Oud 22-02-2014, 12:38
Tim OJ
Tim OJ is offline
Ej allemaal weet iemand nog enge en misschien wel waargebeurde spookverhalen? Het mag van alles zijn, over clowns, poppen, andere dingen....liever geen foto's van clowns
Met citaat reageren
Advertentie
Oud 22-02-2014, 14:28
Verwijderd
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 15:23
*oma*
Avatar van *oma*
*oma* is offline
Brrrrr
__________________
I love mittens made out of kittens
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 17:21
WolterB
Avatar van WolterB
WolterB is offline
Als je het kunt vinden moet je eens de serie "Are You Afraid of the Dark" eens kijken. Volgens mij is dat precies wat je zoekt.
__________________
Als je geen doel hebt, kan je ook de weg niet kwijt zijn.
A wise man once told me: There are many endings, but the right one is the one you choose.
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 18:01
Vittorio
Avatar van Vittorio
Vittorio is offline
De ruiter zonder hoofd

In het holst van de nacht als de schaduwen het donkerst zijn, de sterren schitteren en de wind de wolken in het gezicht van de maan blaast, rijdt de ruiter zonder hoofd over het Slaperige Slingerpad. Onzin! Ik hoor het je zeggen. Maar probeer eens in je eentje 's nachts over dat pad te rijden als het krassen van een kraai klinkt als de roep van een arme verdwaalde man. Als de glimwormen op knipperende ogen lijken en het ruisen van de takken klinkt als rammelende mensenbotten. Als je denkt het geluid van paardenhoeven te horen op het pad achter je.

Zo verging het Ichabod Crane die vroeger schoolmeester was in die streek. Een gestudeerd man, een verstandig man - behalve als hij toevallig 's nachts over het Slaperige Slingerpad reed. Dan zong hij altijd hard om zichzelf te bemoedigen. Hij had een mooie stem: er waren tijden dat de leden van het kerkkoor zondags in de kerk met open mond bleven zitten, terwijl ze hem in zijn eentje lieten doorzingen.

En dansen dat hij kon! Zodra hij op de dansvloer stapte dromden de bedienden samen voor de ramen en in deuropeningen, alleen maar om Ichabod Crane te zien springen en huppelen. Ichabod was niet van plan zijn hele leven schoolmeester te blijven. Hij had zijn zinnen gezet op Katerina van Tassel, de dochter van de rijkste boer uit de omgeving.

Katerina zei geen ja en geen nee. Maar ze glimlachte zo lief tegen Ichabod dat Brom Bones groen werd van jaloezie. Brom Bones had besloten dat Katerina het ideale meisje voor hem was op de dag dat hij haar zijn lievelingskikker voor haar verjaardag had gegeven en zij Brom in de paardentrog had gegooid omdat hij de kikker in haar jurk had gestopt. Tijdens het feest op Halloween in de schuur van Van Tassel danste Ichabod de sterren van de hemel. Met zijn liedjes wekte hij alle vogels die zaten te slapen op de dakspanten. En zodra bij het open haardvuur de spookverhalen aan bod kwamen had Ichabod er ook een paar te vertellen.

Toen stond Brom Bones op en vroeg: "Heb je ooit gehoord van de ruiter zonder hoofd op het Slaperige Slingerpad?" Ichabod knikte.

"Heb je hem ooit gezien?" vroeg Brom Bones. "Ik wel, afgelopen herfst toen ik naar huis reed. Ik was helemaal niet bang! Ik deed een wedstrijd met hem, wie het hardst kon rijden, en ik heb het gewonnen ook. Maar toen we bij de brug over de rivier kwamen, zag ik opeens een grote vlam, waarin hij verdween."

"Echt waar?" vroeg Ichabod.

"Ja!" riep Brom Bones. "Net zo waar als dat ik hier dit verhaal sta te vertellen!"

"Wat een moed!" zuchtte Katerina, terwijl ze Brom met glanzende ogen aankeek.

"Ha, ha!" zei Ichabod, die er geen woord van geloofde, tenminste niet tot hij zelf in zijn eentje langs het eenzame Slaperige Slingerpad naar huis reed.

De nacht leek donkerder dan anders. Hij hoorde de uil roepen en de krekels sjirpen. Hij probeerde een liedje te zingen om de moed erin te houden, maar zijn stem klonk zo beverig dat hij alleen maar nog banger werd.

