Advertentie | |
|
27-11-2003, 16:50 | |||
Citaat:
Citaat:
|
27-11-2003, 18:30 | |||
Citaat:
Echter, wanneer de stille vennoot een bestuursdaad pleegt, dus naar buiten treed in vertegenwoordiging van de CV, dan overtreed hij/zij hiermee de regels voor een stille vennoot en wordt ze een mede vennoot en daardoor privé aansprakelijk voor de schulden van de CV. Citaat:
__________________
Destiny is not a matter of chance, it is a matter of choice.It is not a thing to be waited for, it is a thing to be Achieved!
|
27-11-2003, 20:53 | ||
Verwijderd
|
Ten eerste wil ik even opmerken dat het van belang is te onderscheiden tussen de onderneming en de ondernemer. Een onderneming is niet de rechtspersoon of natuurlijke persoon die haar drijft, zij staat daar los van. De wet spreekt over de vennootschap en de met haar verbonden onderneming. Een onderneming op zich is namelijk geen rechtssubject. De rechtspersoon die de onderneming in stand houdt is rechtssubject en de onderneming (dwz. de activa en passiva erin) behoort tot het vermogen van de rechtspersoon die die onderneming drijft.
Cabal heeft het al redelijk uitgelegd, maar ik denk dat het voor topicstartster dienstig kan zijn om nog even in het kort iets te vertellen over rechtspersoonlijkheid in het algemeen. Natuurlijke personen, dat zijn mensen van vlees en bloed, hebben een vermogen. Daarin bevinden zich goederen en schulden, bijvoorbeeld bedrijfswagens, gebouwen, maar ook geldleningen, schulden bij de bank enz. Dat is allemaal onderdeel van iemands vermogen. Een natuurlijk persoon is rechtssubject, dat wil zeggen drager van rechten en verplichtingen. Nu is het in de praktijk vaak zo dat mensen samen een onderneming willen drijven. Het is onhandig om die onderneming te laten drijven door afzonderlijke, losse personen. Wie is eigenaar van wat? Wie is aansprakelijk voor welke schulden? Er is dus behoefte aan een manier voor meerdere personen om als één entiteit aan het economisch verkeer deel te nemen. Dit is de voornaamste reden waarom de wet zogenaamde rechtspersoonlijkheid kent. Een rechtspersoon is een fictie. Hij bestaat niet echt, alleen op papier. De rechtspersoon zelf is drager van rechten en verplichtingen. Een rechtspersoon kan dus eigenaar zijn van zaken en kan zelf schulden hebben. Je snapt dat dit heel handig is voor de praktijk. Als nu bijvoorbeeld tien mensen samen een bedrijf willen beginnen, dan kunnen ze dat doen in de vorm van een rechtspersoon waar zij alle tien in deelnemen. Die rechtspersoon zelf is dan eigenaar van de goederen in de onderneming, en de rechtspersoon zelf is aansprakelijk voor de schulden uit de onderneming. Deze aansprakelijkheidsbeperking is een belangrijk motief om een rechtspersoon te gebruiken. Want natuurlijk kan iemand met zijn eigen vermogen een onderneming gaan drijven. Dat is wat éenmanszaak genoemd wordt. De eenmanszaak is niet wettelijk geregeld. Alle bedrijfspanden, auto's en dergelijke zijn eigendom van de ondernemer persoonlijk. Ook alle schulden die de onderneming maakt, zoals inkoop van goederen, maar ook de lonen die aan personeel betaald moeten worden, zijn onderdeel van het vermogen van de ondernemer. Hij is dus in zijn eigen vermogen aansprakelijk voor nakoming van de verbintenissen uit zijn onderneming. Als bijvoorbeeld het slecht gaat met zijn onderneming en hij kan zijn leveranciers niet meer betalen, dan kunnen die leveranciers hun vordering verhalen op het privévermogen. Er kan dan bijvoorbeeld beslag worden gelegd op het woonhuis van de ondernemer, of op zijn privé-auto. Zit er nu een rechtspersoon tussen (die is opgericht door de ondernemer) dan kunnen de schulden van de onderneming niet op de natuurlijke persoon zelf verhaald worden. De rechtspersoon is aansprakelijk. De wet kent de volgende private rechtspersonen: de vereniging, de stichting, de coöperatie, de onderlinge waarborgmaatschappij, de naamloze vennootschap en de besloten vennootschap (er zijn ook publiekrechtelijke rechtspersonen, zoals de Staat, de provincies, de gemeentes e.d. maar dat gaat hier te ver - net zoals de beleggingsmaatschappij met veranderlijk kapitaal, dat is eigenlijk een gekwalificeerde NV). De vereniging en de stichting zijn minder geschikt om een onderneming mee te drijven. De coöperatie zie je veel bij agrarische bedrijven. De owm is eigenlijk een gekwalificeerde coöperatie die zich uitsluitend bezig mag houden met het verzekeringsbedrijf ten behoeve van haar leden. Een coöperatie zou je kunnen zien als een vereniging, dus met leden, gericht op winst (een vereniging mag geen winst onder haar leden verdelen). De BV en de NV zijn zogenaamde kapitaalvennootschappen. Dat wil zeggen dat het vermogen in die vennootschappen bijeen wordt gebracht door het uitgeven van aandelen. Personen (bij de BV vaak de oprichters en enkele naasten, bij de NV kunnen het ook anonymi zijn) nemen deel in de vennootschap voor een bepaald bedrag. Dit bedrag stort men op het aandeel. In ruil daarvoor krijgt men een aantal rechten, zoals het recht te stemmen in de algemene vergadering van aandeelhouders en het recht op dividend (=winstuitkering). Voor de economische praktijk zijn eigenlijk vooral de BV en de NV van belang. De BV wordt vele malen meer gebruikt dan de BV, vanwege haar lagere minimumkapitaal en de mogelijkheid om de BV heel besloten te houden. De meest voorkomende ondernemingsvorm in Nederland is dan ook de zgn. eenmans-BV, dat is een BV waarvan de oprichter enig aandeelhouder en tevens enig directeur is. In de praktijk ziet dit er dus uit als een éenmanszaak. Juridisch is het echter niet de natuurlijke persoon die de onderneming drijft, maar de BV, zodat er een aansprakelijkheidsschot tussen wordt geplaatst. Er zijn ook samenwerkingsvormen die geen rechtspersoonlijkheid bezitten. Dit zijn de zgn. personenvennootschappen, te weten de maatschap, de vennootschap onder firma en de commanditaire vennootschap. De maatschap is bedoeld om een beroep in uit te oefenen (advocaat, arts, notaris). De maten van een maatschap zijn elk niet verder aansprakelijk dan voor het percentage waarin zij in de maatschap participeren. De vennoten van een vennootschap onder firma zijn allen hoofdelijk aansprakelijk voor het geheel van de schulden van de vof. De beherend(e) vennoot(en) van een cv is (zijn) allen hoofdelijk aansprakelijk voor de schulden van de cv, de commandiet (of commanditaire vennoot) is alleen aansprakelijk tot het maximum bedrag dat hij krachtens overeenkomst gehouden is in te brengen. Een soort geldschieter dus. Cabal heeft verder uitgelegd dat de commandiet hoofdelijk aansprakelijk wordt als hij een daad van beheer verricht (zie het arrest van de Hoge Raad uit ik meen 1979 over de cv Romano). Citaat:
Dit speelt vooral in de situatie waarin de vennootschap failliet is gegaan. De curator zal altijd kijken of er sprake is van onbehoorlijk bestuur. Indien dit namelijk zo is, zal de curator de bestuurders kunnen aanspreken voor de schulden van de vennootschap en op die manier de failliete boedel spekken. In de praktijk, als de rechter concludeert dat er inderdaad sprake is van een onbehoorlijke taakvervulling door het bestuur, wordt de aansprakelijkheid vrijwel altijd door de rechter gematigd. Overigens, even terug naar de personenvennootschappen - jurisprudentiëel is wel uitgemaakt dat de vof een zeker afgescheiden vermogen heeft. Er wordt onderscheid gemaakt tussen zaakscrediteuren en privécrediteuren van de vennoten. De vraag in de literatuur is nog altijd of dit geen strijd oplevert met de paritas creditorum. In elk geval zal deze discussie beslecht zijn wanneer het wetsvoorstel tot herziening van de personenvennootschappen wordt aangenomen. De vof, maatschap en cv krijgen dan ook rechtspersoonlijkheid en worden in Boek 2 opgenomen. Overigens zijn er nog wel veel haken en ogen aan dat wetsvoorstel, alsmede technisch-juridische incorrectheden, maar die laat ik hier verder voor wat zij zijn. Laatst gewijzigd op 27-11-2003 om 20:57. |
27-11-2003, 21:01 | |
Die vof-rechtspersoonlijkheid laat de hoofdelijke gebondenheid der vennoten overigens in stand.
Ik vraag me trouwens af of een 15-jarig niet juridisch onderlegd meisje hiermee uit de voeten kan.
__________________
"Wen von den praktischen Juristen überfällt nicht manchmal das tiefe Gefühl der Leere und des Ungenügenden seiner Beschäftigung?" von Kirchmann
|
29-11-2003, 11:17 | ||
Citaat:
Kleine aanmerkingen, het woonhuis wordt alleen tot het privé vermogen meegerekent als er geen door een bank verleende hypotheek op het huis ligt. Is dat wel het geval, dan zal de bank het huis uit het vermogen trekken, en wordt de opbrengst van het huis dus niet verdeeld over de schuldeisers van de onderneming. Ergens in mn achterhoofd komt het woord seperatisme te voorschijn. Heb het ff opgezocht en jawel, het gaat hier dan over seperatisme, waarbij Pand- en hypotheekhouders hun recht kunnen uitoefenen, alsof er geen faillissement was. Art. 57 ev FW. Verder wordt wanbeleid wel genoemd in BW 2, maar dan zoals jij het zei, namelijk als een uitslag van een onderzoek. (art. 355 BW 2 lid 1) En de VOF heeft inderdaad een ietswat afgescheiden vermogen. Volgens mijn aantekeningen gaat het hier om het gebonden gemeenschappelijk VOF vermogen. Waarbij de zaakcrediteuren eerst het AV vermogen moeten aanspreken, terwijl de privécrediteuren eerst het privé vermogen moeten aanspreken. Het AV is echter niet sterker als het EV van een RP, waardoor bij een faillissement van de VOF, de vennoten privé ook meteen failliet gaan, waarbij eerst het AV wordt "opgemaakt" en dan het privé vermogen indien nodig...
__________________
Destiny is not a matter of chance, it is a matter of choice.It is not a thing to be waited for, it is a thing to be Achieved!
|
29-11-2003, 11:47 | ||||
Verwijderd
|
Citaat:
Citaat:
Citaat:
|
29-11-2003, 12:49 | ||
Citaat:
__________________
Destiny is not a matter of chance, it is a matter of choice.It is not a thing to be waited for, it is a thing to be Achieved!
|
Advertentie |
|
|
|
Soortgelijke topics | ||||
Forum | Topic | Reacties | Laatste bericht | |
Huiswerkvragen: Cultuur, Maatschappij & Economie |
ondernemingsvormen en overwegingen I'mLovinIt!! | 1 | 27-11-2003 16:51 |