Dogville

[Marloes_temp2]

Ik verheug me zo ontzettend om deze film te gaan zien! Ik ben een enorm Lars von Trier-fan (eigenlijk heet hij Lars Trier) ondanks dat ik The Idiots niet gezien heb, maar Dancer in the Dark wel en Breaking the Waves en dat was genoeg om me te overtuigen!

Maar wat ik dus wil weten, hoe denken jullie over deze film en is er iemand die hem al gezien heeft? Mij lijkt 'ie fantastisch en ik denk dat ik die 3 uur makkelijk vol ga houden, hoewel het wel weer veel van hetzelfde schijnt te zijn en hij in de mainstream filmbladen toch wel slechte recencies krijgt af en toe.

Zijn er hier nog meer Von Trier-gekken?

[Toet0r]

hmm ik had daar geloof ik wat over gezien in de preciew gelezen..
nee lijkt me niet zo veel..ik hou meer van andere films denk ik

[kiek]

Ik ben geen Von Trier gek, maar de film lijkt me wel interessant (geen muren en daken )

[hamer&sikkel]

Dogville is geen Dogma `95- film wel? want daar houd ik niet van (niet alleen niet die van Trier). Andere von Triers zijn wel mooi. Ik ben geen supergrote fan, en ik keur de Dogme- films ook af (ook vanuit mijn werk), maar als hij gewone films maakt ben ik wel nieuwsgierig. Ik heb er over gelezen, maar het niet gezien. Het werd ik Cannes goed ontvangen, nu kijken wat ze in Venetië zeggen.

hamer&sikkel schreef op 17-08-2003 @ 16:10:
en ik keur de Dogme- films ook af

Hoezo dat?

[hamer&sikkel]

Ik maak zelf films en mijn visie is dat je realiteit hebt en films en dat dat niet doorelkaar moet gaan lopen. Ik vind het belachelijk om een actrice echt zwanger te maken of een acteur echt met een mes te steken, enkel omdat alles echt moet zijn. Een film is een nep- realiteit.
Dogme heeft ook een goede bijwerking en dat is het feit dat regisseurs in arme landen nu met weinig geld een film kunnen maken en toch nog ergens bij horen, iets wat regisseurs vaak stimuleert.
Daarom.

Juist het feit dat het dicht bij het realisme komt kan het enorm veel kracht geven aan een film. Het blíjft gespeeld, er is dus ook een duidelijke grens tussen film en realiteit. En ik ben geen kenner op het gebied van filmmaken, laat staan DOGME '95 film, maar als ik de regels opzoek die gelden voor dergelijke films staat er:

6. The film must not contain superficial action. (Murders, weapons, etc. must not occur.)

Dus dat voorbeeld "een acteur echt met een mes te steken" gaat niet echt op. Het lijkt me ook sterk dat er puur voor de film een actrice even 'zwanger' wordt gemaakt.

Hoe dan ook, juist de manier van filmen en improviseren (en voor zover ik weet ook de onwetendheid van de cast wat betreft het script) maken het toch net wat interessanter?

De goede bijwerking die je daar noemt kan overigens ook zonder het hele DOGME principe bestaan. Genoeg low-budget films van degelijke kwaliteit die wél erkend worden binnen de filmwereld, daar hoeft het geen DOGME voor te zijn, toch?

[hamer&sikkel]

Ik zeg niet zomaar dingen.

Bloed is echt bloed en er is wel degelijk geprobeerd een actrice zwanger te maken. (dit lukte niet, ook niet na meerdere malen gemeenschap)

En de goede bijwerking (theorie) heb ik niet verzonnen maar de filmcritici.

Ik heb nooit gezegd dat ik het niet interessant vind. Sterker nog wat je noemt, de reacties van de acteurs uit onwetendheid zijn heel slim opgewekt, en als psychologisch object is het heel interessant. Ik probeer alleen duidelijk te maken dat ik vind dat er een scheidingslijn moet blijven tussen realiteit en film, en Dogme overschreid deze lijn.

Bovendien, is het niet veel knapper als de acteurs hun reactie hadden gespeeld? Nu is het bijna Bananensplit. Kijk die reactie!

Ja ok, in de zin van het 'spelen' en het zwanger proberen te maken van een actrice (verbazingwekkend!) worden er hele realistische middelen gebruikt om het overtuigend te laten lijken, maar het verhaal is en blijft fictie. (Straks krijg je erkende snuffmovies, om maar een stapje verder te gaan ). In ieder geval kun je die middelen inderdaad te ver vinden gaan of niet. Ik persoonlijk vind die grens nog acceptabel als de cast op de hoogte is van, en instemt met bepaalde (al dan niet schokkerende) scenes/gebeurtenissen. (Het slechts te kennen krijgen van bepaalde richtlijnen in plaats van een uitgewerkt script valt daar nog binnen, vind ik).

[legatus]

en ik keur de Dogme- films ook af

Ja en nee. Ik keur het niet af, maar ik snap de logica ook niet. Von Trier en kameraden willen naar de essentie toe van een verhaal door overbodige zaken te verwijderen. Het blijft uiteindelijk in scene gezet, maar waarom dan niet gewoon een theaterstuk produceren...

DOGVILLE is zover ik weet geen dogme produktie, maar een volgende stap in het benaderen van de essentie van een verhaal.

Dogville is geen dogme-film, maar ik als groot fan van de eerste drie dogme-films (Festen, Idioterne, Mifune's Sidste Sang) vond Dogville echt fantastisch.
Van veel mensen heb ik gehoord dat hij te lang was en te langdradig op een gegeven moment, dat vond ik echt helemaaal niet.
't Is vrij origineel en gewoon heel erg leuk, heel erg leuk. Ook valt me op dat iedereen de film weer anders ziet; de een pikt dit er uit en neemt dat mee naar de volgende scène, de ander weer iets anders. Alle mogelijkheden zijn heel erg leuk.

En hele goede film, ik ga hem zéker kopen wanneer hij uit is en bij m'n dogme-films zetten... ook al is het er geen.

En waarom ik dogme-films goed vind? Vooral het idee dat de acteurs niet weten wat er gebeurt maakt het acteerwerk heel goed; alle reacties zijn oprecht en natuurlijk, dat maakt het echt... fijn om naar te kijken, je voelt het zelf ook zo namelijk... Sommige dingen zijn soms wat overbodig, maar andere dingen voegen weer iets toe (echt bloed en echt zwanger zijn vind ik overbodig, vooral dat echte bloed... maar dat licht en geluid zo moet zijn zoals het is... heerlijk )

('t Is even een up van een maand, maar de film draait hier nu pas en ik denk ook op veel andere plaatsen nu pas.)