Het had een opluchting moeten zijn toen een andere ruiter naast hem kwam rijden, die dezelfde weg naar huis nam. Maar op de een of andere manier luchtte het hem niet op. Er was iets met die ruiter. "Goedenavond," zei Ichabod. Klonk zijn stem maar niet zo beverig. Geen antwoord.

"Bent u vanavond ook op het feest bij Van Tassel geweest?" Nog steeds geen antwoord.

"Het is een mooie nacht. Heel zacht voor de tijd van het jaar!" Geen antwoord.

Toen drukte Ichabod zijn hielen in de buik van zijn paard om het dier tot grotere snelheid aan te sporen.

De andere ruiter bleef naast hem rijden. Ichabod hield in om de ander voorop te laten rijden. Maar dat deed de ander niet.

Naast elkaar reden ze door zonder een woord te zeggen. Toen kwam de maan vanachter een wolk tevoorschijn en kon Ichabod zijn gezelschap duidelijker zien. Hij was een grote man met brede schouders.

Maar zonder hoofd! Ichabod schreeuwde, gaf zijn paard de sporen en ging er in galop vandoor. Maar de ander kwam met een woest "Jahoeoe!" achter hem aan.

En daar galoppeerden ze over het Slaperige Slingerpad, Ichabod Crane gevolgd door de ruiter zonder hoofd, naar de oude brug.

Wat had zijn rivaal Brom Bones ook weer verteld over de brug in die nacht dat hij de ruiter zonder hoofd had uitgedaagd voor een wedstrijd? Toen ze bij de brug kwamen was het spook in een grote vlam verdwenen!

Ichabod moest dus bij de brug zien te komen. Achter hem reed de ruiter in galop. Ichabod voelde diens adem in zijn nek en hoorde het gedreun van de spookhoeven in zijn oren. Toen hij bij de brug kwam durfde hij om te kijken en hij zag dat de ruiter zijn afgehouwen hoofd uit zijn mantel haalde en het door de lucht naar hem toe gooide!

De volgende dag werd Ichabods paard gevonden, terwijl het kalm stond te grazen bij de brug. En van Ichabod Crane was alleen maar zijn hoed over die vlakbij het paard in het gras lag. Ze vonden ook een Halloween-pompoen waarin ogen en mond uitgesneden waren. Maar wat die te maken had met de vreemde verdwijning van de schoolmeester heeft nooit iemand begrepen. Niet lang daarna trouwde Katerina met Brom Bones, zoals ze altijd van plan was geweest.

Sommige mensen zeggen dat Ichabod Crane die nacht de stad uitreed toen hij begreep dat Katerina hem niet wilde hebben, maar anderen weten wel beter. Zij zeggen dat de ruiter zonder hoofd hem te pakken kreeg. Ze zeggen dat als je in het donker, in het holst van de nacht, over het Slaperige Slingerpad durft te rijden en luistert naar het geluid van trappelende hoeven, je misschien ook de stem van Ichabod Crane hoort die een liedje zingt om de moed erin te houden.
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 18:02
Tim OJ
Tim OJ is offline
Omg it!!
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 18:05
Tim OJ
Tim OJ is offline
Hahah, is dat zo'n veluwe verhaal hierbovenn?
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 18:05
Vittorio
Avatar van Vittorio
Vittorio is offline
Citaat:
Hahah, is dat zo'n veluwe verhaal hierbovenn?

Nee, het is een Amerikaans verhaaltje.
Met citaat reageren
Oud 22-02-2014, 18:06
Vittorio
Avatar van Vittorio
Vittorio is offline
Doctor Sebastianus Magnus

Een gapende keldermond aan de Kleine Gracht te Maastricht die steeds was afgesloten door een hekwerk, dat nog extra was verstevigd met zware ijzeren stangen, leidde naar het laboratorium van doctor Sebastianus Magnus. De gehele dag sloot de doctor zich daar op. Alleen aan de dichte rook die uit het water van de gracht dreef wanneer de wind uit de verkeerde hoek woei, wist men dat hij daarbinnen aan het werk was.

Eerst tegen de avond kwam hij te voorschijn uit de kelder. Hij knoopte langzaam zijn deftige, zwarte, tot aan de hals gesloten jas, toe, sloeg een bouffante om, zette zijn hoge zijden hoed op en verdween om de hoek van de gracht voor een eenzame wandeling door de donkere, verlaten straten. Velen keken verbaasd terzijde, als de even lange als magere gestalte langs hen heen schoof in de schaduw van de huizen, wier sierlijke geveltjes zich weerspiegelden in het rimpelloze, door het maanlicht beschenen water van de gracht.

