achter hun computer op een forum even vertellen hoe zij de stereotypen bekijken (lafbekken).
Is het racisme als ik zeg dat alle Katja Schuurmannen drinkend een racespelletje op een Intel Pentium spelen?
Of is het racisme wanneer ik zeg dat Marokkanen fietsendieven zijn?
Kortom ik ben van mening dat we niet zo moeten gaan fitten op het woord ‘racisme’, want daar neigen we wel heel snel naar wanneer iets te direct wordt gezegd.
Dit is overigens geen pleidooi in het voordeel van Pim Fortuyn, want dat was gewoon een racist. En alle mensen die Pim Fortuyn voor racist uitmaken zijn demoniserende mensen!
Helaas, ik demoniseer Pim Fortuyn en hoewel ik weet dat niet alle mensen gelijk zijn neig ik snel naar de stereotypen.
Niet omdat ik graag mensen over één kam scheer, maar omdat het makkelijk is.
Ik heb het niet zo op gabbers, omdat ik een hekel heb aan nazi’s.
Ik heb het niet zo op Marokkanen, omdat ik een hekel heb aan hangjeugd die m’n vriendin half aanranden en mij vertellen dat ik bang moet zijn omdat ik half niet weet wie ze allemaal kennen.
En ik weet het, het spoort voor geen meter.
Ik heb zowel een ‘gabber’ als een ‘Marokkaan’ in mijn vriendengroep zitten, maar wat de boer niet kent dat eet hij niet en dat vertrouwt hij ook niet.
Kortom, ik vind dat we niet zo gigantisch moeilijk moeten doen over zogenaamde stereotypen en andere randzaken.
Het gaat naar mijn mening om de oplossing en niet over gezemel of een stereotype wel of niet blijkt te kloppen, want inderdaad gaan stereotypen niet voor alle gevallen op.
Maar over deze gevallen ging het hier volgens mij ook niet!
Wie de meeste en beste bronnen weet aan te tonen draagt niet bij aan de oplossing, maar is wel de beste bronnenaandrager. Ook een leuke nominatie!
Marokkanen terugsturen is volgens mij ook geen oplossing, dat is het probleem alleen maar verleggen. Het is in ieder geval ook niet echt sociaal om een ander land met het probleem op te zadelen. Dat zou betekenen dat ik ook maar het beste mijn hond in de tuin van de buren kan uitlaten, want dan ben ik er maar mooi vanaf.
Volgens mij zit het probleem in de groepsvorming. Mensen die een groep vormen voelen zich altijd bedreigd, juist omdat ze zich anders voelen.
En daar komt nog eens een lakse opvoeding (stereotype, hoeft niet per definitie op te gaan voor alle Marokkaanse ouders!) bij, wat het vredelievende proces ook niet echt versoepeld.
Het gaat er bij mij niet in dat crimineel gedrag genetisch en dus ook cultureel is bepaald, crimineel is naar mijn mening altijd te herleiden naar bepaalde sociale kanten.
Mannen hebben de zwakke eigenschap altijd en overal de beste, de grootste, de sterkste, de slimste en de weet ik veel watste willen zijn.
De casanova wil de knapste vriendin (het liefst 6), de zakenman wil het liefst zoveel mogelijk geld verdienen, de slimme student wil het liefst het hoogste cijfer van de klas halen en jongeren die nergens echt in uitblinken willen graag deel uit maken van een groep. Deel uitmaken van een groep is altijd een surrogaat voor een ander gemis.
|