Daarna haalden ze hun schouders op en dachten: "Daar gaat de gevangene van de wetenschap, die een kwartier lang1 frisse lucht mag happen." Doctor Sebastianus Magnus zat steeds tussen hete vuren, in de al maar dichter wordende damp van de vreemde brouwsels, die door hem op kookhitte werden gebracht, om dan plotseling sissend te worden afgekoeld in andere even wonderlijke mengsels.

Ieder ander zou allang het bewustzijn hebben verloren door de straffe geuren, die opstegen uit de nauwe halzen der distilleerkolven of aarzelend ontsnapten uit de kromhalzen en retorten van beslagen glas.

De eikenhouten balken van de zoldering waren door giftig-groene dampen uitgebeten; fantastische vlekken in alle kleuren van de regenboog hadden op de wanden een kaart gevormd van het land der scheikundige belofte, dat doctor Sebastianus Magmis eens hoopte te vinden.

Zo nu en dan echter klopten de formules niet. Dan sprong er een kolffles uit elkaar met zulk een venijnige knal dat vrijwel al het glaswerk knapte en de scherven als scherpe projectielen door de ruimte suisden. Een nieuwe barst zigzagde haastig langs een der meterdikke muren en een benauwende, verstikkende damp kronkelde uit de kelderopening naar buiten. Van alle kanten snelden voorbijgangers toe en trachtten tevergeefs het ijzeren hek te forceren om in de onheilspellende stilte van het laboratorium door te dringen.

Na enige tijd hoorden zij daarbinnen gerucht, en begrepen dat doctor Sebastianus Magnus uit de rinkelkinkelende scherven oprees. Weldra verscheen hij dan ook in hoogst eigen persoon in de kelderopening, keek uiterst verbaasd naar de belangstellenden, knoopte zo goed als het ging zijn gerafelde jas toe, zette zijn geblutste en gedeukte hoge hoed op, en richtte zijn schreden naar de fabriek aan de Havenstraat om zijn glasvoorraad aan te vullen.

Op een stormachtige avond kwam doctor Sebastianus Magnus eens van een van zijn wandelingen terug en, als altijd diep in gedachten verzonken, liep hij voorbij de brug de verkeerde kant op. In plaats dat hij langs de uitgesleten treden afdaalde in het keldergewelf, ging hij de smalle steektrap af, die naar het water van de Kleine Gracht leidde.

De doctor bemerkte het niet. Hij peinsde over de mogelijkheid om manestralen op te vangen en er vloeibaar zilver uit te distilleren en liep rustig verder, onbewust dat hij over de oppervlakte van het water wandelde. Eensklaps echter joeg een heftige rukwind door een der stegen, die op de gracht uitkwam, en sloeg zijn hoge hoed af. De doctor bukte zich om hem op te rapen en zag waar hij zich bevond. Hij schrok en zonk meteen weg. Doctor Sebastianus Magnus kon geen verdere proeven meer nemen in zijn laboratorium.

Zijn laatste gedachten lieten hem echter geen rust. Wanneer de maan scheen in de door smalle grachten en nog, smallere straten doorsneden stad, rees een ijle schim, in een toegeknoopte jas en met een hoge hoed op, die zo doorzichtig was als spinrag, uit het water omhoog. Op de wal richtte hij zich al hoger en hoger op, tot hij over de daken van de huizen kon zien, en sloeg dan dezelfde weg in die hij tijdens zijn leven elke avond had afgelegd. Zag hij iemand, die op een zolderkamer nog laat over de boeken zat gebogen, dan klopte hij met zijn dunne, lange vingers tegen het tuimelraam en riep met schrille stem:
"De dag is voor jou, maar de nacht is voor mij,
En die nacht is al haast weer voorbij;
Ga slapen, man, ga slapen!"
Wanneer hij een man tegenkwam, die te lang in een van de herbergen aan de Bospoort had gezeten en er te diep in de glazen had gekeken, schudde de wijze doctor zijn hoofd en zei:
"Al is het bier ook weer best
Mijn dorst wordt slechts door maneschijn gelest:
't Klare maanlicht glijdt als zilver door mij heen..."
"Het ga u goed, ik laat u weer alleen."
voegde hij er bij, wanneer de herbergbezoeker, die opeens volkomen nuchter was geworden, voelde hoe zijn haren van pure schrik steil overeind gingen staan.

De spokende doctor, die zijn leven lang doodernstig was geweest en die niemand ooit had zien glimlachen, haalde nu zijn schade in en de voorbijgangers hadden nog wel eens van zijn streken te lijden. Soms rolde er een grote bal van, de kleine Gracht naar de Maas en dan verder de Wal langs in de richting van de Bospoort. Wanneer je hem trachtte te grijpen, ontglipte hij je op het laatste ogenblik en rolde langzaam verder, net buiten het bereik van je hand. De meesten begrepen wel, dat het niet pluis was met die bal, lieten hem liggen waar hij lag, en sloegen gauw een zijstraat in. Er waren echter altijd mensen die niet van opgeven wilden weten. Zij kwamen vroeg of laat in onzacht contact met de harde houten bal, die opeens van de hobbelige straatkeien opveerde en tegen hun gezicht ketste. Terwijl ze hun uitgeslagen tanden telden, hoorden ze, hoog boven zich, een vrolijke schaterlach en zagen bij het licht der maan de doctor in de dakgoot zitten met de kaatsbal in de hand.

Er is veel veranderd in Maastricht. Grachten zijn gedempt en straten zijn verbreed, huizen zijn gesloopt en poorten zijn afgebroken en ten laatste zijn ook de spoken verdwenen. Er viel niets meer voor hen te beleven want men geloofde niet meer in hun bestaan.

Ook doctor Sebastianus Magnus is sinds lang niet meer boven water gekomen.
Met citaat reageren
Oud 23-02-2014, 12:47
Tim OJ
Tim OJ is offline
Iemand nog enge verhalen??
Met citaat reageren
Oud 23-02-2014, 13:04
Verwijderd
Lees eens een Stephen King boek.
Met citaat reageren
Oud 23-02-2014, 15:01
Scirocco
Avatar van Scirocco
Scirocco is offline


Ooit zaten de mannen achter Black Sabbath te denken over waarom mensen graag naar horror films gaan. Waarom zou je geld uitgeven om jezelf bang te maken?
Ze dachten; wij gaan eens muziek maken die "eng" is. Dit is zonder twijfel een van de meest duistere nummers ooit.
__________________
It's just like life. You just gotta keep telling yourself, no matter how hot it gets, sooner or later there's a cool breeze coming in.
Met citaat reageren
Oud 23-02-2014, 16:31
WolterB
Avatar van WolterB
WolterB is offline
Voor spookverhalen op schrift en enge muziek zijn er andere subfora hier beschikbaar.
Laten we het in dit topic vooral over dingen hebben die op beeld staan, dat is ook waar de topicstarter om lijkt te vragen.
__________________
Als je geen doel hebt, kan je ook de weg niet kwijt zijn.
A wise man once told me: There are many endings, but the right one is the one you choose.
Met citaat reageren
Oud 23-02-2014, 21:45
Tim OJ
Tim OJ is offline
Hahah, heeft iemand nog eigen ervaringen met rare of enge dingen??
Met citaat reageren
Advertentie
Reageren

Topictools Zoek in deze topic
Zoek in deze topic:

Geavanceerd zoeken

Regels voor berichten
Je mag geen nieuwe topics starten
Je mag niet reageren op berichten
Je mag geen bijlagen versturen
Je mag niet je berichten bewerken

BB code is Aan
Smileys zijn Aan
[IMG]-code is Aan
HTML-code is Uit

Spring naar

Soortgelijke topics
Forum Topic Reacties Laatste bericht
De Kantine Spookverhalen!
Cocosmeisje
53 03-12-2011 00:46
Muziek Dikke Vlaamse hip-hop schijf --> El-One. Spookverhalen
portus9000
0 29-08-2011 22:48
De Kantine Weerwolfspel #42
Verwijderd
500 01-12-2007 09:56
Lichaam & Gezondheid Ervaren Implanon-gebruiksters?
Bente Nerwanen
10 15-07-2006 12:16
Lifestyle Het grote Piercing topic..
Verwijderd
484 18-06-2004 18:05
Beleidszaken forum drugs & alcohol
Al Murphy
71 16-03-2004 12:03


Alle tijden zijn GMT +1. Het is nu 11:22.